Hey meiden, Ik voel me de laatste tijd zo ontzettend down en depri. Ik baal hier vreselijk van omdat het zo ondankbaar overkomt, ik ben namelijk superblij dat we een baby girl krijgen. Maar aan de andere kant vind ik al dat wachten echt slopend, enerzijds vind ik het zo zwaar om mijn werk te doen (ik werk 5 dagen van half 9 tot ca. half 6) en om thuis ook nog eens vor het huishouden te zorgen (nu doet mijn man ook wel heel erg veel voor me, dus daar ben ik heel blij mee). Ik kan het eigenlijk zo moeilijk omschrijven, maar net als vandaag; de dag begint goed, maar hoe verder de dag vordert hoe somberder ik wordt. Herkent iemand dit? Wat zouden jullie doen, of hoe ging jij hiermee om? Bedankt voor het lezen, sorry voor het gezeur . Liefs, Fem
pittig hoor zo'n fulltime baan, je hoofd is natuurlijk ook met hele andere dingen bezig. Kun je misschien wat minder werken? Je klinkt niet ondankbaar hoor, eerder heel moe!
Gezeur is het nooit! Je voelt nu eenmaal wat je voelt. Misschien wordt je in de loop van de dag gewoon moe en speelt dat ook mee. Neem je op je werk genoeg pauze? Ook het extra uurtje per full-time dag waar je recht op hebt? Misschien dat dat al iets kan schelen. Als ik moe ben voel ik me sneller depri dan dat ik genoeg energie heb. Het wachten duurt inderdaad lang. Voor mijn gevoel gaat het na de 30 weken wel weer een stuk sneller. Meestal begin je dan aan de babykamer, ga je naar gym/yoga/zwemmen, komen er langzaamaan spulletjes binnen. Je hebt dan wat meer omhanden wat betreft de baby. Daarnaast vond ik het zelf veel schelen dat ik nu de baby echt de hele dag luid en duidelijk kan voelen schoppen als ik rustig op een stoel zit. Scheelt bij mij veel in m'n onrust. Hoop dat je je snel wat beter voelt. Bespreek het in ieder geval met je verloskunidge. Misschien heeft zij ook nog wat tips voor je.
Bedankt voor het snelle reageren! En ja, ik ben idd heel erg moe, vooral 's middags en 's avonds, maarja, ik zie mezelf niet echt met mijn hoofd op mijn buro in slaap vallen... Ik probeer wel iets meer pauzes in te plannen en ik neem soms een dextro energy voor als ik me wat flauw voel. Maar vaak heb ik wel het idee dat het gewoon even teveel is allemaal.... Hmpf, ik kan het niet eens goed omschrijven .
Je omschrijft het prima. Je klinkt gewoon oververmoeid. Wat betreft pauze's nemen. Zoals mijn verloskundige tegen mij zei, dat moet je niet proberen, dat moet je doen. Het is belangrijk voor jou en de kleine dat je genoeg rust. Dus genoeg pauze. Is dat niet voldoende dan naar de bedrijfsarts en het voorleggen. Je hebt er niks aan om straks aan het eind van je latijn te moeten beginnen aan je bevalling. Voel je ook niet schuldig als je minder gaat werken. Je baas krijgt de uren die je minder werkt vergoed door het UWV omdat het om zwangerschapsgerelateerde ziekte gaat. Het kost hem dus niks extra's en jij levert ook geen geld in omdat het UWV 100% vergoed in dit geval. Ik zit zelf al sinds het begin van mijn zwangerschap geheel of gedeeltelijk thuis. Wegens o.a. oververmoeidheid. Ben alweer 4 weken volledig thuis omdat ik teveel harde buiken kreeg en moest stoppen van de verloskundige. Heel veel succes!
Lieve Fem ... Het wordt tijd dat je nu even aan jezelf en de kleine fem gaat denken meid. Werk blijft wel. Ga deels de zw in en desnoods via je vk! Je werkt jezelf overhoop zo volgens mij. Kom op meid .... niets om voor te schamen! Dikke knuffffffffffffffffffffffffff
Meid denk ana jezelf! Ga minder uren werken per dag, zodat je misddags lekker kunt uitrusten... succes!
Zeker niks om je voor te schamen meis. Denk aan jezelf hoor en luister naar didl. Daar ben ik het helemaal mee eens. Dikke knuffel van mij.
Ik heb ook van die dagen. Maar vanmorgen kreeg ik ineens een heel ander beeld. Ik zat wat te zappen, kwam ik voorbij een herhaling van Ik Mis Je. Mensen hadden een kindje met een enorme afwijking gekregen. Dat wisten ze van te voren via de echo en verder onderzoek. Het kindje heeft maar 10 weken geleefd. En ik dacht: Wat draag ik toch eigenlijk een wonder in me! Mijn kindje doet het goed. Wachten duurt lang, maar het is zo kostbaar! Soms moet je even met je neus op de feiten gedrukt worden en dan verdwijnt dat gevoel vanzelf. Linda
Ja Linda, dat is ook helemaal waar hoor! Soms hoor en lees ik de meest vreselijke dingen en dan denk ik: wat stel ik me toch aan zeg, bah bah. Dus ik snap heel goed wat je bedoelt!
Hé meis, Toevallig heb ik net op mn werk geregeld dat ik tot het einde van het jaar (zwangerschapsverlof) 4 dagen ga werken i.p.v. van 5. Eén lekker dagje thuis dus zodat ik iets langer kan blijven liggen en iets meer tijd heb voor het huishouden. Voel me er nu al stukken beter bij. Zou je zoiets niet kunnen regelen op je werk?