Moi gebaar mukje! bij mij kwam het besef pas na het vloeien. Toen ik vloeide dacht ik, jammer, pech, niets aan te doen. Pas toen we weer voor een vlogende ronde gingen voelde ik me leeg. Dit had niet gemogen. Het kindje had moeten blijven zitten! En dat het na 5 weken al mis gaat betekend niet dat mensen er over mogen oordelen. Zodra je zwanger bent, ben je zwanger. En als je het af moet staan doet dat pijn. Dat kan niemand voor jou bepalen hoe veel pijn en verdriet dat doet. Een vriendin zei enkele maanden geleden. Tja, met 7 weken een miskraam is vervelend. Die van mij was met 12 weken, en dan ben je emotioneler toch wel veel meer zwanger geweest. Dat doet veel meer pijn. Ze is nu bijna uitgeteld van hun kindje (maand daarna weer zwanger geworden) en wij staan weer met lege handen! Ik kan haar wel wurgen...
Ik sla een virtuele arm om je heen. Waarom zeggen dat soort mensen nou gewoon eens een keertje helemaal niets. Ik kan er nu zo boos over worden. Ik heb ook heel veel van die opmerkingen gehad. Maar je WAS wel ZWANGER, het was een beebje in wording. Dat het "maar" 5 weken of 7 weken was doet er toch niet toe. Jij voelde je al zwanger, keek al uit naar een dikke buik. Vind het zo oneerlijk. Laat ze gewoon hun mond houden, beter niets zeggen dan dit soort dingen. Dikke knuff.
Wat een achterlijke dingen zeggen sommige mensen toch. Jemig! Ik kan me daar wel heel boos over maken. Wat maakt het nou uit of je 7 of 12 weken zwanger was? Een miskraam is altijd rottig, hoe ver je ook was. Vanaf de positieve test ben je in je hoofd al plannetjes aan het maken hoe het zal zijn over 9 maanden. En het verlies van een zwangerschap betekent dat je ineens al die dromen overboord kunt zetten. Mensen weten echt niet hoe dat voelt en doen alsof het niks is. Maar het zijn wel altijd de mensen die of zelf nog nooit zwanger zijn geweest, of met gemak een kindje kregen.