Hallo dames, Ik wil even mijn verhaal kwijt.. Ik had 2 en half jaar een relatie met nu dus me ex en de vader van mijn 4 weken oude dochtertje. Mijn ex is meerdere malen vreemd gegaan eerst dacht ik dat ik hem wel kon vergeven maar ik kwam vorige week tot de conclusie dat ik het echt niet kan.. Al anderhalf jaar huil ik elke dag van verdriet en pijn die hij me heeft aangedaan, ik denk steeds aan de meiden met wie hij vreemd ging.. Ik merkte ook pas tijdens mijn zwangerschap dat hij geen spijt heeft dat hij het gedaan heeft maar dat ik erachter was gekomen. 2 dagen voordat ik ging bevallen kwam hij thuis in de nacht met make up op zijn blouse en dat zegt genoeg.. Toen had ik het dus uitgemaakt ondanks dat hij het ontkende.. De dag dat hij langskwam om afspraken te maken over ons dochter begonnen mijn weeen snel heftig te worden en is hij dan toch bij de bevalling geweest en toen had ik weer met me stomme kop besloten om hem weer een kans te geven voor ons dochter.. Na de bevalling merkte ik gewoon dat hij zo weinig tijd met ons besteedde en ik begon hem letterlijk te haten en walgde van hem dus vorige week besloten om het uit te maken.. Maar wat is het zwaar zeg als alleenstaande moeder ik heb ook geen familie in de buurt, vrienden werken en wonen ook ver. Ik wilde dat mijn ex een middagje op haar zou passen maar hij heeft zijn nummer veranderd😏 Ik walg nu gewoon meer van hem vooral omda hij niet eens probeert het goed te maken wat laten zien maar goed ik voel me ook echt zo schuldig tegenover me dochter dat we uit elkaar zijn en dat ze zo een ongeinteresseerde vader heeft.. Ook merk ik dat ik snel gefrustreerd raak als me dochter bijvoorbeeld niet in slaap valt etc dan voel ik me so schuldig en wil ik door de grond zakken.. Ik zie nu pas in hoe zwaar het is voor alleenstaande moeders en ik hoop oprecht dat het beter zal gaan
Bah wat een walgelijke vent. Maar ik weet zeker dat jij en je dochtertje hier sterker uitkomen. Volgens mij zijn er wel een aantal instanties voor alleenstaande ouders die je kan inschakelen. Soms kan het net iets overzichtelijker zijn, als een buitenstaander je hiermee helpt. Heel veel sterkte!
Bedankt! Ik zal me even verdiepen in die instanties... Net achter gekomen dat meneer op vakantie is gegaan toont maar weer dat ik een goede maar moeilijke keus heb gemaakt
He gatverdamme! Als hij geen spijt heeft zeg, jakkes! Heeft hij jouw kind erkend? Dan kan je alimentatie eisen. Verder kan je mss bij de gemeente het eea navragen waar je recht op heb. Veel sterkte!
Wat naar voor je zeg! Ik snap dat je het allemaal heel erg zwaar vindt momenteel. Je hebt veel te maken met je emoties mbt je ex en dan ook nog eens een baby van nog maar 4 weken oud. Ik heb zelf ook vanaf de geboorte alleen voor mijn zoontje gezorgd en vond het in het begin ook ontzettend zwaar, maar ik hoop dat je me gelooft als ik je vertel dat het echt allemaal wel goed komt. Na 3 maanden begon ik het al wat makkelijker te vinden. Baby was sneller tevreden en je komt in een bepaald ritme. Nu is mijn zoontje bijna 9 maanden oud en geniet ik echt van hem. Heel veel sterkte gewenst de komende tijd, en probeer zoveel mogelijk over je gevoelens te praten.
Vervelend dat je in deze situatie zit! Ik heb er geen ervaring mee maar ik weet wel dat je er niet schuldig aan bent als je baby niet in slaap valt o.i.d. Je mag er trots op zijn dat je voor jouw dochter en jezelf hebt gekozen. Het lijkt mij een enorm zware keuze als je net bevallen bent. Dus heel dapper dat je dit durft! Misschien kun je ook bij het consultatiebureau vragen waar je terecht kunt voor extra hulp.
Wat een verschrikkelijke situatie zeg Is het mogelijk voor jou om te verhuizen in de buurt van je familie, of om eventjes daar te logeren? Heeft je ex alleen erkend of heeft hij ook ouderlijk gezag?
Dit vind ik erg verdrietig voor jou. Voor hem heb ik geen woorden, maar richt jij je maar op je eigen pijn, jezelf en je kinderen. Dan komt het allemaal goed. Het is zwaar, de maatschappij is niet erg ingesteld op alleenstaande ouders. Neem alle hulp aan die je kan krijgen. Is home start iets voor jou? Dit is vrijblijvend. Je kunt vrijwilligers inschakelen die jou helpen en flexibel inspringen op jouw persoonlijke situatie. Scheiden sowieso al heel zwaar, dus ik zou van die eventuele rust gebruik maken. Sterkte!
Afgelopen vrijdag werd me dochtertje heel suf en wilde ze drinken alleen slapen einde van de avond naar t ziekenhuis en moesten we daar samen slapen om uitdroging te voorkomen moest ze via een slangetje in de maag voeding binnen krijgen.. Via via toch contact met me ex kunnen krijgen en meneer belt me half dronken op(hij was op stap in spanje) woedend was ik.. Toch heeft hij de eerst volgende vlucht geboekt en kwam de volgende dag in de middag in t ziekenhuis langs.. We hebben dingen uitgepraat, We zijn niet samen maar hij ziet wel in dat we normaal contact moeten hebben en dat hij een lange periode voor onze dochter in de buurt moet zijn
Jeetje, sterkte met je dochtertje, hopelijk wordt ze snel beter. Ik ben blij voor je dat jullie met elkaar hebben kunnen praten en hij beseft dat hij meer verantwoordelijkheid moet nemen.