Ik kan het me best voorstellen,ook hier nu 3 jongens en aan de kant van mijn man zijn het alleen maar jongens. Garantie heb je inderdaad niet,als het maar gezond is. Wij houden het bij 3 jongens en ik ben eraan gewend om een echte jongens mama te zijn. Kan me eerlijk gezegd niet eens voorstellen om een dochter te hebben,ben echt geen meisjes mama ben ik bang.
Ik kan me er dus helemaal niets bij voorstellen. Mijn grootste wens is om überhaupt ooit moeder te mogen worden en het geslacht zal me dan echt worst wezen! We doen al zo lang ons best voor een kindje, dat ik me er helemaal niets bij voor kan stellen dat mensen nog teleurgesteld raken over het geslacht: al krijg ik 10 jongens, ik zou mijn geluk niet op kunnen!
Het maakt mij totaal niet uit of we een jongen of meisje krijgen ALS ik maar een kindje krijg Maar ik kan me er wel IETS bij voorstellen, en dan zeker bij stellen waarbij kinderen krijgen makkelijk gaat. Ik merk het bv ook in mijn omgeving, 2 vriendinnen die heel makkelijk zwanger raken. De één kreeg te horen dat ze een 2e jongetje zou krijgen, ze was helemaal teleurgesteld omdat ze nu nooit zou kunnen tutten met een dochtertje en de ander wil er alles voor doen zodat het 3e kindje maar een meisje wordt. Ondanks dat ik het me kan voorstellen denk ik wel bij dit soort dingen 'kon ik me maar druk maken over dit soort luxeproblemen '...dan had ik tenminste kinderen
Yep, dat gevoel ken ik dus ook. 't Duurde bij de eerste al ziekenhuis in, ziekenhuis uit. Vervolgens 2 miskramen verder en dan nog een kindje dat bij 20 weken geboren wordt, dan maakt het je écht niks meer uit wat het wordt.
Tja het is altijd taboe he. Maar ik snap je helemaal. Zo heb ik enorm de wens voor een 2e meisje. Natuurlijk is een jongetje welkom maar als ik zou kunnen kiezen zou ik het wel weten. Als je aan het idee gewend bent kun je er vast van genieten
de meiden die t dus niet kunnen snappen dat ik teleurgesteld ben die snap ik ook Maar ik gaf al paar keer aan dat ik me gezegend voel dat ik uberhaupt mama mocht worden. maar als je eenmaal kids krijgt is t denk ik van nature te denken en willen welk geslacht je zou willen, Bij de 1ste boeide t mij ook niets maar nu we een zoon hebben was een meid erbij leuk geweest...Maar nogmaals ik ben megablijen trots, maar moet gewoon even wennen en denk dat dat wel mag ondanks dat er meiden zijn die t lang proberen die t niet lukt. Ik denk nu momenteel even voor mezelf en aanmezelf waar ik mee zit
@Emma79, ik ben zelf ook heel lang bezig geweest om uberhaupt zwanger te raken, maar toch had ik bij de eerste een lichte voorkeur voor een jongetje. Het is denk ik niet alleen iets dat bij mensen voorkomt die snel zwanger kunnen raken. Deze keer, dus de tweede zwangerschap had ik geen voorkeur. Maar ik kan ergens wel begrijpen wat je bedoelt. Denk alleen niet dat het een typisch luxeprobleem is.
Ik herken het wel.......had sterk het gevoel dat mijn tweede kindje een meisje zou zijn, pretecho: lig ik daar en vraagt ze; wat denk jezelf...een meisje......"nou dan zit hier het balzakje".....huh dat hebben meisjes toch niet. Moest wel fflikken en resetten, omdat ik in mijn hoofd al met een meisjes kamer bezig was. Mijn zoontje lag op dat moment op de schouder van mijn man te slapen, hij werd wakker, keek mij aan en toen stonden de tranen in mijn ogen......MAAR om het feit dat ik me realiseerde dat het voor hem wel erg leuk is dat hij een broertje kreeg. En nu 9 maanden later zou ik niet meer anders willen, mijn oudste is zoooooo lief tegen mijn 10 wkn oude zoontje......en het is zooo bijzonder om twee jochies te hebben. Tuurlijk blijf ik wel nieuwsgierig hoe het zou zijn om een meisjesmama te zijn maar echt geloof me het is HEEl leuk 2 jochies. Neem ff de tijd om er aan te wennen, voel je niet schuldig want diep in je hart weet je ook dat het cliche "als het maar gezond is" het allerbelangrijkste is!!! Enne, kleertjes kopen doe je toch nog wel........gisteren ook nog wat nieuws gekocht.
Hier ook herkenbaar. Bij de eerste heeft het bijna een jaar geduurd voordat ik zwanger was, maar toen het eenmaal zover was, had ik toch wel licht een voorkeur voor een meisje...het werd een jongetje. De tweede kwam er spontaan achteraan en toen hoopte ik nog meer op een meisje, maar ook dit werd een jongetje. En wat ben ik nu apetrots op die twee!! Echte stoertjes met knappe koppies en stiekem gek op knuffelen! Ik denk alleen dat bijna iedere moeder graag een meisje zou willen hebben...
Mooi verwoord en wat knap dat je je het wel kan voorstellen, maar het is zo zoals je het schrijft hoor. Ik ken ook teveel mensen die moeilijk zwanger kunnen worden......en dan voel je je zo gezegend dat je twee gezonde kinderen mag hebben. Hoop dat je het gauw mag meemaken.
Leuk he!!! Enne, jongens zijn liever...............tis een cliche maar o zo waar, en die van mij zijn ook helemaal gek op knuffelen....
Ja ik zie t dus ook niet echt als een luxeprobleem. Bij onze eerste maakte t mij geen bal uit, en mijn vriend stuiterde bij t idee om een zoon te krijgen waar ie apetrots mee kon showen. Bij mij was t toen: ik heb zwanger mogen zijn en een kind ter wereld brengen dus als t maar gezond is. Bij 2de krijg je toch lichtjes een voorkeur van: vriend heeft wat hij graag wilde nu ik? Maar 2 jongens lijken me ook heerlijk, stoer, makkelijker los te laten later en idd 2 jongens worden dan speelmaatjes .... Ik gung t alle meiden die t proberen ook heeeeel veel succes en sterkte en ik duim en bid voor ze, ik gun t iedere vrouw te mogen ervaren wat een geweldig gevoel t is om mama te mogen zijn!
Hier niet echt herkenbaar. De LICHTE voorkeur misschien wel, maar teleurstelling en moeten wennen aan het nieuws zeker niet. Bij de eerste wisten wij niet wat het werd. Hard heel sterk het gevoel van een jongen maar het was een meisje. Nu had ik in m'n hoofd dat een meiden gezin wel erg leuk zou zijn en wordt het een jongen. Evengoed helemaal in de gloria Maar de spanning bij een 20 wekenecho vind ik toch echt zitten in de vraag of het medisch allemaal goed is.
Ik herken het ook wel een beetje hoor, ik ben een meisjesmama, en ook altijd een stiekeme voorkeur gehad voor meisjes. Tot 2 keer toe, mezelf zo hard aangepraat dat het een jongetje was om evt teleurstelling te voorkomen, dat toen ze vertelden dat het toch echt een meisje was ik compleet in shock was, ik moest mijn hele jongetjes idee laten varen en dat heeft ook echt even geduurd. En dat terwijl ik 2 keer het geslacht van mijn voorkeur kreeg. overigens was ik met 2 jongens ook blij geweest hoor, maar ik ben gewoon meer van het tutten, roze en glitters, en heb echt geen enkel idee wat ik met een jongen zou moeten
Tja, als je zoals mijn vriendin zelfs een dieet wilt gaan volgen van 1500 euro om maar een meisje te krijgen dan vind ik het een luxeprobleem, wees blij en gezegend dat je kinderen kunt krijgen, dat je ervoor kunt kiezen om een 3e kindje te krijgen . Maar dat neemt niet weg dat ik me wel voor kan stellen dat je een wens hebt voor juist een meisje of een jongen. En dat als die wens zo sterk is je even moet slikken als het kindje van het andere geslacht is
Ik denk dat ik ook wel even zou moeten slikken als een eventuele tweede een meisje zou blijken te zijn, ik zie mezelf als echte jongensmama en wil 'het liefst' een gezin met 3 jongetjes.. De laatste tijd ga ik echter steeds meer nadenken over meisjes, en dat lijkt me toch eigenlijk ook wel heel erg leuk! Mijn moeder had het net als jij, die wilde na mij en mn zusje graag nog een meisje, maar kreeg een jongetje.. Heeft ze ook dagen om lopen huilen, maar inmiddels is ze natuurlijk stapelgek op m'n broertje (alweer 7 jaar ) en zou ze hem echt niet meer inruilen voor welk meisje dan ook! Het komt echt wel goed meis! Je voelt je misschien ondankbaar en ontzettend lullig nu, maar zoals je zelf al schrijft is jullie zoontje niet minder welkom omdat hij een jongetje is! Je gaat straks net zoveel van 'm houden en dan kun je je niet meer voorstellen dat je er ooit van baalde dat het geen meisje was Dat hele dieetgedoe om maar een kindje van een bepaald geslacht te krijgen gaat me te ver, daar zou ik nooit aan beginnen, ondanks de voorkeur die er is.. Maar goed, mensen gaan daar steeds verder in.. Er zijn ook stellen die een kindje weg laten halen omdat het niet van het 'juiste' geslacht was :x
Ik kan het me best wel een beetje voorstellen...ik zou het ook heel leuk vinden om een dochter en een zoon te krijgen. Maar ik denk dat het idee best snel went hoor...dat je strax 2, ik bedoel 3 lekkere knullen rond hebt lopen.
Ik denk niet dat je je daarvoor moet schamen. Ik was zelf super blij met een meisje maar mijn man die heb ik toen gebeld omdat hij er niet bij was toen ze gingen kijken of het een m of een j was. Toen ik hem vertelde dat het weer een meisje werd toen veranderde hij zowat in steen. Hij was zso teleurgesteld en heefttoen ook meteen opgehangen. Gelukkig is hij nu wel helemaal gek op zijn 2 meiden.
Ik kan het me ook wel voorstellen, heb 2 jongens en tuurlijk zou ik nu een meisje willen! Mijn gevoel zegt dat ik alleen jongens krijg dus we zien het wel... Ik zal er even blij mee zijn! We mogen blij zijn dat het allemaal zo spontaan mag gaan, er zijn ook wel anderen waarbij het niet zo vanzelf sprekend is! 2 jongens is fantastisch! Bij mij zijn het echte broertjes! Ik kan me niet eens voorstellen dat ik een meisje zou krijgen. Geniet van je zwangerschap en je boys!