Ik herken het! Met nog geen 6 weken kreeg ik de eerste echo,en daarbij zagen we dus dat we een tweeling kregen.Ik hoopte zo dat er 1 meisje bij zou zitten.Met 18 weken kreeg ik de zoveelste echo,en heb ik ook gevraagd naar het geslacht.Mijn man was erbij,maar wilde niet weten wat het was.Ik was zo blij dat het 2 meisjes waren. Ik ben er echt heel eerlijk over,ik zou maar 1x zwanger zijn,en als het dan 2 jongens zouden zijn dan zou ik beslist een traantje hebben gelaten. Ik had echt aan het idee moeten wennen,om die reden wilde ik dus ook heel graag weten wat het werd.
herkenbaar. ik ben dolblij met mijn 2 jongens, maar wat had ik graag een meisje gehad. Lekker frunniken, jurkjes enz. Iedereen was overtuigd dat het een meisje zou zijn, dus ik moest ook slikken met de 20 weken. Ik zag het gelijk..... Al hoewel ik dolgelukkig ben met 2 gezonde jongens, had ik ook graag meisje gehad. ik hoop in het volgende leven
Ik denk dat de meeste vrouwen wel graag een meisje zouden willen krijgen, omdat we zelf ook meisjes zijn. Je hebt ergens toch het gevoel dat je met een meisje meer dingen kan doen die je zelf ook leuk vindt (shoppen, tutten, praten over vrouwendingen etc.). Ik had ook een voorkeur voor een meisje toen ik zwanger was, en ik was ook even heel erg stil in de auto, toen we terugreden na de geslachtsecho. Wat moest ik met een jongen?? Ik wist het echt niet. Inmiddels weet ik het wel, en van zulke jongens wil ik er nog wel 100. Ik snap niet waar ik me toen druk om heb gemaakt. En tutten kan dus ook met een jongen haha Als ik een tweede kind zou krijgen zou ik niet een echte voorkeur hebben denk ik. Een meisje zou leuk zijn om te zien hoe een meisje van ons zou zijn qua karakter en uiterlijk...hoe die combinatie zou uitpakken zeg maar. Maar een jongen zou weer veel leuker zijn voor onze zoon...die kunnen later lekker samen stappen etc. Maar om een lang verhaal kort te maken: ik snap je! En natuurlijk is het egoïstisch, maar wel mens-eigen denk ik.
ik herken het persoonlijk helemaal niet. Het maakt mij geen bal uit wat het werd en wat evt. volgende kindjes worden. Ik kan mij het dan ook moeilijk voorstellen, dat is overigens geen aanval, maar ik heb dat gewoon niet. W.b.t. luxeprobleem t.o.v. mensen die moeite hebben met kindjes krijgen, ik snap hen wel, maar ik denk wat ik eerder in een ander topic zei dat het veel te maken heeft met je eigen referentiekader en wat je allemaal meegemaakt hebt. Zit je niet in die situatie, dan is het weer heel anders voor je.
ik heb noooooit een voorkeur gehad maakte mij echt geen drol uit......... heb mn leven lang het gevoel gehad dat ik niet zwanger kon worden, dus ik was dolblij dat het in 3 maanden tijd raak was!!! Maar kan me wel voorstellen dat het een teleurstelling is als je je al zo op een meid had ingesteld.... en dan koop je toch wat jurkjes voor in t begin.. heeft ie toch niet door hihihihihi doe je t aan als niemand t ziet geintje hoor
Ik heb vannacht gedroomd dat ik bevallen was van een jongen en helemaal teleurgesteld was Maar ik herken je gevoel dus ook. Tuurlijk zou een meid nu super leuk zijn. Ik heb nu zélfs echt een meidengevoel (had bij mijn zoon écht een jongensgevoel) dus ik zou behoorlijk verbaasd zijn als het weer een jongen zou worden. Ik zou er ook aan moeten wennen hoor
ja ik begrijp dat sommigen t als een luxe zien, wel ondankbaar vinden, t hun geen bal uit zou makwn wat t word, als t maar gezond is, jongens net zo leuk zijn etc.... maar velen begrijpen idd ook dat ik idd t leuk had gevonden de meidenkleding, tutten, shoppen, meidengeheimen...had graag willen zien hoe onze meid eruit zou zien. Ik vind t juist een luxe dat ik mama heb mogen worden, heb ook jaren gedacht dat ik vast onvruchtbaar was en nooit mama zou worden, of nooit de juiste partner zou vinden, geen relatie zou hebben etc. Ik wen vast nog wel aan t idee en ben zowiezo niet iemand die nog een kindje zou nemen puur om te hopen weer op een meid...zo kan ik door blijven gaan he hahaha. Meiden ik wen vast wel aan t idee en hou nu al zoveel van me kindje laat staan als ik hem ter wereld heb gebracht. Mijn beide kids staan gelijk voor mij en hou evenveel van ze, en idd ze kunnen later samen jongensdingen doen Ik ga lekker alvast een naam zoeken en dan vind ik me draai er vanzelf in en weet ik niet meer beter over een tijdje dat ik een jongensmama ben/word WIE O WIE WIL MIJ HELPEN AAN EEN MOOIE, MODERNE, KORT EN KRACHTIGE TURKSE JONGENSNAAM??? HOOP DAT ER MEIDEN ZIJN DIE WILLEN MEEDENKEN, KOM ER NIET UIT!!!
WHAHAHHAHAHA, nee dat zal ik mijn jongen maar niet aandoen dan moet t wel echt een obsessie voor me zijn een meisje gewild te hebben en zover is t gelukkig niet hahaha
Nou ja.. wil dat liedje nu net gespeeld worden bij 'all you need is love'..terwijl ik je reactie lees
Mensen vragen mij nu wel of ik hoop op een jongen. Ben daar echt niet mee bezig, kan mij niks schelen al het weer een meisje zou worden. We hebben al namen voor beide geslachten bedacht . Dus het is niet herkenbaar. Maar ik veroordeel je niet meid. Je hoeft je daar ook niet schuldig om te voelen. Vooral inderdaad omdat je jezelf er min of meer op had voorbereid, dan is het moeilijk om die knop even om te zetten.
Toen ik je verhaal las moest ik even slikken.. het zou mij zomaar kunnen overkomen... ik zou ook graag een meisje willen.. en voor mijn gevoel zelfs te graag zodat ik ook teleurgesteld zou zijn.. Ik weet nog goed dat ik na mijn 2 miskramen alleen maar hoopte om mama te worden... dat gevoel voel ik ook nog als gisteren.. en nu ben ik mama.. en vraag ik me soms ook af, moet ik het dan bij 1 zoontje laten? want 2.. het lijkt mij ook niet leuk.. ik ken redelijk wat jongensmama's die er ook zo overdenken.. Het is toch anders met een jongen, het getut en geshop, je vind wel je weg erin en neemt eerder genoegen ermee als jongensmama lijkt het.. natuurlijk, ik hou zielsveel van mijn mannetje.. maar ook zoals nu, de carnaval komt eraan,.. geen staartjes, speltjes, geen bloemetjes en hartjes etc etc..maar een apanpakje voor mijn mannetje.. en de zomer komt eraan.. ik kijk dus echt met smacht naar de meidenkleding.. de schoentjes, de rokjes, de truitjes.. moet ik even doorgaan hahaha.. en mijn mannetje heeft zeker de leukste kleren aan! vingino broekjes met all stars gympen etc etc.. het staat allemaal super stoer! maar toch... en alle opmerkingen van ondankbaarheid sla ik ook echt in de wind.. ik ben elke dag dankbaar dat ik een gezond kereltje heb mogen krijgen.. maar dat staat tot echt los van een jongensmama of meidenmama, je moet je er wel mee kunnen indentificeren.. en van 1 jongen kan ik dat, maar van 2? de tijd zal het leren denk ik dan... je zult er ingroeien ofzo... maar begrijp je dus helemaal TS!
Nog even een reactie, beide jongens zijn dankzij ivf. Wat was ik dolblij we waren zwanger.... en van gezonde kinderen! maar als ik had mogen kiezen had ik er graag een meisje gehad. heerlijk de staartjes, rokjes enz. Staat bij mij echt los van hoeveel ik van mijn jongens hou, ik zou mijn leven voor ze geven. En de jongens kunnen er ook heerlijk stoer uitzien en ook ik dacht toen ik zwanger was, wat moet ik met een jongen... bouwen, tractor maken, auto;s kijken enz... je leert vanzelf en je wordt er toch handiger in als je een treinbaan moet bouwen hihiih Ondanks ik dolblij ben met de knullen, had ook ik graag een meisje gewild. maar vriendin van mij heeft na 2 jongens een meisje en het is meer een jongen. Vriendin van mij had liever jongens, ze is totaal geen meidenmama en heeft 2 meiden. (daar leef ik me op uit en is mijn vriendin erg blij mee). gr brenda
Hier ook een jongens mama... Of iig er loopt er eentje rond en er zit er eentje in mijn buik... Ik snap TS zeker wel... Maar heb geen teleurstelling gevoeld omdat ik weet dat wij 3 kindjes willen... (dus de kans is er nog zeg maar) En een broertje is wel heeeeeel leuk voor mijn zoontje!! Ik werkte in de kinderopvang en als ik terug denk aan die tijd dan had ik toch altijd meer met de jongens... Snap niet zo goed dat mensen zeggen dat ze graag rokjes en staartjes willen.... Ik zou het alleen jammer vinden dat ik geen moeder dochter relatie zou kunnen opbouwen net zoals ik met mijn moeder heb....
rokjes en staartjes komen eerst, de relatie met je moeder is later he in iedergeval bij mij wel. in begin is het heerlijk tutten en later de relatie.
Als ik naar mijn zoontje kijk had ik toch ook meteen een relatie met hem dat komt niet later ofzo... En ik bedoelde er meer mee te zeggen dat IK geen meisje hoef om mee te tutten of voor de rokjes...