Ik zit hier al een tijdje en heb al vele onderwerpen gevolgd. In november vorig jaar heb ik mijn huidige vriend leren kennen.we hebben het altijd onveilig gedaan. Ik hield dan rekening met mijn vruchtbare periode. Ook al heb ik een onwijs onregelmatige cyclus. Ook door het feit dat ik PCO heb, dacht ik ook altijd dat ik nooit zonder hulp zwanger zou kunnen raken. Mijn vriend heeft dan ook altijd geroepen dat mocht ik zwanger raken, we het gewoon zouden houden. In juni heb ik nergens mee rekening gehouden en we hebben het regelmatig gedaan zonder bescherming. Ik werd weer op tijd ongesteld, althans dat dacht ik. Ik verloor alleen een beetje bloed. Zo weinig dat zelfs een inlegkruisje niet eens nodig was. Na een paar dagen, was dit nog altijd het geval. Ik heb toen toch maar een testje gedaan en ja hoor, dik positief. Ik was wel blij. Ik heb toen ook meteen mijn vriend gebeld, hij is namelijk op vakantie. Hij reageerde heel raar. Eerst zei die niks en daarna zei die dat hij het eerst op zich in moest laten inwerken. Ik vond dat oke omdat ik dacht dat het voor hem net zo'n verrassing was als voor mij. Maar na paar dagen begon die dat ik het moet laten weghalen. Dit is inmiddels bijna 2 weken geleden en nog steeds wilt hij dat ik het kindje weg laat halen. Hij wilt er niks mee te maken hebben. Hij zegt nu gewoon letterlijk, het kindje of ik. Ik ben er kapot van. Ik had zeker voor mijn kind gekozen, alleen nu spelen er bepaalde factoren een grote rol wat dit heel erg belemmerd. Door deze factoren kan ik namelijk niet in mijn eentje een kind groot brengen. Ik ben echt kapot de laatste paar dagen. Ik ben al paar keer naar de huisarts geweest om over abortus te praten maar elke keer weer ziet ze dat ik het helemaal niet wil. Ze stuurt mij dan weer terug om er langer over na te denken. Ik ben inmiddels bijna 6 weken. Ik heb al een echo gehad waar het vruchtje te zien is als een kleine ovale vlekje. Ik ben gewoon radeloos. Ik heb alles geprobeerd om hem te overtuigen om het kindje te houden maar hij wilt het absoluut niet. Dat hij het niet wilt, is voor mij niet zo'n groot probleem. Mijn groot probleem is dat ik hem nodig heb om dit kindje te houden. En dat weet hij, vandaar dat die zijn zin doordramt. Ik voel me zo beroerd Ik weet niet wat ik moet doen. ik heb echt alles gedaan om hem te overtuigen dat we het kindje moeten houden. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat kinderen krijgen een zegen is. En dat je kinderen krijgt en niet neemt. Dat wij dankbaar moeten zijn dat het meteen in de eerste ronde raak is en dat wij zoals sommigen niet jaren bezig zijn geweest. Maar wat ik ook zeg, het doet hem helemaal niks. Ik ben echt radeloos, ik wil mijn kindje niet weg laten halen....
Jeetje meid, wat een verhaal! En, sorry voor m'n taalgebruik, wat is jouw vriend een slappe zak!!! Ik weet niet hoe jou situatie verder is: wonen jullie samen? Heb je een baan? Zouden je ouders/goede vrienden je niet ergens mee kunnen helpen? Als ik jou was zou ik kiezen voor het kindje, je vriend is gewoon een grote eikel!
Hi, Sorry, klinkt misschien een beetje hard maar ik had hem laten ophoepelen! Je schrijft zelf al dat je het niet weg wil laten halen, waarom zou je het dan doen? Denk dat je daar heel veel spijt van gaat krijgen.. Misschien moet hij nog aan het idee wennen, dat hij wel bijdraaid? Ik weet het niet hoor..
Jeetje, ben even onder de indruk...Wat een rotsituatie! En ik sluit me loutjelou aan; wat een eikel is jouw vriend! :x Sorry hoor, maar hij was er zelf bij, dan had ie het maar veilig moeten doen met je. En nu jou zo ongelukig maken, erg vreemd. Heb je echt geen mensen die je met het kindje kunnen helpen buiten je vriend? Ik zou het houden meid, ik denk echt dat je er je leven lang last van zult hebben als je het weg laat halen terwijl je daar niet achter staat...Sterkte!!
wat een vreselijk nare situatie.. Ik vind het eigenlijk wel heel erg gemeen van hem dat hij eerst zegt dat het geen probleem is als je zwanger raakt en vervolgens raak je zwanger en is het ineens een heel groot probleem en laat hij je zelfs kiezen.. Ik zou er met hem over praten wat het probleem is dat het nu ineens niet kan.. Of hij bang is voor de veranderingen die optreden of misschien helemaal geen vader wil worden. Ik denk dat dit een keuze is die je moet maken door vooral heel veel met elkaar te praten.. Het maakt het extra lastig omdat je hem nodig hebt om het kindje te kunnen houden.. maar ik denk dat je er eeuwig spijt van hebt als je het kindje niet zou houden! Probeer uit te zoeken welke mogelijkheden je allemaal hebt (zoals familie, vrienden die je kunnen helpen) heel veel sterkte met je keuze *een hele dikke knuffel*
Ik wil ook tegen hem zeggen dat die dan maar moet ophoepelen maar er zijn bepaalde factoren waardoor ik het niet kan zeggen. Deze bepaalde factoren zijn nogal persoonlijk en om het uit te leggen, is nogal heel moeilijk en ingewikkeld. Ik ben al bijna 2 weken bezig om hem te overtuigen maar elke keer weer krijg ik als antwoord dat hij het kindje niet wilt. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet huil.
Als jij het kindje wilt houden zeg k houden.. Je gaat zo veel spijt krijgen als je het weglaat halen tegen je zin in..
sorry maar wat een l*l is hij zeg... ik zou echt als je het kindje wil houden bij hem weggaan... en weet natuurlijk niet wat voor factoren er mee spelen dat je het niet alleen zou kunnen maar waar een wil is is een weg...er zijn genoeg voorzieningen in nl die je kunnen helpen... suc6 en veel sterkte!
Zou je misschien een klein beetje kunnen toelichten waarom je niet bij hem weg zou kunnen? Er zijn namelijk voldoende instanties en organisaties die je mogelijk zouden kunnen helpen. Misschien dat we je hier een beetje de goede richting in kunnen helpen. Geen man is belangrijk genoeg om jou je kindje te ontnemen, geloof me als je het laat weghalen omdat hij het wil blijf jij de rest van je leven met een schuldgevoel lopen. Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop dat je er uit gaat komen voor jezelf.. Liefs Michelle
Kies voor jezelf en kies voord de kleine!!! anders krijg je zeker spijt. Hij is jullie niet waard, ik weet niet wat voor omstandigheden er nog meer spelen. Maar is altijd wel ergens een uitweg toch? Leef met je mee... sterkte xxx
Hoi Vlinder, je hebt al veel reacties gekregen zie ik. Het enige wat ik nog kan zeggen is: geef het wat meer tijd. Mannen zitten soms nogal ingewikkeld in elkaar. Jullie weten het nu 2 weken neem ik aan, laat het ff tot rust komen en probeer er juist even niet over te praten met hem. Misschien komt hij dan tot bezinking en als je buik echt zwanger eruit gaat zien gaat hij er misschien ook meer bij voelen. Denk dat hij heel erg is geschrokken, echt een valse manier om zo te reageren maar zo zijn sommige mannen nou eenmaal. Sterkte ermee.
meis ik sluit me bij voorgaande reacties aan. Er zijn heel veel instanties die je misschien kunnen helpen. Misschien dat je huisarts je ook kan doorverwijzen? En praat als het kan er met een familielid/vriend/vertrouwenspersoon over. Iemand die je kan steunen op dit moment want dat heb je nodig. Rest mij alleen nog om je even een hele dikke knuffel te geven en ik hoop dat je je hart volgt!
Tja.... moet zeggen dat ik niet eens verder zou WILLEN leven met een partner die me op die manier een keuze laat maken..... Verder zou ik geen abortus laten doen als je er niet 10000% achter staat... (zelf ben ik sowieso al niet voor...) Je denkt bij elk kind dat je ziet... o zo oud zou .... ook zijn.... of bij de uitgerekende datum.... nu zou ik moeten bevallen... Ik zou dat iig WEL hebben... heb ik al met de data van mn vmk's..... heel veel sterkte met je situatie... knuffel...
Wat afschuwlijk zeg! Wat erg voor je dat je vriend je niet steunt! Heel veel sterkte de komende dagen/weken met beslissen wat je doet!
jeetje meid, wat een verhaal zeg! ik weet in iedergeval voor 99% zeker dat mocht je het kindje tegen jouw wil in weg laten halen voor hem dat jullie relatie daarna niet tot nauwelijks kans van slagen zal hebben... je zal het hem altijd kwalijk nemen en dit zal in bijv ruzies altijd boven komen... dus ik zou zeggen, gooi die vent nu de deur uit!! ik denk namelijk dat je hier heeeeel veeeel spijt van gaat krijgen! zeker als het later ook nog eens zo zou zijn dat je niet of nauwelijks zwanger kan raken... dan zal je altijd spijt hebben! wel ben ik erg benieuwd naar die persoonlijke omstandigheden (niet omdat ik dat zo graag wil weten) omdat wij misschien een zetje in de goede richting kunnen geven... want ik dnek dat er (bijna) altijd een uitweg is!! sterkte in iedergeval! en doe niets waar je niet 100% achter staat! een dikke knuf van mij voor jou!
Jeetje wat een een verhaal. Ben het volledig met de andere meiden eens. Zou zeker voor je kindje kiezen. Zo'n keuze mag hij je niet opleggen. Ben bang dat je er inderdaad de rest van je leven spijt van gaat krijgen als je het weg laat halen. Misschien inderdaad een goed idee om iets meer van de lastige situatie te vertellen. Wie weer kunnen we je helpen. Er zijn zoveel andere mogelijkheden. Daarnaast ben je anoniem hier. Heel veel sterkte! Dikke knuffel
ik wil je alleen maar sterkte wensen en hoop en duim voor je dat je de kleine wel laat groeien en in je armen kan houden.. hoop dat je toch een manier weet te vinden om de kleine zonder hem op te kunnen voeden.. praat er anders met iemand anders over.. misschien heeft die een tip hoe het kan.. of stuur iemand die hier reageert een pb. en leg als je je het wil uit en misschien heeft die als buitenstander een goed advies voor je.. sterkte meid en hoop dat je toch de kans ziet om je vriend doei te zeggen en er alleen voor gaat staan!!
Da's maar fraai dan, hij wist dat jullie compleet onveilige sex hadden en dat er dikke kans in zou zitten dat je zwanger zou worden. Beetje slap om dan nu maar te zeggen dat je het weg moet laten halen... En niks is onmogelijk trouwens hoor, dat praat je jezelf misschien aan, maar als je dit echt wil, dan kun je het. Weet niet of jou problemen financieel gericht zijn, maar ik ken iemand die voed haar zoontje ook helemaal alleen op, zonder enige steun van de vader, die is namelijk niet meer in beeld. Ze werkt parttime, verdient rond de 1000 euro per maand, dus met alle vaste lasten eraf is het heus geen vetpot, maar geloof mij maar dat dat mannetje absoluut niks tekort komt, ze doen genoeg leuke dingen samen, hij is altijd netjes gekleed, en het belangrijkste is natuurlijk dat ie opgroeit met een moeder die van hem houd, daar kan geen dure kinderwagen en dure kleding tegenop!
Wat een verschrikkelijke situatie zeg! Ik heb niet veel toe te voegen aan wat de andere meiden hier zeggen, maar ik wil toch even reageren. Wij weten inderdaad niet wat jouw omstandigheden zijn, maar ook ik denk dat er altijd wel een manier is om het toch voor elkaar te krijgen, en het kindje te kunnen houden. Uitgaande van jouw verhaal denk ik sowieso dat je beter af bent zonder hem, zodat je weer gelukkig kan worden! Je verdient beter!
Het feit dat iemand je die keuze stelt vind ik al heel erg. Als ik je verhaal zo hoor ben ik bang dat je spijt gaat krijgen als je het weg laat halen. Dat moet je echt alleen doen wanneer je er 100% achter staat. En hoe moeilijk de weg nu ook lijkt om het niet te doen en het kind alleen op te voeden, dat komt vanzelf wel goed. Er gaan vanzelf deurtjes open, als je deze rot deur dicht gooit.