Hoi medemama's, Het valt mij al langer op dat er op de school van mijn dochters best veel ouders zijn die enorm geven om dure/mooie spullen. Ik wil niet vergelijken maar soms kan je er niet naast kijken. Bijv. pronken met dure auto's, tassen, schoenen... Zelf geef ik niet echt om dure spullen en we proberen minimalistisch te leven. Niet te veel kopen, als we wat kopen moet het van goede kwaliteit zijn, etc.. Onze auto is een Toyota Avensis van nu 7 jaar oud. Hij is groot, hier en daar wat schade, maar hij doet het nog prima. Ik vraag me wel af of dit gaat tellen straks voor mijn dochters. Er zitten kinderen tussen die drie keer per jaar met vakantie gaan en alleen merkkleding dragen. Hier hebben ze ook meer dan genoeg kleding, meestal een mix van goedkoop en wat duurder, maar wil me niet laten leiden door wat anderen doen. Hoe gaan jullie hiermee om? Zeker als kinderen wat ouder worden en ook beginnen met: 'ik wil die schoenen, want ... heeft ze ook.' Waar leggen jullie de grens?
Ik houd zelf ook van mooie (merk)kleding en tassen/schoenen, auto's geef ik weer geen zier om. Met dat argument "die heeft ze ook", kan ik niks, doe ik ook niks. Mijn grens ligt bij wat voor mij ons goed voelt en ik wil best een keer wat extra's uitgeven als ze iets heel graag willen, maar dan moet het wel in verhouding zijn. Een mooie winterjas van rond de 100-150 vind ik ok, maar een shirtje van 70 euro niet. En een winterjas van 400 euro voor een kind ook niet. Edit: hier trouwens nagenoeg geen merkkleding op school (en denk dat onze Ford Focus van 7 jaar oud een van de nieuwere is haha) Een kindje in de klas van mijn zoontje, verder zie ik eigenlijk nooit wat voorbij komen. Dus dat scheelt. Een vriendje van mijn zoontje heeft het er wel vaak over, maar geloof niet dat dat mijn zoontje iets doet.
Ja ik kijk er ook zo tegenaan, het moet in verhouding zijn. Een winterjas en winterschoenen mogen meer kosten, maar ik ga geen honderd euro neerleggen voor een paar sandalen of een t-shirt. Dat doe ik voor mezelf ook niet. Ik had laatst wat mooie jurkjes en vestjes gescoord, omdat het uitverkoop was heb ik meer gekocht. Was toch nog een aardig bedrag, maar dan kan dat. Zelf kopen wij ook niet vaak kleding, maar als we iets kopen is het van een goed merk en duurder. Het gaat ook langer mee. Voor de kinderen doe ik een mix, omdat ze snel groeien en vaker iets nieuws nodig hebben. Opmerkingen van 'die heeft dat ook', ga ik dan gewoon negeren. Tot nu niet voorgekomen, maar van een moeder van een vriendin van dochter, die ook een oudere dochter heeft, hoor ik weleens dergelijke verhalen.
Ik kijk er tegen aan zoals @suus1983 Ik houd zelf wel van merk kleding tassen svhoenen en jassen maar wel tot in het redelijke. Als het kwaliteit is en langer mee gaat zoals tas jad of schoenen voor mezelf dan wil ik best in de buidel tasten. En dat geld ook voor mijn kinderen in alle redelijkheid. Hier mix van merk en niet merk dus. Ik koop niet het nieuwste speelgoed en beperken dat überhaupt tot verjaardagen en feestdagen of bijzondere momenten (knutselspullen daargelaten) en let op dat het duurzaam of weer te verkopen is. Wij geven niet veel om auto’s of gadgets. Dus onze iPhones zijn niet het nieuwste, we hebben geen iPad en we rijden geen dikke maar wel praktische auto’s. We hebben wel een goede televisie. Eten en drinken halen we lekker bij de Lidl en Dirk en in aanbiedingen. Waar wij wel veel aan uitgeven zijn weekendjes weg en vakanties. Ja wij gaan volgend jaar ook 3 x weg en apart zelfs nog weekendjes met vrienden. Ook dagjes uit doen wij regelmatig. Ik ga lekke dagjes naar de sauna, schoonheidspecialiste, nagels laten doen. Man drinkt graag speciaal bier en doet regelmatig proefavondjes...en waarom wij daar geld aan uit geven? Omdat het kan, omdat we dat leuk vinden. Omdat we hard werken en ik het leuk vindt herinneringen te maken. Maar ook dan weer: we gaan heus niet op de duurste vakanties kijken ook naar aanbiedingen en kortingsacties etc. Ik wil mijn kinderen vooral leren dat niet iedereeen hetzelfde is of heeft en dat dat ook niet uitmaakt: dure spullen of niet je hebt respect voor elkaar. Je moet niet naar andere kijken maar genieten van wat jezelf hebt. Als ik te horen krijg ja maar want Harry heeft dat ook dan is het dikke pech, Harry kan zoveel hebben wij hebben weer andere dingen die Harry niet heeft!
Jij woont in België toch? Het beeld wat je schetst had ik daar niet zo verwacht eigenlijk... Hier is het echt afhankelijk van de omgeving/school. Wij zijn helemaal niet materialistisch, ik geef niets om dure kleding of auto’s. Gelukkig hebben we een goede mix van verschillende mensen hier op school. Er zal nooit iets gezegd worden over kleding worden over kleding, mode speelt hier geen grote rol gelukkig. Ik hoop niet dat het in de toekomst een ding voor je dochters gaat worden, dat lijkt me echt niet fijn...maar dat kun je natuurlijk ook deels in je opvoeding al meegeven/uitleggen. Wij leggen bijvoorbeeld ook uit dat we het niet nodig vinden om veel en dure cadeaus te geven met Sinterklaas. Dan kunnen ze best begrijpen op een bepaalde leeftijd.
Klopt. Het is ook wel zo dat onze school een echte mix is, dus misschien komen die problemen helemaal niet voor later. We wonen wel in een stadje dat bekend staat als 'rijk', dus die dikke auto's en (deels) schone schijn zijn ook wel te verklaren. In de klas van mijn dochter zitten 15 nationaliteiten (verdeeld over 25 kinderen, en dan tel ik haar half-Nederlands dus ook mee ) en ik vind die diversiteit heel positief. Ik zal onder mijn medemoeders hopelijk wat meer gelijken vinden en dan eens vragen hoe zij daarmee omgaan. Misschien dient de oplossing zich aan als het probleem zich stelt..
Bij ons (en op school) een mixje van merkkleding, hema en h&m. De meesten hebben dikke auto's, maar halen hun kind op met de (bak-)fiets. Dus nee, wij hebben daar geen last van.
Ik had het er nu laatst met een moeder over dat merkkleding totaal geen issue is meer. Zoals je in onze tijd een bepaald merk moet dragen is hier echt geen sprake van. Ook in de bovenbouw hoor je er geen kind over. Zij heeft er 1 op de middelbare en daar hetzelfde verhaal. Wel bepaalde stijl die dan iedereen wil (van die blote enkels met adidas gympen eronder) maar merken boeien echt niet. De andere dingen herken ik ook niet echt. Ik zie (omdat het mijn interesse heeft hoe anderen gekleed gaan) dat sommigen idd dure merken dragen maar in het doen en laten van de ouders en kinderen is dat helemaal geen punt.
Ik heb nog geen kind van die leeftijd. Ik ben echter wel opgevoed zonder merkkleding en het mee doen aan rages. Zo konden wij best een flippo krijgen als er toch een zak chips gekocht werd en stiekem kost mn ma er wel iets meer, maar zeker geen zakken tot en met. Ik ben nooit gevoelig geweest voor merken, maar bijv mijn zus wel. Doordat ons mam er altijd maling aan heeft gehad, zie ik dat ik en mn broer/zus er ook helemaal niks (meer) mee hebben.
Toen ik in de brugklas zat wilde ik ook die Eastpack en Dr. Martens. Ik kreeg ze ook allebei, maar net de oudere, andere, minder populaire en dus ook goedkopere modellen. Mijn ouders konden het simpelweg niet betalen maar zo probeerde ze me toch zoveel mogelijk te geven. En baalde ik er toen wel eens van? Ja tuurlijk. Ben ik er minder om geworden? Nee. Ik ben daar ook nooit om gepest ofzo. Maar het zou dus kunnen dat je kinderen daar 'last' van hebben als ze gaan puberen maar ja, om dat nou als maatstaf in het leven te nemen... Edit: toen ik nog veel jonger was wilde ik een Baby Born van Sinterklaas maar m'n moeder had gezegd dat Sinterklaas dat niet kon betalen. De dag na pakjesavond kwam ik huilend thuis omdat het buurmeisje die pop wél van sinterklaas had gekregen. Dat vond m'n moeder toen wel heel erg... ik kan het me niet herinneren
Hier ook een wijk waar mensen veel spullen en ook dure spullen hebben, vaak op vakantie gaan, enz. Wij hechten geen waarde aan auto´s en gaan meestal maar één keer per jaar op vakantie, maar we/ze hebben wel redelijk wat merkkleding (en ook goedkope kleding ) bijvoorbeeld. Als ze later om merkdingen vragen dan krijgen ze gewoon kleedgeld en dan mogen ze zelf bepalen of ze veel goedkope dingen kopen of minder duurdere dingen.
De enige auto die mij is opgevallen bij onze school is een Tesla, omdat die deur zo futuristisch open gaat Ik geloof dat ik geen moeder ben die gemaakt is voor dit soort schoolplein dingen, ik heb serieus geen idee wat de kleren van anderen kosten en of ze merk aan hebben of niet... Een jas van 400 euro zou ik niet eens herkennen, dus de pronkende ouders, als ze er al zijn, hebben aan mij dus helemaal niks Mijn kinderen dragen alles tussen Wibra en merk (wel de uitverkoop en goedkoop dan, haha)
Wij wonen in een Vogelaar-wijk met daaraan vast een redelijk luxe nieuwbouw wijk. Op school is het dus heel divers. Het is trouwens zeker niet zo dat de mensen die meer geld hebben dat zo zeer laten zien. Vaak is het juist ook van armere ouders (afgaande op woning) waar duurdere spullen zijn. Ik zie het wel. Ik vind het zelf beperkt belangrijk. Ik houd van mooie kleren, maar ben niet bereid daar het volle pond voor te betalen. Mijn auto is 10 jaar oud, maar vind ik heerlijk luxe (en voor mij is hij net nieuw). Ik heb een telefoon die doet wat ik nodig heb, maar meer ook niet. Ik schaam me niet om spullen van een ander te krijgen. Maar ik beknibbel niet op de museumjaarkaarten, op uitstapjes, op ervaringen. Dat vind ik namelijk heel belangrijk en dat kan misschien ook op een bepaalde manier overkomen. Maar de vakantie ging vorig jaar naar Zeeland (buiten hoogseizoen) en dit jaar naar Noord-Holland. Dus dat is dan niet erg duur. Maar wel veel uitstapjes.
Op de vorige school van mijn oudste ook veel gepronk met grote auto`s en merkkleding. Wij geven daar niets om en hebben er geen geld voor, dus gingen we door weer en wind op de fiets naar school en was ik dolgelukkig toen ik voor 25 euro een bijna complete wintergarderobe voor hem scoorde op een tweedehands kinderkledingbeurs... Nu heb ik wel een autootje maar 15 jaar oud, en ik geniet er met volle teugen van! Gelukkig zag mijn zoon dat allemaal niet en waren er echt wel meer gezinnen zoals dat van ons. Nu gaat hij naar een SBO en daar speelt het gelukkig helemaal niet!
Dat klopt niet helemaal tuc... Hier was in groep 8 Adidas toch wel heel belangrijk! Vooral onder de lagere sociale klasse. Dochter mocht ook gerust Adidas schoenen, ze dragen op die leeftijd toch alleen maar sneakers, maar dan wel van 50 euro en niet van 100 euro (en stiekem zaten de goedkopere nog lekkerder ook zei ze ). Gepest werd er overigens niet als je geen Adidas droeg. Toen ze naar de middelbare school ging heeft ze een Adidas trainingspak gekregen. Het jasje draagt ze erg vaak, de broek als ze naar dansles gaat. Het leuke aan haar vind ik dat ze dan niet voor het geijkte zwart wit gaat, maar voor roze met grijs. Van haar eerste kleedgeld heeft ze dezelfde dag nog een Levi's shirt gekocht omdat iedereen dat heeft. Ik vind het een dun flodder, ben benieuwd waneer zij dat inziet. En zelf geven wij helemaal niet om merkkleding, maar toen ik toch een favoriete Levi's trui had gevonden in een andere plaats zodat ze die aan kon naar haar eerste schoolfeest, was dat blije koppie die 59 euro wel waard. Daar staat tegenover dat haar H&M winterjas de ze helemaal geweldig vindt zo veel afgeprijsd was dat hij maar 25 ipv 50 euro kostte. En ze draagt ook gerust truien van een tientje. Op deze leeftijd doen ze ook wat langer met hun kleren gelukkig. Ik merk wel dat ze nu op de middelbare school echt met kinderen uit nog meer verschillende milieus in aanraking komt, maar dingen die opvallen worden hooguit geconstateerd, niet beoordeeld. Net als dat de vader van een nieuwe beste vriendin een BN' er is, zij gaan daar heel nonchalant mee om. Ze vond het alleen toch stiekem wel raar en wat ongemakkelijk toen ze hem voor het erst ontmoette. Maar ja, hij is ook gewoon maar een vader thuis Alle kleding en schoenen wordt van de kinderbijslag betaald (kleedgeld 25 euro per maand gaat daar ook van af), en ondanks dat ze vanwege haar leeftijd nog in de categorie basisschoolbedrag valt, lukt dat prima, inclusief soms dus merkkleding. Haar 2e en 3e maand kleedgeld kon ze trouwens inleveren omdat ze haar nieuwe eastpak had verkloot door 2 lekkende pennen en alle boeken blauw werden, dus mocht ze zelf een nieuwe tas betalen. Haar beide Eastpaks waren trouwens online maar 35 euro, vind dat niet echt pronken met merken ofzo? Zijn gewoon degelijke tassen en die zijn absoluut nodig. De merkkleding van de jongste gaat tot nu toe niet verder dan een stoere dino-trui van 2 tientjes van name it en een winterjas van 3 tientjes ook van name it. De dure hilfiger blouse die hij draagt heeft hij gewonnen bij een wedstrijd, net als een replay jasje en tumble n dry broek (allemaal tweedehands trouwens). Zitten hem leuk hoor, maar zou ze zelf niet kopen voor dat geld, ook tweedehands niet. En ook al komt zijn kleding dus vooral van de H&M, en draagt hij schoenen van 3 tientjes (Duitse merkenoutlet) ook zijn kinderbijslag gaat ieder kwartaal wel op En wat andere ouders denken of droegen op het schoolplein (waar ik over 1,5 jaar weer fijne iedere dag mag gaan staan) boeit mij geen zier. Wij wonen in een groot huis, maar ik scheur in een klein Aygootje rond en wij geven geen geld uit aan dure kleding of uitgaan bijvoorbeeld. Die dure BMW van een andere moeder vond ik alleen maar zielig voor de kinderen: die werden met 9 jaar eerst nog met een snoetenpoetser afgeveegd voor ze de auto in mochten
Hier speelt er niet veel materialisme op school. En mijn kinderen geven al helemaal niks om kleding of spullen. Alle vriendjes hebben een Xbox of PlayStation en wij een stokoude Wii met maar 1 spelletje maar ze hebben nooit om meer gevraagd. Ik geef zelf ook niets om spullen, maar wij geven wel bovengemiddeld veel uit aan vakanties denk ik.
Ik herken het wel deels. Het gaat niet zozeer om dure spullen nog, maar wel om de goede spullen. Mijn zoontje herkent "echte sportschoenen" van mijlenver. En de spinners en de skylanders, de Lego Nexo- knights waarvan je de schilden moet scannen met je iPad. Zo'n speciale drinkbeker waar je ook snacks in kunt meenemen. Nu kunnen wij het allemaal gelukkig wel betalen, maar toch..het is jammer dat het allemaal maar om spullen gaat steeds. Die je allemaal maar moet kopen en hebben en moet laten zien. Wij leggen dus wel uit dat je niet alles steeds maar alles moet kopen, dat de Dopper die hij nu heeft echt goed genoeg is en dat een snackeez of hoe het ook mag heten echt niet beter is alleen omdat de reclame dat zegt of omdat kindjes in de klas dat hebben.
Ik zie het ook om me heen, ik kan er eerlijk gezegd niet wakker van liggen. Wij proberen ook minimalistisch te leven, voornamelijk uit ecologisch oogpunt en omdat we willen consuminderen. Kleding koop ik meestal tweedehands op kledingbeurzen/krijg ik van vrienden/soms in de sale (schoenen wel nieuw), speelgoed voornamelijk tweedehands, onze auto is bijna 17 jaar oud, we hebben simpele Samsung smartphones, een tv van een of ander huismerk van 12 jaar oud, geen Ipad (klein goedkoop Samsung tabletje).. We verdienen boven modaal, hebben lage maandlasten en zouden alles best nieuw kunnen kopen, maar we kiezen ervoor om het geld te gebruiken voor ervaringen, om herinneringen te maken, ipv spullen. Wij gaan bijvoorbeeld graag met ons gezin op vakantie, volgende week voor de vierde keer dit jaar. Mijn kinderen zijn nog jong, hoe het straks zal gaan als ze wat ouder zijn weet ik nog niet.
Ik merk bij mij dochter ook dat ze bepaalde dingen gewoon het liefst draagt (even los of het merk is ja of nee), dus hoeven op deze leeftijd de kasten niet zo vol te hangen, ze doet vaak meerdere dagen met haar kleding en wassen doe ik genoeg vanwege de jongste, dus heb ik liever dat ze een paar kledingstukken desnoods wat duurder koopt dan dat ze de kast vol heeft hangen met shirts van een paar euro die ze niet graag draagt. Ze heeft van mij laatst dus wel een trui van 60 euro gekregen, ze had nog nauwelijks truien, we konden ook echt geen leuke goed passende truien vinden verder (ze hangt tussen kinder- en damesmaten in) en ik weet zeker dat ze hem heeeeeeel vaak zal dragen. Doe ik dan liever dan 2 truien van 25 euro bij de H&M waar ze al snel op uitgekeken is. En kledinggeld is inderdaad een goed begin. Wij zijn gestart per 1 oktober, nu ze net op de middelbare school zit. En ze had in augustus al in haar hoofd dat ze een Levi's shirt wilde. Dat idee had ze niet losgelaten blijkbaar, want op zondag 1 oktiober liepen we in Den Bosch en toen ze daar een Levistore zag, was haar kleedgeld op 5 cent na dus dus direct op En de 2 maanden daarna mag ze haar nieuwe tas afbetalen (oude is echt niet meer bruikbaar door 2 lekkende pennen en leverde nog meer schade op aan boeken enzo) dus kan ze verder niets kopen.
Bedankt voor de reacties. Ik zie wel wat herkenning. @cowgirl80 ik vind dat gepronk met spullen ook best jammer. Ik denk niet dat het onder de kinderen erg leeft, maar ik zie het onder ouders vooral. Qua auto's is het hier heel erg. Je ziet hier gloednieuwe, smetteloos witte Audi's, van die enorme Range Rovers en andere dure wagens. Meestal blijven die ouders tot het moment dat de bel gaat in hun (draaiende) auto zitten. De wat normalere auto's op de parkeerplaats blijken vaak van de leerkrachten te zijn Overigens besparen we ook niet op uitjes en vakanties. Dat gaat me te ver, ik vind dat heel belangrijk. Ontspanning is ook nodig. Maar om voor een kleuter een winterjas van 100 euro te kopen vind ik erover. Dan kan je redeneren dat de jongste straks die winterjas nog kan dragen, dat is waar. Maar dat kan ze met die van Zara die ze nu heeft ook.