Heb je al geprobeerd antwoord te geven op de vraag hoe je graag wilt dat mensen met je omgaan? Ik kan me voorstellen dat het voor omstanders lastig inschatten is hoe jij je voelt en wat ze dan met je moeten. Het wijkt af van de norm en dat vraagt aandacht. Wat helemaal niet gek is of stom of wat dan ook, jij mag er ook zijn met alles wat is. Aan de basis staat goede communicatie, wat kan jij, wat wil jij, wat kan jij bieden? Wat verwacht je van een ander? En als je die vragen kunt beantwoorden, kun je ze misschien ook aan je omgeving stellen. Wat verwachten zij van je? Soms kan je zo in een cyclus van afwijzing gaan zitten, terwijl praten erover al zoveel kan schelen voor jezelf en je omgeving. Misschien kan een coach of maatschappelijk werker je hierbij helpen, om het op een rijtje te zetten. Fijn dat je kids zo behulpzaam zijn!
Ik heb vanuit het medisch team meerdere ggz contact personen. Echter merken hun aan mij dat ik enorm graag wil dat ik enorm graag beter wil zijn. Ik heb nog al wat pijnstillers en aanverwanten (opiaten) Om terug te komen op overige antwoorden. Ik heb een poosje terug mijn vrienden gewoon laten vragen wat ze wilde vragen en heb ook echt overal antwoord op proberen te geven. Dat ik zelf niet weet wat ik heb. Dat ze bij 4 ziekenhuizen met de handen in het haar zitten. Ze gaven toen aan het te snappen. Maar misschien omdat het zo lang duurt?
Dit lijkt me een hele waardevolle tip. Er zal vast een online forum zijn voor mensen die met hetzelfde kampen als jij. Verder kun je altijd de telefonische hulpdienst bellen als je een luisterend oor wil. Zij zijn daarvoor.
Een GGZ medewerker spreken is helaas niet hetzelfde als daadwerkelijk een behandeling krijgen. Als het er alleen om gaat af en toe je hart te luchten is dat niet wat ik bedoel.. ik bedoel echt dat je in behandeling gaat kijken naar het ontstaan van de klacht, de in stand houdende of verergerende factoren, acceptatie ed. Er wordt vooral gekeken naar datgeen waar jij invloed op hebt. Dit noemen ze een behandeling volgens het Gevolgenmodel. Ik ken natuurlijk niet het hele verhaal, maar soms kan juist datgene wat dik gedrukt is hierboven een enorme verergerde factor zijn voor je klachten. En als je hier een weg in vindt het al wat beter wordt (in ieder geval psychisch meer draagbaar, niet dat je lichamelijke klachten weg zijn). Ik hoop dat je hier op het forum een tip kunt vinden die je verder brengt. Succes met alles.
En dat is logisch, ik denk dat iedereen die ziek is beter wil worden. Alleen soms is het beter te accepteren dat dat (in ieder geval op dit moment) niet zo is. En dat je dus manieren moet vinden om de ziekte en alle gevolgen ervan te leven. Dat maakt het namelijk ook mogelijk om te kijken naar wat je nog wel kan i.p.v. vooral naar wat je niet (meer) kan. Dat was dan enkel/vooral gericht op wat er is, niet op wat je wel kunt of nodig hebt? Want vooral dat laatste lijkt me noodzakelijk om mensen ook iets te kunnen laten doen. De ene zieke is de andere niet. En gezonde mensen kunnen nu eenmaal niet bedenken wat iemand die ziek is wel of juist niet kan. En gelukkig maar!
Ik denk dat dit heel nuttige adviezen zijn die hier worden gegeven. Ik hoop dat je je hiervoor kan openstellen Sterkte met alles!
Ik ben dankbaar dat ik mijn ei hier kwijt kan en met de tips hier kan ik wat mee. @Flamingo1990 super bedankt voor je tips. Acceptatie van iets waarvan je niet weet wat het is. Zou dat mogelijk zijn? @Dubbelgeluk ik heb gelukkig goed contact met mijn ex. Die probeert mij ook zo veel mogelijk te ondersteunen met betrekking tot de kinderen of kleine dingen. Klachten ik heb onverklaarbare buikklachten. Hevige buikpijnen niet meer kunnen eten. Daarnaast heb ik waarschijnlijk pelvic painsyndroom. Waardoor uitstraling naar de benen. En doordat ik niet kan eten val ik erg veel af
Accepteren van iets wat je niet weet wat het is, is erg moeilijk om alleen te doen.. maar niet onmogelijk. Maar wel is een professional erg belangrijk om je erbij te helpen. Mijn ervaring met cliënten is wel dat niet accepteren (er tegen vechten) onnodig veel energie in beslag neemt, energie die ze vaak al te weinig hebben. Als ze eenmaal accepteren kunnen ze die kostbare energie in fijne dingen steken.
Hoi, Heeft de gemeente een maatjesproject? Waar woon je? Als het in de buurt is zou ik zo even bij je op bezoek willen... Heb je hobby’s die je wel kunt uitvoeren?lezen? Haken? Contacten waarvoor je niet de deur uit hoeft: Chatten of bellen met goede vrienden of lotgenoten?
Nog een andere tip maar weet niet of dat iets voor je is: sluit je aan bij een kerk. Alle kerken hebben zoiets als naastenhulp. In onze kerk wordt er via naastenhulp gratis vervoer geregeld, bezoekjes, maatjes, boodschappen voor je gedaan, hulp in de huishouding, koken, een kapper die bij je aan huis komt enz. enz.