Hier ook eentje die niet altijd happy is met haar nieuwe 'mamalijf'... Heb nu een hangzakbuikje waar eerst een plat buikje zat ( waarop ik zelfs nog een vetrol kon vinden), borsten zijn iets groter maar veel zachter en slapper, op m`n heupen en billen tot aan m`n knieholtes zitten diepe, paarse striemen, zelfs naast m`n liezen zit striae, zo strak was m`n lijf dus. En m`n broekmaat is van 38 naar 42 gegaan en ben nog 3 kilo te zwaar (was 18,5 kilo aangekomen). Ik ben 1.83 mtr lang en weeg nu 72.9 kilo. Voordat ik zwanger raakte, woog ik 69 kilo. Ik weet `t, ben nog steeds slank voor m`n lengte, maar in m`n hoofd niet meer. M`n vriend vond me ook heel sexy tijdens de zwangerschap, had lekkere dikke billen! Die zijn nu ook gekrompen! En nu vindt hij mij nog mooier en sexier dan voor de zwangerschap, heb nu ook n**kteugeles! Ik probeer echt wel wat van mezelf te maken, lekker opmaken, haartjes goed, mooie lingerie en shop me suf omdat ik m`n oude broeken niet meer pas maar toch nog een hippe stoere mama wil zijn. Ik kan ook naar de sportschool, maar daar ben ik te lui voor, en eigenlijk heb ik daar geen tijd voor omdat vriend in de horeca werkt en al vroeg begint en laat op de avond pas klaar is. En aangezien we gestart zijn voor een 2e beebje, heeft het weinig zin. Dan ben ik weer strak en begint het circus weer van voor af aan. Aan de ene kant ben ik zeer zeker over mezelf en helemaal gelukkig met m`n situatie, mijn lijf heeft een zwangerschap zeer makkelijk doorstaan en een heel mooi meisje van 8,5 pond na een bevalling van 6 uur, die zeer relaxed was (zonder pijnstilling) op de wereld gezet. Aan de andere kant voel ik me een lomp geval die dik is en waarbij niets staat, die niet sexy is en niet snapt waarom vriend me nog mooier en sexier vindt.... Sorry, het is een heel verhaal geworden maar ben blij dat ik even m`n hart heb gelucht.
Neuh, ik ben helemaal niet zelfverzekerd, over mijn uiterlijk althans. maar dat was ik voor mijn zwangerschappen ook niet. Ik denk eigenlijk ook niet dat ik dat ooit zal worden want dat zit gewoon niet in me. Ik vind wel dat ik slim ben, aardig, gevoel voor humor heb en een goede moeder ben. En dat vind ik allemaal veeeeeeeeeel belangrijker.
Ik ben nu pas na de derde zwangerschap weer blij met me lichaam Ik had bij de eerste zoveel kilo's nog eraan hangen die er niet af gingen...toen ik de 2de bevalling achter de rug had was ik ineens minder dan voor de zwangerschap en nu na de derde...alles hangt volgens mijn gevoel maar als ik nu in de spiegel kijk ben ik juist trots op mezelf dat mijn lichaam er nog zo uit ziet en dat na 3 kids alles is wat minder geworden maarja het had erger gekunt ik heb een vriendin die heeft 1 kindje en haar buik is echt helemaal geruineerd en ze zit er echt heel erg mee.... Maar ik denk dat het meer komt door de media...tegenwoordig MOET je al bijna sperzieboon dun zijn.. En in de meeste videoclips zie je van die slanke dennen rond huppelen. Maar deze personen hebben of plastich chirurgie gehad of ze hebben helemaal geen kinderen gekregen...of hebben 4 nanny;s rondlopen zodat hun ff kunnen sporten(daar heb ik dus echt geen tijd voor) Terwijl al ik soms iemand zie lopen die tegen de 100 kilo loopt...dan moet ik vaak zeggen dat deze meiden of mannen nog een knapper gezicht op hebben dan die smalle modellen van de tv
dan zie je maar dat het voornamelijk in je eigen hoofd zit want 73 kilo is KEISLANK!! ik ben even lang en heb hetzelfde gewogen en was echt mager, werd door veel mensen aangesproken of ik ziek was ofzo.. Ik heb trouwens ook minder gewogen en werd elke ochtend wakker met blauwe knieeen omdat ik zo mager was dat alle botten tegen elkaar aanlagen. Nu weeg ik 91 kilo en wil nog afvallen tot een maat waar ik weer wat makkelijker kan shoppen (maatje 42/44) dus ik denk naar de 85 kilo ergens.. Maar ik krijg complimenten van iedereen dat ik er zo goed uit zie en vooral GEZOND! is toch wel grappig dat je vaak een heel verkeerd beeld heb van jezelf.. Ik ben trouwens 30! kilo aangekomen bij mijn 1e zwangerschap... is er nu gelukkig allemaal weer af.. ik vond 115 toch wat aan de zware kant kon geeneens een leuke broek meer kopen en werd zo moe van al dat gewicht meeslepen.. maar 73 kilo zou ik geeneens meer willen wegen dan krijg ik weer te horen dat ik zo ongezond eruit zie je BMI is trouwens 21,6 en je bent op je allergezondst op een BMI van 22 is dus perfect als je 69 weegt is het 20 nog wat... en ga je dus richting ondergewicht..
Dat verschilt echt per dag. De ene dag ben ik heel zeker over mij zelf, maar wanneer ik een bad hairday heb of als ik vind dat ik geen leuke kleren meer heb dan heb ik ff een off day.. Maar over het algemeen ben ik best zeker over mijzelf! Sowieso ben ik trots op alles wat ik nu al heb bereikt en ben pas 21 jaar! Ben gelukkig met mijn vriend, heb een prachtig zoontje die gezond is, hij praat goed, is altijd vrolijk. We hebben een prachtig nieuwbouwhuis. Heb mijn diploma versneld gehaald en dat in de zwangerschap en toen mn zoontje nog maar 1 jaar was.. Heb een super leuke baan. Ik ben gewoon heel erg gelukkig en dat maakt mij zeker!