Wanneer hebben jullie verteld dat je zwanger bent of wanneer ben je van plan dat te doen? Ik ben nu dus ruim 6 of ruim 7 weken zwanger... maar ben van plan te wachten tot de eerste 12 spannende weken voorbij zijn en we inmiddels een echo gehad hebben met hopelijk bevestiging dat alles goed is. Ik wil 't het liefste meteen vertellen, maar mijn ouders willen zó graag opa en oma worden, ik wil ze niet blij maken en dat het dan misschien toch nog mis gaat. Ik begrijp dat het ook na het eerste trimester nog mis kan gaan, maar aangezien het meestal in de eerste 12 weken gebeurd, wil ik die toch afwachten. Maar ik vind het wel moeilijk hoor. Op het werk een leugentje om bestwil om bij afspraak met VK te kunnen zijn, met auto naar vrienden dichtbij ivm slecht weer, als excuus om niet te hoeven drinken en vooral ouders en schoonouders en zus wil ik zó graag vertellen.... maar wil toch echt wachten tot na die afspraken en weken.... Hoe doen en ervaren jullie dit?
gefeliciteerd!! ik snap het helemaal! wij hebben het wel gelijk aan mijn zus verteld maar pas na de 8 weken echo aan de ouders!! best lastig hoor maar vond het toch wel fijn om eerst op de echo te zien dat het goed zat!! na de termijnecho van 12 weken gelijk oma's en opa en vrienden en familie op de hoogte gebracht!!! toen voelde het helemaal echt!! en wat vond ik het fijn om dit goede nieuws te delen en zoveel leuke reacties te krijgen!! succes!
Onze familie en vrienden/vriendinnen hebben wij het meteen verteld. Voelde voor mij als te vroeg maar ook als prettig om toch meteen te kunnen delen. Nu afgelopen vrijdag een goede echo gehad en ook weet ik dat het nog niets zegt maar de kans dat het nu mis gaat is een heel stuk kleiner dus weet nu iedereen het. Heb zelf vanaf begin af aan een goed gevoel en als het dan mis gaat dan kan ik het ook met die mensen delen. Wel moet ik zeggen dat de afgelopen echo wel een hele opluchting was dat het ook echt goed was en merk dat ik er nu pas echt van kan gaan genieten. We hadden ook al wat cadeautjes gehad en die heb ik nu pas in de woonkamer neergezet. Eerder voelde niet goed voor mezelf. Het is aan ieder hoe en wanneer je het verteld maar ik zelf kon het niet voor me houden zo happy was ik en was het van mijn gezicht af te lezen.
De directe familie hebben we het al wel snel verteld. Onze zussen en ouders de eerste keer met 6&7 weken, en deze keer met 5&6 weken. Zonder echo trouwens, alleen de test en mijn kwalen als bewijs. De rest van de wereld moest tot 12 weken, want dan moet je veel meer uitleggen als het misgaat. Maar met de ouders&zussen vond ik het toch ook prettig als ze het zouden weten als het mis zou gaan. Mijn moeder en zusje hadden er zelf ook ervaring mee, dus dat zou me erg steunen. Gelukkig zijn ze hier allebei blijven plakken.
wij hebben het bij alledrie de zwangerschappen eigenlijk meteen verteld, de 1e is geboren met 34 weken, bij de 2e zwangerschap een miskraam met 10 weken en nu opnieuw in verwachting. bij de 2e zwangerschap had ik gelijk zo'n buik dat ik het niet kon verbergen en nu ben ik zo ziek,zwak en misselijk en heb ik bloedingen dat ik het ook niet voor me kon houden. ik heb er geen spijt van gehad, heb veel steun aan mijn omgeving na nr 2 en 3. En ik vond het erg prettig dat ik bij de miskraam niet hoefde te melden dat ik in verwachting was maar dat het niet goed was. en nu bij nr 3 is er alle begrip dat ik niet meer volledig kan werken en rust moet houden ivm de bloedingen.
Ook ik heb het meteen gedeeld met mijn ouders, zusje en opa's en oma's en beste vriendinnetjes. Ik ben zo blij, dat ik het niet voor me kon houden. Ik wilde dit gewoon met hun delen!
bedankt voor de reacties! Ik zou het, ook als het nu misgaat wel delen met ouders en zus en beste vriendin. Dat weet ik wel zeker, want als ik heel verdrietig ben merken ze dat toch en is het fijn om steun te krijgen. maar het punt is, ik ben 28, mijn zus is 32. Mijn ouders willen al zó lang zo graag opa en oma worden (vele broers/zussen gingen hen voor en ze vinden het ''hun beurt''). Ik weet zó zeker dat als ze het weten, mijn moeder vooral zich niet stil kan houden en het wel van de daken kan schreeuwen. Ook al beloofd ze 't niet te doen, ik denk echt dat zij zich zal verspreken. En ik wil pas dat ''de rest vd wereld'' het na 't eerste trimester weet... Aangezien ik het echt als aller aller allereerste aan mijn eigen ouders wil vertellen, is het beter dat pas na die periode te doen. Als mijn moeder niet zo'n flapuit was geweest, had ik het waarschijnlijk wel eerder gedaan. Maar ik moet zeggen dat het wel moeilijk is als je bij dierbaren bent, om het voor je te houden hoor! En als ik eraan denk als we 't mijn ouders vertellen en hoe ze ws zullen reageren, dan schiet ik al vol! Zit ik zowat te janken in de auto, haha!
De eerste echo kreeg ik rond 7 weken, daarvoor hebben we het al verteld aan mijn moeder en de moeder van mijn vriend (plus broertjes/zusjes) Na die eerste echo volgde de rest al gauw
Ik wilde graag wachten tot de 12 weken om het te vertellen, maar rond de 8 weken was mijn buik al te duidelijk zichtbaar! Op 10 weken dan maar vertelt en de reacties: 'dat hadden we al lang gezien'! Buitenstaanders/verre familie hebben we het pas vertelt na de 12 weken echo!Die mensen zagen we toch niet veel!
Wij hebben gewacht tot de 1e echo, we wilden graag een kloppend hartje zien. Afgelopen weekend hebben we het verteld, toen was ik 8,5 week zwanger. Het is alsnog snel, maar ik zag geen redenen om te wachten tot 12 weken. En kon ook echt niet langer mn mond houden, haha. Bij mij nog geen buikje ofzo, dus daar viel het gelukkig niet aan af te lezen. Wel wat misselijk en lust ineens geen thee meer. Dat is hier en daar al wel opgevallen... hahahaha!
Wij vertellen het pas met 12 weken aan vrienden en de rest van onze omgeving... We zijn al een tijdje bezig en we lopen sinds dit jaar in de medische malle molen (mmm) en hebben het wel aan de ouders en broer en zus verteld...die houden nu alles lekker stil en ik kan mijn vraagjes lekker aan hun stellen (schoonzusje is net bevallen) Hebben met 7 wk een vmk gehad dus dat wordt nog een spannende datum aankomende zondag en verder vind ik het risico te groot om het nu al te vertellen en er gaat iets mis...hebben hier zolang op gewacht vind zo'n geheimpje met onze dierbaren toch ook wel heel erg fijn....mijn vriend en ik kunnen er nu optimaal zelf van genieten en aan wennen...en we kijken erg uit naar de aankomende echootjes... Ik denk dat je hierin goed naar je eigen gevoel moet luisteren en daar op af moet gaan...lekker doen wat je hart je in geeft!! Liefs Pien
ik ben momenteel iets van 5 week dit weekend vertellen we het mijn ouders en ouders van mijn man... we hebben bij hema tompoucen in de bestelling staan, met eigen plaatje erop (heb op google leuk plaatje gezocht met duidelijk de tekst zwanger erop) deze komt erop gedrukt en dit geven we ze... mooi duidelijk toch daarna vertellen we het ook onze beste vrienden, die zien we sowieso 1 x per week of vaker dus die gaan dat ECHT wel merken aan mij.... verder wachten we tot 2-3 maanden ofzo ligt er ook weer aan hoe groot mijn buik in korte tijd word... als ik met 2 maand al een buik krijg word t wat moeilijk voor je te houden haha
vorige x aan (schoon)ouders en broers zussen met ong. 6 weken verteld, aangezien 1 van hen voor lange tijd weg ging. toen met 12 weken tegen iedereen verteld en toen is het alsnog misgegaan met 14 weken. die 12 weken grens zegt voor mijn gevoel niet zoveel meer dus.. nu nog aan t twijfelen.. 1 vriendinnetje weet het.. m'n ouders die voelen wat aan, denk dat we het hen ook 1 dezer dagen vertellen.. spannend blijft het toch wel.. Begin ook al een buikje te krijgen
Hallo, Ik ben nu 6 weken zwanger en heb ik getwijfeld. En mijn vriend nog veel meer. Ik wilde het dolgraag aan beide ouders vertellen en aan mijn zus. Na lang zeuren bij mijn vriend was hij het ermee eens en hebben we het afgelopen donderdag verteld aan beide ouders en vrijdags aan mijn zus. Achteraf ben ik heel blij dat ik het wel heb verteld. Ongeacht dat er veel mis kan gaan. Ik heb in juli een miskraam gehad en aan niemand verteld. Nu kwam pas alle verdriet eruit toen ik het onze ouders heb verteld en dat voelde heel goed. Dan kan je het eindelijk delen, en dit geldt ook voor de zwangerschap! Ik houd het verder nog wel even voor mij totdat we in ieder geval de eerste echo hebben gehad. Die hebben we met 8,5 week zwangerschap. En dan kijk ik weer verder wanneer we het aan wie gaan vertellen. Succes met het nemen van je beslissing. Groetjes Milouu
wij hebben niet zo lang gewacht (week 8) omdat ze het verdriet van een miskraam best mogen delen, je voelt je dan ook gesteund, anders weten ze ook niet wat je doormaakt
wij hebben het aan onze ouders en directe familie verteld na de 7 wk echo met hartaktie. volgens de gyn was er op dat moment nog maar een 4% kans op een miskraam. en verder vertellen we het pas na de nekplooimeting.
Een herkenbaar dillemma! Ik ben morgen 8 weken zwanger en wij hebben besloten te wachten met vertellen tot na de eerste echo (over 2 weken). Wel hebben we onze beste vrienden ingelicht, zodat we hen direct kunnen inlichten mocht het mis gaan. Wij vrezen ook dat onze ouders hun mond niet dicht kunnen houden, dus eerst de echo en dan verder vertellen. Ik ben trouwens wel erg klaar met smoesjes en uitwegen verzinnen, waarom ik niet drink, ik moe ben e.d.
met 9 weken aan de ouders en nu langzaam aan de rest. Het is dat veel vrienden, collega's het zien aan mijn buikje anders had ik het nog even voor me willen houden. bij de eerste hadden we het direct verteld aan de ouders. Ik vond het nu wel leuk om samen een geheimpje te hebben.
dat van die 4% vind ik wel een fijn berichtje ik lees hier best veel miskraam, en ook regelmatig bij latere weken brrrrr ben nu zo een 5 week ofzo maar ga er gewoon van uit dat alles goed gaat komen hier