ik heb het vaker gehad, vrouwen die zwanger zijn zonder dat ze het uitgesproken hebben of zelf al weten of wanneer er iemand overlijd of overleden is... dat vind ik wel hele nare gevoelens. maar helaas komen ze wel vaak uit.
Dit inderdaad. Je omschrijft duidelijker wat ik bedoel dan dat ik doe @shart86 Ik snap ook wel dat je niet de zigeuner uithangt, maar de manier waarop jij het schetste in je post, gaf mij exact bovenstaande gevoel. En niet alleen jij, maar ik lees er meer hier. Als mensen erom vragen a la, maar anders vind ik het gewoon zonde. Een van de leukste dingen van een zwangerschap is het wereldkundig maken, ook later van het geslacht. Het feit dat iemand het dan toch al weet (wie dan ook), is gewoon helemaal niet tof. Maargoed dat is mijn mening.
Herkenbaar Na een leuke dag weg reden we terug naar huis en ik kreeg een onderbuik gevoel alsof er in ons hu8s was ingebroken. Komen we thuis was er idd ingebroken. Mijn moeder is een keer op stap gegaan. En ik kon niet inslaap komen. En was heel onrustig en voelde me niet fijn. Bleek dat ze mijn moeder overvallen hebben. Ik zou toen mijn oma slecht lag om 19.00 naar haar toe gaan. Ik mocht van ze zusters niet bij haar omdat ze te slecht was. Ze is om 19.00 gestorven.. Heb echt geleerd naar mijn instinct te luisteren en erop te vertrouwen
Ik heb een sterke intuïtie en door de jaren heen ook geleerd daarnaar te luisteren. Dus ik voel situaties meestal wel aan. Qua overlijden o.i.d. heb ik dat nog niet meegemaakt.
Ik heb het zelf niet, maar mijn buurvrouw weet ook meteen wanneer er iemand zwanger is. Bij mijn eerste zwangerschap zei ze tegen mij op straat waar 3 anderen bij waren: ‘Volgens mij ben jij zwanger’. ‘Eh.. nou.. gisteren nog wel ja’ Tweede zwangerschap kwam ze ook naar mij toe met de vraag of ik zwanger was. Durfde zelf nog geen test te doen, maar nadat ze dat had gezegd toch maar gedaan en inderdaad, zwanger.
de laatste keer dat ik het had was op een zondag ik bleef maar dromen dat ik die maandag niet uit het ziekenhuis terug kwam na de afspraak met de gynaecoloog. ik bleef maar dromen dat ik naar boven moest en op maandag zou bevallen. komen we maandag ochtend bij de afspraak bleek dat ik niet dinsdag maar dus maandag werd ingeleid en dat ze me eigenlijk om 9 uur al boven hadden verwacht. hij is dus ook op maandag geboren om 21.58u.
Maar het kan toch dat die man zich wél opgelaten voelde omdat jij maar bleef drammen? Ik hou daar niet van en hij ws ook niet want anders had hij het wel gezegd. Dit heeft helemaal niets met anderen te maken of wie er wel of niet bijstonden. Je zat in de irritatie van degene waar het om ging. Misschien vonden ze het later grappig maar ik kan het me niet voorstellen van hem als hij maar nee blijft zeggen en jij ja. Ik denk dat ik weggelopen was!
Ik lees er idd ook meer hier. Volgens mij ook iets met een zus die het al wist maar nog niets wilde vertellen? Hou gewoon je mond! Iemand moet hier zelf mee komen. Het is al speciaal genoeg. Ws bedoelt niemand het hier zo hoor om op te scheppen over hun gave maar zo kan het wel overkomen. Juist als je zoiets hebt moet je weten wanneer te zwijgen.
Ik ben blij dat mijn ouders nooit wat zeiden voor we het vertellen wilde. Alleen hun samen wel. Had dat niet tof gevonden als ze het gezegt of gevraagt hadden
Nee. Behalve bij onze zwangerschapswens. Na 2 maanden proberen schreef ik in mijn dagboek dat wij vast de pech zouden hebben dat we uiteindelijk via de mmm zwanger zouden worden. En dat bleek na 2,5 jaar..
Oh wat pijnlijk En dat ze het bij een volgende zwangerschap nog een keer probeert Dan denk je toch ook niet na?! Wat als het weer mis was gegaan...
Ik herinner me een keer op de basisschool dat we aan het buitenspelen waren en dat ik zag dat een meisje heel hard uit het klimrek viel. Nog geen 5 minuten later gebeurde het echt..
Ik voelde al aan dat we de mmm nodig zouden hebben. Wist dat ik zwanger was door een liedje op de radio toen ik naar de gyn reed voor de iui. Als anderen zwanger zijn weet ik dat vaak. Mijn vriendin is in verwachting van een tweeling, dit wist ik. Als cliënten onverwacht niet thuis zijn, weet ik dat vaak ook al.
Ik was een tiener en was van plan om uit school door te gaan naar mijn oma. Onderweg dacht ik eens ze is niet thuis (Ze was altijd thuis) en zei ze ligt in het zien. Ze was inderdaad niet thuis en mijn moeder vertelde dat ze in het ziekenhuis lag. stond ook raar te kijken dat ik het al wist. Een paar keer in het jaar hielp ik in een winkel en daar werkte een meid die ik al maanden niet meer had gezien. De nacht voor ik daar weer ging werken droomde ik dat ze zwanger was. De volgende dag vertelde ze ook dat ze zwanger was.
Nee, ik ben wel heel oplettend dus ik kan wel signalen bij elkaar optellen. Maar dingen die ik echt niet kon weten, weet ik ook niet.
Ik werd s nachts wakker van een huilende baby. Maar die van mij sliep. De volgende dag belde mijn zusje dat haar baby die nacht was geboren, precies op dat tijdstip. Mijn beste vriendin had moeite om zwanger te worden. Op een gegeven moment zag ik haar aan komen lopen bij mijn huis. Ik deed de deur open en wist ineens en ik rie het ook nog gelijk: je bent zwanger! En dat was nou precies wat ze me wilde komen vertellen. Als ik op het winkelcentrum loop weet ik ook altijd precies of mijn moeder daar toevallig ook rondloopt. Het gebeurt helemaal niet vaak dat we daar tegelijk zijn, maar als ik het gevoel heb dat ze er is, dan is het ook altijd zo.