Kinderopvang is veel te schools - Onderwijs - TROUW De kinderopvang krijgt veel te veel te maken met regeltjes die niet echt helpen om kinderen meer te leren of zich beter te ontwikkelen op kind-eigen niveau, aldus Ruben Fukkink. Paul Leseman voegt daaraan toe dat het behalen van de doelen geassocieerd wordt met weinig inzichtvolle handelingen, en tussen de regels door denk ik te lezen dat hij vindt dat het leren veel meer in de speelse activiteiten verwerkt zou moeten worden, in plaats van in lesjes. Wat vinden jullie?
Kinderen leren toch het meest door te spelen. Het lijkt me vrij normaal om de dingen die ze "moeten" leren in het spelen te verwerken.
Ik ben het er wel mee eens, ik zie de meerwaarde van programma's en toetsen op zo'n jonge leeftijd niet. Als je het vergelijkt met leren lopen: de een kan het veel eerder dan de ander, kinderen beginnen ermee als ze er aan toe zijn, ieder op z'n eigen manier maar uiteindelijk lopen ze (bijna) allemaal. Tenzij er echt iets aan de hand is wat betreft thuissituatie of bepaalde problemen bij het kind zelf zoals bijvoorbeeld autisme lijkt het mij dat kinderen vanzelf wel oppikken wat ze moeten leren voor ze naar de basisschool gaan. Gewoon een kwestie van voldoende aandacht en een omgeving die genoeg uitdaagt. Het overdreven toetsen, meten en verantwoorden daar moeten we onze kleine kinderen maar niet te veel mee lastig vallen.
Op zich ben ik het er wel mee eens. Voor ons kindje hebben we een kinderdagverblijf gezocht waar niet aan Cito-toetsen gedaan wordt maar waar ze de kindjes wel goed in de gaten houden. Inderdaad, de meeste kinderen ontwikkelen zich prima in hun eigen tempo maar bijvoorbeeld een spraakachterstand kan wijzen op gehoorproblemen. Het is goed dat dit soort dingen wel opgepikt worden. Mijn ervaring met de aangeboden programma's op de opvang is dat eigenlijk alles al spelenderwijs wordt aangeboden en niet in de vorm van lesjes. Alleen dat toetsen vind ik echt verschrikkelijk. Een goede pedagogisch medewerkster weet zonder toetsen ook wel hoe het kind zich ontwikkelt.
Bij ons op het kdv werken ze met thema's en ik merk dat in de afgelopen jaren er steeds meer gevraagd wordt van kinderen. En dan met namen knip en plakwerkjes die iets moeten voorstellen, oefeningetjes met taal. Op zich goed, maar laat een kind alsjeblieft niet perse een pinguin maken als hij een olifant wil of beter nog, helemaal niet iets specifieks, maar gewoon bezig is met knippen en plakken opzich. Boeiend wat het wordt,.. De ene leidster kan dat dus veel beter in de juiste context plaatsen dan de ander die veel meer stuurt. Gelukkig zijn er bij ons genoeg die buitenspelen ook een prima alternatief vinden voor mijn jongens. Ik hoop ook dat het allemaal wat meer losgelaten gaat worden en dat kinderen meer zelf mogen ontdekken. Vind het veel te veel gereguleerd door cito.
Op een peuterspeelzaal vind ik dat het schools hoort...het is namelijk een soort voorschool Kinderopvang is dat niet...en moet dus ook niet als een voor school worden gezien... Ik denk dat ze op dit moment gewoon alles door elkaar aan het gooien zijn en er achter komen dat het niet kan. Opvang is verzorging en speelzaal is op een speelse manier educatief bezig zijn.
Ja, maar je merkt toch dat kinderdagverblijven een beetje mee gaan in geheel om erbij te horen ofzo. Ik merk dat er veel rondom beleidsontwikkeling in relatie staat tot doelgerichte thema's. Ik ben het helemaal met je eens bosi. Ik ben benieuwd of de kinderdagverblijven dit nu doen nav van landelijk geneuzel of omdat ouders erom vragen. In de tijd dat ik nog in de oudercommissie zat ging het om het pedagogisch plan, nu is daar dus thema gestuurd huppeldepup bijgekomen.
Tja, wij zijn in september van een "enorm vrij" kdv overgestapt naar een kdv met VVE. Nog steeds heel vrij, bijna dagelijks komt onze oudste thuis met zand in zijn schoenen, dus hij mag echt wel spelen. Maar inderdaad ook gerichtere knutselwerkjes en bezig zijn met bepaalde thema's. En hij is enorm opgebloeid. Ik weet niet wat het is.. ik was altijd even enthousiast over zijn strepen op blanco papier als over strepen op een voorgedrukte tekening, maar hij lijkt er zelf meer lol in te hebben. Kan nu ook ineens wel zijn aandacht bij het knutselen houden. Nou speelt er natuurlijk meer (we zijn niet zomaar gewisseld), maar ik denk dus niet dat het allemaal alleen maar negatief is. Zolang de VVE op een speelse manier wordt gebruikt om kinderen uit te dagen, vinden wij het alleen maar goed!
Ik vind kinderopvang een vervanging van de thuis situatie. en een Peuterspeelzaal een voorbereiding op school. Dus op een kinderdagverblijf gewoon huis regels en binnen die regels lekker vrij spelen en ook gestimuleerd worden met leren in t spel. Op een peuterspeelzaal mag naast het vrije spelen ook meer regels zoals de kring, bepaalde werkjes, liedjes, voorlezen e.d. Vind wel dat ze tegenwoordig steeds meer van die kleintjes verwachten en hier ben ik het niet altijd mee eens.
Ik vind het wel goed dat er bv vve programma's gedaan worden op een kdv. Je kunt stellen dat een psz schools is en een kdv niet, maar wat dan voor de kindjes die 3/4 dagen naar een kdv gaan...die moeten dan de overige dagen nog naar de psz om daar het schoolse te leren, dat lijkt mij echt niet wenselijk. Maar goed ik heb een vve programma op een kdv in werking gezien en dat gaat hartstikke goed. Er is genoeg ruimte voor inbreng van de kinderen en om 2x per dag naar buiten te gaan. Want ook buiten worden spelenderwijs activiteiten gedaan. Ik sta er inmiddels zo achter dat ik binnenkort de vve cursus voor go ga volgen zodat ik dit ook kan toepassen. Je wordt op allerlei vlakken gestimuleerd en kunt kwalitatief gezien gewoon betere opvang geven.
Maar waarom moeten er activiteiten worden gedaan? Waarom mogen kinderen niet gewoon vrij spelen? Je kan het aanbieden, maar dan op vrijwillige basis zeg maar. Er is een jongetje bij mijn zoon op de groep die ook eens zei,... Nee he alweer een activiteit,...? Te grappig natuurlijk uit een 3-jarige, maar het sloeg wel ergens op. En het kinderdagverblijf is een commerciële instelling, dat vind ik echt anders. En veel begint bij de pedagogisch med. Zij kunnen toch inspelen op wat een kind aan het doen is. En dan benoem je eens wat nieuwe woorden, of leer je kind alternatieven.
Ik vind het toch wel prettig dat er in het laatste jaar (3+) gewerkt wordt aan een milde overgang naar school. Veel kinderen die naar de opvang gaan, gaan niet naar een psz, en op deze manier is dat ook niet nodig. Het grootste deel van de dag spelen ze gewoon, maar de groep is wel wat schoolser. Het heeft bij de oudste wel gewerkt.
Van mij hoeft het niet zo. Ik merk hoe op de grote reguliere opvangorganisaties op deze manier wordt gewerkt. Er moet altijd heel veel, maar voor de gewone sociaal-emotionele ontwikkeling is er niet de ruimte die ik graag zou zien. Er is geen tijd om te helpen mijn zoontje zindelijk te maken voor hij naar school gaat en er is geen ruimte om hem te leren hoe hij wel met kinderen om kan gaan in plaats van alleen hoe het niet moet. Nu ik hem thuis houd (ik heb het grote geluk dat het even kan) merk ik zo veel verbetering (liever met andere kinderen omgaan, minder koppig, minder humeurig, zelfstandiger) en rust bij hem. Wat is dat schoolse? Feitjes leren? Alvast leren tellen en spellen? Ik kon pas op mijn achtste lezen en toen zei school me alsnog helemaal niks. Nu ben ik universitair opgeleid. Het komt wel goed hoor, daar hoef je kinderen niet voor te overbelasten (want zo zie ik het). Je wil toch het liefst dat je kind gelukkig wordt. Dat wordt het niet per se van een zo hoog mogelijke opleiding. Ik dacht ook tot voor kort dat de kleutercitotoets maar een grapje was... nee het is echt waar. Ieder verschilletje tussen kinderen wordt gemonitord... (toen mijn zoon 2 was, werd nadat geobserveerd was dat hij wel beweeglijk kon zijn meteen gesproken over of hij ook concentratieproblemen heeft, want ieder kind dat druk speelt zal wel ADHD hebben... in werkelijkheid kun je zelden zo vroeg een diagnose stellen die voorspellende waarde heeft voor de toekomst-al kan het in sommige gevallen wel) toen ik klein was werd nog niet eens ingegrepen als een kind voor je neus geslagen werd (aan den lijve ondervonden). Wat is er allemaal gebeurd in die korte tijd?
Waarom persé op 3 jaar al tellen, "voorschoolse" zaken en testen? Daar hebben ze toch nog meer dan genoeg tijd voor? Dat je bijvoorbeeld knutselt naar 't seizoen of naar een thema oké ... Maar laat een kind van 3 alsjeblief toch spelen! "Moeten", school en leren moeten ze nog minstens tot hun 16 à 18.
Misschien omdat de eisen op de kleuterschool ook steeds hoger worden? Overigens ben ik juist erg ontevreden met kinderdagverblijforganisaties die nu de pszen overnemen. Alles moet zo efficiënt en goedkoop mogelijk en begrijpen totaal niet dat het op een psz totaal anders werkt als op een kinderdagverblijf.
Ik dacht altijd dat het een peuterSPEELzaal was, maar blijkbaar moeten die kleintjes daar ook al aan de bak. Mijn neefje was vier of amper vijf toen ie zijn eerste toets deed. Er kwam uit dat hij niet goed kon rekenen. Say what? Het jochie is vijf!
Nou hier bij ons is de kleuterschool voor onze zoon juist geen uitdaging...maar dat was de PSZ ook niet. Ben het met je eens dat een combi van PSZ en kinderopvang niet een goede combi is.... Komen ze nu dus ook achter.
Maar het artikel stelt dus dat het te weinig effect heeft.... Dat niet de kinderen een training moeten doen, maar dat je dus in feite de taalvaardigheid van de leidsters zou moeten vergroten, zodat de kinderen door de vergrote taalvaardigheid van de leidsters, gewoon de hele dag door een beter taalvoorbeeld horen en dat dus over gaan nemen... En ik kan me daar erg veel bij voorstellen, als ik de taalvaardigheden van een hoop mensen voor ogen neem (niet de jouwe trouwens, Tuc, voor alle duidelijkheid ). Onze oudste is nooit naar een peuterspeelzaal geweest, enkel 2 dagen opvang bij een gastouder die minder goed nederlands spreekt dan ik, (wel gewoon normaal nederlands, voor daar misverstanden over ontstaan ). Ze kwam met een voorsprong van bijna een jaar op school. Waarom? Gewoon omdat wij fatsoenlijk nederlands spreken met de kinderen, veel verschillende woorden gebruiken, (en ik pas heel bewust ook heel vaak synoniemen toe: bij een woord dat ze kennen, noem ik dan een ander woord met dezelfde betekenis), geen kindertaal met ze spreken. En ik denk dus niet dat je een betere gastouder wordt door betere kennis-vaardigheden. Ik zou liever zien dat gastouders beter getraind worden dan in reflectie op zichzelf, getraind in kennis over sociaal-emotionele ontwikkeling en daarbij aansluiten, enz enz. Veeeeeeeel belangrijker!
Rekenen is wel meer dan sommen maken he? Ik vind het ook onzinnig hoor, al dat toetsen, daar niet van, maar begrippen als meer/minder vallen al onder de rekenvaardigheden. Net als tellen