Even een vraag aan degenen met verstand van katten. We hebben drie katten, twee katers en een poes. De oudste kater (bijna 3) was altijd heel relaxed en totaal niet dominant. Hij was heel vriendelijk naar de poes (1 jaar ouder dan hij en al bij ons voordat hij kwam) en ook naar het jongere katertje dat later kwam. Hij speelde met hen en ze sliepen vaak tegen elkaar aan. De laatste maanden is dat langzamerhand veranderd. Hij is steeds meer een bully aan het worden, vooral naar de poes, maar ook regelmatig naar het andere katertje. Het is inmiddels al zo erg dat er hele gedeelten van ons huis zijn waar de poes van hem niet meer mag komen (hij jaagt haar dan gelijk terug naar wat hij "haar" territorium vindt). Tegerlijkertijd komt en gaat hij wel waar hij wil, dus ook in haar territorium, hoewel hij hier wel iets minder vervelend en dominant is dan in de rest van het huis. De poes is heel onderdanig en bang (was bangig straatkatje voor we haar kregen) en komt nou eigenlijk haar gebied nooit meer uit, wat betekent dat we haar zelden nog zien. Ik vind dit zo zielig voor haar. Ze zit in een gedeelte van ons huis, waar we zelf eigenlijk zelden komen. Ze heeft hier wel veel ruimte en eigen speeltjes en een zachte bank en mandje om op te liggen, maar dus bijna nooit mensen om haar heen. Hoewel ze geen schootkat was, vond ze het vroeger wel altijd fijn om ergens op de grond te liggen vlakbij waar wij waren. Soms ga ik als ik even tijd heb bij haar zitten lezen ofzo, zodat ze niet altijd alleen zit, maar eigenlijk willen we gewoon dat zij ook weer overal mag komen. Heeft iemand een idee hoe we dit kunnen bereiken? Wat we al hebben geprobeerd: -die sprays en dat ding dat je in het stopcontact kan stoppen met katten feromonen om ze rustig te maken - afleiden met eten (werkt zolang de kater eet, maar daarna jaagt hij haar weer weg) De dierenarts opperde dat we de kater een week of twee a drie uit huis kunnen plaatsen om hem daarna weer te herintroduceren, maar ze gaf ook aan dat dit soms juist averechts werkt en katten alleen maar aggressiever en dominanter maakt (omdat banger). Ik twijfel daarom of dit verstandig is. EDIT: hij is gecastreerd
Ik weet niet hoe oud de jongste kater is? Kan het zijn de oudste kater zich zo gedraagt sinds de jongste kater geslachtsrijp is?
.......wij hebben ook zo'n situatie gehad. Eerst de kater gekregen, gecastreerd, een jaar later de poes. Het eerste jaar ging goed, totdat de poes geslachtrijp werd. Toen kregen we dezelfde situatie als bij jou. Van een vrolijke, spontane poes, naar een bang katje die volledig gedomineerd werd door de kater. Wij hebben uiteindelijk de beslissing genomen om, met pijn aan ons hart, de poes weg te doen. Nog geen maand later werd de kater doodziek en toen moesten wij hem laten inslapen
Ik zou zorgen dat ík het meest dominant van allemaal zou zijn en de kater geen kans geven om poes te terroriseren. Dus er meteen bovenop zitten als kater poes wegjaagd. En dan ook een por geven en een boos geluid. Heel consequent hierin zijn en er voorlopig even voor zorgen dat ze elkaar alleen tegen kunnen komen wanneer je thuis bent. Bij het corrigeren met je vingers knippen en er naar toe werken dat in de toekomst die vingerknip de correctie is..
@kaatje: Aawww, wat sneu zeg! Ik weet eerlijk gezegd niet wanneer de jongste kater geslachtsrijp is geworden (hij is nu 7mnd), maar toen we hem uit het asiel haalden was hij al gecastreerd. Kan het dan nog steeds uitmaken? Het rare is ook dat de oudere kater naar de jongste kater veel relaxter is dan naar de poes. De jongste kater mag van hem meestal gewoon overal komen en hij jaagt hem niet constant weg. Het is vooral de poes die hij niet meer moet, terwijl hij voorheen altijd vriendelijk naar haar was. @loetje: Ik heb wel eens geprobeerd om boos tegen hem te doen, maar het is bijna ondoenlijk. Hij jaagt zo snel achter haar aan, dat ik hem niet kan bijhouden. Ik heb ook al met de plantenspuit gespoten, maar als hij echt wild wordt, trekt hij zich daar niets van aan. Enige wat hij wil is haar wegjagen. Zodra zij weg is, is hij weer lief. Overigens "gedraagt" hij zich meestal prima als wij erbij zijn. Vooral als wij er niet zijn wordt hij dominant. Hij accepteert ons ook heel duidelijk als de baas. Ik kan hem als een grote baby in mn armen dragen en over zn buikje aaien, hij vindt alles prima. Naar ons toe is het net grote, lieve speelgoed poes. Zelf bij de kinderen is hij lief en steekt hij zelden een poot uit (terwijl de jongste soms best irriant doet). Het is echt geen naar beest. Ik snap ook totaal niet waarom hij de poes ineens niet meer moet .
Katten kunnen ook plotseling agressief worden omdat ze ziek zijn. Al naar de dierenarts geweest? Dat was bij ons wel het geval. Onze kater had een blaassteen wat hem veel pijn deed.
Katten kunnen totaal veranderen als er 1 ziek is, vaak is de kat die geterroriseerd word dan ziek. Hier hebben wij 2 katers en 1 is ook echt de pester. Hij wilt zo graag met de andere kat spelen (en die wilt dat dan natuurlijk niet) dat hij dan maar gaat “pesten”.
Evt oorzaken zijn hierboven ook al genoemd. Maar wat ook evt nog kan, zijn er genoeg hoge plekjes voor de katten? Wellicht een idee om een plank ergens hoog te hangen waar ze dan via andere objecten op kunnen. Wij hebben op 1 muurtje deurmatten van ikea tegen de muur geplakt en zo kan de kat via de muur naar zijn plank boven de deur klimmen. Zorgde bij hem voor minder stress en dus minder agressie.
Kunnen ze naar buiten? Katten hebben van nature een aardig territorium nodig. Vaak zie je wanneer er meerdere katten bij elkaar wonen na een tijdje onrust ontstaan. Dat heeft niet per se te maken met onderdanig of de baas zijn. Vaak is het puur een gebrek aan ruimte. Wat ik lees over straffen, boos doen en porren geven verbaasd mij enorm! Het bewaken van territorium is normaal natuurlijk gedrag en straf zal niet helpen maar alleen stress opleveren. Soms is normaal gedrag niet wenselijk in huis en kan er een andere oplossing gezocht worden. Dus als ze niet buiten komen overweeg dan dit wel te doen. Of creëer meer ruimte door zoals al genoemd planken op hoogte te monteren e.d. Wat ook helpt is de actieve kater meer gedragsverrijking aan te bieden. Soms is er ook een gedeelte verveling wat meespeelt. Ik heb ervaring met katten en tevens een opleiding gedragskennis gevolgd. Hopelijk heb je wat aan de tips, anders vraag gerust door.
Bedankt voor het meedenken! Ze zijn alledrie in december bij de dierenarts geweest voor hun prikjes en ze waren alledrie gezond. Het zijn wel binnenkatten. Waar wij wonen kun je ze niet veilig naar buiten laten (niet nl), zitten vossen, coyotes en in theorie zelfs wolven (hoewel we die nog nooit hebben gezien). We hebben echter een super groot huis, ongeveer net zo groot als 3 gemiddelde Nederlandse huizen aan elkaar. Ze hebben dus echt alle ruimte om elkaar te ontlopen. We hebben ook al veel hoge klimplekjes voor ze, waaronder hoge boekenkasten waar ze op kunnen klimmen via lagere kasten en een hoge vide met spijlen van waarover ze uitzicht over alles en iedereen kunnen hebben. Ook staan er tig krappalen met van die huisjes en mandjes erop en speeltjes zo'n beetje overal in het huis. We proberen ook zoveel mogelijk voor iedere kat zn eigen speeltjes enzo te kopen, zodat ze hier ook niet over hoeven ruzieen. De poes komt ook absoluut niet op de huisjes en plekken van de katers, daar is ze veel te bang voor. Edit: zat nog even over gezondheid enzo na te denken en de oudste kater is op advies van de dierenarts wel op dieet, omdat hij te dik is. Weet niet of dit ermee te maken kan hebben.
Op TLC is een kattenprogramma (my cat from hell) Ik heb geen opleiding gedaan maar ik denk dat de kater de boosdoener is. Hij is onzeker en probeert jou wat te vertellen...... Langzaam weer elkaar introduceren, samen laten eten (zonder elkaar te zien...deur ertussen.....enz) genoeg tips. Met de kater spelen zodat deze moe is als poes eraan komt..
Ik zou eens een kattengedragstherapeut mee laten kijken. Die kunnen echt bruikbare tips geven qua gedrag en huisvesting enz. En heel eerlijk: katten zijn geen groepsdieren, dus soms is het gewoon echt geen match. En dat kan eerst goed gaan maar op een gegeven moment niet meer. Als de 1 anders ruikt, bijv. bij de dierenarts is geweest, dan kan het al de thuissituatie verstoren..
Of het toeval is of niet weet ik niet, maar ik zat gisteren, nadat ik jouw vraag gelezen had, hierop te googlen. Een toen kwam ik een vraag van iemand tegen over dat haar kater zo vreselijk dominant was geworden na het veranderen van voer ivm een dieet. Misschien heeft voer dan toch wel degelijk invloed op het karakter?
Ik heb eergsiteravond nog even met de dierenarts gebeld en dit is wat we nu gedaan hebben. Er zit nu een hordeur tussen het territorium van de poes en dat van de twee katers, zodat ze elkaar wel kunnen zien en ruiken, maar de poes kan relaxen, omdat de kater er niet meer bij kan. Op advies van de dierenarts geven we ze allemaal voor de hor hun eten, zodat ze positieve associates met elkaar krijgen. Na een week of 2 mogen we het dan weer zonder hor proberen. Hopelijk werkt het! wat betreft het dieet, heb ik vooral het idee dat de kater meer cranky is, sinds zn dieet. Hij krijgt nog wel hetzelfde voer, maar minder. Misschien projecteer ik wel teveel op hem (vanwege hoe ik me voel tijdens dieten...), maar het lijkt alsof hij nu gewoon wat minder kan hebben en eerder boos is. Helaas zal hij nog wel een tijd op dieer zijn en daarna ook nog steeds minder eten krijgen dan hij zou willen, want hij heeft enorm de neiging om te overeten.
Geef hem anders vers voer, rauw rundvlees, kipkluifjes of kippennekken. Moet hij goed op kauwen en vult ook. Ik ben geen voorstander van een kat op dieet, ze moeten de hele dag kunnen eten anders kunnen ze inderdaad heel chagrijnig worden. Andere voeding kan ook helpen, brokjes die meer vlees bevatten vullen beter.