bedankt voor alle adviezen.. Ik moet er toch een beetje mijn eigen weg in vinden denk ik. Ik ga wel proberen hem meer in zijn eigen bedje te laten slapen, maar ik ga hem niet laten huilen, dat vind ik zielig, hij is nog zo klein. Als hij echt gaat huilen haal ik hem er weer uit, maar ik ga het wel elke keer even proberen.
Goed dat je een eigen weg hebt gevonden daarin! Wij laten hem eigenlijk ook nooit huilen, hij valt bij ons in slaap dan leggen we hem weg in zijn bed. Dus ook stiekem. Hij heeft gewoon veel moeite met in slaap komen en wordt alleen rustig als wij hem dragen. Nou als hij dan lekker tot rust komt en wel kan slapen, dan doen we dat toch. Heb je ook een veel vrolijker kind
Bij een ouder kindje zou ik het cb waarschijnlijk gelijk geven, maar jouw zoontje is nog zo vreselijk klein! Ik denk dat je hun behoefte aan geborgenheid nu nog niet moet/mag onthouden.
David legde wij ook 'stiekem' in z'n bed..... Nu is hij 7 maanden en ergens gaandeweg is dat vanzelf goed gekomen. Soms heeft hij nog de fles even nodig. Dus; stoppen met piekeren erover, lekker doen, t kont vanzelf goed!
Niet doen hoor! zo'n kleintje weet echt niet dat mama 5 minuten geleden nog even is wezen kijken... Mijn dochter was de 1e 3 maanden een enorme huilbaby, alleen s nachts sliep ze goed in haar bedje. Overdag was het alleen maar huilen huilen huilen, ik ben absoluut niet van het laten huilen. Ik heb haar dus heel veel bij me gedragen en gehouden, en iedereen maar zeggen dat ze zo niet zou wennen aan haar eigen bedje. En nu is het de meest makkelijke baby die er bestaat. Ze slaapt prima in haar bedje, ook overdag en huilt eigenlijk nooit. Dus ik zeg, lekker laten praten en doen wat je zelf wil.
Je moet helemaal niets. Alleen naar je eigen gevoel luisteren! Wij doen dat ook niet hoor, en daarbij werkt het hier voor beide kinderen niet. Daarbij is je kindje nog zo klein. Het komt wel. dsarbij, hoe weet je zeker dat er niets is? Al is aandacht ook een heel reële vraag van een baby. Hier blijkt na een lange zoektocht dat ons kleintje wel degelijk ergens last van heeft. Ik ben dus heel blij dat ik het advies van het cb niet heb opgevolgd. Laat het cb dus maar lullen en volg je eigen moedergevoel!
Niet doen! Je kindje is nog zooo klein... onze man huilt ook soms , maar dan echt krijsen, dan ben ik bv even met de oudste bezig.. en dan als ik hem oppak, gelijk rustig..vind dat zo zielig.. Dat kost zoveeel energie voor zo'n kleintje, en dat is nergens voor nodig. Als we wat ouder zijn dan is het miss een ander verhaal...want dan gaan ze meer beseffen van..ow mama pakt mij als ik ga huilen... en je merkt de verschillende huiltjes snel genoeg. Ik bracht mij oudste naar bed vanavond, en had al z'n vermoeden dat meneer niet wilde gaan slapen. Toen zei tie allemaal ,''beneden' ik zei nee, we gaan lekker slapen... ik zei, kijk is in jouw bedje..daar ligt dolly(knuffeltje) en Nijntje, die wachten op jouw..blabla.. en toen was het weer goed ... Dus niet doen en laat ze mouwen daar.. en doen wat je gevoel zegt, het komt echt wel goed!