Goh, ik herken die modus van mezelf. Had 20 weken op 2.5uur slaap (bij elkaar opgeteld) per dag, klote bevalling en een extreem huilend kind (15-21 uur per dag en in de nachten ging t gewoon door). Hier werd t vrij simpel of ze werd opgenomen in t ziekenhuis als huilbabyprotocolletjeof we gaven 3x een speen terug in t begin van de avond/nacht en lieten dr gaan. Ik liep eeeeeelke nacht elke 3-18 minuten heen en weer voor die speen, dat ding was t enige wat hielp met dr krampjes destijds dus je loopt wel, op je tandvlees uiteindelijk. Ik kan ook niet tegen huilen, ging door merg en been, tel daar oververmoeidheid bij, vertekend zelfbeeld (iedere moeder kan dit toch, waarom ik dan niet), cb kan daar soms nog een schepje bovenop gooien en tel dat bij elkaar op en je krijgt ontploffingsneigingen zodra luchtalarmpje af gaat en t idee dat je leven wat je kende voorgoed voorbij is. Eerste nacht dr speen 3x gegeven, toen laten gaan, heeft even geduurd maar ze sliep en langer dan 18 minuten (wat daarvoor t record was) volgende ochtend was madame uitgeslapen en vrolijk. Mijn heen en weer geloop met die speen met alle goede intenties deed haar per saldo helemaal geen goed.
Oh met die 11 maanden sprong was het hier ook drama. Hij was 10.5 maand en ik wist het ook niet meer. Heb na 1.5 uur sjoemelen zijn deur dicht getrokken. Buiten gaan zitten met de deur dicht zodat ik he. Niet hoorde. Na een half uur huilde hij nog! Toen uiteindelijk bij me in bed genomen. Dus de volgende avond dacht ik: nou. Simpel toch. Neem ik hem gewoon weer bij me Maar helaas. Dat was keten en spelen. Ja joh. Jammer dan. Dam ga je terug naar je bed. 3 nachten ellende. Huilen en aandacht trekken van 1 tot En de volgende ochtend om 7 uur de wekker voor werk. Maar we hebben volgehouden. En nu doet hij het niet meer. Ja misschien 2 minuutjes even proberen of het werkt. Daarna ging hij papa uittesten en toen dat ook niet werkte moest oma er aan geloven. Maar we deden alle 3 het zelfde. En nu is het over. Ik vond het ook echt heel moeilijk hoor. Maar ik dacht: het is (in zijn geval) alleen aandacht trekken. En van een paar tranen overkomt hij niks. Edit: klinkt nu alsof ik hem 4 uur aan 1 stuk heb laten Huilen, maar ben zeker elk kwartier maar hem toe gegaan on te laten weten dat ik er was (op het half uurtje buiten na. Dat had ik even nodig. Anders zou er het een en ander door het raam vliegen vermoed ik
Hoi, Allereerst moet je weten dat je niet de enige bent met deze situatie. Er zijn zat moeders die dit ook hebben. Blijf lekker hier schrijven zodat je het kwijt kan. Dat lucht op. En herkenning van andere is al fijn. Wie weet zit er ook wel DE tip bij. Wat ik bij mijn oudste zoon deed, was hem op bed leggen en zelf ging ik met de radio of tv aan lekker aan de poets. Om de 5min ging ik dan terug en dat bouwde ik uit naar 15 min. Dit duurde een paar dagen maar daarna ging het slapen perfect. En ik kon door het gepoets even mijn gedachten verzetten. Ik zorgde er ook voor dat ik goed at en dronk. Wat anderen ook al schreven, maak het makkelijk voor jezelf. Boodschappen bestelde ik online bijv. Heel veel sterkte en het wordt echt beter......echt......
Er is niet één vaste methode. Je moet het invullen naar wat je zelf aankan maar bij elk zuchtje of huiltje er al naast staan gaat natuurlijk niet werken. Probeer huiltjes te herkennen en te onderscheiden. En houd anders gewoon de klok aan. Elke tien minuten ofzo. Heel overzichtelijk. En wat dat tegennatuurlijk voelen betreft: jouw kind heeft jou nodig om het te leren te slapen. En dat gaat met vallen en opstaan en is niet altijd leuk maar uiteindelijk krijg je er veel voor terug.
Een periode een aantal slaapjes in buggystand om even het patroon te doorbreken vd helemaal niet slapen... ik zou het wel aandurven hoor. T is niet dat ze een hele nacht erin ligt.
De voeten masseren zou ik dus nooit aan denken. Maar het is wel een goed idee om eens te proberen. Mijn dochter kan van zeuren naar ineens krijsen gaan. Echt een tussenweg is er niet. Zodra ze begint te krijsen is het hek van de dam en wordt ze niet meer rustig. Maar ik ga het toch eens proberen. Misschien heb ik haar al die tijd gewoon tegen gewerkt
Ja in het begin was ik er druk mee bezig. De laatste tijd gaat alles weer op de automatische piloot en ben ik er minder mee bezig. Die schema's werken hier ook niet. Wakker tijd heb ik geprobeerd maar ik ben te vroeg of te laat. Ze slaapt ook maar heel kort dus vind ik het lastig om die wakker tijden aan te houden. Soms is ze al anderhalf uur voor de fles wakker en krijg ik haar niet meer in slaap. Ik heb vanmorgen 2,5 uur met haar gereden en daarvan heeft ze een uurtje geslapen. Ik wou nu weer gaan rijden maar ze is tijdens de fles in slaap gevallen in mijn armen dus ik laat haar maar rustig liggen. Dat dragen niet slim is, is mij verteld door de fysio. Ik neem aan dat ze daar toch wel een beetje verstand van hebben.
Iemand verwees al naar: age appropriate wake windows het boek baby in een droomritme gaat hier ook vanuit, was bij mij mijn redding bij mijn eerste dochter wat was dat vreselijk zeg, wil er niet eens aan terugdenken!!
Oké dat is een hele duidelijke uitleg. Ik denk dat ik dat toch maar eens ga proberen. Ik zie trouwens net dat onze dochters maar 2 dagen verschil hebben in leeftijd.
Je denk misschien waar komt zij nou weer mee...... maar heb je wel eens aan spirituele hulp gedacht. Kinderen en babys zijn hier erg gevoelig voor.
Hier nog een "vreemde" tip. Soms helpt het ook om het bedje te verplaatsen of om te draaien. Hoop voor je dat het slapen snel beter gaat ts. Want dit is uitputtend. Veel sterkte.
Echt, zoek een kinderslaapcoach. Je leest hier nu 1001 tips, gaat die in je wanhoop allemaal (half) toepassen in een korte tijd wat voor nog meer onrust zorgt bij je baby en bij jou voor nog meer frustratie. En ik snap je hoor, want niets zo slopend als weinig slaap en een huilend kind, dus neem het je voor niet kwalijk dat je haar niet zo leuk vind momenteel. Dus: zoek hulp, past het toe en houd vol.
Nou nee niet echt. Ik kijk gewoon hoe laat ze wakker is en dan krijgt ze de fles. Soms om 6 uur maar ook wel eens om half 8. En alles daartussen. Daarna probeer ik signalen op te pikken maar dat gaat dus blijkbaar niet goed. Nou ik ben er ook wel achter dat ik de baby tijd niet zo leuk vind. Ik heb ook al tegen mijn gezegd: doe die tweede er maar snel achteraan dan heb ik het gehad. Ik moet er niet aan denken dat het straks voorbij is en we moeten weer opnieuw beginnen.
Zo fijn dat andere moeders het herkennen! Geeft je toch het gevoel dat je niet alleen bent. Gelukkig heb je gevonden wat voor jullie wel werkt. Hier gaat de zoektocht nog even door ben ik bang.
Ik heb bij de eerste ook een babyconsulent over de vloer gehad. Was een goede investering. Overigens was onze tweede totaal anders. Sliep en slaapt veel beter. Of dat komt door hem of door ons weten we niet.
Ja hier heb ik ook aan gedacht. Vooral omdat ik een miskraam heb gehad vlak voordat ik in verwachting raakte.van mijn dochter. Ik heb alleen geen idee waar ik moet zoeken. Ik kom alleen maar rare site's tegen met vage mensen en informatie.
Dat is nog iets waar ik aan heb gedacht. Je gaat zo veel dingen bedenken.. Ik denk ook dat ik haar hemeltje er af ga halen. Ze zit altijd naar dat ding te kijken.
Ik heb niet alle tips gelezen want het zijn er gelukkig voor jou zooooveel. Ik hoop dat je kunt filteren wat voor jullie werkzaam kan zijn. Mijn dochter is 12 weekjes. Toen ze 9 weekjes was heeft ze 6 dagen in het ziekenhuis gelegen als "huilbaby". Ik voelde me vreselijk maar na deze 6 dagen is alles veranderd en hebben we nu een kindje volgens het boekje en zijn wij allemaal weer zen en gelukkig. Dus wie weet een opname van je kindje nog hulp bieden..