Nu al langer dan een week is het aan de gang. Slapeloze nachten! Ik heb zo'n last van m'n rug (vooral midden-en bovenrug) en kan hierdoor geen goede houding vinden in bed. Zelfs op de grond slapen, en een voedingskussen voor extra goede ondersteuning helpen niet. Daar komt nog bij dat ik veel last heb van harde buiken, en felle steken richting m'n vagina, anus en onderrug. Als ik maar een klein stukje gelopen heb buiten (niet eens een minuut of 3), heb ik al meteen een harde buik. Is dit normaal? Volgende dinsdag heb ik een afspraak bij de VK, even vragen hoe en wat want dit trek ik niet. Herkent iemand dit? Met de baby gaat het opzich wel goed, heel actief en fijn om zo druk te zien bewegen. M'n hele buik beweegt mee in allerlei vormen waar ik vaak om moet lachen, maar 's nachts wil ik toch wel even rusten
ja ik herken het. Had op een gegeven moment ook een periode dat ik helemaal niets meer kon omdat ik dan meteen buikpijn/ rugpijn en harde buiken kreeg. Het antwoord was RUST! Aangezien mijn smurf ook nog eens kleine was mocht ik dus nauwelijks meer iets en dit heeft enorm geholpen. Nu loop ik tegen het eind en mag ik weer veel meer, ik kan het nu gelukkig ook dus die periode rust is heel goed voor me geweest. Het is enorm vervelend als je bijna niets kan maar ik zou toch aanraden om proberen 2 weken even helemaal niets te doen, bij mij heeft het echt wonderen gedaan. Heel veel suc6 ermee, groetjes Han
Nou, over het algemeen wordt het naarmate de zwangerschap vordert wel iets heftiger hoor! En twee weken volledige rust is ook niet iedereen gegeven. Al ben ik het helemaal met je eens dat het wonderen zal werken! Zou ik ook moeten doen....
Daarom heb ik er ook in gezet als het kan.... en anders beginnen met in het weekend zo weinig mogelijk doen en naast het werk geen dingen die echt niet hoeven. Ik slaap nu ook nog maar heel erg weinig maar ik vind het nu minder erg dan toen omdat ik genoeg rust heb en omdat ik minder pijn heb. Wil helemaal niet zeggen dat je meer slaapt als je verder bent maar ik ervaar het zelf als minder erg. Sorry wil niemand aanvallen maar soms is het zo negatief terwijl je dat echt niet wil horen als je er doorheen zit.
steeds? ik ben denk ik gewoon rieel... Maar goed ik probeer de meeste dingen ook wel erg positief te bekijken, echter sommigen forumposters raken de realiteit gewoon kwijt.. Het zou misschien ook wel een stukje aan mij liggen, maar ik ben gewoon nogal erg nuchter En idd mijn termijn vd zwangerschap zal ook wel meespelen bij me dus voor de tsser:...Neem een bad of douche van te voren dan slaap je vast een stuk beter Een glas warme melk van te voren drinken doet ook wonderen
Elke avond voor ik ga slapen neem ik een warme douch en een warme glas melk met een lepeltje honing. Dat is mijn standaard ritueel, en toch helpt dat niet. Nu heb ik wel iets wat het begin van de nacht iets dragelijker maakt, ik vul een kruik met heet water heel plat en leg dit onder m'n rug. Aaah, heerlijk. En daarvoor een massage van manlief, altijd welkom Alleen in het begin van de ochtend, is de kruik natuurlijk allang afgekoeld, lig ik weer in een ongemakkelijke houding en doet m'n rug ontzettend zeer. Maar in ieder geval slaap ik nu wel sneller in.. Ten minste iets! En ik geloof graag dat de kans er dik in zit dat het moeilijker zal worden naarmate de zwangerschap vordert, vooral de laatste weken lijken me zwaar. Maar daar wil ik nu niet even denken! Alles dag per dag aankijken.
Hallo Zeema, Inderdaad.... het wordt nog zwaarder... En dit is niet negatief bedoelt! Ik adviseer je er aan toe te geven en het rustiger aan te doen. De ene nacht slaap ik ook beter als de andere. Ik zwem 2x in de week, een lekkere douche, warme melk en een goed boek doen het over het algemeen wel goed. Ik lig ook lekker met een voedingskussen tussen mijn benen. Succes met alles! Kari
Elke zwangerschap is weer anders, de één heeft overal last van, de andere bijna niets. M'n twee eerste zwangerschappen, daar fietste ik fluitend door heen, het had niets te betekenen. Toen was ik echter 19 en 21 jaar, dus heerlijk jong. Nu, met de derde ben ik 42, en tot nog toe (bijna 4 maand) gaat het weer zo goed, hoewel ik wel wat sneller moe ben dan met de vorige twee. Maarja, da's ook geen wonder met deze leeftijd. Wel lig ik bijna elke nacht minstens één of twee uur wakker. Niet van de lichamelijke kwaaltjes, maar gewoon omdat m'n hoofd zo vol zit met gedachten. Na al die jaren weer een kindje erbij, zolang gehoopt en nooit gelukt, tot nu toe! En nu het eindelijk zover is, ben ik superblij, maar m'n hoofd duizelt er vaak van! En ook ben ik deze keer veel bezorgder dat er wat mis zal gaan, of dat het niet gezond zal zijn, er gaan van allerlei scenario's door je hoofd. Ook vast iets wat bij m'n leeftijd hoort. Als ik te druk ben, heb ik nu ook al wat last van harde buiken, dan weet je dat je even een stapje terug moet doen. Blijft het aanhouden, moet je het even vragen aan je verloskundige.
Ik herken het helemaal van mijn zwangerschap....En dacht ik met 30 weken: dit houd ik niet langer vol...Helaas, bij mij werd het nog erger. Ik wil je echt niet ontmoedigen, maar houd er rekening mee dat het nog erger kán worden. Die laatste loodjes zijn zo ontzettend zwaar...Ik denk dat je al heel veel tips geprobeerd heb. Ik had een kussen onder m'n voeten en buik en zo sliep ik zelf het beste. Probeer, als het mogelijk is om overdag ook wat te rusten. Die harde buiken had ik ook heel erg veel last van, idd al bij een paar minuten lopen. Helaas horen ze erbij, ik had er op een gegeven moment niet eens erg meer in. Heel veel succes meid, denk maar zo: nog "even" en ik ben er vanaf en dan zal ik die dikke buik weer missen. (Ik wilde het ook nooit geloven, maar het is echt zo! )
Hi hi, eerlijk gezegd kan ik die buik wel missen op dit moment. Het wordt echt lastiger met opstaan en in de douche als ik even wil scheren daar beneden, hoe doen jullie dat eigenlijk? M'n man kwam laatst thuis met een voedingskussen van de prenatal, heel handig ding en lekker om op te leunen tijdens tv kijken of lezen, en ook het slapen gaat er soms wel mee, maar niet altijd. En overdag even slapen heb ik vaak onderschat, maar het doet zeker veel goeds. Het is alleen moeilijk om mezelf eraan toe te zetten, even slapen.. Ik wil nog even dit doen en dat en... Oh ja, RUSTEN!
De laatste loodjes zullen zeker zwaar wegen, 19 oktober gaan we ook nog eens verhuizen.. Maar daar ben ik wel blij mee! Alleen niet te veel bemoeien met alles, denk ik..