Ik zal mijn beleving hier maar neer schrijven omdat ik t allemaal niet meer begrijp. In sept 2013 kreeg ik een MA met 9 weken waarbij ik gekozen heb voor cytotec. daarna zijn we er nog een half jaar bewust voor gegaan maar ik raakte niet zwanger. Gezien mijn leeftijd (42) dacht ik mijn vruchtbare tijd gehad te hebben en legden we er ons bij neer dat t krijgen van een kindje niet meer voor ons was weggelegd. Nu 15 mnd later en heel wat onregelmatige menstruaties verder was ik deze mnd overtijd. Ik gaf er helemaal geen acht op omdat dit wel vaker gebeurde en schakelde niet 1,2,3 dat ik ook wel eens zwanger zou kunnen zijn. Het kwartje viel pas toen ik van 14 op 15 januari wel 3 keer s, nachts eruit moest om te plassen. Nog steeds was ik er niet van overtuigd dat ik echt zwanger zou kunnen zijn dus ik zei tegen mijn vriend, laten we even een test gaan halen dan kan ik een zwangerschap ook meteen even uitsluiten!!!! We waren er echt helemaal niet mee bezig. Zo gezegd, zo gedaan!!! Testje gehaald en maar meteen uitgevoerd want ik had de blaas toch vol en..........de test was nog niet klaar met werken toen er al een dikke paarse streep tevoorschijn kwam. Helemaal overrompeld schoof ik de test door naar mijn vriend die enorm schrok en reageerde van...........dit kunnen we nu niet gebruiken, ik wil t niet!!!!!! Dat eindigde dus in een woordenwisseling want je kunt van mij niet verwachten dat ik het kindje laat weghalen. iets wat we voor 15 mnd geleden graag wilden en niet voor ons was weggelegd zou zich nu letterlijk als een verassing aankondigen en nú zou t dan niet welkom zijn omdat we momenteel financieel iets moeilijker zitten???? NO WAY !!!!! Deze zwangerschap was voor mij wel welkom!!!!! Meteen mijn vk gebeld die voorstelde dat ik 3 dagen later maar eens voor een echo moest komen, alleen om te weten of er iets van een zwangerschap zichtbaar was en om te kijken of deze in de baarmoeder zat. Zo gezegd, zo gedaan en ja hoor, ik zou 5 weken zijn en het zat netjes in de baarmoeder. A.s woensdag (morgen dus) zou ik terug moeten om te kijken of er dan hartactie is..... Nu komt t. We zijn de laatste dagen hier heel erg druk geweest omdat onze hond bevallen moest en de bevalling maar niet opschoot. Uiteindelijk na 4 nachten beneden gewaakt te hebben beviel ze dan afgelopen zondagmiddag van 6 gezonde pupsels. Zondagnacht lag ik met een matras naast de werpkist om moeders en haar kroost in de gaten te houden toen ik om 2.20 wakker werd en helemaal nat aanvoelde beneden. Doordat ik slaapdronken was, schakelde ik niet meteen en dacht...........heb ik nu in de broek geplast? nee dat kan toch niet? Ik van de matras opgestaan, naar de badkamer gelopen, en ja hoor, ik verloor vocht en bloed!!!!! NEEEE, niet nog een keer!!!! Ik maandverband ingedaan, terug de kamer ingelopen en de vk gebeld. Ik zei.....het is volgens mij mis want ik verlies vocht en bloed, leek wel alsof mijn vliesje gebroken was (kun je daar dan al over praten met een week of 6)? Beter kon ik t niet omschrijven. Ik ben precies 1 maandverbandje bloed verloren en vanaf gisteren laat in de morgen is het bloeden gestopt en zijn de buikkrampen een heel stuk minder. Het is dat ik de afspraak voor morgen moest laten staan van de vk om te kijken of er nog wat van een zwangerschap te zien was en of ik idd "schoon" ben. Herkent iemand van jullie dit??????? Is dit nu een miskraam of niet? Zo ja, dan vind ik dit wel een hele vreemde manier van een miskraam krijgen. Ik werd nl wakker zonder buikkramp, wel met bloed en vochtverlies (hele onderbroek was nat en ik had een bloedvlek op t hoeslaken liggen) Ik ben gisteren hier en daar op google gaan surfen en kwam oa verhalen tegen van innestelingsbloedingen etc Maar euhhhhhhh t zat toch al in de baarmoeder?????? Ik word hier alleen nog maar onzekerder van. O ja ik heb 5 kinderen en bij geen van alle kids heb ik bloedverlies gehad in het prille begin.........daarom ben ik er nu stellig van dat het een dreigende miskraam is. Wie herkent zich in mijn verhaal?
Shit meis heftig!!! Helaas ben ik bang dat het niet goed is. Ik heb 2x miskraam gehad en beide keren zonder pijn. Een aantal krampen en wat bloed met stolsels. Ik wens je veel sterkte en hoop dat je snel weet waar je aan toe bent. Dat wachten vond ik het ergste.
hallo meiden, Ik hield de onzekerheid niet meer vol en kon niet wachten tot morgen en mocht om half 11 bij de vk komen. Ik heb een echo gehad en ik bleek toch nog steeds zwanger te zijn!! ik ben nu 6 weken en dus volgende week terug om dan te zien of er hartactie is. Volgens de vk kon het ook te maken hebben met een overbelasting van de baarmoedermond en zelfs een innestelingsbloeding. Ik zag wel duidelijk verschil met de echo van vorige week, toen was er enkel een zwangerschapsring te zien. Nu al een donkere holte en er zat iets piekleins in...... ik ben idd druk geweest met de bevallings van de hond en heb vaker over de werpkist heen gehangen, misschien dat daardoor een bloedvaatje geraakt is?????? ik weet t niet........
Op forums kom je genoeg situaties tegen waarin bloedverlies geen miskraam was, maar aangezien je toch redelijk wat bloed verloren bent, plus de krampen die je gehad hebt.. Zie ik de situatie somber in. Ik wil niet de negatieveling zijn, of hard overkomen, dat is echt niet mijn bedoeling. Er zijn genoeg gevallen waar het uiteindelijk gewoon goed is gekomen, maar het meest voorkomende met dit soort 'klachten' is een miskraam. Spijtig genoeg. Wij kunnen helaas niet in jouw buik kijken, dus je zult toch echt even moeten afwachten. Heel veel sterkte en hopelijk komt alles toch nog goed!
Sorry, zie je berichtje nu pas. Wat ontzettend goed nieuws, zo zie je maar, er kunnen duizend en een redenen zijn waardoor je bloed verliest en het hoeft niet altijd meteen het ergste te zijn. Ik ben heel blij voor je en hopelijk blijft je zwangerschap goed gaan!