Ik zou ook blij zijn met dat stormglas. Het is wel raar om te geven maar wel vet Gelukkig niet veel ervaring met stomme kadootjes..
Ik koop af en toe een fotoboek van Frans Lanting en mijn moeder weet dat. Nu koopt ze dus ieder fotoboek met dieren wat ze in de aanbieding vinden kan om die vervolgens aan mij cadeau te geven voor mijn verjaardag en met de december maand. Ik wil die boeken helemaal niet hebben, dat heb ik de eerste keer dat ze met zoiets aan kwam zetten ook gezegd, dat het niet iets was wat ik verzamelde. Die boodschap is dus niet aangekomen, weer een boek waar ik helemaal niets mee kan voor Sinterklaas gekregen, voor de zoveelste keer op een rij. Ergste is dat ze regelmatig controleert of ik de boeken nog in huis heb. De lieve vrede is me net iets meer waard dan de ruimte die ze innemen, dus staan er hier een aantal stof te happen. Maar ze negeert dus alle hints van wat ik wel wil hebben en ik heb echt ook zaken van een paar euro op mijn verlanglijstje staan, dus dat is het niet.
Haha, Berte, dat heb ik met mijn opa. Hij neemt nog steeds regelmatig munten mee uit verschillende landen omdat ik die als kind spaarde. Ik heb al verschillende keren gezegd dat ik er eigenlijk al jaren niets meer mee doe maar ze blijven komen. En ik wil ook niet bot tegen hem zijn. Het is superlief dat hij er steeds aan denkt, namelijk.
ik ook echt afschuwlijk vind ik dat en dan ook nog met van die voetjesdingetjes eraan en ik had ook duidelijk aangegeven dat ik niet van zulke afgrijselijke pakjes hou en dan toch kopen
Zo is het niet bedoelt hoor.. Als het vingino was geweest had ik het er ook rustig bij gezet 😉 soms vallen dingen gewoon tegen. Was de aller eerste x dat ik wat had van de zeeman dus was wel beetje teleurgesteld. Zal er dus zelf niet zo heel snel wat kopen. (Hoeft niks te zeggen over de kwaliteit, ik kan gewoon pech gehad hebben 😉
Ik heb met babykleren nooit zo'n probleem gehad. Zolang er niet keigroot merknamen op staan vind ik het prima. Ik heb wel een keer een duur LIEFjasje onderin de kast laten liggen totdat mijn zoon hem niet meer paste. Ik vind dat echt een stom merk. Verder: -knuffels! Mijn zoon kijkt er niet naar op of om en ik denk dat hij er wel een stuk of 20-30 heeft. -cd van een artiest waar ik niks aan vind -keukengereedschap dat ik nooit gebruik -pure chocola, dat krijg ik echt niet weg -boeken over onderwerpen waar ik niets mee heb -fotolijsten, kandelaars, kussentjes en andere prullen van de Xenos
Voor onze bruiloft had mijn nepoma (zo noemt ze zichzelf, moeder van mijn stiefmoeder) een flesje parfum meegegeven. Prachtig flesje, alleen ruikt de inhoud bij haar waarschijnlijk lekker, maar bij mij alsof ik drie bejaardentehuizen af ben gegaan en alle inwoners geknuffeld heb. Oh, en de zelfgebreide truitjes voor onze dochter, van m'n schoonmoeder.. Brrrrrr.
Hier komt het zelden voor. Mijn man en (beste) vriendinnen weten echt wel wat ik wel/niet leuk vind en kennen mijn smaak. Bovendien hebben wij de traditie dat ik met mijn vriendinnen eerst lekker ga winkelen en dan zoeken we een cadeau uit voor de jarige en daarna gaan we heerlijk uit eten.
Ja precies die, of heeel veel knuffels.. terwijl iedereen weet dat ik absoluut geen knuffels wil. Krijg ze toch nog steeds, alleen het grappige is.. mijn dochter krijgt uitslag van de meeste knuffels (behalve hele zachte, maar dat vertel ik niemand ) dus nu niet alleen mijn wil, maar ook nog eens een goede reden om te zeggen dat ik geen knuffels wil.
Vorig jaar een boek gekregen over de geschiedenis van een land waar ik gewoond heb, heel leuk, ware het niet dat ze drie jaar eerder hetzelfde boek ook al hadden gegeven lief bedoeld, ik wijt het maar aan de korsakov...
Van mensen die ik ken, krijg ik eigenlijk alleen maar dingen die ik wel leuk vind. Behalve van mijn oma, die geeft standaard zakdoeken cadeau, want "zakdoeken komen altijd van pas". Nouja, bij ons dus niet . En toen ik net bevallen was van Isabelle kregen we van een klant van mijn man (die ik verder nog nooit had gezien) een heel mooi *kuch* gebreid pakje. Een rode broek en rode trui, door zijn vrouw gebreid. Echt superlief natuurlijk, maar totaal niet mijn smaak. Ik heb het nog wel op zolder liggen, omdat ik het wel heel erg waardeerde dat zij speciaal voor ons wat had gemaakt, terwijl zij ons ook helemaal nog nooit gezien heeft.
Plaats de foto's nog een keer.. Kunnen we weer lachen Ik kwam ze laatst nog tegen toen ik al 'mijn ontvangen bestanden' aan het bekijken was op m'n laptop.. Wedden dat iedereen hun boxpakjes met Disneyfiguren én voetjes ineens heel erg mee vindt vallen? Ik kreeg afgelopen weekend een vierkant spiegeltje met het geboortekaartje van onze dochter erin gegraveerd.. Alleen dan heel erg scheef Ik heb ook geen idee wat ik er mee moet. Er zit geen haakje aan, dus ik kan 'm niet ophangen, er zit ook geen standaard bij, dus wegzetten kan ook niet.. Jammer joh
Kleertjes voor de kleine die je absoluut niet mooi vindt... herkenbaar! 1x aandoen, foto maken en dan past het ineens niet meer. Ze groeien ook zo hard roep ik dan. Die kleertjes ga ik verkopen of geef ik weg. Vraagt er iemand naar dan zeg ik dat er een vlek in zat die ik er echt niet meer uit kreeg. Mijn zwager vroeg een keer wat ik voor mijn verjaardag wilde. Ik zei: neem maar een bloemetje mee, vind ik wel gezellig voor op tafel. Komt ie aan met een best wel flinke CACTUS Die stond niet lang, heb er een hekel aan. Prik me constant.
Ik krijg altijd afschuwelijke dingen van mijn vader én mijn zwager, als ze op vakantie zijn geweest. Even wat voorbeelden: kristallen bloemen uit tjechië een miniwaterpijp en een beeldje van Toetanchamon uit Egypte. dolfijnenbeeldjes uit Griekenland en een lepelbekertje met een bus uit Malta (van mijn vader) een glazen vierkant met erin een klavertje vier gegraveerd op een voetje met lampje uit Ierland En het ALLERERGSTE een asbak in de vorm van een grote penis (van mijn zwager) Jullie zullen vast mijn onhandigheid begrijpen: ik laat alles binnen korte tijd uit mijn handen vallen, en dat is het kapot...zó jammer En hoe vaak ik ook aan heb gegeven vooral niets mee te brengen en het geld wat je aan ons wil besteden bij het souvenir van de kinderen te leggen, we blijven van die afschuwelijke dingen krijgen. Het ergste is dat mijn man er wél blij mee is Hij begint helaas langzaamaan door te krijgen dat het wel apart is dat zulke "leuke" souvenirs hier als eerste sneuvelen.
Ik kreeg een keer een hele lelijke nepplant cadeau voor mijn verjaardag, zo één die je ook vaak bij bejaarde mensen ziet staan in huis. Heb hem nog wel, maar hij staat op zolder in de logeerkamer. Ik hoef er zelf niet tegenaan te kijken.
Een foto collage van mijn zus. Heel lief, maar echt niet mooi. Ik bewaar 'm voor herinneringen, maar elke keer vraagt ze weer "He, hangt hij nog niet?" Ik had het excuus dat ons huisje te klein was. Maar nu ik ben verhuisd en ruimte genoeg heb krijg ik vast een probleem..