De bevalling van Zenne Feline

Bijna 2 weken geleden heb ik 15 mei als uitverkoren bevallingsdatum uitgeroepen, ik had al redelijk veel voorweeen dat ik niet dacht (en hoopte) om de 40 weken vol te maken.
De laatste week had ik ook een belachelijke nesteldrang, echt alles moest schoon en opgeruimd zijn. Maar verder was ik het hele zwanger zijn meer dan zat.
Woensdagavond 14 mei had ik rugpijn en ook echt nergens meer zin in, al waggelend liet ik de hond uit, ik kon gewoon niet meer.
's middags had ik mijn vriendin op msn al verteld dat ik haar de volgende nacht zou bellen om onze oudste dochter op te komen halen. Ze geloofde me niet haha, ook bij het meimamma forum had ik al verteld dat ik ging bevallen. En mijn voorspelling kwam uit.

Om kwart voor 2 werd ik wakker met kramp in m'n buik, ik bleef nog even lekker in bed liggen en de kramp trok weg. Even later kwam de kramp weer opzetten en toen ging me een lampje branden.
Ik maakte m'n vriend wakker, maar die wilde zich nog eens even omdraaien. "Als er wat is maak je maar wakker" zei hij. Ik stond op en ging naar beneden. Ik wilde wel eens even gaan kijken of er een regelmaat te vinden was. Maar al snel werden de weeen heftiger. Ik wist het nu wel zeker dat het begonnen was. Snel heb ik Marc wakker gemaakt. Ik heb mijn vriendin en de verloskundige gebeld. Tussen de weeen door heb ik samen met m'n vriend het bed klaar gemaakt. Daarna heb ik nog even lopen ijsberen door de woonkamer. Ik heb zelfs nog de deur open gemaakt voor m'n vriendin en voor de vk. Ik kon de weeen erg goed opvangen en verwachtte dat ze nog veel heftiger zouden worden (uit ervaring van onze oudste dochter). Toen de verloskundige kwam had ik al 7 cm ontsluiting. Ik wilde graag nog even naar de wc, maar er kwam niets, ik had duidelijk al persdrang. Dus ik mocht op bed gaan liggen en me overgeven aan de persdrang, maar de vliezen braken niet. De verloskundige prikte m'n vliezen kapot.
Marc was nog even naar beneden omdat onze oudste dochter inmiddels ook wakker was en in de woonkamer was.
De verloskundige riep hem weer naar boven omdat hij het anders zou missen. Na 2 persweeen was om 3.20 uur onze 2e dochter Zenne Feline geboren. Na 5 minuten volgde de nageboorte. Ik was wel wat gescheurd en moest gehecht worden, dit duurde even omdat de verloskundige gebeld werd voor een andere bevalling. Na het hechten ben ik geheel pijnloos en fit uit bed gestapt en naar beneden gegaan.

Wat een superbevalling was dit, ik heb er gewoon geen woorden voor zo fijn als dit gegaan is.

Ons meisje weegt 3060 gram en is 49 cm lang. Ze moest zelf wel behoorlijk bijkomen van deze stortbevalling en is dan ook flink misselijk geweest.
Maar verder maken we het super goed hier!

 

Ik ben ook trots op jullie hoor lieverds, ook de meiden die nog niet bevallen zijn en toch lekker op het forum komen kletsen om elkaar moed in te praten. Ik wens jullie ook allemaal een superbevalling toe.