Hoi meiden, Ik voel me raar; aan de ene kant erg blij aan de andere kant erg leeg en triest. -Februari 2008 yes!! Ik ben zwanger. -18 november 2008 geweldig de geboorte van onze prachtige dochter!! -18 november 2009 snik laatste bv maar ook blij we gaan voor een brusje. - december 2009 Ongeloof!! Nu al zwanger van ons 2e wonder. -17-augustus 2010 geweldig de geboorte van onze prachtige zoon. -12-mei 2011 na bijna 9 maanden laatse bv. Ik wil zo graag afvallen en moet herstellen van mijn BI. En wat zou het lekker zijn om mijn lijf weer helemaal voor mezelf te hebben na ruim drie jaar. Of nee dat vind ik niet lekker want ik mis het allemaal zo! Maar eigenlijk is het ook wel lekker. Oh wat voel ik mij blij, trots maar oh zo verdrietig te gelijk. Nu lijnen/dieeten en volledig herstellen van mijn bekkeninstabiliteit die ook al bijna 3 jaar duurt. Bij deze sluit ik deze geweldige periode af en ik hoop uit de grond van mij hart dat over een aantal jaar alles weer wordt geopend. Maar eerst volledig herstellen en terug op het oude gewicht. Ik ben niet vaak op het bv forum geweest. Sommige zullen mij wel kennen maar velen ook niet. Toch wilde ik dit even met jullie delen omdat jullie mij denk ik het best begrijpen. Liefs,
Begrijpen, begrijpen? Moeten we je begrijpen dan? Je hoeft toch geen verantwoording af te leggen ofzo? Voelt het alsof je faalt dan? Ik vind het mooi dat je 1 jaar en 9 maanden gevoed hebt! Als jij er aan toe bent om te stoppen, dan moet je dat doen!
nee hoor het voelt niet alsof ik faal totaal niet. Dat zeg ik toch ik ben ook trots. Ik dacht dat de mensen hier wel zouden begrijpen dat je het mist als je zo lang bv heb gegeven. Ik zou niet weten waar ik verantwoording voor af moet leggen. Ook is de reden niet helemaal 100 procent eigen keuze. Misschien had je iets beter moeten lezen. Of ik was niet duidelijk dat kan ook. In iedergeval schrok ik een beetje van je botte reactie.
Dat zal wennen worden. Ik wens je veel succes! Ik hoop dat je wel weet dat wel of geen borstvoeding NIET van invloed is op bekkeninstabiliteit (al beweren sommige therapeuten dat dat wel zo is)? In elk geval, sterkte, en je hebt een mooie tijd om op terug te kijken toch?
Gesus, wat een gezeur weer! Je kan het ook bewust verkeerd interpreteren he? Ik vond ts haar bericht nogal verdedigend overkomen, alsof ze moeite heeft met haar beslissing om voor haarzelf te kiezen. Ze vraagt om begrip en ik zeg dat dat toch niet hoeft? Heb ik toch verder ook niks van te vinden? Wat ik wel vind is dat het mooi is dat ze 1jr en 9 mdn heeft gevoed. Heel bot idd, pffff....
Klopt, het het daar laatst uitgebreid over gehad met mijn therapeuten (ene week omt, andere week bekkentherapeut). Zijn andere hormonen die de bv aansturen en die voor de verweking in het bekken zorgen.
@dirksmamma bedankt voor je lieve reactie. Mijn therapeut geeft ook aan dat het daar niet perse aan hoeft te liggen en het is ook niet de hoofd reden. Het zit wel in mij achterhoofd. Het is alles bij elkaar dat mij heeft doen beslissen om te stoppen. @lautjuhh dat was inderdaad waar ik van schrok. @zogelukkig nee niet bewust verkeerd geinterpreteerd. Was echt eerste reactie. Verder weet ik dat tekst soms verkeerd overkomt. En inderdaad je 2e deel was niet bot. Ik heb dit topic niet geopend om iets uit te lokken door express verkeerd te interpreteren. Wilde gewoon mij gevoel delen. Vind het vervelend dat er gelijk al een bepaalde zweer is ontstaan. Dus ik zeg forget it, nieuwe start.
Ik denk dat het berust op een misverstand. Zogelukkig vatte je zin volgens mij op alsof je dacht dat we je hier zouden aanrekenen op het feit dat je de borstvoeding niet minstens 2 jaar hebt volgehouden. En Lieve Sophie reageerde daar weer op, omdat het bot over kwam. Lieve Sophie, ik snapte wat je bedoelde. Het stoppen met het voeden van je kind met je eigen lichaam valt niet mee. Je hebt al zo lang volgehouden, en dat hoofdstuk afsluiten is toch moeilijker dan je dacht. Ik kan me voorstellen dat vrouwen die geen borstvoeding hebben gegeven en mannen hier wat makkelijker over denken, dat je wel effe stopt en verder gaat tot de orde van de dag. Er zit, voor ons toch, een sentimentele waarde aan het geven van borstvoeding. Ik denk dat het misschien een beetje lijkt op een rouwproces, het afscheid nemen van borstvoeding.
bammetjebam dat is mooi gezegd. Zo voelt dat inderdaad. Ik heb beide keren gedacht ik probeer het en zie wel hoe lang het duurt en of het lukt. Bij de 2e dacht ik niet nu moet ik het minstens een jaar volhouden anders is het niet eerlijk. Ik ben niet van het vergelijken je doet voor beide je best. Het voelt niet alsof ik zoonlief te kort ben gekomen. Ik ben 3,3 jaar aan een stuk aan het zwangeren en bv geven geweest een prachtige tijd en nu is dat over (door welke reden dan ook) en dat geeft dubbele gevoelens met zich mee. In de omgeving begrijpt niet iedereen dat. Wat jij zegt klopt. Mensen denken daar best makkelijk over. Mensen die Bv geven weten dat het inderdaad ook bepaalde emoties met zich mee brengt vandaar dat ik dat hier wilde delen.
Ik snap je volkomen! Hier precies zo gegaan alleen met 2 keer 13 maanden voeden maar verder echt precies zo! Vond het moeilijk dat mijn kleine niet meer wilde.. misschien wel nooit meer een kindje aan de borst.. Goed gedaan mama!
Ja, we beginnen wel even opnieuw. Misschien moet je mijn bericht nog eens opnieuw lezen en bedenken dat ie juist goed bedoeld was (dat je je niet begrepen hoefde te voelen, dat je je niet hoefde te verdedigen). Ik zou een andere langvoedster nooit afvallen, knoop dat maar in je oortjes! En ik begrijp natuurlijk dat het stoppen moeilijk is, dat zal het hier ook zijn als dat moment daar is!
ts, kan het me helemaal voorstellen. Ik ben nu al bijna 3 jaar zwanger en/of aan het borstvoeden en zie er stiekum tegenop als die periode stopt. (ook al komt er misschien nog een 3e, dan duurt dat nog lang en geef ik geen bv meer aan de 2e tegen die tijd) suc6 ermee en ga lekker werken aan je eigen herstel, daar hebben je kids ook baat bij
Kan me je gevoel goed voorstellen, maar je hebt je kinderen toch maar een mooie tijd bv mee gegeven! succes met afvallen en herstel van je BI.
Voor mij echt helemaal niet herkenbaar. Nu 3,5 jaar 'bezig' en ben het nog geen seconde zat geweest. Maarja, iedereen is anders natuurlijk. Heel veel succes met afvallen en met je BI! (moet ook wel bekennen dat de kilo's er bij mij vanzelf af gingen)
Ah, maar ukkie 2 is nog maar zo jong! Daar kun je voorlopig nog wel even aan blijven voeden hoor (zeker nog een maand of 17)
Nouja TS had t er toch over dat ze weer even haar eigen lijf terug wilde? Ik bedoel t niet vervelend hoor, ik herken het gevoel gewoon niet.