Bij ons het het kdv is ze ook vaak de leider. Maar ze zijn met een clubje ... liefkozend de "vier musketiers" genoemd door de leidsters. Heel leuk allemaal. Dikke vriendinnen die elkaar ontzettend aanjagen. Ze worden dus ook met grote regelmaat even uit elkaar gehaald. Of er gaan er 2 met de stint mee naar een buitenactiviteit en de anderen blijven binnen. Ik vind dat prima eigenlijk, even rust vinden en dan een uurtje of zo later kunnen ze weer prima luisteren naar elkaar en de leiding. Of de drukste (vaak mijn dochter) wordt even apart gezet aan tafel met een werkje. Gewoon om even te kunnen herpakken. Dus ff op een bankje apart klinkt mij niet heel vreemd in de oren, mits er wel afleiding is en niet dat ze moederziel alleen zit. Dat vind ik dan weer niet juist. En hier thuis kan ze ook van de hak op de tak gaan. Maar we zijn wel gestart met "als je wat anders wilt gaan doen, prima maar dan wel je eerste speelgoed opruimen" op de een of andere manier krijgt ze daardoor wel een stukje "concentratie" lijkt het wel, en is ze minder afgeleid. Waarom is me nog even onduidelijk, maar het werkt wel.
Klinkt als mijn dochter en ook het probleem dat er is ontstaan. Er zijn 3 peuters met zo'n sterk karakter (en nog 1 die er niet iedere week is). Dat maakt het best lastig natuurlijk. Ze steken elkaar ook aan. Ik ga naar haar toe, leg haar uit dat we ergens anders mee bezig zijn en dat we straks dat andere gaan doen. 9 van de 10 keer gaat ze zonder protest mee terug. Maar als ze iets niet leuk vindt, kan ik het wel bekijken (ze is gekke Henkie niet. Ze lijkt daarin op mij, als ik iets niet leuk vind, zal ik ook proberen er onderuit te komen). Dan is de enige manier om haar op te tillen en mee te nemen, maar als ze liever even op de dikke mat gaat rollen oid, is ze in mijn ogen niemand tot last. Ze blijft op 1 plek, maar blijkbaar denken anderen daar anders over. Lijkt mij minder storend dan een huilend kind. Maar dat zal een inschattingsfout van mij zijn. Dat is helaas vanaf 3 jaar bij ons, anders had ik daarvoor gekozen inderdaad. Ze is gek op muziek.
Ik snap je frustratie. Hopelijk kan je op een later moment er met de juf rustig over praten en wie weet een oplossing vinden samen. Je moet natuurlijk sowieso naar je eigen gevoel luisteren en kindvolgend beslissen maar in mijn geval is mijn dochter gewoon nog niet toe aan een sport en speel groepje en denk ik dat ze er over een paar maanden er leuker naar toe kan gaan.. Succes met de gesprekken en keuzes!
Ik stel me deze situatie voor... Juf wil wat uitleggen. Alle peuters moeten even luisteren, en alle andere moeders doen hun best hun kinderen bij de les te houden. Één kindje gaat ondertussen op de mat liggen rollen en haar moeder laat haar rustig haar gang gaan. Als dit inderdaad de situatie beschrijft... Ja, dan heb jij een verkeerd verwachtingspatroon. Want heel eerlijk, dan zou ik me ook ergeren aan jou en je kind. . Iedereen doet dan namelijk zn best om de neuzen één kant op te krijgen. En dan is het heel vervelend als één iemand lijkt te vinden dat dat voor haar kind niet geldt. Ik vind het een beetje makkelijk om te zeggen dat je kind een sterk karakter heeft, een geboren leiders is, en het de schuld is van haar opvallende uiterlijk. Ook kinderen met een sterk karakter zullen moeten leren wanneer ze de leiderrol op zich kunnen nemen (tijdens vrij spel) en wanneer ze gewoon even moeten luisteren.
Misschien was ik niet duidelijk. Bij uitleg moet ze van mij gewoon op de bank zitten. Dit is als we liedjes en oefeningen in een kring doen, dus iedereen wel bezig is. Als de uitleg niet extreem lang is, gaat het zitten op de bank ook gewoon goed. Maar de grens ligt wel bij een minuut of 3 a 4
Hier werd bij peuterdans toch ook wel verwacht van 2-jarigen dat ze niet gingen rondrennen ofzo, dat ze niet perfect een oefeningetje doen is natuurlijk niet erg. Maar als 1 peuter telkens iets anders gaat doen tijdens bv de uitleg of een oefening, is de kans groot dat er meer peuters gaan volgen en dan is het gewoon 1 grote chaos. Dan is het gymlesje meer, maar gewoon vrij spelen - dat kan ook in de speeltuin Bij de psz wordt ook verwacht dat peuters in de kring blijven zitten, dat ze bij fruit-eten aan tafel blijven tot het af is gerond etc. Ik vind dat niet vreemd op die leeftijd... verder vind ik het van de juf ook niet als straf klinken als ze van jou vraagt je dochter even bij je te nemen als ze niet luistert, dat is om te zorgen dat ze de les niet verstoort, niet als straf.
Ik vind toch dat bij zo'n lesje een kind niet iets anders moet gaan doen, dat leidt af. Dus als ze een oefening ofzo niet leuk vindt, dan gaat ze even aan de kant zitten. Of je probeert haar toch te motiveren mee te doen. Maar ondertussen op een mat gaan liggen rollen of verstoppen achter een gordijn, dat zou ik geen optie vinden eigenlijk...
Eens met Fuddey en Fafa. Mijn jongste heeft ook een eigen willetje...zeker in vergelijking met zijn zus, maar ook hij moet luisteren. Ik vind de dingen die hier beschreven zijn niet te veel gevraagd voor een peuter. En bij de volgende les zeg je zelf gaat zij ws in de dwarse modus alleen maar omdat jij van haar gaat vragen hetzelfde te doen als de andere peuters? Klinkt best gek toch
Laat maar. Jongetjes in de les doen hetzelfde maar mogen het wel. En mijn dochter ziet dat ook. Ik vroeg om advies niet om te horen dat ik een slechte moeder ben omdat ik mijn kind niet als drillinstructor behandel. Blijkbaar is dat wat de maatschappij wenst en niet een meisje dat steeds beter meedoet binnen 2 maanden zonder enige groepservaring dat vooruitgaat. Heerlijk die prestatiemaatschappij waarin mannen nog steeds veel meer mogen dan vrouwen, die maar klakkeloos alles aan moeten nemen. Jullie geven een goede weerspiegeling van de maatschappij. Nou, ik ga naar huis een slechte moeder zijn en mijn kind knuffelen
Ik zeg toch niet dat je een slechte moeder bent? Jeetjr, overdrijf niet meteen zo. En natuurlijk horen die jongens ook hetzelfde behandeld te worden. Maar die hele tirade over prestatiemaatschappij etc... dat laat ik maar passeren
Ik vind het een beetje dubbel. Een 2-jarige met weinig zitvlees vind ik heel normaal. Maar tegelijkertijd moeten ze ook leren om zitvlees te krijgen. Dat gaat niet van de ene op de ande dag. Ik weet natuurlijk niet precies hoe het eraan toe gaat tijdens die les. Ik mag wel verwachten van een juf van peutergym dat ze weet dat peuters een zeer korte spanningsboog hebben. Daar moet dan de les en de instructie op aangepast zijn. Ik denk dus dat een gesprekje met de juf op zijn plaats is. Wat zijn haar verwachtingen van jouw peuter of iedere willekeurige peuter en wat vindt ze dat jouw rol daarin is. En wat zijn jouw verwachtingen van de peutergym. Dan kan je zelf beoordelen of je vindt dat deze juf te veeleisend is. Daarnaast kan je kritisch naar jezelf kijken om te zien of jij niet te weinig van je 2-jarige verwacht en juist wat meer van je kind zou mogen eisen. Apart zetten van een jonge peuter vind ik in deze situatie overigens wel wat ver gaan, aangezien je betaald voor een leuke peutergym. Maar als jouw dochter echt iedere seconde weer opstaat en daardoor de les 'verstoord' dan hebben andere kinderen er ook last van en dan kan ik me ook wel weer voorstellen dat de juf maatregelen moet nemen.
Overiens als aanvulling; ze klinkt als een doodnormale, ondernemende peuter die doodnormale peuterdingen doet. Het is echt niet uitzonderlijk dat ze 7x achter dat gordijn gaat staan ofzo. En ze zal ook prima in staat zijn te leren wanneer ze bv even moet blijven zitten, dat hoeft niet van vandaag op morgen. Ik zou die peutergym dus juist aangrijpen als kans om dat te leren. Daarmee ondermijn je echt niet wie zij ís, maar leer je haar gewoon hoe zo'n lesje werkt. En idd even met die juf praten over wat zij verwacht en wat jíj verwacht.
Dit. Mijn peuter is op ouder en kind zwemmend oma ook niet te houden. Soms heeft hij geen zin in de opdrachtjes soms wel. Hij moet het van mij altijd een keer proberen desnoods onder luid gekrijs en ik probeer hem wel bij de les te houden. Hij miet het ook leren. Maar de lerares is het gewend want alles kindjes zijn zo. Normaal dus maar ik vind ook dat hij het moet lrrrn!
Misschien reageer ik wat emotioneel maar ik ben het zo zat dat mensen haar te druk vinden terwijl ze meestal heel lief maar wel uitbundig is. Bij de peuterspeelzaal blijft ze netjes zitten in de kring en ook bij de uitleg blijft ze 3 a 4 minuten zitten. In de kring gaat het ook meestal goed totdat er een kindje wegloopt of ze de oefening echt niet leuk vindt. Dan is ze afgeleid en is haar aandacht weg. Aan het begin liep ze na een minuut al weg maar nu gaat dat gewoon goed. Tijdens de les gaat ze alleen niet het parcours af (maar dat doet bijna geen enkel kind) maar gaat haar eigen weg op de toestellen die ze leuk vindt. Ik probeer daarbij wel zoveel mogelijk het parcours te volgen. Bij oefeningen als stoppen als de muziek stopt, rende ze de eerste 2 a 3 lessen door, maar stopt ze nu netjes. Als ze in een hoepel of op een emmer moet gaan zitten als de muziek stopt, is ze vaak de eerste die weer op haar plek zit/staat. Dingen die andere kinderen nadoen of die ze zelf nadoet van andere kinderen: achter het gordijn lopen/zitten, in de manden gaan zitten, pionnen soms als hoed willen gebruiken (is soms ook een oefening en ze zet hem neer als ik het zeg, maar dan hebben andere kinderen dat al gezien), springen op de dikke mat ipv rollen of andersom, bij de afsluiting verder willen spelen ipv de kring in willen. Verder gaat ze opstaan als de uitleg heel lang duurt, maar bij een normale uitleg blijft ze zitten. Andere ouders die ik heb gesproken (en dat was per toeval en dus ook niet iedereen) hebben dus aangegeven het niet storend te vinden. En ja, ik zit er heel erg mee. En misschien moet ik na 1,5 a 2 maanden 1x per week gymmen en 1x per week peuterspeelzaal verwachten dat ze 10min geconcentreerd kan blijven terwijl ze iemand over een leuke hindernisbaan ziet gaan. Maar dat wil ze dan zelf ook. (En als er wordt voorgelezen kan ze best 20min zitten, maar dan is ze niet al een tijdje actief en moet dan gaan zitten om dan weer actief te worden). Ik zal proberen mijn perceptie aan te passen want mijn verwachtingen zijn zo te horen te laag.
Ik denk vooral dat je je eigen verwachting ook aan moet passen over hoe anderen jou kind moeten zien, en dingen niet zo persoonlijk nemen. Anderen zien natuurlijk niet altijd de andere kant, die zien een probleem op DAT moment. Ik snap niet zo goed waarom je daar emotioneel over moet worden. Mij wordt echt iedere dag wel verteld hoe druk mijn kind is. Ik word daar niet warm of koud van. Het is namelijk zo dus ja, dan kan ik dat wel heel erg vinden dat iemand anders dat zegt, maar ze hebben gelijk. Ik ga alleen wel in gesprek met die persoon (meestal het kdv of mijn zus) over hoe we dat het beste aan kunnen pakken (mijn zus is leerkracht basisschool, dus ik kom vaak bij haar voor pedagogische en opvoedtips). Zo hebben we ook gesprekken met CJG gehad via het kdv over onze dochter. Ze is geobserveerd. En ook daar zijn fijne handvaten uit gekomen. It takes a village to raise a child hoor, zeg ik altijd maar. Ik heb de wijsheid ook niet in pacht en als anderen daar een ideeen, tips of truukjes heeft dan hou ik me van harte aanbevolen. Ik denk echt dat je jezelf even moet herpakken en eens moet kijken wat je hier aan kunt doen. En dat heeft niets met hokjes, prestatiemaatschappijen e.d. te maken maar alles met de opvoeding van een kind.
Bij mijn dochter op peutergym was het echt niet zo streng hoor, kinderen mochten lekker dollen, maar daarna weer meedoen aan de oefeningetjes, het plezier stond centraal. Ik zou absoluut niet meegaan in haar apart op een bankje zetten (tenzij het echt grensoverschrijdend gedrag is natuurlijk). Ik lees in jouw verhaal absoluut niets afwijkende voor een kindje van net 2 jaar.
Ik zou gewoon opheldering vragen bij de juf: dat je met minder veel plezier naar de gym gaat, nadat ze je heeft aangesproken, omdat je het gevoel hebt dat andere kindjes veel meer mogen dan jouw dochter en dat je daar moeite mee hebt en onzeker van wordt. Kijk wat haar reactie is en bepaal dan of je door wilt gaan. Daarnaast zou ik niet teveel bezig zijn met wat wel en wat niet goed gaat. Ze is twee, de ene dag verloopt hier als een zonnetje en de andere dag beginnen we al met gemopper... ik ga mijn schema gewoon weer af en dan gaat hetgeen de ene dag vlekkeloos verliep een andere dag niet. Dan denk ik morgen weer een nieuwe dag!
Mijn zoontje doet ook peutergym en hier moet je als ouder ook meedoen samen met je kind. Er staan verschillende parcourtjes klaar waarover ze kunnen klimmen/springen/kruipen/lopen en vaak is er een onderdeel met ballen waarbij ze op iets moeten mikken. Er is vrij weinig uitleg nodig, het meeste spreekt voor zich. Er lopen twee juffen rond die een beetje bijsturen en zeggen wat je moet doen of ze geven suggesties. Je ziet dan dat de oudere peuters van ca 3,5 zichzelf wel aardig redden en de jongere peuters van 2-3 jr hebben echt nog die begeleiding van een ouder nodig, sommige dingen zijn ook wel hoog (kasten bijvoorbeeld). Mijn zoontje ziet zelf nog niet echt hoe de routes zijn en daarnaast geen gevaar dus die moet ik nog veel begeleiden. Meestal na 20 min heeft hij het een beetje gehad en dan gaat hij met de ballen spelen bijv. Nou geen probleem, ik stimuleer wel dat hij gaat proberen wat de bedoeling was met de ballen ( bijv kegels ommikken) maar als hij zelf iets wil doen met de bal ook best. Zou hij echt wat anders gasn doen zoals achter een gordijn verstoppen dan zou ik dat wel tegenhouden, dat lijkt me niet de bedoeling. En soms zitten we ook even op de bank omdat ze iets organisatorisch hebben mee te delen dan zou ik niet toestaan dat mijn kind op een mat ging liggen rollen. Want natuurlijk gaan anderen dat nadoen lijkt me niet de bedoeling. Je kunt niet van een 2-jarige verwachten dat die al goed en lang stil kan zitten maar wel van de ouders dat die dat bij hun kind stimuleren en ingrijpen als hun kind iets totaal anders gaat doen! Overigens staat in de topictitel 'volwassenen hebben moeite met mijn peuter' maar het gaat alleen om de gymjuf? Wat zeggen ze bij de psz of kdv?