Mijn man vindt kinderen wel leuk. Heeft ook voetbaltraining enzo gegeven aan kinderen. Ik vind andermans kinderen daarentegen helemaal niet zo leuk..
Ja, mijn man trekt kinderen aan en heeft er altijd tijd voor. Ik zelf niet, voor ik kinderen kreeg vond ik kinderen helemaal niks, nu vind ik eigenlijk kinderen van een ander nog steeds niks
Ja mijn man vindt kinderen geweldig! Die van hem zelf die van anderen. Ik daarentegen moet vrij weinig weten van andermans kinderen..
Vriend en ik zijn jaren samen scouting leiding geweest hihi Daar heb ik ook kunnen ervaren dat hij enorm consequent is tegen de kids wat ik echt een hele goede eigenschap vind
Mwah, leuk is een groot woord! Hij deed zijn best hoor, en hij trekt wel kindjes aan, maar het bleef een beetje afstandelijk! Hij had er ook geen hekel aan! Toch vroeg ik me de hele eerste zwangerschap af of hij het nou echt wilde of dat hij het voor mij deed! Toen ons meisje overleed zag ik aan hem dat het echt zijn wens was! Tussen het overlijden van onze kindjes en de gwboorte van onze zoon hield hij heel veel afstand van kindjes van dezelfde lewftijd, zelfs ons eigen nichtje! In mijn laatste zwangerschap kreeg hij pas iets met ons nichtje! Maar ik zie nu wel... hij heeft ook gewoon niets met babies... hij gaat pas nu echt leuk met ons zoontje spelen, maar dat hebben mannen nou eenmaal! Ik ook trouwens! Haha
Ja. Het was hier juist een beetje andersom. Vond er eerst niet zoveel aan... Maar o.a door hem en doordat hij best een grote familie heeft (ene schoonzus 7 kinderen, andere schoonzus 6 kinderen, en hij komt zelf ook uit een gezin van 6 kinderen) ben ik het erg gaan waarderen. Ach ja, bij de één komt de kinderwens zo aangewaaid en bij de ander (zoals ik) was er wat meer moeite voor nodig, haha!
mn vriend vond kinderen "wel" leuk.... ik had en heb eigenlijk niks met andermans kinderen. mijn moeder dacht altijd dat ik ze nooit wilde. ik heb er nu toch echt 3 en vind het geweldig! kinderen van jezelf is gewoon heel iets anders, daar ben je gewoon gek op. ik kijk nu natuurlijk wel anders tegen kinderen aan, nu ik ze zelf heb, maar ben nog geen grote kindervriend hoor. ik trek ze ook echt niet aan, ze voelen het denk haha. ik zou ook nooit op een kdv of zo kunnen werken.
Mijn man had al een paar jaar voor het kindje van zijn toenmalige partner gezorgd dus die was het al gewend, hij wilde ook dolgraag kinderen toen ik hem ontmoette, dat is ook de reden geweest dat we zo snel aan kids begonnen.
Ik heb en had trouwens zelf niets met andere kinderen, ik vind en vond ze vaak irritant en onopgevoed, ik heb veel meer geduld met mijn eigen kinderen en sinds ik mama ben ook wel met andermans kids maar kan me nog regelmatig irriteren hoor...
Ja hoor, mijn man vond kinderen al leuk. En ik had er al 2 toen ik hem leerde kennen dus veel keus was er ook niet haha. Toen kregen we er samen nog 2 bij. Dan moet je kinderen wel écht leuk vinden. Overigens heb ik vrij weinig met andermans kinderen, behalve die van broers en zussen
mijn vriend vond kinderen wel leuk maar hij had liever nog wat jaren gewacht om ze zelf te krijgen. echter kon ik niet meer wachten en dus kwamen ze toch (wel in overleg hoor haha). nu is het eigenlijk nog steeds het zelfde alleen eigen kinderen zijn geweldig en andere kinderen zijn leuk en soms lastiig
Kinderen die we goed kennen, vinden we allebei super. Neefjes/nichtjes komen hier echt logeren, gaan we dagje mee weg etc. Binnenkort komt er weer eentje logeren, echt zin in
Opvallend dat er zoveel vrouwen zijn die andermans kinderen maar vervelend vinden... Dat betekent dus ook dat heel veel mensen jullie kinderen dus ook helemaal niet leuk vinden. Ik vind alle kinderen geweldig. Ik werk ook met kinderen (met zeer ingewikkelde problemen) en ik vind kinderen van een ander ook niet snel irritant. Ik kan drukte goed negeren. Ieder mens is anders en kinderen zijn nou eenmaal net mensen. Mijn vriend vindt kinderen ook erg leuk en vond dat al toen wij zelf nog geen kinderen hadden. Dat was ook een van de dingen die ik erg aantrekkelijk vond van hem toen ik hem leerde kennen. Met ons zoontje is hij helemaal in de zevende hemel natuurlijk (welke papa niet?!) en mijn zoontje begint te gillen van plezier als hij zijn papa hoort thuis komen 's avonds.
Mijn man is altijd gek op kinderen geweest. Hij had ze eigenlijk al veel eerder gewild. Toen we elkaar tegen kwamen, zat ik in het examenjaar van het VWO en wilde ik daarna eerst mijn studie afmaken. Daarna zijn we getrouwd en bezig gegaan met zwanger worden. Helaas wilde dat niet zo lukken en hebben we nog eens vijf jaar moeten wachten, voordat onze meid kwam.
Dat snap ik wel Natuurlijk ben ik dol op mijn kinderen en zijn ze de allerallerleukste van de hele wereld maar ik zie ook wel dat ze erg irritant kunnen zijn en ja, het blijven kinderen.. Dus ik snap het prima als anderen mijn kinderen niet zo leuk vinden. Kan er niet wakker van liggen.
Mijn man vond kinderen altijd al leuk, ze zochten hem ook altijd op om mee te spelen. Ik daarin tegen vond het helemaal niets, kinderen merkte dat ook en kwamen dan ook nooit naar mij. Heb ook altijd geroepen dat.ik echt geen kinderen wilde! Tja en toen begonnen ineens de kriebels...en nu ben ik gek op kinderen! Zou zelfs er nog graag een derde bij krijgen!
Mijn man was voordat hij kinderen kreeg al gek op kinderen. Hij heeft zelfs een opleiding geprobeerd als pedagogisch medewerker kinderopvang, maar hij is gestopt omdat de opleiding zo bout was, niet omdat het werk hem niet leuk leek. Andermans kinderen verzorgd hij ook zoals hij nu onze kinderen verzorgd. Luiers verschonen, neuzen afvegen, eten en drinken geven, maakt hem niet uit. Op de 1 of andere manier trekt hij kinderen ook aan, kindjes praten altijd tegen hem en hij tegen hun. Hij heeft ook altijd gezegd dat hij zelf kinderen wilde, en ik heb dat ook altijd gezegd. Ik heb nu een diploma in de kinderopvang omdat ik het zo leuk vind om met kids te werken
Mijn vriend vindt kinderen geweldig.. mits ze natuurlijk niet te druk zijn... Baby`s vindt ie wat minder.. en heeft hier ook weinig mee... ben benieuwd als die ons er is..