Hoi meiden, De laatste tijd is mijn schoonmoeder erg van het dwarsliggen, rotopmerkingen maken en bewust mijn schoonvader afvallen. Ze heeft de laatste keer dat wij daar waren, mijn schoonvader beschuldigd dat hij mijn man voortrekt tov zijn zus. Ze begon koud en afstandelijk tegen mijn man te doen en gaf doodleuk als reden: tsja wat je vader bij *zus* doet, doe ik bij jou Dit heeft mog een staartje gehad, maar we praten er verder niet meer over. Vandaag kwamen we langs voor vaderdag en waar mijn dochter helemaal niet knuffelig is, is mijn zoontje dat wel, ook bij oma. Terwijl ze hem knuffelde riep ze enthousiast uit hoe ze 'alleen hem' gemist had. "Jaaa alleen jou heb gemist!" Herhaaldelijk. Ik was kwaad! Dat je met het ene kind een betere band hebt of zelfs een voorkeur, is tot daar aan toe, maar dit uitspreken waar je kleindochter bij is??:x Mijn man is in discussie gegaan met haar en zij gaf als reden: "ja het is gewoon de waarheid en ik spreek alleen maar uit wat ik voel" Dit doet ze bij de kinderen van haar dochter blijkbaar ook. Mijn dochter heeft het gelukkig niet meekregen (sm spreekt Engels, maar heel slecht verstaanbaar), maar wat als het gehoord had?? Ik weet dat ze het niet leuk vindt dat mijn dochter weinig knuffelt en laat haar teleurstelling goed merken. Maar onze dochter hoeft niet te knuffelen als ze het niet wil, haar lichaam, haar keuze en oma heeft pech. Daarbij is mijn sm nogal 'hard' qua knuffelen, en mijn dochter vindt dat niet fijn. Mijn man denkt dat dit niet met onze dochter te maken heeft, maar dat het een steek naar mijn man toe is. Maar dan nog! Daar gebruik je mijn dochter dan voor? Ik kan er met m'n hoofd niet bij dit.. Er zijn de laatste tijd zoveel vergelijkbare incidenten dat ik er simpelweg niet meer naartoe wil. Ze was altijd 'enigzins apart' en uitgesproken, maar wel een lieve oma voor alle kleinkinderen..en nu dit
Wat een vervelend mens zeg. Ja sorry dat ik het zeg, maar ze zit blijkbaar met vanalles en viert dat bot op de kinderen, hoe volwassen ben je dan. Kinderen gaan dat voelen. En later zeker ook verstaan en begrijpen. Eigenlijk vind ik dat je dit niet moet toestaan en je man ook niet. Dus of ze doet normaal en volwassen en behandelt de kinderen gelijk, of je komt er niet meer, iig niet meer met de kinderen. Is misschien hard, maar wat zij doet kan echt niet.
niet meer langsgaan je dochter heeft het nu niet door gehad maar wie weet een volgende keer wel en het is te kinderachtig voor worden lekker laten gaan
Net een heel gesprek met mijn man gehad en we gaan haar inderdaad vertellen dat ze of allebei gelijk moet trekken, of we komen niet meer. Hij is nog wel van mening dat ze dit niet meende, maar dat dit een steek naar mijn man toe was. Maar dan nog.. Bah, het zit me totaal niet lekker dit. Hoe kóm je erbij om je zo te uiten?
Bizar zeg. Maakt inderdaad niet uit naar wie ze dit bedoeld heeft, je gebruikt daar geen kinderen voor. Ben benieuwd wat ze gaat zeggen..
Bizar hoor. Normaal ben ik ervan dat je kleinkinderen nooit bij opa en oma weg moet houden maar zodra opa/oma zo gaat doen tegen de kleinkinderen dan zou ik haar zeker voor de keuze (hoe moeilijk ook!) gaan zetten. Dat je een betere klik hebt met een van je kleinkinderen ala maar dat je dat zo gaat uiten waar je andere kleinkind bij is... Nee dat gaat mijn pet te boven.
Ze doet dit om te schetsen wat zij bedoeld. Namelijk dat haar man (?) als ik t goed lees haar dochter voortrekt. Maar het is erg kinderachtig, ze kan t beter uitpraten met die schoonvader
Mijn eerste reactie is "die spoort niet". Maar ja, zal het even beleefd zeggen: Moest mijn schoonmoeder dit doen (en ik ben vrij van het leven en laten leven principe) dan had het haar beste dag niet geweest. Ik kan je begrijpen, het doet pijn zoiets te horen, ook al heeft je dochtertje het niet meegekregen. Ik hoop dat je man en je schoonvader met haar kunnen praten, desnoods met haar dochter erbij.
Ik had haar op dat moment de wind van voren willen geven, maar juist omdat mijn dochter niks had gehoord, heb ik het gelaten. Anders zou ze er alsnog achter komen. Ik heb haar nog niet gesproken en ik wil eigenlijk opbellen, maar de jongste is nu wakker. Als hij zo slaapt ga ik bellen, het laat me maar niet los. Dit is overigens wel iets typisch voor schoonmoeder; sarcastische en rotopmerkingen maken over de rug van een ander, maar ze is altijd geweldig met de kleinkinderen geweest (en heeft dit nooit in hun bijzijn gedaan ook) Edit: Het lijkt de laatste tijd wel erger te worden en nu zitten de kinderen er ook middenin. Ze maakt zelfs ruzie met sv als hij met de kids meespeelt. 'Want hij geeft ze geen kans om zelf te spelen'. Dat pikt mijn dochter wel op, want laatst kwam ze thuis en zei dat ze het niet zo gezellig meer vindt, want 'oma maakt veel ruzie met opa'
Ik heb altijd gezegd als ik maar half het idee heb dat mijn ouders (of schoonouders) kinderen gaan voortrekken dan ben ik daar gelijk klaar mee. Dat je een voorkeur hebt ok, maar dat spreek je niet uit. Mijn grootmoeder had 7 kleinkinderen. Ze behandelde ons allemaal gelijk. De een een knuffel, de ander ook. De een een cadeau, de ander ook. Alleen op haar sterfbed vertelde ze mij (alleen mijn moeder was daarbij) dat ik eigenlijk altijd haar liefste zonnetje was maar niemand achter wilde stellen. Dit ontroerde me toen enorm, en ik had er enorm respect voor dat ze dat nooit aan een ander heeft laten merken. Ik zou het nooit pikken. Het klinkt overigens ook als een naar mens. Wil je zo iemand als voorbeeld voor je kinderen?
Ik zou daar niet meer heen gaan als het niet normaal kan. Wat een raar gedoe! En de kinderen verstaan misschien niet alles maar merken heus wel dingetjes.
Heb je nog gebeld? Ik ben benieuwd hoe ze reageerde. Ik vind zoiets niet kunnen. Als je mijn kinderen kwetst, dan heb je inderdaad een slechte dag, want dat pik ik niet.
Ligt eraan hoe ze doorgaans is. Als dit typisch iets voor haar is dan zou ik dr laten gaarkoken in dr eigen sop. Maar als dit niet veel gebeurd is zou ik zeggen dat ze kan bellen als ze zich weer kan gedragen. Kinderachtig gedrag zeg...
Hoe oud is ze? Ik zou je schoonvader vragen met dit verhaal naar de huisarts te gaan. Dit soort gedragsveranderingen op leeftijd kunnen wijzen op een ziekte, bijvoorbeeld Alzheimer.
Dat was ook een van de eerste dingen die ik dacht inderdaad. Nu maakt leeftijd voor Alzheimer helemaal niets uit, mensen krijgen het soms al heel jong. Verder ben ik heel benieuwd hoe je schoonvader er verder onder Is, want dit Is natuurlijk wat jullie zien en niet wat er nog achter gesloten deuren plaatsvindt.
Zonder al teveel in detail te treden; ze vechten elkaar al 20 jaar de tent uit. Het is hun manier van leven geworden en ze weten niet beter. Ik durf wel te zeggen dat er 'iets' met haar is. Haar manier van doen en zich uiten is af en toe ronduit beschamend naar anderen. Zij gelooft absoluut niet in dingen als psychologen en therapeuten, dat vindt ze onzin en sneu als mensen dat doen. Deze mening deel ik dan ook absoluut niet, sterker nog; ik denk dat ze het zelf heel goed kan gebruiken. Ze zegt zelf geregeld lachend dat het 'haar niks kan schelen wat andere denken, ze weet van zichzelf dat ze gek is' (haar woorden) Ze zoekt bewust ruzie op en is erg pittig van karakter. Haar mening is waarheid, ook wbt opvoeding. Ze is/was opdringerig (qua het knuffelen en kusjes willen krijgen van de kinderen, dit hebben we in kunnen dimmen) Nu begint mijn dochter dit op te vallen en houdt haar - terecht - steeds meer op afstand. We kwamen er vroeger wekelijks, maar sinds het erger wordt is het 1x in de 1 a 2 maanden. Helaas heeft mijn man haar dus als voorbeeld gehad en ik zie soms dingen van haar terug. Dit beseft hij nu gelukkig wel en doet heel erg zijn best om dat soort dingen niet meer te laten voorkomen.
Zo is ze dus helaas..alleen heeft ze het nooit de kinderen opzettelijk gekwetst. Ik kan me overigens wel herinneren dat ze zei dat ze mijn man toen hij klein was op een bepaalde manier strafte (sambal in z'n mond bijvoorbeeld), en mijn dochter daar niet bang voor hoefde te zijn, want zij was heel lief. Toen heb ik wel heel duidelijk gemaakt dat ze het absoluut in haar hoofd hoeft te halen om haar zo straf te geven. Leuk signaal voor mijn dochter ook..zolang ik lief blijf, krijg ik geen straf zoals dat. Ze passen al heel erg lang niet meer op gelukkig. Dus we zijn er of met z'n vieren, of niet.
Ik ben er niet meer aan toe gekomen om te bellen, zoontje wilde niet slapen en ik wilde geen geruzie over de telefoon waar hij bij is, en zij is nu naar werk. Maar ik ga zo met mijn man overleggen, dat ze na haar werk maar langskomt hier.
Onacceptabel dit. En dat zou ik haar heel erg duidelijk maken. Grootouders hoeven niet perfect te zijn en precies dezelfde visie voor ogen te hebben; verschillen mogen er best zijn, daar leren kinderen ook van. Maar hun nummer 1 taak is om van hun kleinkinderen te houden. En als daarin gefaald wordt, wat het kind kan schaden, dan is het klaar met oma spelen. Sterkte ts. Ik hoop dat je goed tot haar doordringt.