Helemaal mee eens! Je kunt de pijn van de ene vrouw simpelweg niet met die van een andere vrouw vergelijken. We zijn niet allemaal precies hetzelfde van binnen en dit beinvloedt ook de pijn (ervaring). Ik vind het een mooi voorbeeld dat sommige vrouwen zich absoluut niet kunnen voorstellen dat je de groei van eiblaasjes kunt voelen, omdat zij hier totaal geen pijn van ervaren, terwijl andere vrouwen vlak voor hun eisprong niet meer gewoon op een stoel neer kunnen ploffen, omdat dit dan écht flinke pijn doet (ikke ). Dit laat ook wel zien dat hoe we ontwikkelingen in ons lijf flink verschillend kunnen ervaren.
TS ik ben het volledig met je eens. Laten we vooral dankbaar zijn dat we in een land leven waarin we deze mogelijkheid hebben. Baringspijn kan vreselijk zijn, waarom dan in hemelsnaam moeilijk doen over pijnstilling?! Ik ging er voor de bevalling vanuit dat ik geen pijnstilling wilde en wilde graag thuisbevallen. Uiteindelijk in ziekenhuis beland en ruggeprik gehad, pfoeh die was ook hard nodig. Toch zou ik er nooit bij voorbaat voor kiezen, niet uit angst voor iets waarvan je niet weet of het gaat gebeuren. Voor een volgende keer zal ik ook niet bij voorbaat al kiezen voor pijnstilling, denk ik. Maar ik vind het wel helemaal waar wat je zegt, dat je gewoon voor pijnstilling moet kiezen als dat goed voelt, en dat je dan echt niet 'minder' bent bevallen dan een ander, kom nou het is maar pijnstilling, het is niet alsof je bevalling dan ineens een eitje is ofzo, kind moet er nog steeds uit Oh, en wat ik nog het belangrijkste vind, als je met pijnstilling een mooie bevalling kan hebben en ervan kan genieten, doe dat dan ook ajb, dat is toch veel belangrijker dan wat anderen van jouw bevalling vinden, die doen er toch niet toe.
Ik heb één bevalling zonder ruggespraak gehad en één met. Ik vond ze beide net zo naar en pijnlijk. Het pakt dus niet altijd positief uit. ik denk dat ons gezin compleet is, maar mocht ik toch nog een keer gaan bevallen, zou ik denk ik wel weer om een ruggespraak vragen. Zonder pijnstillend weet ik zeker dat het Pijn doet. Wie weet lukt het een andere keer wel?? Ik ben dolgelukkig met onze twee mannen. Van mij had dat stukje (bevallen dus) er niet zo nodig bij hoeven zitten. Maar het hoort er nu eenmaal bij en ik heb het voor hun absoluut over. Ikgeloof absoluut niet dat ik minder van ze zou hebben gehouden als ik een pijnloze bevalling zou hebben gehad. En zo wordt het soms wel gebracht, dat die pijn nodig is voor 'de band' ofzo. Lijkt me klinklare onzin.
Ik was 1 van de gelukkigen die het geen hel vond. Het was ook geen feestje maar de pijn was heel goed te dragen! Ik had vooral het woord ontspannen in mijn oren geknoopt en dat heb ik ook echt gedaan. Tussen de weeën Door kreeg ik de neiging om te gaan slapen. Volgens mijn vriend was Ik volledig in trans, alsof ik drugs gebruikte. Zo kan het dus ook! Ik zou zeggen: probeer het eerst een heel belangrijk: ontspan! Dit zorgt voor een vlottere ontsluiting en de aanmaak van je eigen pijnstilling!
Ben ik met je eens hoor, en ik zal ook niemand veroordelen die hiervoor kiest. Ik wilde met mijn post voornamelijk het 'vooroordeel' uit de lucht helpen dat een bevalling met pijn automatisch een bevalling is waar je niet van zou kunnen genieten. Klinkt wel raar als ik het zo zeg . En als je puur naar de feiten van mijn bevallingen kijkt heb ik niet echt makkelijke bevallingen gehad, maar ze wel zo ervaren. Bijv mijn weeenstorm van 1,5 uur kijk ik niet negatief op terug. De vacuumverlossing was ook geen pretje, zeker niet toen hij er voor de derde keer opgezet moest worden, maar deed niets af aan de gaafheid van de bevalling. Terwijl bij een vriendin dit voelde als het einde van de wereld. Maar ja misschien ben ik wel raar haha, ik kan niet wachten tot ik weer mag
Maar niet alle bevallingen met ruggenprik gaan goed, zoals hier al eerder verwoord is. En ik vind dat ZH personeel dit wel iets meer voor mochten lichten (is in mijn geval niet gebeurd, althans te weinig). Er zitten zeker risico's aan een ruggenprik, ook voordelen hoor. Maar voor mij nooit geen ruggenprik meer. Heb echt maanden geen aandrang gevoeld om te plassen doordat ik 3 dagen een katheter gehad heb. Mijn bevalling is geeindigd in een spoedks omdat mijn bloeddruk van 170/115 naar 80/50 ging en de hartslag van ons meisje wegviel. Dit zijn dingen waar je meer kans op heb bij een ruggenprik. Maar aan de andere kant, ik ging in 1 klap van 5 naar 10 cm. zonder wat te voelen. Dus als mijn bevalling goed afgelopen was was ik misschien ook goed te spreken geweest er over. Ik ken meiden genoeg die wel goede ervaringen met de ruggenprik.
Tja, Ik heb altijd een ruggeprik gewild, uiteindelijk is het anders gelopen en dat terwijl ik alle dingen mee had om er een te krijgen. Ik werd ingeleid, was al een dag in het ziekenhuis en meteen toen ik op de verloskamer kwam vroeg ik naar de anesthesist. Ik was helaas de derde in rij en dus moest ik nog 2u wachten. Werd voorbereid, alle toeters en bellen kateter etc. maar tegen de tijd dat de anesthesist beschikbaar was zat ik in een weeënstorm en was het risico te groot om de prik te zetten. Jammer maar helaas, knop omgezet en zelf doorgegaan. Overigens vond ik de monitoring van hartslag juist erg fijn, ik pufte de weeën weg op het ritme van de hartslag van de kleine.
Ook voor alle angsthazen die geen pijnstilling willen (Let wel ik ben niet TEGEN pijnstilling ofzo hoor! Ik wilde het zelf zonder proberen en als ik het echt niet trok een ruggeprik)MAAR ik ben dus zonder pijnstilling bevallen en oh oh wat was ik vooraf bang. Bang voor de weeën, voor het persen, als het hoofdje zou 'staan'' de knip en het hechten. De werkelijkheid: om 3 uur 's nachts braken mijn vliezen. Er gebeurde behalve wat kleine krampjes weinig. Om 18 uur had ik volgens de VK 2cm ontsluiting. Ik voelde echt amper wat. Ik vond het zo wel lang douchen en ben onder de douche gaan zitten. Toen voelde ik de weeën wel komen, regelmatiger ook. Uiteindelijk merkt ik na een uur dat ik wel echt moest gaan concentreren op mijn ademhaling. Maar pijn? Nee. Ongemakkelijk. VK gebeld die kwam meten en: 10 cm ontsluiting! Ik zou in het ziekenhuis bevallen maar daar was geen tijd meer voor. Toen mocht ik persen. Nou ik vroeg mij af of het wel goed ging want ik vond het niet pijnlijk of zo. Ook het hoofdje voelde ik niet hooguit wat branderig gevoel maar pijn? Nee. Knip werd gezet: dat hoorde ik alleen. hechting...voelde ik niks van. Ik ben nog steeds verbaasd dat ik het gewoon ECHT mee vond vallen. Ik had er zo'n ander beeld bij. Waarschijnlijk heb ik geluk gehad want iedereen is anders maar ik wil toch ook delen dat het zonder ook echt praktisch pijnloos kan. Ik denk dat een bevalling echt heel persoonlijk is. En dat je moet doen wat op dat moment goed voelt! Ik heb namelijk ook verhalen gehoord van vrouwen met ruggenprikken die alsnog erge pijn hadden als zowel vrouwen met ruggenprikken die geen centje pijn hadden. en zo ook bevallingen zonder pijnstilling. Goed dat je het deelt TS! En overigens denk je echt dat mensen dat ''vinden'' qua prestatie of is dat je eigen gevoel erover? Ik vind namelijk een kind baren sowieso een prestatie met of zonder pijnstilling
Mijn bevalling duurde helaas heel erg lang. Begonnen met het spontaan breken van de vliezen, veel later begonnen de weeën, thuis 8 uur lang opgevangen. Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen had ik 5 cm, half uur gecrepeerd aan de ctg, ruggenprik gezet, na een tijdje weeopwekkers, ik kreeg koorts, etc. 15 uur na binnenkomst was hij er dan eindelijk na een knip en vacuumextractie. Het was gelukkig net geen keizersnede. Hij moest direct weg en heeft nog 5 dagen in het ziekenhuis doorgebracht. We hadden dus beide koorts en er is geen reden gevonden, wellicht door de ruggenprik. Ik vond het een verademing maar ben wel benieuwd of het zonder prik sneller was gegaan en mijn kind niet in levensgevaar was geraakt. Hij was trouwens ook een sterrenkijker.
Ik had vooraf zoiets van ik ga als het moet meteen voor de pijnbestrijding het is er niet voor niets . Maar ik heb het ook gelukkig niet nodig gehad . Ik had de hele dag wat krampen savonds gaan timen maar d'r zat niet echt regelmaat in. Dus durfde de vk nog niet te bellen snachts om 1:40 uur ging het echt zeer doen en om 1.45 braken me vliezen, kwam ik in een weeenstorm en belden we de vk . die was er rond 2.10 en toen bleek ik dus ook zo goed als 10 cm te hebben . Ik mocht eigenlijk niet meer Naar het zh. Maar gelukkig is dat hier maar een paar minuten vandaan en konden we er heen racen . Daar is m'n zoontje om 3.20 geboren Ik heb dus eigenlijk maar anderhalf uur echt wat pijn gehad . Maar door de adrenaline was dat goed te doen . Maar ik blijf erbij als ik die pijn al had en ik bleek maar op de 2cm ofzo te zitten kom maar op dan met die pijnstilling. Het is er toch niet voor niks , T is maar net hoe het loopt net als een keizersnee. Als het om wat voor reden ook niet lukt geef mij dan een keizersnee M'n vriendin had zo'n een horror bevalling . Hevige pijn nauwelijks ontsluiting , baby had in het vruchtwater gepoept . Ze kregen m d'r niet uit , hij moest gedraaid worden lukte niet tang en pomp zouden geprobeerd zijn . En uit eindelijk was d'r een arts die het toch wel zo zielig vond en een keizersnee voor stelde. En daar was ze zo blij mee ! Ze vind het echt een soort van gaaf half stoned vd narcose . Nu had zij de mazzel dat ze naar een paar dagen weer op de been was. Maar ze kijkt er ondanks alles zo goed op terug . Ik weet dat ik makkelijk praten heb hoor , maar ik zou zeggen haal alles uit de kast om de baby zo snel en pijnloos mogelijk op de wereld te zetten.
Ik had vooraf al aangegeven een ruggenprik te willen aangezien ik 3 hernia's, 7 versleten wervels, fibromyalgie en CVS heb, ik had de laatste weken van de zwangerschap geen morfine meer geslikt dus mijn lichaam was al op nog voordat ik moest gaan bevallen Ik was doodsbang voor de ruggenprik maar het zetten viel op zich wel mee, alleen omdat mijn rug zo versleten is was het wel lastiger voor de anesthesist en heeft hij wat moeten wroeten, hij heeft eventjes tegen een bepaalde zenuw aangezeten wat erg pijnlijk was maar dat was maar eventjes en mijn rug was bont en blauw van het gewroet en geduw. De ruggenprik heeft een paar uurtjes erg goed geholpen en van 3 tot 7 cm ontsluiting ging het best wel goed, ik moest ook elke 2 uur gekatheteriseerd worden omdat je blaas anders te vol wordt en je kan door de ruggenprik zelf niet plassen, dit ervoer ik verder niet als vervelend of pijnlijk. Helaas kreeg ik daarna gigantische rugweeën en deed de ruggenprik helemaal niks meer, heb toen nog een morfine-infuus gekregen waar ik zelf op kon drukken, daar was ik erg blij mee maar toch hield het de pijn tijdens de weeën niet echt tegen maar goed. Die laatste 3 cm ontsluiting daar heb ik 6,5 uur over gedaan Toen mocht ik persen maar had helaas eventjes geen persweeën maar moest gaan proefpersen van de arts-assistente en uiteindelijk kreeg ik wel persweeën, toen heb ik 3 kwartier me helemaal suf geperst maar de kleine schoot geen centimeter op en bleek dus een sterrenkijker te zijn. Uiteindelijk is de gynaecoloog erbij gekomen (was midden in de nacht) en die heeft de kleine met een vacuüm gehaald en een flinke knip Dus al met al heb ik ruim 14 uur weeën gehad en ondanks de ruggenprik erg veel pijn gehad, heb alleen de eerste 3 uurtjes profijt gehad van de ruggenprik en daarna totaal niet meer, dat was heel erg jammer.
Van mijn oudste ben ik zonder pijnstilling bevallen en ja, het was pijnlijk, ik had een weeenstorm en persdrang vanaf 4cm. Maar ik zou 't achteraf niet anders gehad willen hebben. Bij de jongste werd ik ingeleid, lag ik aan monitoren en infuus en kon ik daardoor de zeer heftige weeen niet goed opvangen (bv in bad). Ik koos voor een ruggeprik en binnen een uurtje ging ik van 3cm naar 10, kwartiertje later was dochter er. Hemels! Heerlijke bevalling! Zou ik ook niet anders willen hebben gehad. En nummer 3 als die komt? Zien we dan wel! Ik moet sowieso in het zkh bevallen, 80% kans op wederom inleiding, dus wie weet weer een ruggeprik als het weer heftig is. Maar wie weet wil ik het tzt wel liever zonder. We zien wel!
Ten eerste moet iedereen doen waar zij zich goed bij voelt. Ik heb geen pijnstilling gehad. Wel wee- opwekkers. En ja ik heb pijn gehad maar kijk er met een goed gevoel op terug. Hoop deze ook zo te doen (hoewel ik hoop dat dit geen stuit is) Maar de belangrijkste gevaren van een ruggenprik (namelijk die voor de baby!) Noem je niet... dat is ook de reden waarom veel vrouwen geen ruggenprik willen.
Fijn dat je heb genoten van je bevalling! En ook fijn dat pijnstilling bestaat natuurlijk. Maar lees je aub wel in de risico's. Bij een vriendin van mij ging het dus wel fout. De ruggenprik was verkeerd gezet en de bovenkant werd verlamd, ipv de onderkant. Haar longen dus... Ze heeft het nog maar net gered en haar kindje pas 12 uur nadat ze met een spoedkeizersnede gehaald was kunnen zien.
Bij beide bevallingen heb ik het overwogen, bij beiden uiteindelijk niet gedaan. Na mijn eerste zei ik "liever 10 keer bevallen dan 10 keer zwanger". Dat had ik bij de tweede zeker niet. Maar toch, ik vind zwanger zijn zo vreselijk zwaar, die bevalling is voor mij letterlijk en figuurlijk een verlossing. En net zoals dat ik de scherpste randjes van mijn zwangerschappen ben vergeten ben ik dat ook van mijn bevallingen. Maar het moment dat ik ze op mijn buik kreeg zal ik nooit vergeten en dat maakte alles goed. Dat is het mooiste van bevallen!
Ik ben bewust zonder pijnstilling bevallen (ik heb angst voor naalden). Het enige wat ik als pijn ervaren heb, was toen het hoofdje stond. Dit was echter maar van hele korte duur en als ik het over moest doen zou ik het net zo doen. Bij de cosmetische hechtingen kreeg ik wel een verdoving via een spray. Ik vond dat doodeng, want ondanks de verdoving wist ik dat ze met een naald bezig waren. Wat een aansteller ben ik eigenlijk he?
Het klinkt allemaal leuk en aardig, maar ik mocht geen pijnstilling aangezien mijn bevallingen veel te snel gaan....Mijn jongste is in 45 min geboren. Bij de oudste mocht het wel, maar wilde ik zelf overigens niet. Ik heb dus alle bevallingen zonder pijnstilling gedaan. Fijn dat het voor jou wel werkte en dat je met een goed gevoel terug kijkt op je bevalling, dat doe ik ook, maar op een andere manier. Ik voor mezelf vond het weer prettig dat ik een half uur na mijn bevallingen lekker onder de douche kon, niet versuft was van een evt verdoving.