Ons zoontje van 11 maanden wordt sinds 2 weken elke nacht helemaal overstuur wakker. Hij gaat dan in bed staan en krijst dan echt heel hard. Paar keer speen geven en terug leggen helpt niks hij staat zo weer rechtop en zet het weer op het krijsen. We nemen hem na een paar keer op en neer gaan en speen geven maar bij ons in bed en dan slaapt hij gelijk verder. Maar eigelijk is dit niet wat we willen. Iemand enig idee wat dit kan zijn of wat we hiermee kunen doen?
is er toevallig iets in zn ritme/gewoonten veranderd?? Dat hij nu sinds kort naar een opvang gaat en voorheen niet oid?? Ik herken je verhaal wel, hier was het alleen toen zoontje net 2 was. Geen enkele aanleiding hier, maar ineens in de vooravond en s nachts hysterisch wakker en niet meer in slaap te krijgen. Alles geprobeerd om hem in zn eigen bed in slaap te krijgen, tot we op een dag allebei doodvermoeid waren en hem eigenlijk uit "nood" tussen ons in hebben gelegd. Geen kik gegeven en binnen een paar tellen in slaap. Volgende dag weer geprobeerd en hoppa sliep meteen. Dit hebben we een week volgehouden en hij sliep weer als een roosje. Ging dus elke keer slapen in zn eigen bed en wanneer hij zo hysterisch wakker werd en we hem niet terug in slaap kregen legden we hem bij ons. Hij sliep inmiddels al in een groot bed, en toen zijn ledikant waar 1 zij af kon als co sleeper naast ons bed gezet. Sindsdien slapen we allemaal als roosjes. Hij gaat nog steeds in zijn eigen bed slapen, maar op het moment dat hij wakker wordt mag hij naar ons komen. In het begin was dat in de vooravond al, maar nu soms pas om 5 uur of laatst half 7. En ongeacht de tijd, hij slaapt meteen weer verder in zn co sleeper.
Nee, wel zijn fles voor het slapen eraf gehaald maar dat was nog maar een fles van 60 en hij eet verder de hele dag goed dus dat is het hem denk ik niet. Als hij echt honger heeft slaapt hij ook niet bij ons in bed. Heb zelf het idee verlatingsangst. Als hij ziet dat we de kamer uitlopen om bijvoorbeeld met dochter van 3 te plassen kruipt hij naar de deur en zet het op het huilen. Zo lastig....ene kant wil je hem niet in bed nemen, maar kunnen hem ook niet laten krijsen dan hebben we er nog eentje wakker.
inderdaad, was hier ook drama! Schijnt de ergste sprong te zijn, en zo ineens ist weer over! Kijk anders even op de site van Oei ik groei!
Hij sliep net werd wakker van zijn zus. Helemaal overstuur. Leg ik zijn hand op zijn ruggetje blijft hij liggen doe ik me hand er ook maar iets vanaf komt hij overeind en zet het op het krijsen.
Ik dacht hier ook dat het de 11 maanden sprong was en dat zal er ook echt wel mee te maken hebben gehad. Er zijn echter ook 2 kiezen doorgekomen. Slecht slapen, enorm aan mama hangen, hysterisch huilen, vooral in bed, middagslaapje overslaan om einde van de middag in te storten... Nu die 2 kiezen door zijn, gaat het opeens een stuk beter gelukkig, maar wat een drama zeg! Ze wordt nog steeds 2x per nacht wakker nu, maar dan is de speen teruggeven meestal voldoende om haar weer in slaap te krijgen
Hier was het ook de oplossing om haar tussen ons in te leggen trouwens. Ze is nu net lekker in haar eigen bed in slaap gevallen
Hier nam ik hem dan bij me en bleef in zijn kamer. Dus het bleef donker om hem heen en toch was hij bij mij. Ik ging dan in de schommelstoel op zijn kamer zitten en wiebelde wat heen en weer en neuriede een liedje. Meestal werd hij dan wel weer rustig en viel uiteindelijk in slaap. Als hij sliep stopte ik eerst met neuriën. Een paar minuten later met wiebelen en dan bleef ik nog even met hem stil zitten. Als hij dan echt sliep legde ik hem weer over in zijn eigen bedje en sliep hij meestal weer verder. Zo niet, dan herhaalde ik dit nog een keer en anders kreeg hij vaak een flesje melk om rustig te worden. Bij ons in bed slapen heeft hij nooit gedaan en nooit gewild, hij gaat dan gewoon niet slapen, maar spelen, klimmen en klauteren. Ik zou zeggen, als hij bij jullie in bed wel slaapt, neem hem lekker bij je, dan kunnen jullie allemaal verder slapen. Mocht je er toch niet helemaal achter staan, dan kan je misschien bovenstaande eens proberen?! Succes en hopelijk is het snel over!
Wat op deze leeftijd wel heel leuk is, is de enorme sprong in de ontwikkeling die ze maken. De klanken worden woorden (hier kon ze al mauw, woef, waf waf, ei en aai, maar 'bal' is erbij gekomen. De oppas heeft honden, wij katten ). Als zitten nog niet lukte, gaat hij zitten, anders staan en misschien zelfs al lopen (met of zonder loopwagen), stapelbekers worden opeens in elkaar gezet etc. Probeer maar eens met je vingers over je lippen te gaan en een mmmm geluid te maken zodat de klank 'trilt'. Gegarandeerd dat hij het na gaat doen. Het is dus niet alleen maar drama, maar die avonden... Afschuwelijk!
Heb wel het idee hij snel woordjes gaat zeggen. Hoor steeds meer klanken. Ook loopt hij met de poppenwagen van zijn zus de hele kamer door. Pakt dan de zijkant vast en gaat de hele kamer door. Overdag gaat het slapen gelukkig wel goed hopelijk s nachts ook weer.
Heel herkenbaar! Heeft hier tot z'n eerste verjaardag geduurd. Hier hielp zo min mogelijk prikkels het beste bij troosten. Oppakken maakte het nog erger, dus bleef ik er bij staan, aaide hem heel zachtjes en suste wat. Dan was het met een paar minuten over. En idd, ze maken in die periode ook een enorme ontwikkeling door wat volgens mij doorwerkt in de nachtrust. Maar het gaat over! sterkte iig!