De laatste tijd is Damien ineens zo vaak 'bang' voor dingen.. Eerst vond ie het geweldig om me te helpen met mixen, maar hij is nu doodsbang voor de mixer.. Hij wil hem niet aanraken als ie uit staat, hij wil niet samen met mij mixen.. Het is alleen maar huilen en zo snel mogelijk proberen weg te komen.. Net gingen we koekjes bakken, moest het deeg eerst een beetje mixen volgens de verpakking, drama met Damien! Daarna was het mixen klaar en moest je de rest met je handen doen, dat vond ie wel hartstikke leuk.. Maarja, daarna zaten zn handen natuurlijk helemaal onder het deeg, dús moest ie even handjes wassen.. Doodsbang voor de kraan! Het was niet dat ik 'm dwong of duwde, hij mocht gewoon zelf zn handjes eronder houden, water was lauw, niet ijskoud of te heet, maar alles wat Damien deed was brullen.. De wasmachine vindt ie geweldig, hij kan urenlang kijken naar het 'draaien', maar als ik 'm even loslaat (als de wasmachine uitstaat en ik er andere was in wil doen bijvoorbeeld), ook drama! Hij durft niet alleen de badkamer in als de wasmachine aanstaat.. Het geluid is het niet, want hij heeft het ook als de wasmachine of mixer uit staan, de ruimte is het niet want hij heeft het zowel in de badkamer als in de huiskamer, ik weet gewoon écht niet waar het aan ligt.. Herkennen jullie dit? Is dit een fase? Ik snap er echt niets van en vind het zo sneu!
hier hetzelfde.. ik hoef niet meer te stofzuigen waar meneertje bij is, want die kruip zowat in de bank. Terwijl ik altijd gewoon onder zijn voeten door kon zuigen. Zo zijn er nog wel wat kleine dingen, hij durfde ineens niet meer in bad, dit heeft zo'n 3 maanden geduurd en steeds ben ik blijven proberen om hem wel in bad te krijgen, afleiden enz. Nu ist weer helemaal goed, en wil ie elke dag wel in bad. Denk dat t een fase is ofzo. En dat t wel weer over gaat, met dat bad is gelukkig weer klaar. Hopelijk kan ik straks ook weer normaal stofzuigen haha.
Ons mannetje is tegenwoordig ook wat banger dan eerst. Ze krijgen nu besef van gevaar, maar nog geen goed referentiekader. Dus kunnen ze bang worden voor de wasmachine, want stel dat zij in de wasmachine zouden zitten. Bang voor stofzuigers, want misschien word je wel opgezogen, dat soort zaken. Ze weten dat dingen gevaarlijk kunnen zijn, maar hebben nog niet de kennis wat reeel is en wat niet.
Julia doet hetzelfde, maar dan alleen als ze er duidelijk mee geconfronteerd wordt of er mee bezig is. Tijdens onze verhuizing is er regelmatig geboord en de stofzuiger erbij. Beide zijn nu 'enn!!!' maar zodra ik ga stofzuigen en ze ergens anders mee bezig is, kan ik zo om haar heen stofzuigen zonder problemen. Oftewel: ze is er eigenlijk niet bang voor, maar alleen voor het idee van dat lawaai en wat er kan gebeuren. Ze heeft het trouwens ook met de mixer een beetje, maar niet met de wasmachine of andere dingen. Ik probeer haar zoveel mogelijk te "beschermen" in de zin van bevestigen dat het niet erg is, maar ook te vertellen en uit te leggen dat het niet gevaarlijk is en de boor alleen een gaatje in de muur maakt en verder niet. Ook probeer ik de boor en de stofzuiger voor haar leuker te maken door bijvoorbeeld in alles schroefjes te zoeken (in de tafel, in de wc, in de keuken) en dat is dan allemaal geboord. Blijkbaar vind ze dat leuk en dan zegt ze niet dat de boor eng is!
Heel herkenbaar! Hier doet onze oudste dat ook! Een paar weken geleden waren ze bij de buren aan het verbouwen en ze stond werkelijk te trillen als een rietje, en huilen... ik vind het ook zo zielig! En dan zegt ze : mama, isse eng?! Ze is nog geen 2 en weet al wat het woord eng betekend! Ik heb al van meerdere moeders gehoord dat dit inderdaad een fase is, alhoewel mijn dochter al vanaf haar geboorte bang was voor als ik aan het stofzuigen was! En nu kan ik nog steeds niet stofzuigen als ze om me heen loopt. Ik herken dus je gevoel, ik denk dat het inderdaad goed is om je kindje te betekken en niet te zeggen dat ze zich niet aan moeten stellen (ja, ik heb dat ouders wel eens tegen hun bange unkje horen zeggen.. aaaach.. vind t zo zielig! Hopelijk gaat het gauw over!