Vind het wel een beetje raar om te zeggen, het lijkt alsof iedereen die hier 100% ervoor gaat en dan zijn er ook nog sommigen bij wie het niet eens goed lukt.. Maar hebben we laatst besloten om ervoor te gaan, na een weekje met twee neefjes van 1/2 en 3, een zieke puppy, een verhuizing en nieuwbouw op komst, en een leuke baan waar ik erg enthousiast over ben en waar ik zeker nog verder in wil (wat betekent minimaal 4dagen blijven werken), komen soms de twijfels wel opzetten. Kan natuurlijk ook weer een hormonenkwestie ivm ontpillen en ongi worden zijn, die onzekerheid, maar toch.. Vraag me af: Kan ik het wel aan? Wat betekent een kindje voor mn relatie, Wil ik het wel? Wanneer is een goed moment? Is er ooit een goed moment..? Ik ben 31, is het straks te laat en krijg ik spijt? Zucht. Vragen. Droopie ben ik hè..? Hebben dus maar afgesproken dat we nog maar ff gaan Persona-en, en mocht er toevallig een kleine tussendoor fietsen, dan is ie uiteraard welkom. Ben in ieder geval duidelijk nog niet te veel bezig met zwanger worden... Ben ik de enige die twijfelt hier? Iedereen klinkt er zo vol van... hellup.
hoi ma2be. ik zar een beetje te twijvelen tussen het eerste antwoord en de tweede. ik zou het echt heel graag willen en hoop dat het bij mij snel raak is maar gezien mijn leeftijd(25) heb ik nu nog niet zo drang van het moet nu nu nu en elke maand dat het niet gelukt is dat ik helemaal down ben. het scheelt ook denk ik (weet ik bijna wel zeker) als je al een maand of 9/12 bezig ben. maar ik ben er helemaal voor gegaan (nu eerst maar zorgen dat die cyclus een beetje zijn weg kan vinden)
Toen ik net gestopt was met de pil twijfelde ik wel heel even. Maar vanaf deze ronde verlang ik er naar. Dus ik heb gekozen voor antwoord nr 1. Gr, Butterfly
Ik ga er 100% voor,omdat ik nu 8 jaar bezig ben ...dus: Liever gisteren dan vandaag... Groetjes,ALida
Ik heb altijd al kinderen gewild. Ben nu 24 en toen mijn vriend eindelijk zei dat ik wel mocht stoppen natuurlijk gelijk voor de volle 100% ervoor gegaan.
Hoi, Wat je zegt herken ik wel hoor... Nu ik eenmaal zwanger ben heb ik zoiets van: kom maar op! Maar van te voren had ik ook allerlei twijfels of het moederschap wel iets voor mij zou zijn. Volgens mij best wel logisch. Ik zie ook altijd van die perfecte gezinnen om me heen en dan vraag ik mezelf af of ik geen chaotische mama zal worden, maar ja, dat zien we dan wel weer. Groetjes, Anakin.
Ik zie wel wanneer. Ik heb er geen druk op staan. Ik wil ook eerst een baan hebben, zodat we het wat breder hebben. Dus ik zie het wel.
al 8 jaar pfff meid wat moet jij een geduld hebben en ik maar klagen dat we AL 14 maanden bezig zijn , vergeleken bij jou is dat niks. maar voor mij geld ook liever vandaag dan morgen . als ik dan me neefje van 3 maanden zie moet ik wel slikken en heb ik het er wel moeilijk mee want wij willen ook zo graag een hummeltje. maar dat hebben we allemaal hier. Alida hopelijk ben je snel zwanger en de rest hier natuurlijk ook of je nou net bent begonnen of al een tijd bezig bent. liefs sonja
Wij zouden het eerst rustig aan doen (zijn nog druk in het huis aan het klussen en hebben nog geen eigen auto), maar sinds ik gestopt ben kan ik nergens anders meer aan denken. Het zou natuurlijk raak kunnen zijn en dat wil ik ook heel graag. Aan de andere kant denk ik dan weer dat het ook wel beter uit zou komen als we eerst kunnen sparen voor een auto en wat geld aan de kant kunnen zetten. Vervolgens zie ik op straat een moeder met kinderwagen lopen waar ik nog net niet induik, want het gaat al weer helemaal kriebelen. Daarna denk ik weer dat het toch ook wel leuk zou zijn om nog eens met z'n tweetjes een verre reis te maken. Dus ik ga er de ene dag voor de volle 100% voor en de andere dag voor 50%. Ook probeer ik dan niet meer op het forum of internet te kijken, maar dat hou ik een dag vol en dan ben ik toch wel benieuwd hoe het met jullie allemaal gaat.
Ik heb precies dezelfde twijfels (gehad) hoor. Ook ik vraag me ook af of ik het wel kan, of wij het wel kunnen, of het niet te vroeg is ivm werk (ik wil/moet ook minstens 3 dagen liefs 4 blijven werken als ik mijn doelen wil halen), of het niet te laat is ivm leeftijd (ben "pas" 30). Of het financieel wel kan enz. Ik heb besloten dat er nooit een goede tijd is, en dat omdat we toch echt wel kinderen willen gaan we het toch nu maar proberen. Wie weet duurt het nog een tijdje tenslotte. Maar sinds ik laatst een paar dagen over tijd was, en stiekum ging dromen en hopen weet ik in ieder geval dat een baby harstikke welkom is. En ondertussen twijfel ik vrolijk door, bij vlagen.
Ik heb gekozen voor de eerste... maar moet je eerlijk bekennen dat ik ook af en toe nadenk over hoe het verder moet met het werk, aangezien ik ook een leidinggevende functie heb. Maar dat zien we dan wel weer... Wil op het moment niks liever
Pfiew... Fijn om te horen dat ik niet de enige ben... de gevoelens zijn wel dubbel. Hormoontjes..? hihihih nou ja, ben best wel onzeker, maarja 't is dan nogal wat he? Je kan in ieder geval niet zeggen dat een eventuele zwangerschap een ondoordachte actie of ongelukje wordt.. En verder ben ik de afgelopen week overspoeld met bekenden die zwanger blijken.. en ja, dan kriebelt het toch ook wel. Eén van mn allerliefste vriendinnetjes is ook nog heel pril zwanger aan het zijn, en dan heb ik zo iets van 'áls zij het kan! en als het samen kan..!' Dan heb je opeens iemand heel dichtbij om het mee te delen en is het misschien wel minder eng en spannend. OK ik heb weer wat moed verzameld en probeer gewoon verder.. Ben alweer druk met het tellen, heb mn cyclusbanner aangepast en ook weer stiekem naar mn kosmo cylus gekeken : Sa, 25.November 20:53 Uhr: Beginn der kosmobiologischen Empfängnisfähigkeitsperiode Di, 28.November 09:53 Uhr: Mondphasen Empfängniszeitpunkt Di, 28.November 10:38 Uhr: Ende der kosmobiologischen Empfängnisfähigkeitsperiode Mn eerste ronde na t stoppen was dus 35 dagen.. vanaf vandaag dus nog 19 dagen volgens het eerste schema. Dat wil zeggen 11 + 19 = 30 November, maar dat zal waarschijnlijk ietsje korter zijn want vroeger was normaal mn cyclus iets van 30 dagen. Dus maandag 27 en dinsdag 28 zijn deze maand de kritieke dagen.. Een beetje proberen kan geen kwaad natuurlijk Kijken wat er gebeurt.. Oei spannend!
Ma2Be, ik heb ook voor het eerste antwoord gekozen maar heb precies dezelfde gevoelens als jij. de twijfel slaat af en toe behoorlijk toe, kan ik het wel? hoe moet dat allemaal enzovoorts enzovoorts. ik ga nu net de tweede "echte" ronde in na het stoppen met de pil en dus nog pas net begonnen. Dus ook ik ben blij te lezen dat er meer vrouwen zijn met die twijfelgevoelens en dat dat dus per dag kan verschillen Nou deze maand je best doen kan natuurlijk nooit kwaad je ziet dan wel hoe het loopt toch? zo ga ik ook deze nieuwe ronde in en probeer er verder niet al te veel op te letten, de teleurstelling is dan zo groot voor mezelf als ik weer ongi wordt, maar ja allemaal makkelijker gezegd dan gedaan, nu ben ik ook weer hier aan het rondsnuffelen om een beetje bevestiging te kunnen krijgen voor mezelf. Ik hoop dat je toch snel zwanger mag worden, succes weer deze ronde
Dank je bubbletje, ben wel echt blij met al die opbeurende woorden hier. Soms word ik er wel een beetje gek van, want ik word best wel erg op en neer geslingerd nu.. Ja we willen een kindje, maar wachten er nog even mee, dan gaan we het echt proberen, dan weer vind ik het toch een beetje eng dus maar even rustig aan, of toch weer wel ervoor gaan want mn vriendinnetje ook.. en nu hebben we net weer gehoord dat we definitief een nieuw huis gaan bouwen, en wil man weer even wachten tot dat op de rails staat en duidelijk is wanneer het klaar moet zijn..Wil hij weer aan de Persona.. zucht En ook nog blijken ineens, binnen éen week tijd, er om me heen opeens echt iedereen (nou ok, 5 vrouwen) heel erg zwanger te zijn geworden... Tsja dan weet ik het ook even niet meer hoor. Word er een beetje moe van, al dat gedoe. We zien het wel weer....
100% Wilde vanaf dat ik zelf nog een kind was al kinderen. Ik ga er nu helemaal voor. Zit in de vijfde ronde. Kus
Als ik net lees, dat iemand al 8 jaar graag wil en het niet lukt, dan voel ik me zo'n trut! Ik ben nu in ronde 5 en wordt nu al wanhopig van mezelf. Ik heb altijd alleen maar moeder willen worden. Uiteindelijk juf geworden, maar dat is niet mijn droom. Mijn droom is een kindje van mezelf. Ik had ook nooit verwacht dat dat zo'n gedoe zou worden. Pas als je met je neus op de feiten wordt gedrukt, besef je wat een zegen het is om moeder te kunnen worden. Maar hoe je het ook went of keert, ieder heeft zijn eigen gevoel erbij. Het gevoel van de een is niet minderbelangrijk dan jouw eigen gevoel. Ik kan me ook weleens gruwelijk kwaad maken over mensen die "gewoon"maar zwanger worden en dan doodleuk zeggen: "het was een ongelukje". Zo is mijn neef vorige week maar getrouwd omdat zijn vriendinnetje "ineens" zwanger was. Woonden nog niet samen of niks. Maarja, wie is er straks beter af? Ik weet in ieder geval dat mijn partner en ik er voor de volle 100 % voor gaan en dat ons "cadeautje" starks hele zorgzame ouders heeft, die weten hoe moeilijk het is om zo'n cadeautje te ontvangen. Heel veel liefs en sterkte voor de mensen die al HEEEEEEL lang op hun cadeautje wachten.
Hallo Ma2Be, Het komt me heel erg bekend voor hoor! Ik heb gekozen voor nr. 2 (je kan het wel heeeeeel graag willen, maar je doet er toch niks aan..). Maar ik herken Alex haar verhaal ook hoor; we hebben een eigen huis, mooie auto, allebei een baan. maar we willen nog verbouwen... we willen nog dit.. en nog dat... en kunnen we niet beter wachten tot.. en wat nou als... ga zo maar door. ik slik de pil niet meer (18 jaar geslikt) we zien wel..
Ik ben vanaf december vorig jaar gestopt. We waren echt overtuigd en hebben er heel bewust voor gekozen. Moeder worden was/ is ook mijn enigste echt droom die ik al heeeeel lang heb. Maar ik was in die tijd bezig met motorrijlessen en we waren nog aan het klussen in huis en hadden toen wat financiele tegenslagen. Toen kwamen de twijfels wel even. Redden we het wel, kan ik nog wel motor rijden in de zomer en komende jaren, we kregen toen net een hondje, kan dat wel samen. We zijn er toen heel even niet bijgeweest met onze gedachten, hebben ons op de dingen gestort waar we toen mee bezig waren. we stonden er nog wel achter hoor maar het was even geen must. En ja hoor, nog geen maand later was het raak! en blij dat we waren. Toen wisten we zeker dat we dus wel wilden en er wel aan toe waren. Helaas ging het na 8 weken mis maar dat heeft ons wel geleerd dat we er echt voor gaan en geen instelling hebben van 'we zien wel' maar liever gister als vandaag!