Leuk topic ik heb juist wel ervaring met baby's, werk op een babygroep. Maar juist de begintijd, de 1e 3 maanden, weet ik weinig van af! Lijkt mij ook erg spannend. En wat collega's in de kinderopvang ook wel eens zeggen, je eigen kind is toch anders, daar ga je op een andere manier mee om.
Dames, we zijn gered! Ik heb een handige gebruiksaanwijzing gevonden voor het opvoeden van kinderen voor dummies, van Brigitte Kaandorp. Brigitte Kaandorp - Neem een kind - Deel 1/2 - YouTube Kijken vanaf 6:10. Wel jammer van de haperingen, maar desondanks erg leuk!
Haha, als we brigitte mogen geloven gaat het idd alllemaak vanzelf, nou dat is dan weer een zorg minder
Heeel herkenbaar allemaal! Ik ben nu 21 wkn zwanger en ik heb heus wel eens een baby-tje vast gehouden en een luier verschoond, flesje gegeven, maar dat is toch wel heel anders als je een eigen kindje hebt waar je 24 uur per dag voor zorgt. Ik vind het best heel eng, het wassen, het aankleden, heeft hij geen honger meer, niet te veel kleertjes of te weinig? Wat een onzekerheid!! Mijn vriend vind baby-tjes eng haha, hij is heel bang dat hij ze laat vallen en heeft er daarom ook nog nooit 1 vast gehouden. Maar het komt vast allemaal goed. Daar ben ik van overtuigd!
mooi topic dit! hier een zwangere die nog nooit een luier heeft verschoond, en slechts tweemaal een baby voor 5 minuutjes in haar handen heeft gehad. Dat krijg je als je zelf de jongste bent van alle neven/nichten/broers/zussen. kortom: totaal geen ervaring, maar ik vertrouw er maar op dat je het snel genoeg leert. (maar ik hoop wel dat we in alle rust eerst zelf even mogen wennen/oefenen, zonder dat we allemaal commentaar krijgen van 'ervaringsdeskundigen' )
Haha wat grappig.. de eerste baby die ik in mijn leven heb vastgehouden was mijn eigen baby!! ik begreep nooit wat van kinderen, al helemaal niet van baby's, maar dat is allemaal goed gekomen. Want als je kindje is geboren ben je gelijk verliefd op hem of haar en groei je mee in het hele moederschap.. komt wel goed!!
Ik had helemaal niks met kinderen. Ik wist wel dat ik ooit een kind wilde. Toen ik zwanger was van de eerste dacht ik nog: 'dadelijk ligt die kleine daar en dan voel ik daar niks voor!' Maareh... dat kwam dus helemaal goed!!! En uiteindelijk kreeg ik er twee in 13 maanden tijd haha! Moet zeggen dat ik de overgang van geen naar één kind wel enorm groot vond. Wat was dat wennen zeg. Maar van 1 naar 2 ging heel soepeltjes! Inderdaad werd ook ik als moeder geboren.
Oh ik ben netzo, heb er heelmaal geen verstand van! Ben ook bang dat ik alles fout dpe en geen benul heb van hoe of wat, had vroeger ook een hekel aan kleine kinderen ( toen ik zekf nog klein was) want ze kmaakten altijd zon herrie. Nu gaat het wel al wat beter met kraamvisites durf ik ze gewoon vast te houden en voorl omdat mn schoonzus er nu 2 heeft durfde ik al stuk meer, flesje geven etc. Maar het is echt lastig ik hoop dat alles van zelf komt als je eenmaal moeder bent! Haha Maa ik zou iig een hoop inlezen als ik eenmaal zwanger ben en vee raad vragen bij ouders en in mijn geval mn schoonzus!
Ikzelf heb een zusje die een stuk jonger is en heb alles gedaan... badderen poepluiers, flesjes maken en geven, klaar maken om te wandelen... Later ook nog een jong oppaskindje gehad... Later mocht mijn vriend mee oppassen.... Meestal lag de kleine dan al te slapen... maar de eerste keer dat we overdag mochten oppassen.... Het kindje zag mijn vriend kroop als een kleine bliksemschicht op hem af klom op de bank en ging op schoot liggen.... Mijn vriend was toen net 19 en had nooit eerder een kind op schoot gehad. In zijn ogen zag je de pure paniek. Hahahahahahahaha. Ondertussen zijn we jaren verder, getrouwd en praat hij tegen mijn buik. Maar heb wel het idee dat hij na de geboorte van zijn eerste toch nog wel een paniek momentje gaat krijgen....
De enige ervaring die ik heb is met mijn halfbroertje (die inmiddels 11 is). Hij is regelmatig bij mij komen logeren en heb dan ook genoeg poepluiers, kots, valpartijen van de trap en andere toestanden meegemaakt. dat op één na laatste zorgde wel voor paniek, gelukkig huilde hij meteen (hij was 3) en heb hem verder snachts gecontroleerd met wakker maken. Verder hebben wij binnen de vriendengroep nog maar 1 stel met een kleintje. Dus ervaring is ver te zoeken hihihi
Hier ook geen ervaring. Of nouja, weleens baby's vastgehouden, maar nooit poepluiers verschoond en ook nooit baby's aangekleed. Dat laatste lijkt me zo moeilijk! Een vriendin is pas bevallen, misschien kan zij me vast wat dingen leren Maar het komt vast wel goed!
Ikzelf heb ook helemaal geen ervaring met kleine kinderen. Wel een paar keer een baby vast mogen houden, maar dit gaat dan altijd erg krampachtig (ben zó bang dat ik ze op de een of andere manier pijn doe!).. Ik maak me er niet zo druk om, ik denk dat als je eenmaal je eigen kleintje hebt mogen krijgen alles vanzelf gaat.