Drewb, bedankt voor de namen. Ik heb besloten toch morgen maar die medicijnen te nemen. Ben er zo klaar mee dat ik het er echt uit wilt hebben, hoe eng ik het ook vind. Maar mocht er niets op gang komen dan ga ik hier eens de reform winkel bellen. Bedankt voor de tip in ieder geval. Hopelijk heb je nu lichamelijk nergens meer last van en kan je het afsluiten.
Arm meisje1983, wat erg dat ook jij voor de tweede keer een miskraam hebt gehad. Bij mij is het beide keren vanzelf afgekomen, laten we hopen dat het bij jou ook het geval is. Dus jij was meteen na je vorige mk weer zwanger? Gelukkig is dat het probleem dus niet. Die gedachte houdt mij op de been. Sterkte. Ilse, jij ook heel veel sterkte. Bij jou heeft je lichaam het tot nu toe niet zelf opgelost. Morgen inderdaad maar de medicijnen nemen. Op een gegeven moment moet het afgelopen zijn, hoe tegenstrijdig ook. Gisteren was de verloskundige bij ons, en die was heel erg te spreken vover Cytotec. De reden dat veel mensen terughoudend zijn, is alleen maar omdat het geen geregistreerd middel is voor het opwekken van bevallingen. De vk vertelde dat het eigenlijk gemaakt is voor mensen met darmklachten, maar aangezien darmen en de baarmoeder dezelfde soort spieren bevatten, wekt het ook bevallingen op. Op zich dus niets mis met het middel. Misschien stemt deze info je een beetje gerust. Hier alles wel oke. Lichamelijk prima. Geen bloedverlies meer en nauwelijks kramp. Dat is dus achter de rug. Maar vandaag wel weer een superdip, terwijl het gisteren na het gesprek met de vk zo goed ging. Vandaag besefte ik me namelijk dat mijn wintersport er heel anders uit gaat zien in maart. Eigenlijk zou ik voor de gezelligheid meegaan en gewoon lekker thuis blijven en lezen enzo. Nu moet ik ineens toch mijn snowboard wegbrengen om te laten slijpen en moet ik toch nog wat spulletjes kopen zoals sokken, thermo-ondergoed enzo. Zo dubbel allemaal... Normaal is snowboarden erg leuk, nu heb ik er totaal geen zin in. Vanavond maar lekker met lief op de bank hangen en naar een leuke film op RTL4 kijken. Even verstand op nul.
Alina, hoe is het nu met jou? Is jouw mk inmiddels ook volledig of toch komende week naar het ziekenhuis. Hope, vorige keer heb ik veel zw-testen na mijn mk gedaan en die bleven nog 6 weken positief. Ik heb er eigenlijk niet zo veel zin in dat deze keer ook steeds maar te zien. Ik kijk even wat ik doe. Misschien morgen en over twee weken nog eens een testje. Maar misschien ook wel wat over een week of twee pas... Marjon, het lijkt er op dat het twee keer domme pech is. Gisteren zag de vk op de echo foto's (eerder gemaakt) een vochtblaasje bij het hoofd. Dit wordt veel geassocieerd met hartafwijkingen. Het lijkt er dus op dat het hart wel is gaan kloppen maar niet goed en dat het lichaam toen toch besloten heeft het af te stoten. De eerste keer heb ik waarschijnlijk alleen een leeg vruchtzakje verloren, toen was ik ook korter zwanger. Twee keer verschillende miskramen dus. Stomme stomme pech. Meiden, heb het al vaak gezegd, maar ik ben blij dat ik hier mijn verhaal kwijt kan en dat jullie zo meeleven.
Soms vraag ik me af hoeveel pech kun je hebben , blijkbaar erg veel ! Maar nu gaan we verder he Drew ! Volgende keer gaat ons lukken en dan moet het gewoon goed gaan ,alhoewel het wel beangstigend zal zijn .... dikke kus !
Drew, ik heb nu zelf ook gister een test gedaan en ik denk over 2 weken weer. Ik vraag wel aan de gyn of ik mag laten bloedprikken als het te lang gaat duren. Ik ga namelijk niet weer net zo lang klungelen als na mijn 1e MK. Eerst maar de echo dinsdag afwachten, pfff......
Wij gaan gewoon allemaal voor het gezegd "3 maal is scheepsrecht"! Wij kunnen toch allemaal niet zolang pech houden?! Ik heb in de bijsluiter inderdaad gelezen over de darmen, sterker nog er staat niets over opwekken in. Stom is dat he, normaal vind je wintersport leuk en zou je balen om aan de kant te zitten, maar voor een goede zwangerschap geef je natuurlijk alles zonder problemen op! Ik had dit met de carnaval, geen alchohol voor mij, maar nu..........ga ik me bezatten! Ik kan mij goed voorstellen dat je geen zin in je vakantie hebt, je had het zo anders in je hoofd. Maar maart kan nog he, je mag gewoon direct er weer voor proberen te gaan. Alleen zou ik wel eerst die negatieve test afwachten, anders weet je niet waar je aan toe bent. Maar als je over 1 week nog een positieve test hebt, vraag je toch gewoon een echo aan, dan weet je zeker dat je schoon bent, en weet je in ieder geval dat het daar niet meer aan kan liggen. Ik weet van de vorige keer dat die dipjes zomaar uit het niets komen, als is het iemand die iets heel liefs zegt, kan je zomaar weer helemaal volschieten. En je mag dippen, het is niet niets wat we allemaal mee maken!
Ilse, ik sluit me daar helemaal bij aan: drie maal is scheepsrecht. Heb je de eerste pilletjes al genomen? Weet je eigenlijk wat je kan verwachten? Dat je meteen wat merkt of dat het wel een paar dagen kan duren? Ja, carnaval, daar had ik ook nog niet aangedacht. Mensen vroegen allemaal al wel of we dit jaar weer gingen carnavallen maar ik hield dat een beetje af omdat ik niet heel veel zin had om met zatte mensen om me heen te staan terwijl ik zelf nuchter ben. Ik kijk wel even wat ik dit nu doe. Ik moet er nu nog niet aan denken... We mogen er inderdaad direkt weer voor gaan. Beide keren kregen we te horen dat je lichaam zwanger wordt wanneer het dat weer aan kan en dat er niet perse een cyclus tussen hoeft te zitten. Hope, hoe was je test? Nog heel erg positief of een beetje? Hoe lang duurde het de vorige keer dat-ie weer negatief was? Bij mij zeker een week of 6. Heb drie keer bloed laten prikken en twee keer zat de hCG op 16 en de laatste keer op 5. Een week na die laatste keer prikken werd ik ongesteld. Je schrijft dat je niet zo lang wil klungelen als de vorige keer, maar je kan er niets aan doen toch?? Zo ja, dan houd ik me aanbevolen voor tips. Marjon, het zal zeker beangstigend zijn een volgende keer. Deze keer was ik helemaal blij want ik had geen bloedverlies gehad, twee keer kloppend hartje gezien en ik was voorbij de grens van vorige keer. Hoe bedriegelijk kan het zijn... Vandaag nog lekker een dagje thuis. En morgen waarschijnlijk ook. Ik ga proberen vanuit huis mijn werk weer op te pakken. Maar ik moet er nog niet aan denken om in de drukte met collega's te zitten. Vanmiddag laat ik me weer verwennen bij de schoonheidsspecialist. Deze keer mijn gezicht, vorige week kregen mijn voetjes een troetelbeurtje. En dan misschien vanmiddag even de stad in voor..jawel... snowboardspulletjes... Beetje raar verhaal trouwens en bijvoorbaad excuses voor de details, maar tijdens mijn zwangerschap waren mijn borsten echt heel stevig en nog geen dag na de mk zijn het echt weer flubberdingen geworden. Als alle andere organen ook zo snel weer herstellen zou dat wel mooi zijn. Mijn temperatuur is overigens nog steeds hoog. En zolang die hoog is, ben ik eigenlijk niet van plan een zs-test te doen. Alleen maar confronterend.
Drew, mijn test was nog VET positief, een test waar menig vrouw van zou dromen ( en ja ik ook, onder andere omstandigheden) Zeker kan je niks versnellen, maar ik bedoelde met niet lang klungelen. Dat ik me niet laat afschepen. Na de MK met curettage hebben ze zo lang gezegd: ja het kan zijn dat het "wat" langer duurt voordat u ongesteld wordt. Maar ondertussen was ik al bijna 3 maanden verder en gebeurde er niks. Bleek dat mijn cyclus gewoon niet van zelf herpakte en ben ik mbv provera ongi geworden. De cyclus had gewoon een zetje nodig. En als ze me niet zo lang afgescheept hadden, was het allemaal niet nodig geweest. Ik weet nog dat ik toen eens heel erg uitgeflipt ben op zo`n assistente. Ze vertelde me dat ik pas over 2 weken terecht kon bij de gyn. Toen ik zei dat het wel erg lang duurde zei ze: ach mevrouw die 2 weekjes wachten maakt toch ook niks uit! , Nou toen schoot ik echt uit mijn slof. Ik heb haar toen eens duidelijk gemaakt, wat wachten wel niet betekent als je in mijn situatie zit en dat heb ik niet op zo`n nette manier gedaan Nou, toen kon de afspraak toch opeens eerder . Ik merk ook dat ik nu al gewapend ben als ik de gyn ofzo moet bellen. Ik laat me niet meer afschepen. En ik moet zeggen dat ze tot nu toe heel aardig en begripvol zijn. Ik ga morgen weer werken. Eens kijken hoe dat gaat. En morgen dan de grote dag: de controle echo. Gister had ik weer een stolseltje . Wat betreft dat borstenverhaal, dat is ook hele herkenbaar. Ik heb sinds de 1e zwangerschap zo`n andere borsten gekregen. En bij iedere zwangerschap groeien borsten en tepels direct, maar als het mis is, dan heb ik maar zielige dingen daar hangen. Terwijl ik altijd Cup D heb gehad, maar na de MKen is er niet veel meer van over. raar he, dat dit zoveel met je lichaam doet? Hope
@ Hope: Bah, ja, zo'n vet positieve test, daar zit ik nu echt niet op te wachten. Oh, en die opmerking van die assistente, daar gaan mijn haren recht van overeind staan. In die drie maanden tijd, had je toen ook nog steeds hCG in je bloed? Of was dat al wel weg? Ik moet er ook niet aan denken dat het deze keer ook weer 2 maanden duurt voordat alles op gang is. Wel een goede om dat toch een beetje in de gaten te houden en als het te lang duurt ook om Provera te vragen. Vorige keer wilden ze trouwens eerst een echo doen. Toen was ik dus 8 weken lang niet ongesteld geworden en toen moest ik maar naar de gyn voor een echo. Hebben ze dat bij jou ook eerst gedaan voor je die Provera kreeg? Wat knap dat je weer gaat werken morgen. Maar dus eerst nog wel een echo? Of na je werk? Hoe lang is het nou geleden dat jij het slechte nieuws te horen kreeg? @ Ilse, hoe is het nu met jou?
Ik ben nog steeds wachtende......... heb een gevoel als of mij blaas vol is, maar verder niets.......dit is echt frustrerend. Ik heb vanmorgen nog wel even met de assistent gebeld, want had het idee dat ik na 1,5 uur 1 van de 4 tabletjes hebt uitgeplast. Maar zolang ik het niet zeker wist mag ik geen nieuwe inbrengen. Zij gaf aan dat het bij sommige binnen 1 uur plaatsvindt en bij de andere weer na 6 uur. Ze kon er niet echt een lijn intrekken. Ik had wel een verandering van borsten na mijn 1e zwangerschap, maar die had ik toen voldragen. Na mijn miskraam in september eigenlijk geen verandering gemerkt eigenlijk. In september had ik na 2 weken een test gedaan en toen was die al negatief en 5 weken na curretage was ik alweer ongesteld. Maar of ik er tips voor heb? Nee, wellicht dat homepatisch middel wat je had gekregen? Ik denk dat ik eind deze week ook wat ga boeken bij de schoonheidsspecialist, dat verdienen wij wel toch? Drew weten ze het op je werk? Dat kan vaak al schelen. Ik heb het mijn collega's wel verteld en zo kunnen ze wel rekening met je houden. Werken geeft mij toch wel wat afleiding, anders blijf ik voor mijn gevoel in een negatieve spiraal hangen. Hope je hebt gelijk dat je niet laat afschepen en ik kan mijn goed voorstellen dat je er boos om werd. Ik kreeg vorige week ook van iemand de vraag.....zo wanneer komt die 2e nou eens een keer?! Ik heb toen direct geantwoord, ik weet het niet zit nu midden in een miskraam. De mond was direct gesnoerd, en ik denk dat die het nooit meer aan iemand vraagt! Succes morgen met werken weer Hope.
Drew, ze hebben toe idd een echo gemaakt en daar zagen ze veel kleine follikels zitten in mijn eierstokken wat een beetje PCO achtig leek. Toen zijn we gestrat met de provera. Er is destijds nooit bloedgeprikt of het hormon eruit was en ik weet eerlijk gezegd ook niet meer of ik zelf nog wel getest heb. Stom he dat je zo`n dingen wel vergeet. Wij kregen vrijdag de 23e het slechte nieuws. Ik vind het zelf altijd moeilijk om in te schatten wanneer je weer moet gaan werken. Lichemalijk denk ik het wel weer aan te kunnen en anders houyden mijn collega`s wel rekening met me, maar geestelijk is een andere kwestie. Maar als ik thuis ben, betrap ik me erop dat ik alleen maar het internet afstruin om verhalen te lezen en dan kom ik in de neerwaartse spiraal die Ilse ook al noemde. Ik geniet op zich heel erg van mijn werk, ik werk met demente oude mensen en als ik met hun bezig ben, vergeet ik even de rest. Maar wat me vooral zwaar zal vallen is dat collega`s al snel vergeten dat je dit weer is gebeurd en weer vanalles van je verwachten, terwijl je geest er gewoon nog niet aan toe is. Ik merk dat nu ook. Ik heb wel wat kleine dingen gedaan vandaag, maar bah wat ben ik futloos. Ik heb echt nergens zin in.Heb soms ook echt last van "zelfmedelijden" , ik schaam me rot om te zeggen. En wat ik al eens eerder schreef: IK BEN HET ZAT, steeds die teleusrtellingen, maar niemand die zich hier wat van aan trekt. Sorry hoor, ben nu echt op dreef . Ilse, ik hoop dat de MK zelf snel op gang gaat komen, want die onzekerheid is niks. En ik denk idd dat je met directe opmerkingen mensen wel bewust maakt van je verdriet. Ik neem ook geen blad meer voor de mond: ik ben geladen hahaha Hope
Ik kan mij voorstellen hope dat je het zat bent die teleurstellingen, jouw lijst is helaas wat langer. Sorry dat ik dat van 3 keer is scheepsrecht melde, want dat gaat bij jou helaas al niet meer op. Hebben jullie eigenlijk al wel een kindje, of is het voor jullie beide de 1e? Hoe graag ik ook een 2e wil, ben ik echt al heel blij met mijn 1e kindje, want ook ik ben nu onzeker, maar bij een 1e lijkt mij die onzekerheid nog groter. Hope je kan ook futloos zijn, uberhaupt van alle emoties maar ook van geen ritme in je leven hebben. Wellicht ga je lichamelijk wel iets beter voelen als je gaat werken. En mensen gaan je ook vergeten, ergens kan ik het mij nog voorstellen. Hoe zeer mijn familie en vrienden nu ook mee leven, hun leven gaat verder en zij vergeten het natuurlijk sneller dan jij. Maar je moet gewoon zelf aangeven als het niet gaat, helaas moet je in deze wereld voor jezelf blijven opkomen, anders doet niemand het. Ik ben vooral boos, boos op wat? In ieder geval dat mijn leven niet gaat zoals ik het wil en dat ik dit nu al 2 keer de hoop en verdriet moet meemaken. Ik ben dus ook geladen, mensen moeten nu niet tegen mij uitvallen want ik zal (wellicht ook onterecht) terug slaan! En zelfmedelijden mag je toch hebben, er wordt je groot onrecht aangedaan, dus huil lekker en vind jezelf lekker zielig!
oja, ik weet niet of ik het kwijt ben. Ben wel meer gaan bloeden en net kwam er een grote prop uit (zonder pijn overigens). Heb het beet gepakt maar viel gelijk uit elkaar. Kon er eigenlijk niets uit opmaken, leek ook wel of er een pilletje nog bij zat, maar wellicht was dit wel het zakje? Weet jij nog hoe het eruit zag Hope?
Deze keer heb ik het helaas niet kunnen opvangen de proppen kwamen zo snle dat het niet te onderscheiden was. De vorige keer zag ik heel duidelijk een soort wit / blauw vliesje om iets heen zitten. Dat was ons vruchtje. De stolsels kun je fijn knijpen maar het vruchtzakje niet. Sterkte nog met alles. Liefs Hope
Ilse, het klinkt wel alsof je iets verloren bent. Bij mijn beide mk's verloor ik iets wat in eerste instantie leek op een groot bloedstolsel maar dat bleek het vruchtje met vruchtzakje en dooierzakje te zijn. Maar door al het bloed er omheen was het in eerste instantie niet goed te zien. Wat Hope beschrijft heb ik nooit gehad, dat je zo'n mooi wit/blauw vliesje hebt. Het eerste waar ik aan moest denken toen ik wat verloor was een navelstreng van een bijna voldragen baby. Het was ook echt een soort 'streng'. Ook bij beide mk's hield het bloeden en de kramp vrijwel direkt op na het verliezen van het vruchtje. Hoe is dat bij jou nu? Ben je de nacht een beetje doorgekomen? Voor ons is het inderdaad ons eerste kindje. Ik ben januari vorig jaar gestopt met de pil en nu dus meer dan een jaar bezig. Als ik daar aan denk word ik echt heel verdrietig. Ik zei altijd dat ik voor mijn 30ste kinderen wilde. Als ik nu heel snel weer zwanger mag zijn, gaat dat maar net lukken. Maar als het een beetje tegen zit dus niet. Op mijn werk weten ze het niet. Alleen mijn direkt leidinggevende. En die leeft heel erg mee. Ik houd haar een beetje op de hoogte via email en steeds schrijft ze dat ik het rustig aan moet doen en de tijd moet nemen. Zo lief. Morgen ga ik wel weer proberen naar mijn werk te gaan. Ook om wat jij schrijft Ilse, om uit die spiraal te komen. Lief zei het gisteren zelfs, dat thuis zitten niet goed is. 'Dan zit je toch maar een beetje op dat forum en wordt je alleen maar verdrietiger.' Is niet helemaal waar, want het doet me wel goed hier wat gevoelens neer te zetten, maar hij heeft ook wel gelijk. Ga je je nog laten verwennen deze week? Zeker doen, we hebben het verdiend! Hope, hoe gaat het vandaag met jou? Zelfmedelijden mag natuurlijk gewoon, het is niet niks wat we hebben meegemaakt. En je zegt het zelf al, en Ilse ook: mensen leven mee maar vergeten het sneller dan jijzelf. Als je zelf dan geen medelijden hebt, dan heeft niemand het meer. Ik ben benieuwd hoe het werken vandaag je is vergaan. Fijn dat je afleiding had? Heb je je volledig op de ouderen kunnen storten? Ik ga morgen dus weer proberen naar mijn werk te gaan. Sowieso wordt het geen lange dag omdat ik om 15.00 uur al weer een afspraak buiten huis heb. Langzaam opstarten dus. En dan nog twee dagen werken en dan is het weer weekend. Moet wel lukken toch? Vanaf gisteren avond verlies ik wel ineens weer wat bloed. Waar komt dat nou weer vandaan? Ik houd het maar even in de gaten en anders bel ik de vk maar weer...
Ik verlies nog wel wat bloed, maar heb geen kramp gehad gisteren. Net heeft de arts mij gebeld en die vond het ook wel als een vruchtje klinken. Moet morgen even langs komen voor een nieuwe echo, maar wilt in ieder geval niet dat ik die medicijnen vandaag nog neem. Dus morgen weten wij weer meer. Ga dus zo ook maar weer naar mijn werk. Wel raar hoor, gisteren stelde ik mij in op heel veel pijn, totaal niet gehad en dan ben je daar weer niet blij mee! Als ik nou pijn had gehad en toen dat verloren had en daarna geen pijn, dan ben je er een stuk zekerder van, nu weet ik het nog niet zeker. Drew goed dat je het weer gaat proberen, je zal zien dat een andere omgeving je ook weer energie geeft! Wel raar dat je weer bent gaan bloeden, ik had dat bij mijn curretage toen ook, maar goed dat is anders dan een natuurlijke miskraam. Wel goed in de gaten houden, wellicht is nog niet alles weg. Hope ik hoop dat je de oudjes vandaag niet bent aangevlogen! Haha zal wel niet, ik hoop dat ze je in ieder geval een glimlach hebben kunnen bezorgen. Het uberhaupt rot dat iemand een miskraam overkomt, maar zeker bij je 1e kindje. Het geeft denk ik nog meer onzekerheid. Heb je wel onderzoeken laten doen Drewb? Wij gaan in ieder geval wel bloed geven om chromosomen te laten onderzoeken. Ik denk dat mijn zoontje ook gek van mij wordt, omdat ik me geestelijk zo klote voel, wordt hij letterlijk plat gedrukt met knuffels en kusjes, hij rent nu hard weg als ik roep "knuffel"! Hij kan later in ieder geval nooit zeggen, dat hij geen liefde heeft gehad. Hope en Drewb succes met je 1e dag, is toch altijd weer een drempel die je over moet stappen!
Gisteren toch maar niet gewerkt. Ik werd opeens heel erg duizelig en dat is de hele middag zo gebleven. Toen mijn man thuis kwam, kon ik ook niet meer lekker op mijn benen staan, dus toch maar even verloskundige gebeld. Zij hebben gelijk echo gedaan om te kijken of vruchtje eruit is, en dat is gelukkig zo. Ik ben het dus toch verloren. Ben er blij om, want ik zag erg tegen weer een curretage op, aan de andere kant.........het ligt nu in het riool, en dat vind ik toch een zeer akelige gedachte! Ik heb waarschijnlijk teveel bloed verloren waardoor ik zo duizelig ben en moet dus even rust nemen. Dus vandaag toch maar niet werken. Ik hoop alleen dat het bloeden eens afneemt, bloed nu al flink vanaf vorige week zondag. De arts kon hier helaas niets zinnigs op zeggen. Meiden succes bij jullie eerste werkdagen!
Ilse, wat naar dat je toch niet naar je werk kon. Zo lang bloed verliezen is ook niet niks. Kijk maar uit meiske. 'Fijn' dat het vruchtje vanzelf is afgekomen, maar erg naar inderdaad dat het in het riool is nu. Dat was de reden dat ik in eerste instantie toch niet naar de Vrienden van Amstel Live wilde afgelopen vrijdag. Wat als ik wat zou verliezen in Ahoy, vreselijk zou dat zijn. Gelukkig was het een uur voordat we wegmoeten thuis afgekomen. Maar het bloeden, daar konden ze niets aan doen? Gewoon nog even afwachten? Heb je verder geen koorts? En verlies je oud bloed of echt nog helder rood? Ik verlies af en toe nog wel wat, maar het is rood/bruin, dus nog wat restjes. Ben vandaag ook weer op mijn werk. Ik zeg expres niet 'aan het werk' want heel veel nuttigs heb ik nog niet gedaan. Maar ook niet erg vind ik zelf, rustig aan opbouwen. Ben al blij dat ik mijn lieve (niets wetende) collega's weer gezien heb.
Dat is toch al de 1e stap, op je werk zijn. Verwacht niet teveel van jezelf, rustig allemaal weer opbouwen. Is het je verder wel meegevallen of lig je uitgeteld in je bed al? Ik verlies nog helder rood bloed en het is een klein beetje minder geworden, maar nog steeds een flinke ongesteldheid. Mijn bloed is getest en die is nog goed, dus dan doen ze er niets aan. Moet zelf ijzer tabletten slikken en slik floradix. Ik heb geen koorts en ook geen pijn. Voel me wel iets minder draaierig. Als ik vrijdag nog zo veel bloed moet ik terugkomen en wat ze dan gaan doen, weet ik niet. Wat knap dat je dezelfde dag nog naar Amstel bent geweest, had je helemaal geen pijn meer dan?
Hey Ilse en Drew, hoe is het nu met jullie? Gaat het werken een beetje? Bij mij wel, zie ook mijn topic. Ilse je vroeg laatst of wij al kinderen hadden. Ik heb nog geen kinderen. Mijn man heeft een kind uit een vorig huwelijk maar die ziet hij helaas niet ( hij heeft een hele aardige ex ) Ik hoop ooit ook een kindje e mogen hebben dat "mama" tegen mij zegt. Hoe is het nu met jullie bloedverlies? Ik had net vanmorgen weer een beetje roder bloed en dat ging meteen weer over in oud bloed en dat verlies ik eigenlijk de ehele dag door zo`n beetje. Nou meiden, houdt jullie goed en ik hoop dat we elkaar een beetje op de hoogte kunnen houden. Liefs Hope