hoi dees ik breek ook even in want ik vind dat beeldje werkelijk prachtig ik heb je verhaal gelezen toen je 22 weken was en bang hoe thijs* eruit zou zien maar werkelijk beide mannetjes zijn prachtig en je heb het echt getroffen mama te mogen zijn van 2 prachtkereltjes, helaas mocht thijs* niet bij jullie blijven maar zijn tweelingbroertje godzijdank wel in hem zul je ook altijd thijs herkennen vaak een hele mooie soms een verdrietige gedachte wens je veel goeds voor de toekomst neem lekker je tijd om alles te verwerken maar ook om te genieten van luuk knuffel nathalie
Wat kan een forum toch geweldige contacten opleveren. Vorige week hadden we hier thuis een meeting met een groot deel van de februari mama's. Ze hadden als verrassing een boek laten maken. Iedereen heeft er persoonlijk een stukje tekst of gedicht in laten zetten met plaatjes of foto's erbij. Dit boekje is helemaal speciaal voor Thijs* gemaakt. We kregen het aangeboden aan het einde van de bbq-meeting. Iedereen stond om ons heen en de tranen vloeiden rijkelijk. Zo bijzonder zo'n band die je kunt opbouwen met elkaar. De foto's staan in mijn album. Het boek is ons enorm dierbaar, tis zo bijzonder.
Oh Nathalie, ik zie je reactie nu pas. Dank je. Ja ik was inderdaad bang voor hoe hij eruit zou zien maar hij was zo mooi. En jeetje, wat leken ze toch erg op elkaar. Hetzelfde kinnetje, neusje en wangetjes. Ik ben dan ook echt trots op mijn beide kereltjes.
Mijn lieve Thijs* Het gaat niet zo goed met mama. Ik moet steeds aan je denken en moet veel om je huilen. Ik had je zo graag bij me willen houden. Ik vraag me af hoe je er nu uit zou hebben gezien, of je net zo lief geweest zou zijn als Luuk, hoe het zou zijn om met jullie samen te wandelen. Mama verteld Luuk vaak over jou en we staan vaak bij je plekje samen. We aaien samen je urn en kijken naar je foto. Maar schatje, ik wil je zo graag vasthouden. Ik mis je zo
Ach lieve Dees. We zagen het natuurlijk aankomen dat je het niet kon verwerken, maar nu ik dit lees, weet ik pas hoe erg het is en hoe je je moet voelen. Het is niet makkelijk in het leven en vooral niet als je een naaste moet missen. Ik hoop dat Olaf jou een beetje meer kan gaan steunen, want ook hij zit ermee alleen hij laat het niet zo aan de buitenwereld zien. Wat ook wel weer een goed punt is.. hij wil het zelf samen met jou verwerken, maar dan moet hij dat wel doen. Het was gewoon ook te verwachten dat je een keer zou instorten en die dag is gekomen. Ik hoop dat je rustig de tijd krijgt om dit alles te verwerken. Jullie samen met jullie gezinnetje. Lieve Dees.. We zijn er voor je.. en zullen dat ook altijd zijn. Je weet dat je bij ons een uitlaatklep hebt neem er ook gebruik van.. en schaam je niet. Iedereen weet jouw positie en iedereen weet ook hoe jij je voelt. Helaas kunnen we je niet meer geven dan een knuffel al zouden wij dat natuurlijk wel heeeeel graag willen, maar dat weet je zelf ook. Lieve Dees.. heel veel sterkte meis.. en een hele dikke knuffel voor Jou, Olaf en jullie Luukje
lieve lieve dees... wat ben je toch een geweldige kanjer... ik wil je wat zeggen.. ga voelen meid voelen wat je nu voelt.. het is niet fijn het is niet leuk.. maar zoooo nodig.. je moet hier doorheen.. nooit zal jouw verdriet over gaan. ik ga ook niet tegen je zeggen tijd heelt alle wonden das gewoon niet waar.. ik ga niet tegen je zeggen wees sterk.. want dat hoeft niet.. Ik wil tegen je zeggen voel wat je op dit moment moet voelen.. is zo belangrijk en onthoud wat ik je schreef... VER WEG MAAR ZO DICHTBIJ HOU VAN JE LIEVERD
Wat een mooi en geweldig beeldje is dat zeg... ik kan me heel goed voorstellen dat je het moeilijk hebt. Het is ook niet niks... Het kost ook veel tijd energie en inspanning om het te verwerken... Ik geef je een digitale steun ... Liefs
Lieve Dees, ik heb vandaag pas voor het eerst de 'moed' gehad om jullie hele verhaal te lezen. En loop nu al een half uur onafgebroken te huilen. Gelukkig is er niemand thuis, want ik wil het even niet delen. Thijs* was zo'n mooi ventje, het is onvoorstelbaar dat hij niet mocht blijven. Elke dag vraag ik mij hetzelfde af. Waarom mochten onze prachtige kinderen niet blijven?! We zullen er nooit antwoord op krijgen. Ik wil je alleen maar heel veel licht en liefde wensen. Dikke knuffel voor jou meid.
Dank jullie lieve meiden. Ik heb me ziek gemeld op het werk maar ze pikken het niet echt. Ik krijg een versnelde afspraak met de bedrijfsarts om me zo snel mogelijk weer aan het werk te krijgen. De huisarts zegt dat ik even niet moet werken maar ze willen dat de bedrijfsarts dat bepaald. Ik heb het UWV gebeld voor een second opinion, dat hadden ze me maanden geleden al aangeboden. Ook maatschappelijk werk vanuit het ziekenhuis schakelen we weer in. Die strijd op het werk, ik word er zo moe van. Ik heb helemaal de energie niet om die strijd aan te gaan. Ik zou zo graag ontslag willen nemen maar we kunnen mijn inkomen niet missen. Ik ben ook volop aan het solliciteren maar daar komt nog niks uit. Waarom trekken mensen nou toch zo aan me en mag ik niet gewoon de tijd krijgen om te rouwen? Ik kan het gewoon allemaal niet meer aan op deze manier.
jeetje meid waarom moeten ze nu zo moeilijk doen een hele dikke knuffel meid en bel je straks wel even als je wilt als c op bed ligt
Doe maar niet, sorry meid. Ik kan toch alleen maar huilen. Ik vind het ontzettend lief van je hoor, dat is het niet en het is ook niet dat ik je niet wil spreken maar ik wil niet steeds hoeven huilen
Lieve lieve Dees, zelfs al zit je er helemaal doorheen, dan vindt jij nog de kracht om een ander een hart onder de riem te steken (bedankt voor jouw mooie gedicht)! Ik heb daar zo enorm veel respect voor. Maar wanneer ga je zelf eens inzien hoe sterk je bent. En dat juist die tranen een teken van kracht zijn! We wisten allemaal dat je dit punt zou bereiken, maar ook staan we nu allemaal met de mond vol tanden. Het enige wat we kunnen doen is een luisterend oor bieden en je digitaal mega steunen. En dat zullen we ook doen, nu en in de toekomst! Een heeeeeeele dikke knuffel!
Dees, ik ken je verder helemaal niet, maar heb je verhaal wel gelezen.. Wat vreselijk moet dit zijn! Ik leef met je mee.. Even een vraagje: Dat boek wat je hebt gekregen staat op de voorkant een foto. Is dat van je beide mannetjes, of is het een spiegelbeeld? Als het van beide mannetjes is, wat lijken ze dan op elkaar! Liefs een juli-mama