Tijdens de zwangerschap dacht ik 'speen, nee niet nodig, duimen doen we niet "toe laten" vanwege eigen vermeubeld gebit' Daar ben ik 3 dagen na de bevalling op terug gekomen. Zoon heeft een enorme zuigbehoefte gehad. Ook na de fles, ik geef fv, nog zuigbehoefte. Dan is een speen makkelijk. Nu zl bijna 4 maanden is, ben ik hem aan het leren dat speen en knuffel voor in bed is. Ze mogen wel mee bij een wandeling met de kinderwagen. Maar de speen gaat maar voor de gezelligheid mee en ligt aan de kant. Om in slaap te vallen gebruiken we vaak de speen, geeft rust. En verder niet. Duimen wil ik liever niet, ik heb daardoor schots en scheve tanden en een overbeet ontwikkeld. Ik was wel erg laat met het afleren... mn ouders deden er niks mee... ik was 14,5 jaar *schaam* toen ik het zelf heb afgeleerd. Vond me toen daar echt te oud voor Zl duwt alleen zijn vuist nu in zijn mond, tot braken aan toe haha de boef. Ik zou het gebruik van een speen af laten hangen aan hoe je kindje is en daarop in spelen.
Onze dochter had een sterke zuigbehoefte en kreeg daarvoor een speen. Toen ze door ging slapen rond 4 maanden maar steeds wakker werd voor die stomme speen hebben we het ding afgeschaft. Toen is ze gaan duimen om in slaap te komen. Zoon had in mindere mate zuigbehoefte maar kan geen speen zelf in zijn mond houden, bij hem hebben we de speen dan ook heel snel afgeschaft. Zus heeft nu wel weer een speen (we vonden het erg moeilijk het haar te verbieden toen ze haar broertje er continu mee zag) als ze gaat slapen, maar dat ding ligt al uit haar mond voor ze slaapt.
Haha, had hier al lang niet meer gekeken, maar toch nog veel reacties! Nogmaals bedankt, wij gaan voor een go-with-the-flow aanpak