als je al meteen besluit in het ziekenhuis te bevallen en je bent ook onder begeleiding in zh dan hoef je niet te wachten tot je 5 cm ontsluiting hebt,ik zou niet weten hoe ik daar achter moet komen, ik ga gewoon heen als ik denk dat het tijd is en het ziekenhuis heeft mij dat oook aangeraden en sturen me dan ook niet meer naar huis.
ik heb bevallen als heeeel pijnlijk ervaren. En vermoeiend. Ik was tegen ruggeprik maar na 2 nachen weeën en een ontsluiting die bij 2 bleef hangen en ik helemaal gesloopt en uitgeput was moest ik naar het ziekenhuis voor pijnstilling van de vk daar nog eens een weeënstorm van 3 uur die 1 cm opleverde nou dan ben je heel blij als ze vragen of je een ruggprik wilt. En toen ie eenmaal werkte heerlijk. Ik kwam weer terug op aarde want ik was helemaal weg van de pijn ( hyperventilatie etc) Alleen 1 nadeel ik had geen persweeën meer dus ik moest op eigen kracht persen en dat was enorm zwaar had ik die ruggeprik niet gehad was het me nooit gelukt en was het een KS geworden
zo dacht ik ook, ben ook een aardige bikkel en vraag bij de tandarts nooit om verdoving bij boren etc ik kan heel wat hebben maar geloof me als je weeën krijgt zonder pauzes en rug en buikweeën tegelijk wat uuuuren duurt dan ben je zo gesloopt dat het niet verantwoord is door te gaan zonder pijnstilling....
Ik dacht precies hetzelfde als jij en ik heb die mening nog steeds . Ik vind het heel goed dat er pijnstilling mogelijk is, kan me goed voorstellen dat sommigen het echt nodig hebben, als je een weeenstorm hebt en geen vorderende ontsluiting, of als je al een etmaal bezig bent en het schiet niet op. Maar om nou bij voorbaat te roepen dat je een ruggeprik wil, je weet niet waar je het over hebt, waarom vooraf al kiezen voor een risico voor jou en je kindje? Weinig vrouwen staan daar bij stil geloof ik. Heel vaak is het trouwens zo, dat als je het niet meer trekt, je al bijna mag persen. Toen ik het gevoel had dat ik echt, echt, echt niet meer kon, vroeg ik wanneer ik mocht persen (eerder heeft het toch geen zin om te vragen ) en toen was het dus al zover. En het is inderdaad veel makkelijker als je weet waar je het voor doet, een ooronsteking is zinloos, een bevalling zeker niet! Als je je nou voorstelt dat het voor je kindje ook niet leuk is en dan ook nog pijnstilling waar je kindje last van kan krijgen, dan wil je dat toch liever niet?
Ik vind ook niet dat je er bij voorbaat om moet vragen.. ondanks deze verschrikkelijke ervaring ga k de volgende keer weer voor een thuisbevalling zonder pijnstilling en dan zien we wel weer hoever we komen haha
Het idee dat er pijnstilling voorhanden is kan al rust geven! Dan hoef je het nog geeneens te krijgen. Ik ben geloof ik een uitzondering: Ik kreeg met 8 cm. ontsluiting nog een ruggeprik. Toen ik bijna volledige ontsluiting had is ie weer uitgezet. En eerlijk gezegd was ik vrij teleurgesteld, het haalde de toppen van de weeën af, maar ik moest nog behoorlijk bikkelen hoor. Ik had dit anders voorgesteld.... Maar ja, niet zo gek dat ze maar weinig verdoofd hebben! Mijn dochter was overigens erg alert na de bevalling, nix geen sufheid! Ik vind dat men altijd pijnstilling moet kunnen krijgen in dit land tijdens een bevalling. Vond het nogal spartaans gaan en ben blij dat dit aan het veranderen is. Waarom onnodig pijnlijden?!
hoi hoi snoopy: je schreef dat als je je voorstelt dat het bevallen voor je kindje ook niet fijn is en dat hij evt ook last kan hebben van een epidurale, dat je dan toch liever geen epi wilt. ik kan uiteraard alleen mijn verhaal als voorbeeld geven maar na 27 uur weeen, en een weeenstorm die al uren duurde heb ik om eerlijk te zijn geen seconde aan mijn kleine gedacht toen de artsen een epi voorstelde. het klinkt heel hard maar de pijn was zo heftig dat ik totaal niet meer bezig was met het krijgen van een kindje maar eerder met overleven voor mijn gevoel. maar goed, iedereen ervaart een bevalling weer anders. de ervaring van de ruggeprik, het zetten voelde ik helemaal niet, vond het juist fijn omdat ik even rechtop mocht zitten en ik moest stil zitten dus kon ik even mijn aandacht daarop focussen. helaas is dit ook de enige positieve ervaring want mijn ruggeprik sloeg alleen aan op mijn linkerbeen. helaas voelde ik verder alles nog en had het voor mij dus helemaal geen nut. ondanks dat ze daarna nog 2 extra bolussen gegeven hebben en na een half uur nog eens de maximale dosering, hij hielp simpelweg gewoon niet. tja dat kan je dus ook hebben. joyce
ik denk dat het met de risico's voor het kind wel meevalt, omdat er maar weinig van de vloeistof bij het kind komt. En het is niet voor niets dat je ook een ctg krijgt bij je ruggeprik, als er dan iets niet goed gaat met het kind dan kunnen en zullen ze direct ingrijpen.
Ik schreef ook dat als iemand langdurig weeen heeft zonder resultaat, ik heel goed kan begrijpen dat je pijnstilling wil . Ik snap alleen niet zo goed dat vrouwen die nog nooit zijn bevallen, bij voorbaat al zeggen een ruggeprik te willen. Stel ik had dat ook gezegd, dan zou dat nergens op slaan, aangezien ik in zo'n 5,5 uur naar volledige ontsluiting ben gegaan. Dan is het even doorzetten en klaar. Je weet van tevoren niet wat je te wachten staat, waarom dan al bij voorbaat zeggen dat je pijnstilling wil?
En er zijn nou eenmaal risico's voor je kind, al zullen ze niet zo groot zijn. Maar als pijnstilling niet echt nodig is, waarom zou je dan een risico voor je kind willen?
Ik heb ook een ruggeprik gehad bij de eerste en was maar wat blij dat ze me vroegen of ik er 1 wilde... voor de bevalling dacht ik echt dat ik makkelijk zonder zou kunnen, maar na 11 uur heftige rugweeen, kon ik de desbetreffende anesthesist wel zoenen. Het klopt dat ik bij het persen weinig persweeen had, maar ik had mijn zoontje toch met een klein halfuurtje deels op eigen kracht naar buiten gewerkt, zonder knip en nauwelijks ingescheurd. Van mijn 2e wil ik in principe 'zonder' bevallen, maar ik heb bij het ziekenhuis wel bedongen dat mocht ik denken dat ik het nodig heb, ik wederom een ruggeprik kan krijgen. En voor mij is dat een enorme geruststelling.
Ik heb na een volle dag weeën een ruggeprik gekregen. Mijn ontsluiting schoot niet op en zodoende moest ik ook aan een inleidmiddel, waarbij de weeën om de minuut kwamen. Ik heb ruim 12 uur aan de ruggeprik gelegen en ik weet zeker dat ik het zonder niet had volgehouden! Succes met je beslissing. Groejes, Danielle
Toen ik zwanger was ben ik al in het ziekenhuis gaan informeren hoe en wat het zat met eventueel een ruggenprik. Ik heb van te voren dus goede informatie gehad van een arts. Toen het eenmaal zo ver was en ik in het ziekenhuis moest bevallen vanwegen poep in het vruchtwater heb ik tussendoor wel een ruggenprik gehad. Ik had erg last van kamelenweeen en de ontsluiting schoot niet echt op. Ik heb 4 uur geen pijn gehad. Ik kon zo heerlijk even bijkomen en me voorbereiden op het persen. Want toen ik volledige ontsluiting had ging de ruggenprik uit en moest ik het weer op eigen kracht doen.
bevallen zelf is ook niet geheel risico loos hoor. Ik denk dat je alle risico's in het juiste licht moet blijven zien.
Precies als ik geen pijnstilling had gehad was het een KS geworden vraag me af of dat zo risicoloos is
Tja, dat weet ik uit eigen ervaring ook wel. Ik heb ook al geschreven dat als je het echt nodig hebt, het goed is dat het er is. Maar bij voorbaat al zeggen dat je een ruggeprik wil, terwijl het misschien allemaal wel mee gaat vallen, vind ik wel wat ver gaan.
Ik denk dat het al een stuk scheelt dat je weet dat je de ruggenprik KAN krijgen, mocht je tijdens de bevalling zelf denken het nodig te hebben. Je hoort teveel horror-verhalen van anesthesisten die niet midden in de nacht naar het ziekenhuis willen komen, omdat baringspijn naar hun mening niet ernstig genoeg zou zijn.
snoopy ik denk dat het scheelt dat jij maar 5,5 uur weeen hebt gehad. Je omschrijft het zelf als "even doorzetten en klaar". Als het veel langer en zwaarder was geweest had je misschien niet wel anders gereageerd. Ik denk echt dat de ene bevalling veel pijnlijker kan zijn dan de andere. Als ik geen ruggenprik had gehad had mijn bevalling een groot trauma opgeleverd. Met ruggenprik is dat nog net niet zo, maar het verwerken is me nog niet gelukt.
Na uren helse pijnen heeft de gyneacoloog in het ziekenhuis besloten een ruggeprik bij mij te laten zetten en ik moet je zeggen dat ik maar wat blij was! (ik heb er dan wel niet om gevraagd, maar ik was echt blij dat ik hem gehad heb.) Zonder had ik het echt niet getrokken. De eerste uren weeen waren goed weg te puffen, maar toen ze m'n vliezen hadden gebroken (en ik 4 uur in een weeenstorm terecht kwam, met weeen waartussen ik nog geen minuut had om bij te komen) had ik de pijnstilling echt nodig. Mijn bevalling is echter wel geeindigd in een spoedkeizersnede (14 uur later), omdat het hoofdje niet goed op het bekken stond waardoor ik geen ontsluiting kreeg.
Nogmaals, ik zeg ook niet dat ik vind dat iedereen zonder pijnbestrijding zou moeten bevallen. Maar bij voorbaat al roepen dat je een ruggeprik wil, vind ik een beetje voorbarig. In de zin van: waarom pijn lijden als het ook met minder pijn kan. En mijn bevalling was ook erg pijnlijk, een sterrenkijker is nou niet bepaald een ideale situatie wat pijn betreft bij de ontsluiting, ik had al heel snel persdrang. Maar dat gaat voorbij en je krijgt er wat moois voor terug. Waar ik achteraf meer moeite mee heb gehad is dat het ook allemaal anders af had kunnen lopen, ik prijs mezelf elke dag nog gelukkig dat Eva er niets aan over heeft gehouden.