Haha ja eitjes kunnen zeer doen he! pff man, ik wist het ook niet hoor, totdat ik al die verhalen hier las!Ik heb er zelf niet zo veel last van, hooguit een paar kleine krampjes en steekjes, maar of dat dan ook daadwerkelijk mn ei is..... Maar als ik het goed begrijp hebben jullie dus nog niet samen duidelijk de keuze gemaakt voor een kleintje? Het is meer zo van: als t komt dan komt het maar we 'proberen' niet?! Spannend meid! Qua klussen zit je iig goed!!
Heee Deelight! Ja eindelijk! Maar is inmiddels de 3e keer deze ronde dat FF een kruis zet, dus ik kijk nergens meer van op hahahaha Ik ga nu gewoon alleen duimen voor duidelijkheid. Menstruatie of positieve test, het maakt me nu echt helemaal niks uit. Als ik deze cyclus maar uit kom.. man wat duurt het lang zo! Hoe is t met jou en je kleine meisje? Lekker aan het genieten? Beetje jammer van het weer he, anders kon je lekker buiten in het zonnetje genieten
jeetje....als het alleen aan de financiën ligt.... joh ik kom in mijn werk mensen tegen die moeten leven van een wajong uitkering en dat is echt niet veel en die wonen met 2 of 3 kinderen. Het kan echt wel hoor. De vraag is of je dát moet willen, maar als je vriend wel inkomen heeft en al zou jij er een paar uurtjes bij werken dan red je het echt wel hoor!!! Belangrijker is of je er aan toe bent...ben je bereid je vrijheid 'op te geven'. En dat laatste is voor veel mannen eng.. Als je vriend stiekem toch wel naar zwangere buiken en kindjes kijkt, dan lijkt het me wel duidelijk dat ie graag wil. Maar misschien is ie gewoon bang om er echt voor te kiezen, bang voor het onbekende. Je stort je wel echt in het diepe, weet niet wat er komen gaat enz enz..
Denk ook dat hij bang is voor het onbekende. Hij heeft een prima baan, krijgt in de maand genoeg binnen voor 2 en om daarnaast nog 500 euro per maand te sparen. Alleen hebben we nu nog geen auto en komt volgend jaar de aflossing en rente van de starterslening erbij (koopwoning). Dus het zal wel iets krapper worden, zeker vanuit mijn kant, als ik ook een baan heb en moet gaan meebetalen. Maar hij heeft zat... vraag is of hij het wil, de kostwinner zijn en voetbalweekendjes moeten missen door een ziek kind o.i.d, niet elk weekend tot 10 uur in je nest hangen..... En zijn spaargeld soms gaan aanspreken of zelfs wat zien slinken... Maarja, als je dat niet wilt, waar spaar je dan voor? Snap het niet altijd. Maargoed. Daar zullen we het vast nog wel over gaan hebben vóór september haha. Denk dat hij inderdaad bang is, weet het wel zeker. Maar hij het er stiekem wel allemaal voor over heeft.
maar als jij toch ook een baan hebt dan komt er toch alleen maar meer binnen en dan heb je het toch al breder samen Als je een auto koopt en die rente komt erbij dan heb je idd wat meer vaste lasten, maar weten jullie al concreet hoeveel dat per maand zal zijn? Denk echt dat je je niet te druk om geld moet maken hoor. Qua financiën kunnen jullie er alleen maar op vooruit zodra jij werk hebt!!! En ja, die voetbalweekendjes en uitslapen....dat zijn idd van die dingen die dan ineens niet meer of veel minder kunnen! Maar dat is over een jaar ook nog zo. Dat zal hoe dan ook lastig zijn als je dat gewend bent. Maar je kunt dan wel van iets veel mooiers gaan genieten anders breng je het zo: schat, zie je het al voor je? Zo'n klein jochie dat je dan naar de voetbaltraining gaat brengen en die wedstrijden op zaterdag waar jij het hardst van allemaal staat te roepen en aanmoedigen. Zo een die de benen onder zijn lijf vandaan rent om aan papa te laten zien dat hij kan scoren Wedden dat hij dan wel wil Maar.... jullie doen het nu nog met bescherming begrijp ik? Alleen is je vriend er niet altijd zo consequent mee en bestaat er dus een kans dat je zwanger bent?
Ja klopt... En ja, daar kijkt hij dan wel weer naar uit... dat zegt hij zelf wel eens, hoe leuk het hem lijkt als ik met de kinderwagen naar het voetbalveld kom lopen En ja, dat denk ik ook, dat we het alleen maar ruimer gaan krijgen. Maar aan de andere kant: stél dat er iets gebeurt waardoor een van ons niet meer kan werken... maar aan de andere kant.. dat heb je nu ook!
ja precies zo zijn er altijd wel beren op de weg. Er kan altijd iets mis gaan, maar daar is ook altijd een oplossing voor! In ons geval ben ik de kostwinner. Ik werk in de zorg, wordt je niet bepaald rijk van. Mijn man is net 1,5 jaar zzp'er en verdient daar nog niet zo veel mee. Hij verdient nog veeeel te weinig om zichzelf te verzekeren, om pensioen op te bouwen enz. Maar ik heb de afgelopen tijd echt wel geleerd dat je je niet vast moet klampen aan die zekerheid waar we altijd zo driftig naar op zoek zijn. Je hebt een dak boven je hoofd, je hebt inkomen, je hebt een goede relatie (tenminste, daar ga ik wel vanuit), dus maak je niet te veel zorgen! Dus stel dat er iets gebeurt waardoor 1 van beiden niet meer kan werken, dan zijn jullie daar in ieder geval voor verzekerd (jij ook zodra je een baan hebt) en desnoods verkoop je je huis en ga je in een huurwoning. Maar je komt echt niet op straat te staan zonder geld hoor!
Ik weet het. Helaas denk ik zoals jij, Nederland is zo bestuurd dat je niet op straat komt te staan. Mijn vriend is daar niet eens echt bang voor, maar wil niet leven 'met minder'. Bang dat we moeten gaan opletten wat we kopen in de supermarkt en hij niet impulsief leuke dingen kan kopen of doen. En dan gaat het er niet zozeer om dat hij zelf iets heeft of doet, maar dat hij op hetzelfde niveau leeft als zijn vrienden. Hij wil niet onderdoen voor anderen. Trekt zich aan wat anderen zeggen. Van mij hoeft dat niet zo..!! Wat kan mij die mening van anderen schelen, als wij maar gelukkig zijn!
jeetje...nou als dat een probleem moet zijn.... jammer vind ik dat als mensen het zo belangrijk vinden om 'mee te kunnen doen'. Jij bent dus niet zo, dat is wel mooi vind ik. En ook goed dat je bij je eigen standpunt blijft. Geluk zit niet in wat je kunt kopen.....Denk toch dat je altijd meer op je geld moet letten zodra er kinderen in het spel zijn. Ja tenzij je duizenden euro's per maand overhoudt.. Maar ook dan is het anders dan wanneer je geen kindjes hebt. Ik hoop voor je dat je vriend van gedachten verandert en dat jullie fijn samen voor een kleintje gaan zonder onnodige zorgen!! sterkte meid!
Yup... vind ik ook jammer. Hij probeert er vanaf te komen hoor, maar het kost wat moeite. Scheelt wel dat hij nu wat vaker vrienden met kindjes spreekt en ziet er merkt dat het om het gezin gaat, niet om een hoge levensstandaard... Alhoewel ik er zelf ook niet aan moet denken om rond te komen van een uitkering o.i.d. hoor! Op je geld letten vind ik echter geen probleem. Wat blijft jouw temperatuur mooi hoog ja! Hoe lang is je LF ongeveer, denk je? Zou hij vorige maand echt 3 dagen zijn geweest??
oooh gelukkig. Misschien komt het dan vanzelf. Nee van een uitkering rondkomen lijkt mij ook niks, maar dat hoeft ook niet toch Zo lang je werk hebt........... Mijn temp blijft idd mooi hoog, hij wipt alleen steeds met 0,1 op en neer, maar dat maakt me niet zo veel uit. Heb vanmorgen 45 min vroeger getempt dan anders en hij was toch weer 37, misschien als ik de normale tijd had gedaan dat ie dan iets hoger was geweest FF afwachten weer de komende dagen! Mijn LF was vorige maand denk ik 13 dagen (zag in mijn bericht waarin die 3 stond dat ik dus de 1 vergeten was). Dat zou betekenen dat ik nu nog 8 dagen moet wachten tot nod...
yupgup, sorry nog voor mijn vrijpostigheid . Ja, mannen zien al gauw meer beren op de weg. Wij vrouwen volgen ons gevoel en lijf. Kan me wel voorstellen dat als jullie nog erg jong zijn hij eerst wil dat je een baan hebt. Maargoed, als geld nu al geen probleem is.... Wat bedoel je hier eigenlijk mee: Dus het zal wel iets krapper worden, zeker vanuit mijn kant, als ik ook een baan heb en moet gaan meebetalen. Maar hij heeft zat... Jullie krijgen het toch alleen maar ruimer als je erbij gaat werken? juultje, pfff 8 dagen is lang dan he!!
@Juultje Spanneeeend... als je nou op 14 DPO test ipv 13 DPO, dan zit ik op 10 DPO en test ik met je mee @ Dee: Hihi, leef je uit hoor... Ik krijg nu nog wat hulp van paps en mams, als ik niet voldoende werk, om toch de boodschappen te kunnen betalen. Maar in werkelijkheid kan ik ruim rondkomen en elke maand shoppen. Die hulp valt weg. Ik wil met kinderen maar 3 a 4 dagen gaan werken, niet meer. We betalen nu de hypotheek maar daar komt de rente en aflossing van de starterslening (2e hypotheek) en een auto bij. We gaan dan ook gezamenlijk sparen en geld van boodschappen gezamenlijk betalen, naast onze eigen (spaar)rekeningen. Evt. kinderopvangkosten erbij, die tikken flink aan. Je zou denken dat we met z´n 2en meer hebben, maar ik ga dan veel meer betalen dan dat ik nu doe en bruto niet veel meer binnenkrijgen aan salaris bij 3/4 dagen werk. Ik hou bij 3 dagen werk en 1 kind 50-60 in de maand over om zelf te sparen, of kleding te kopen, of persoonlijke verzorgingsartikelen, etc... Is niet heel veel!! En oh ja, nou heb ik de kosten wel ruim berekend hoor, maar liever zo dan andersom...
@ Dee Zie net je zin over erg jong zijn. Wat vind jij erg jong? Hou je niet in hoor, kan alles hebben.
yupgup, haha wat ik erg jong vind.... weet ik eigenlijk niet. Tegenwoordig ben je al gauw een jonge mama omdat zoveel mensen laat aan kinderen beginnen. Ik vind "jong" tussen 20 en 25 en "erg jong" onder de 20. Denk ik hoor... maar dat is dan ook weer afhankelijk van wat voor type je bent. Wil er wel bij zeggen dat erg jong niet per definitie een negatieve lading hoeft te hebben! Maar wat ik niet snap is dat jullie geen gezamenlijke pot hebben. Neem aan dat je samenwoont? Of bedoel je dat je dat pas gaat doen als je werkt? Want dan kan ik me zeker voorstellen dat hij wil wachten tot jij voorzien bent van werk....(eerlijk he? )
Jaa, heel eerlijk. Ben het ook wel (deels) met je eens. Maar als ik in september ga werken, dan heb ik geen vast contract. Duurt al gauw 1,5 jaar voor je een vast contract hebt, en zelfs dat is geen zekerheid. Stel dat we wel beginnen voor ik een vast contract heb. Dan heb je kans dat als ik zwanger raak, niet eens een vast contract krijg. We willen over een jaar of 3 een andere woning in drenthe. Dan moeten we eerst dit huisje zien te verkopen. Waarschijnlijk een andere baan zoeken in Drenthe. Zit je weer met hetzelfde scenario. En dan blijf je maar doorgaan. Snap je? Ik erken zijn gevoelens wel, dat hij ze heeft, maar vind het geen redenen. Of kun jij iets zeggen wat de ´wachten tot je werk hebt´ voor mij heel logisch maakt? Hij nl. niet Hebben nu geen gezamenlijke pot. Hij betaalt nu huis, hypotheek etc, ik de boodschappen, onze toiletspullen, en dingen voor het huis zoals beddengoed en onderhoud. Toch al gauw 250-300 euro p/mnd. Eigenlijk ook veels te veel. We hebben een samenlevingscontract en het koophuis staat op ons beider namen, maar de gezamenlijke pot is er (nu nog) niet. Ik ben 23,5 , vriendlief 28. Hij wil voor zijn 30e vader worden.... zegt ie wel!
nou, ik dacht ik ga even reageren. Maar ik ben zo leeg.. kutdag met werk gehad, allemaal tegenvallers zware gesprekken. Heb even niks zinnigs te melden, maar moest even zeuren Doe straks ff een poging om inhoudelijk te reageren hier....
Hahaha. Laat toch lekker zitten die inhoudelijke reactie, kom maar op, zeur maar. Wat wat er niet leuk? Wat ging er mis? Gingen er ook dingen heel goed?
NEEEE vandaag ging er niks goed.. zooo frustrerend. Bij mn eerste cliënt werd mijn collega waarmee ik samenwerk bij die cliënt door onze baas opgeroepen voor een ONTERECHT beoordelingsgesprek en leek het erop dat ze eruit gekickt ging worden (is gelukkig niet gebeurd, oke dat is positief), vervolgens had ik een gesprek met een cliënt en zijn netwerk en die jongen wilde helemaal niks en schoof alle schuld op iedereen behalve zichzelf, we weten niet meer hoe we hem verder moeten helpen. Mijn 2e cliënt heeft borderline en kreeg nadat ik er een uurtje was een woende aanval en dus ben ik weggegaan. Mijn derde cliënt kon ik goed bericht geven van de sociale dienst dat de bijzondere bijstand voor woninginrichting rond was (ze is volwassen, heeft 3 kids die niet bij haar wonen en gaat nu voor het eerst zelfstandig wonen, zonder geld, heeft na heeeel lang wachten eindelijk een eigen flatje gekregen), maar vlak nadat ik haar gebeld had met het goede nieuws belde de sociale dienst me weer dat ze toch nog verder onderzoek moesten doen en dat de bijstand dus toch nog niet toegekend werd en dat terwijl er morgen een rechtszaak is waarbij haar oudste zoon aan haar toegewezen kan worden (na 15 jaar) MITS de bijzondere bijstand geregeld is zodat haar huis klaar gemaakt kan worden en haar kind dus daar terecht kan. AAAAAAAAAAAAAAAAAAAARGGHHHHHH
Ohhh wichhie toch! Wat een kutsituatie voor die derde patient! Ontzettend balen voor jou natuurlijk ook. Maar niet jouw schuld? Jij had verder niet méér kunnen doen neem ik aan? Hoop dat je het vanavond in ieder geval even van je af kunt zetten. Ben je morgen bij die rechtszaak? Kan hij worden uitgesteld? Van die collega, ja jammer. Maar hard gezegd: gelukkig jij niet. En ze is er niet uitgekickt. Heb je nog wat van die tweede patient gehoord? Contact gehad? Krijg de indruk dat je heeeeel betrokken bent. Heel lief persoon. Goed en ook heel mooi natuurlijk, maar je moet er niet zelf onder 'lijden'.... Heb je er al met je mannetje over kunnen praten? Beetje je ei kwijtgeraakt?