Lieve, lieve meid! Wat fijn dat het er allemaal veel duidelijker en positiever uitziet! Ik denk dat alle vlinderkindjes van ZP boven haar bedje hangen om haar te helpen, zo een wondertje is jullie mooie meisje! Wat betreft het schuldig voelen vanwege het ontspannen... ik heb dat ook gehad na het overlijden van Yael, en in de onzekere dagen bij Sem, maar ik ben er van overtuigd dat de natuur dit zo regelt zodat je sterk kunt zijn! Mensen zeggen vaak dat je wordt geleefd maar er zit ook een enorme kracht in alle moeders van nature... die komt er nu uit en je hebt je slaap en ontspanningsmomenten waardoor het lijkt of je je kindje vergeet, hard nodig! Ik blijf aan jullie denken en alle positiviteit jullie kant op sturen! Hou je sterk. Xxx
Oh wat fijn die positiviteit! Ze doet het zo goed en jullie ook! Logisch dat je goed hebt geslapen, ten eerste ben je natuurlijk kapot en als je dan even wat fijner nieuws krijgt, kun je het misschien even van je af laten glijden en gaat je lichaam even bijtanken. Hoef je je echt niet schuldig over te voelen. En wauw nu dus echt jou voeding, dat maakt het kolven hopelijk nog meer de moeite waard!
Wat fijn dat jullie zo'n duidelijk gesprek hebben gehad! En super dat ze nu je melk krijgt. Ik blijf aan jullie denken
Lieve Micchan, wat doen jij en G. het goed. Micha mag in haar handjes knijpen met zulke ouders! (en jullie met zo'n geweldige dochter, wat is ze mooi!) Iedere dag kijk ik meerdere malen in dit topic, wat wordt er met jullie mee geleefd. De eerste twee dagen opende ik dit topic met hartkloppingen en een raar soort kriebel in mijn buik. Nog steeds open ik het topic met spanning 'laat het alsjeblieft goed gaan', maar met steeds meer positiviteit. Wat is ze sterk, kleine Micha, al zes dagen oud. Ik blijf voor jullie en jullie kleine vechtertje duimen en hopen dat ze hier goed uit komt. Knuffel!
Ik weet gewoon ook nniet wat ik moet zeggen....... Als ik al je verhalen lees Micchan dan lijkt het allemaal zo onwerkelijk en oneerlijk. Ik zit hier thuis met mijn bijna 8 maanden oude meisje waar het allemaal goed mee gaat en hopelijk ook zo blijft. Maar dan lees ik jou verhaal.....ik vind het zo dapper van je hoe je met deze situatie omgaat. Ik word zelf intens verdrietig bij de gedachte dat ons dit was overkomen en dat ik dan echt niet zou weten wat ik zou moeten doen of wat ik met mezelf aan zou moeten. Dus ik heb echt respect voor je en wil jullie allemaal heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd. Ik duim voor jullie en voor Micha dat ze het goed blijft doen en dat ze vooruit gaat. Ik lees dat een heleboel mensen aan jullie denken en voor jullie duimen dus het moet haast wel allemaal goed komen..... Ik hoop het in ieder geval heel erg dat het goed komt.
Micchan, dat schuldgevoel is logisch hoor, maar probeer toch maar van die momenten dat als je thuis bent en je er niet aan denkt te genieten. Je staat natuurlijk stijf van alle stress en emoties, en helaas zal dat de komende tijd niet minder worden. Je hebt nog een lange weg te gaan en die stress en emoties zullen daar bij horen. Wel heel fijn om te horen dat het eigenlijk zo goed gaat met haar. De bloeding is afwachten, maar verder is ze vrij stabiel. Tenminste dat is wat ik lees. Hopelijk blijft het zo, trekt de bloeding straks weg en komt alles helemaal goed.
Wat fijn om te lezen dat er positief nieuws is! Bijzonder foto's ook, ergens lijkt ze al heel "groot". Heel veel sterkte en kracht gewenst! En heb dan wel geen ervaring, maar ontspannen zo nu en dan is heel goed voor je.
Wat een fijn nieuws om te horen! Het is zo afhankelijk van welke arts je treft, en sommige zijn beter in menselijke communicatie dan andere, en weer anderen zijn voorzichtiger en meer doemdenkers dan anderen. Dus je wordt steeds heen en weer egooid tussen hoop en vrees in de emotionele achtbaan. Maar fijn dat jullie voor nu duidelijkheid hebben, en dat het zulk positief nieuws is. En voor de rest is het inderdaad afwachten, om te kijken wat de bloeding gedaan heeft. Ik herken wat je zegt over dat thuis de knop eigenlijk uitgaat. Dat heb je ook nodig. Als het meezit (gek om dit zo te zeggen) heb je nog een een heel lange periode van deze bezoeken, onzekerheid, gesprekken en noem maar op voor de boeg. Je lijf zorgt voor jou door te zorgen dat je niet 24/7 gespannen en zorgelijk kunt zijn. Dus soms val je heerlijk in slaap, of zit je heerlijk ontspannen op de bank een filmpje te kijekn, en dan flitst ineens door je hoofd:"Oh nee, mijn kindje ligt in het ziekenhuis te vechten" Maar je kunt dat niet 24/7 maandenlang vol houden, dus geniet maar van de ontspanning en de slaap die je lijf en je thuis-zijn je geeft. Jullie hebben hopelijk nog een lange weg te gaan, spaar je energie. En wat een geweldig nieuws dat ze je melk drinkt, dan weet je inderdaad waar je het voor doet!
Even bijgelezen, die kleine meid houdt ons allemaal bezig ja ...en buiten dat het contact met de ene arts niet zo lekker liep toch een fijne update, ga zo door...en slapen en ontspannen is goed, een uitgeruste moeder doet Misha ook goed!
Wat een fijn nieuws zeg!! Wat een vechter is ze.. Voel je niet schuldig meid, als jij uitgerust bent kan je het ook beter handelen.
Wat een fijne update meid. Wat is jullie meid een vechtertje en wat fijn dat ze je melk krijgt. Dat is in elkgeval een begin. Ik blijf aan jullie denken en brand een kaarsje.
Onze lieve meis is nog altijd stabiel gelukkig! Ze heeft vandaag ook gepoept, wel met hulp van medicijn omdat het al drie dagen geleden was, maar dat ze het überhaupt kan is al een goed teken. Ook met haar hoofdje lijkt het goed te doen, want als alle vloeibaarheden 'verstopt' zouden blijven zitten, zouden ze op de scan moeten zien dat haar hoofd als het ware breder wordt vanwege de druk. Dit is niet zo, dus ERGENS vindt er al een 'aftapping' plaats.. Ik hoop dat snel alles weg is natuurlijk! Maar het blijft dag per dag bekijken.. Voor nu is het in ieder geval goed. Ook hebben ze gezegd dat ze natuurlijk nog steeds kritiek ligt, maar dat de kansen dat er iets gebeurt al afgenomen zijn. We zijn zo gelukkig om dit te horen, hoewel we natuurlijk nog altijd bang zijn dat we daaruit te veel hoop gaan putten en dat, mocht er iets gebeuren, de klap dan nog harder aankomt.. Ook krijgt ze nu al 2ml moedermelk per drie uur, nog even en ik moet extra veel bijpompen omdat de voorraad anders op is. En verder, hmm.. Ze is nog steeds even prachtig en het is nog steeds heerlijk om te zien en te voelen hoe ze op onze aanrakingen reageert. Ze lag vandaag ook de hele tijd te smakken, haha. Ik heb een liedje gezongen wat ik tijdens de zwangerschap ook bijna elke dag zong en daar reageerde echt heel sterk op.. We blijven doorhopen en natuurlijk geloven, nog iets meer dan 13 uur en dan is ons meisje al een week oud..
Al met al toch harstikke goed nieuws lieve Micchan! Ik hoop morgenochtend mijn tijd nóg meer goed nieuws te lezen over jullie super meisje!