Wat een poppetje! Zo klein! Prachtig kindje! En haar oogjes zeggen genoeg! Ze geniet van de melk, dat zie je!
Wat een mooi filmpje en wat een prachtig meisje is jullie Misha! Wat een goede berichten lees ik, echt super! Kaarsjes blijven branden!
wat een prachtige sterke dochtertje hebben jullie! WoW wat een goed nieuws zeg, daar kan je echt trots op. tranen in mijn ogen bij het kijken van je filmpje wat mooi om te zien dat ze zooo geniet . ze is een vechtertje en dat zie je echt bij het bekijken van het filmpje. girlpower zet em op kleine misha, ga zo door meisje! liefss
Prachtig filmpje. Fijn om je updates te lezen, en dat alles (naar omstandigheden) goed gaat. Wat een vechtertje en jullie ook! Zoveel moederliefde lees ik in je teksten, krijg er iedere keer een traantje van als ik je updates lees.
Ik heb nog niet eerder gereageerd, maar wel steeds meegelezen. Wat een vechtertje hebben jullie op de wereld gezet. Echt super zoals jullie dochter het doet, maar ook jullie doen het super als kersverse ouders. Jullie zijn er natuurlijk nog lang niet en er zullen ook nog genoeg moeilijke momenten komen, maar iedere dag die er bij komt gaat het percentage van risico op complicaties naar beneden. Ik las ook dat je je soms schuldig voelt dat je thuis even "vergeet" dat ze er is en lekker slaapt. Voel je daar alsjeblieft niet schuldig over, je weet dat ze in goede handen is in het ziekenhuis en machteloos toe kijken is enorm vermoeiend. Natuurlijk wil je zo veel mogelijk bij haar zijn, maar voel je ook niet schuldig als het een keer voor komt dat je wat minder bij haar bent. Jij moet zorgen dat je fit genoeg blijft en er voor haar bent zodra dat nodig is. Als er iets is met jullie kleine meisje dan bellen ze jullie meteen vanuit het ziekenhuis en sta je zo weer naast haar. Soms is het dus ook goed om even aan jezelf te denken en even wat extra tijd voor jezelf te nemen zodat je er niet aan onderdoor gaat. Jullie zullen namelijk nog weken lang heen en weer moeten rijden van en naar het ziekenhuis en dat eist op een bepaald moment zijn tol. Het laatste wat je wilt is instorten en het niet maar aan kunnen mocht het zo ver zijn dat ze naar huis mag. Luister daarom goed naar jezelf en je lichaam. Ga naar haar toe wanneer dat kan, maar voel je ook niet schuldig als het even niet gaat. Ik heb gelukkig niet dezelfde ervaring als jullie, maar weet wel wat het is om weken achtereen naar het ziekenhuis te moeten en een doodziek kind te hebben. Het sloopt je. Mijn man en ik hebben het op een gegeven moment afgewisseld. Dan ging hij een paar uur in de ochtend en ik een paar uur in de middag. Zo heb je soms toch nog even tijd om iets voor jezelf te doen en even te "genieten" en je gedachten te verzetten. Heel veel sterkte de komende tijd en jullie doen het echt geweldig met z'n allen.
Wow wat bijzonder om via dat filmpje naar Misha te mogen kijken, wat een plaatje is ze! Een week oud en zulke mooie kansen! Wat doet ze t toch goed