Wat een update! Fijn dat ze al die tijd stabiel gebleven is! Ze doet het erg goed! Net zoals jullie! Ik blijf aan jullie denken!
Jeetje... Jullie meisje heeft een hoop te verduren op dit moment. Ik hoop dat je zelf ook nog een beetje je rust kunt pakken. Dikke kus
Wat fijn dat alles stabiel is! Kan me voorstellen dat je hart breekt op het op het moment dat je je meisje ziet huilen Ik hoop zo ontzettend dat jullie meisje straks sterk genoeg is om met jullie mee naar huis te mogen en jullie in wat rustiger vaarwater terecht komen.
Jullie gaan ook echt door een rollercoaster aan emoties, respect hoor! Kan mij alleen een voorstelling maken wat jullie allemaal meemaken... Fijn dat ze stabiel blijft! Denken aan jullie!!
Jeetje het is allemaal nogal wat.. heel veel sterkte! En wat is jullie meisje een vechtertje zeg! Wauw!!
Ha Micchan, wat een 'rollercoaster' is het voor jullie. Wellicht kun je iets lezen over ontwikkelingsgericht le zorg/NIDCAP en vragen in hoeverre dag wordt toegepast in jullie ziekenhuis. Want een slapend kind dat gewekt wordt voor fysio, dat komt mij niet bekend voor. Dat jullie niet gebeld werden na de operatie is ronduit schandalig en heb ik zelf in 7 weken couveuse nooit meegemaakt. De vermoeidheid is wel heel herkenbaar. Is er geen schema te bedenken waarbij je 's ochtends gaat en dat man 's middags komt en je 's avonds thuis bent? Want elke avond erheen en nooit vroeg naar bed of gewoon even samen zijn is slopend. Of dat je 's avonds elkaar eens afwisselt?Er is nog zo'n lange weg te gaan, je moet het wel volhouden. Overigens, in Nederland heb je Ronald McDonaldhuizen, dat kan voor een korte periode veel rust geven omdat je van dat reizen af bent. Is er bij jullie niet zoiets? En hebben jullie iemand om mee te praten? In Nederland worden de ouders goed in de gaten gehouden door maatschappelijk werk. Het is echt fijn om regelmatig te kunnen ventileren tegen iemand die veel meer ouders gezien heeft zoals jullie en die weet wat er bij zo'n vroeggeboorte komt kijken. Heel veel sterkte, het is zo slopend allemaal en er lijkt geen einde aan te komen als je erin zit. Er is veel onzekerheid en weinig om je aan vast te klampen. Ik hoop van harte dat die dappere Misha het zo goed blijft doen en dat ze binnenkort op je borst ligt.
Jeetje wat een stumpers zo nu en dan.... Mjah voor hun is het niet hun kindje maar nr 386 op de lijst. Hoe hard het ook klinkt. Open ductus heb ik ook gehad, volgens mij hebben bijna alle tw vroeg geborenen dat omdat het namelijk als een van de laatste dingen is dat zich nog moet sluiten. Hoe vaak hebben e het al geprobeerd? Dat las ik niet..Ik zou het raar vinden als ze bij voorbaat al zouden zeggen dat ze het zovaak proberen en meer niet. Hoe dan ook, dit is een hele zware en eigenlijk ondenkbare situatie waar jullie nu inzitten. Idd Ronald Mcdonaldshuizen zijn hier in NL geweldig voor zoiets. Hou je taai meis, het gaat nog wel even duren. Frustratie kost nog meer energie dan dat het al kost.
Och meissie wat een verhaal toch! En natuurlijk valt het je ontzettend zwaar om de hele tijd heen en weer te reizen en dan vervolgens hopeloos naast je kleine meisje te zitten. Is er wel hulp voor jou/jullie? Wat is de kleine Misha toch een vechtertje zeg! Meissie koppie op en pak je rust!
Pff, wat een verhaal weer. Als eerste: fijn dat het goed gaat met jullie meisje, het is echt een vechtertje!! Ze is al 2 weekjes oud: WAUW! Daarnaast vind ik het echt zo rot voor jullie als ouders. Je bent zo machteloos en moet je maar bij alles neerleggen van het ziekenhuis. Probeer het toch enigzins naast je neer te leggen aangezien je ook al zo weinig rust krijgt... Het is allemaal vanuit onze situaties zoveel makkelijker praten, maargoed. Heel veel sterkte en hopelijk gaat de communicatie nu eindelijk eens een beetje goed lopen daar! Het is jammer dat de artsen gewoon niet inzien dat door betere/normale communicatie het al een stuk makkelijker is voor de ouders. Dikke knuffel!
Lieve Micchan, Wat fijn om weer even een update te lezen! Maar wat heftig om te lezen en ineens weer duidelijk te beseffen wat jullie allemaal doormaken. Denk ook aan jezelf en probeer je rust te pakken. Jullie meisje is een kanjer! En jullie zijn zo ontzettend sterk!
Jeetje wat een verhaal weer meid! Ik krijg er de rillingen van Lekkere communicatie zo nu en dan daar. Het gaat om je kind! En dan laten ze jullie zo lang wachten na een operatie . Wat betreft niet weten wat je moet zeggen, moet doen Je doet dat super hoor! Weet je, ze voelt je aanwezigheid en dat is het allerbelangrijkste! Ze voelt je steun, jou onvoorwaardelijke liefde en daar krijgt ze kracht van! Je zegt dat je geen prater bent, maar ik vind dat je wel een hele goede schrijver bent. Is het misschien een idee om een dagboekje voor jezelf, je man en Misha bij te houden? Want schrijven kun je! En bijvoorbeeld alsof je het aan haar schrijft en dit dan, als je bij haar bent, aan haar voorleest? Zo hoort ze je stem, en zit je niet met de duitse boekjes Veel sterkte! Er wordt hier veel aan je gedacht, het is nu 8.14 en 37 meiden lezen/schrijven mee!
O Micchan, kun je geen liedjes zingen? Evt een cd'tje bestellen zodat je je wellicht roestige kinderliedjes kunt oppoetsen? Ik zou ook geen hele verhalen kunnen verzinnen elke keer hoor. Overigens voelt ze sowieso dat je er bent hoor, al zeg je bijna niks. Dat weet ik zeker.
Wat fijn dat alles goed is en dat de drain lijkt te helpen helemaal top natuurlijk. Een jeetje wat zijn ze er apart mee om gegaan en ik denk ook dat ze inderdaad van te voren al hadden moeten weten wanneer de operatie plaats zou vinden
Lieve micchan en G, Jullie zijn super papa en mama! ♡ En meer heb ik even niet te zeggen. Liefs
Wat een update en soms zou je ze eentje kunnen daar he meid ...grrrrr... Maar al met al klinkt het toch weer positief.... Ik denk aan jullie en dikke knuffel !!
Jeetje wat een verhaal! Mogen/willen jullie post ontvangen? Ik zou namelijk graag een Nederlands voorleesboekje op willen sturen! Dan kun je je kleine meid voorlezen, is voor je gevoel de stilte minder en hoort zij je stem.
Wat een verhaal! Wat ga je door een ongelooflijk moeilijke tijd. Je meisje is zo sterk. Kan me niet voorstellen hoe het is om zo in spanning te leven en je meisje niet eens lekker op te kunnen pakken om te knuffelen. Heel veel sterkte de komende tijd! We leven met jullie mee. Knuffel