Voor Chipito, al even geleden

Discussie in 'Vlindertjes tot 16 weken' gestart door Mamachip, 19 jul 2007.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Mamachip

    Mamachip Lid

    19 jul 2007
    10
    0
    0
    Na heftige veranderingen in mijn leven, een nieuw begin, een nieuwe relatie, raakte ik zwanger voor de eerste keer.
    We waren dolgelukkig. Het voelde zo goed, we zouden een kindje krijgen.
    Al vanaf het begin hield ik nauwkeurig bij hoe de ontwikkeling van dat kleine vruchtje verliep. En ergens las ik een keer dat het inmiddels de vorm van ongeveer een garnaaltje zou hebben. Zo kwamen we op ons koosnaampje Chipito, net de vorm van zo'n zoutje.
    Telkens hadden we het over Chipito, en maakten allerlei plannen.
    Toch voelde ik me ergens niet helemaal goed.
    Ik had veel kramp. De verloskundige zei dat dat bij de groei hoorde, en dat ik me pas zorgen hoefde te maken als ik ook bloedverlies zou hebben.
    Maar het bleef steeds bij kramp.

    Totdat ik op een nacht wakker werd met buikpijn en merkte dat mijn ondergoed en bed nat was. Ik schrok en deed het licht aan en zag een grote plas bloed. Ik ging naar de wc, het bloeden was gestopt, en ik had geen buikpijn meer. Ik belde de VK en die zei me het in de gaten te houden. Als het weer erger werd moest ik bellen. Het kon gewoon een geknapt bloedvaatje zijn. Maar ik werd erg bang dat er iets heel erg mis was.

    De dagen erna ging het aardig, ik had nog steeds doorlopend lichte kramp in mijn rug en buik. Maar het bleef verder rustig.
    Eventjes durfde ik te hopen dat alles mee zou vallen.
    En ik probeerde de tijd uit te zitten tot ik voor eerste controle bij de VK mocht komen met 12 weken.

    Maar op een vrijdagmiddag op 18 juni kwam ik uit werk en voelde me helemaal niet goed. Ik was misselijk, en had erge krampen... Ik kon bijna niet meer recht op lopen. Ik ben op de bank gaan liggen, en merkte dat de krampen als een soort golf kwamen en weer verdwenen.
    Het waren net weeen! En ik begreep dat het echt mis ging.

    Ineens voelde ik iets verliezen, en ging naar de wc, en daar lag met wat bloed mijn kleine vruchtje in mijn broek. De tranen stroomde over mijn wangen. Lieve Chipito, het mocht niet zo zijn.
    Je was nog maar zo klein, bijna 9 weekjes, maar zo gewenst.

    Later bleek dat het vruchtje waarschijnlijk los in de buikholte had gezeten. Een EUG dus. Je had nooit een kans gehad. En gelukkig voor mij was het goed afgelopen en door mijn lichaam zelf opgelost.
    Want het had ook heel gevaarlijk kunnen zijn.

    Toch voel jij, Chipito, nog steeds als mijn eerste kleine kindje. En zal ik me altijd af blijven vragen hoe het geweest zou zijn als alles goed was gegaan.

    Veel mensen zien een vroege miskraam of buitenbaarmoederlijke zwangerschap als een foutje van de natuur. En dat het maar goed is, dat het ondervangen kan worden.
    Maar voor de moeder en vader voelt het soms al heel echt, als een klein beetje hoop en geluk, dat bruut onderbroken wordt. Alle vroege spontane plannen weer de grond in gedrukt.
    En vaak wordt dat een beetje over het hoofd gezien, of als overdreven ervaren door buitenstaanders.
    Daarom wil ik, in herinnering aan mijn eerste zwangerschap en Chipitootje, alle jonge ouders die iets dergelijks meegemaakt hebben, een hart onder de riem steken.

    Na een aantal maanden van verdriet en herstel van mijn lichaam, ben ik weer zwanger geraakt. Dit keer ging het helemaal goed.
    Maar door de eerste ervaring zat ik niet bepaald in een roze wolk, en werd soms overspoeld door angst of onzekerheid.
    Gelukkig onterecht. Na een heftige en langdurige bevalling werd ik moeder van mijn zoon.
    Inmiddels is hij twee, en ben ik op de helft van een nieuwe zwangerschap, en sinds kort weten we dat mijn zoon een zusje erbij krijgt. We zijn ontzettend gelukkig met deze wondertjes.

    Maar nooit zal ik vergeten dat deze kindjes ergens een sterretje hebben, en dat is Chipito...

    Liefs van mama.
     
  2. Chrisje79

    Chrisje79 Fanatiek lid

    10 okt 2006
    1.193
    0
    0
    Meis, ik krijg er tranen van in mijn ogen! Wat heb jij het verhaal van jullie eerste kindje prachtig omschreven! Heel veel succes en geluk met je zwangerschap en lekker genieten! Jullie kleine Chipito kijkt elke dag van boven met jullie mee en waakt over jullie!

    Chris
     
  3. Stienke

    Stienke Fanatiek lid

    15 feb 2007
    2.424
    0
    0
    Adm.medewerker op verzekeringskantoor
    Assen
    Kippenvel...en aan de andere kant van harte met je zwangerschap.
     
  4. Aquilegia

    Aquilegia VIP lid

    19 apr 2007
    8.914
    3
    36
    Vrouw
    psycholoog en astroloog
    Midden-Nederland
    Mooi verwoord, Mamachip!
     
  5. Meliske

    Meliske VIP lid

    29 mei 2006
    7.731
    0
    36
    NL
    mooi geschreven.
    Jullie kleine Chipito waakt over jullie..
     

Deel Deze Pagina