heeft vandaag haar allereerste stapjes los gezet. Ze wilde van de tafel naar de t.v kast reiken. (Wat ze helemaal niet mag, maar dat terzijde.) Gewoon, zoals ze wel vaker probeert. Bliksemsnel schoot ik naar haar toe, stak mijn armen uit. 'Nee Harley, kom maar bij mamma. Boekje lezen, samen?' Mevrouw draait zich om, grijnst een keer, laat de tafel los en loopt zomaar drie stapjes, naar mijn armen. Mijn God. Wat ben ik trots op haar. Wat kun je in nog geen jaar tijd een allesomvattende apenliefde krijgen, voor je kindje. Al laat ze een scheet, dan is het het meest prachtige scheetje in de wereld. Ik moest het eventjes kwijt, en nu ga ik weer eventjes verder grienen.
Gaaf hè... Hier was het afgelopen zondag haar eerste stapjes. Ongeveer op dezelfde manier zoals jij verteld!!!
Supermoment om trots te zijn te zijn toch? Lekker van genieten! Bij onze zoon hadden we dit bij 15maanden (die stapte gewoon meteen van zijn kamer naar de trap en weer terug en heeft daana nooit meer gekropen) En onze dochter ging kort na haar eerste vejaardag ontdekken dat ze ook best wel een paar stappen los kon doen.
Gaat het snel ook hè! Mijn zoontje zette vorige week ook per ongeluk een paar stapjes los. Jammer genoeg was ik er zelf niet bij, maar mijn man wel.
Hahaha, ik ben even helemaal in de wolken, sorry. Wat leuk dat jullie die momenten ook hebben meegemaakt. Hoe reageerde jullie kindje achteraf? Ik heb mezelf namelijk rotgelachen om mijn meisje. Ze stapte dus in mijn armen, twee, misschien drie seconden waren we beiden doodstil. Zij begon te lachen van oor tot oor, op precies hetzelfde moment dat ik haar optilde en zei: 'Wat doe jij nu!?!? Harley! Je loopt.' Ik zette haar staand op de grond, en zij kwam al lachend en kirrend naar me toe gelanceerd, dikke knuffel 'oetsiekoetsieweetikhetallemaal' zette haar weer terug, kwam ze weer gillend en lachend naar me toe. Dat hebben we zeker 5 minuten zo volgehouden. Lachen wat ze deed! Het grappige was, dat ze ineens heel zelfverzekerd leek, toen het spelletje over was en ik haar optilde om nog even wat te kroelen voor de avondfles krioelde ze alle kanten op, en wilde ze per-se staan. Ik vond het heel leuk dat ze ineens zo hyper was, net alsof ze trots op zichzelf was. Zo apart. Hahaha, en dat terwijl de dag zo lekker is begonnen met die dame die me iedere keer in mijn sodemieter beet.
O ja, wat een moment...smelt Ik zat aan de grote tafel met m'n rug naar 'm toe, ik draai me om en hij komt op me af gelopen met een kussentje in z'n handen Ik zat volgens mij met een big smile te kijken en kreeg een big smile terug, toen ie bij me was ging ik uit m'n dak (jaaaaa, je loopt) ...het heeft daarna iets van een maand geduurd tot de volgende stapjes maar toen is ie niet meer gestopt
Super!! E. Had dit rond een jaar, ik was haar aan het filmen want ze kon net zonder hulp gaan staan.. ze staat op,.lacht en zwaait naar me, roept oma & loopt er zo na toe! Einde van het filmpje hoor je ons ook echt juigen en klappen haha
Mooi he? Hier van het weekend voor het eerst los de kamer door voor meer dan 1-2 meter en gisteren stond ze samen met grote zus voor de TV te dansen. Smelterdesmelt-smelt-smelt