Vind dit zelf best een rare vraag, maar hubbie vind het vreemd dat ik voor niet voor hem zou kiezen als het ooit aan de orde zou komen (hoop het niet natuurlijk) Hij zegt dat ik dan niet echt van hem houd! Maar is het dan zo vreemd dat ik in die situatie voor mijn kind zou kiezen? Liefs Marjo
daar hadden wij het laatst ook over, ik kreeg te horen dat ik op de 3e(!) plaats sta... 1. sophie 2. xbox 3. ikke daar achteraan kwam natuurlijk: geintje
Ik zou voor me kinderen kiezen. Me vriend weet dat ook en vind het heel normaal. Als hij tussen mij en daan moest kiezen dan kiest hij ook voor Daan. Ik heb ook gezegd dat als er wat met de bevalling zou gebeuren dat hij dan ook voor het kind moest kiezen en niet voor mij. Nu met een 2e word het wat moeilijker zou ik denk ik eerst voor me eigen leven kiezen en dan voor het kindje anders moet Daan zonder moeder groot worden.
Nou hubbie is niet de biologische vader van me dochter. En af en toe botert het niet echt tussen die 2. En in zo'n situatie komt deze vraag wel eens bij me op!
Mijn kind 100% ! Voor mijn kind heb ik een liefde die niet te bevatten is,een oergevoel,allesomvattend. Dat is een ander soort liefde als die ik voel voor mijn man. Mijn man voelt dat ook zo. ps: Muuske,jij moest toch testen.....?
mijn kind natuurlijk! Daar hoef ik niet eens over na te denken. Ik hou echt super veel van mijn vriend, maar wat ik voor mijn kind voel gaat nog veel dieper en bovendien is dit kleine kindje nog volledig van mij afhankelijk en heeft hij gewoon zijn moeder nodig. Mijn vriend kan heel goed voor zichzelf zorgen. Moet ik wel zeggen dat ik hoop natuurlijk nooit voor die keuze te komen staan.
Yep, maar ik durf niet! Misschien het weekend en anders wacht ik me volgende nod af (gerekend vanaf het vloeien vorige week) Volgens me gyn bestaat de kans dat er nog eentje is blijven zitten. Maar ik ben zoooo bang voor negatief omdat het me allerlaatste kans was. Kan het dan niet veranderen, maar toch.... Liefs Marjo
Ik hou ontzettend veel van mn man. Maar zou ik voor zo'n keus komen te staan kies ik voor mn kinderen. En dat weet hij ook . Andersom ook hij zou ook voor de kinderen kiezen.
o ja nog een toevoeging, mijn vriend zou ook voor Jesper kiezen! (vind ik persoonlijk ook normaal, zo'n kleintje is immers helemaal afhankelijk van zijn ouders)
Ik hoop NOOIT voor zo'n keuze te moeten staan. Ik denk zelf dat je dit ook niet kunt 'zeggen' vòòr je zo'n situatie hebt meegemaakt.
Ik zou ook voor mijn kind kiezen, heb ik eigenlijk al gedaan op de dag dat ik erachter kwam dat ik zwanger was Maar ik denk ook eerlijk gezegd dat het ook aan de soort situatie moet liggen? Stel: Je hebt een hele lieve man die altijd voor je klaar staat, jullie hebben het heel goed samen en een schat van een kind. Dat kindje groeit uit tot een drugsverslaafde (om maar ff een voorbeeld te noemen hoor). Jullie proberen hem/haar te helpen, doen er alles aan om jullie kind weer op het rechte pad te krijgen maar het lukt helaas niet. Je kind zit er zo diep in dat ie eigenlijk niet meer geholpen kan worden. Leugens, bedrog, aggressief gedrag noem maar op. Je merkt dat je huwelijk daardoor steeds meer begint te wankelen en dan sta je dus voor een keus.. Je huwelijk of je kind? Ik zou het in zo'n situatie toch wel heel erg moeilijk gaan krijgen dan hoor. Liefs Jessy