Ik zou het logisch vinden dat mijn vriend voor zijn dochter zou kiezen. En toch doet het me zeer als ik het van hem zou horen, ik snap het wel maar ook bovenstaande reacties vind ik heel moeilijk! Maar ja, ik ben ook geen moeder...helaas...
@jessy77: van mijn antwoord ga ik in 1e instantie uit totdat mijn kleine de leeftijd heeft om voor zichzelf te kunnen zorgen. De situatie die jij schetst is idd heel anders en dan kun je denk ik pas oordelen als je het hebt meegemaakt. Zoals het er nu voorstaat, nu Jesper nog zo jong is blijft ik bij mijn antwoorden
In zo'n geval heeft het "kind" dan eigenlijk al afstand van de ouders genomen. Ik denk dat het heel normaal is dat een ouder zijn/haar kind verkiest boven de partner. Een andere partner kan je zo weer krijgen, een kind niet. (even vanuit ratio gedacht hoor, biologisch gezien, oertijd....) In het geval van Muuske, zou ik voor je dochter kiezen. Zij is het aller belangrijkste in je leven. Maar goed, dat is mijn mening. Groetjes, Aleida
Meen eens hoor, tot mijn kind die leeftijd bereikt dan zal ze zeer zeker op de 1e plek komen te staan. Absoluut!
Ja hoor! Kindje slaapt,ik zit achter de pc met een lekker kopje koffie en een sigaretje en de kachel staat aan. Heeeeeeerlijk!
Dat kan je pas zeggen als je ervoor staat. Hangt ook heel erg van de situatie af denk ik. Ken je dat boek/de film No Greater Love van Danielle Steel. Die moeder staat op de Titanic en blijft bij haar man terwijl haar kinderen in een reddingsboot klimmen. Niet echt gebeurt, maar zij koos dus voor haar man, omdat ze wist dat haar kinderen in goede handen waren. Linda
Mijn kind(eren) komen altijd op de eerste plek! Daar is geen twijfel over mogelijk! Ik zou dus ook voor mijn kind(eren) kiezen als de situatie dat op zo'n manier toestaat (stel: oneindige ruzie met partner, ongelukkig samen, dreigementen etc) Mja... dat voobeeld van CreaLinda... dat is weer een heeeeeeeeeele andere situatie. Bij soortgelijke situaties (rampen, ongelukken) zou ik eigenlijk niet weten wat ik zou doen. Tuurlijk zorg ik er eerst voor dat mijn kind(eren) veilig zijn, maar dan....?
kies natuurlijk voor mijn kind.. hoeveel ik ook van mijn vriend hou, mijn zoontje blijft in mijn leven het belangrijkste en zal altijd op nr 1 staan
Zolang mijn kind mij nodig heeft kies ik voor hem. Op een gegeven moment gaat hij toch zijn eigen leventje leiden en dan heb ik alleen mijn man nog .
M'n kinderen. Daar hoef ik niet eens over na te denken; dat is mijn eigen vlees en bloed. Dat zal mijn man nooit zijn.
Wel een hele moeilijke vraag, maar ik zou zeker voor mijn kind kiezen, die heb je toch 9 maanden gedragen en verzorgd en je man ken je nog maar een deel van je leven, mijn man is echt heel belangrijk voor me, maar mijn kinderen zijn mij het dierbaarst..
Ik kies voor mijn eigen vlees en bloed. Ook als de kinderen volwassen zijn (later) blijven die altijd belangrijker als mijn man, en dat weet hij ook. Voor hem geld trouwens hetzelfde
Geen twijfel over mogelijk. Ik zou zeker voor Luca kiezen. Dat weet manlief en bij hem is het net zo. Het heeft niks met houden van te maken. Ik hou zielsveel van mijn man, maar de liefde tussen moeder en kind is heel anders. Voor je kind(eren) ga je door het vuur. (ik tenminste wel )