Hier precies hetzelfde,zou zo graag eens lekker spontaan eens wat afspreken. Hier ook aantal vriendinnen verhuist of verwatert. Voel me soms echt heel eenzaam ondanks vriend en 2 kinderen.iedereen heeft het ook zo druk.laatst belde ik vriendin om wat af te spreken.eerste gaatje bij haar was begin febr, Dus als er iemand voor febr nog zin in een bakkie heeft ik woon in Hoofddorp hihi
Waar uit friesland kom je ?.. Ik uit de hoek onder harlingen.. Vrienden maken kost tijd . Een jaar terug had ik 0 Via hier en een ander forum nu 2 meiden waar ik erg goed mee kan opschieten Zien elkaar niet vaak maar wel vaak genoeg.
Liever niemand om je heen dan mensen waarbij het alleen van 1 kant moet komen. Al meer dan 3 jaar (na het overlijden van mn moeder) moest het allemaal van mijn kant komen. Ik had altijd interesse naar hun, maar nooit eens andersom en dat is dan alleen al van je familie. Nu ik een heel eind uit de buurt ben verhuisd (gelderland naar flevoland) wat zo goed als niemand eens weet (omdat het ze niet interesseert), ben ik ineens de gebeten hond die iedereen in de steek heeft gelaten. Hetzij zo. Ooit op een dag komt er echt wel iemand waarmee het enorm goed klikt. En tot die tijd gewoon genieten van mn gezin.
Dan ben ik wel nieuwsgierig waar precies... ik woon er niet al te ver vandaan... mag ook via pb? Misschirn een x een bakkie doen?
Wat jij hier zegt doe ik nu bijna 5 jaar. (bijna 5 jaar geleden verhuisd) Ik knoop gemakkelijk een praatje aan met iemand, ben altijd behulpzaam en beleefd. Ik ben zelfs een tijdje gaan sporten in de hoop op sociale contacten. Resultaat, 0. Ik blijf hoop houden maar soms denk ik ook weleens dat er een vriendschap gewoon niet meer in zit. Ik zou al blij zijn met kennissen maar zelfs dat schijnt maar niet te lukken.
Ik dacht een vriendin gevonden te hebben in een buurvrouw, onze kinderen zijn gek met elkaar, maar ze heeft me iets geflikt. Ik ga nog wel met haar om, vooral omwille van de kinderen, maar zoals eerst zal het nooit meer worden.
Heel herkenbaar! Ik heb ook helemaal niemand buiten mijn gezinnetje. Maak wel vaak een praatje met moeders op het schoolplein, maar meer dan dat is het ook niet! Het lijkt wel hoe ouder je wordt, hoe lastiger het is om mensen te ontmoeten.
Hier ook iemand .sinds de kids werd t minder nu nu moet alles van mij afkomen.ik woon ook in brabant Dacht een vriendin te krijgen maar door afgunst ging z overal verhalen rond vertellen dus helaas
Ik had genoeg vriendinnen...tot ik ging scheiden.Toen hebben ze me als een baksteen laten vallen.Was een hecht groepje en blijkbaar hebben ze met elkaar besloten me niet meer aan te kijken.....ik ben daar enorm in teleurgesteld.Daardoor ben ik het vertrouwen kwijt in een goede vriendschap.Ik zou het heel leuk vinden.....maar zoals hier al beschreven word: vriendschappen zijn niet zo makkelijk te sluiten.
Wat ik merk is dat het contacten leggen wel makkelijker gaat nu ik dagelijks op het schoolplein sta. Je praat met mensen waar je kind veel mee omgaat of vaak mee speelt en zo ontstaan er best leuke contacten.
Oh ja zo herkenbaar. Ik heb gelukkig nu best wel aardig wat vrienden om mij heen gelukkig maar ik heb dat dus ook een tijd gehad. Ik ging op een gegeven moment een keer met twee andere moeders die ik nog niet kende naar een speeltuin voor onze kids. We waren allen alleenstaande ouders. Er werden veel uitjes georganiseerd en ik had mij er voor het eerst voor opgegeven. Ik durfde nooit echt. Toen ik ging zat ik daar dus met twee andere moeders en ik viel er geheel buiten. Dat is zo'n kutgevoel! Een gevoel dat ik helaas van vroeger ook maar al te goed ken. Ik merk heel vaak dat als er meerdere mensen zijn ik al snel de mindere partij ben. Zo vervelend. Ik voelde mij die dag ook zo klote. Ik had ook wel het idee dat een van die vrouwtjes het bewust deed. Met de rug naar mij toe gaan zitten enzo weet je wel.
Ik merk wel dat het ook bij jezelf ligt.. (dat klinkt vervelend misschien).In de tijd dat ik niet lekker in mijn vel zat/onzeker was had ik altijd het gevoel dat mensen ' langs' me heen liepen en ik ' alleen' was. (heb wel wat vrienden). Maar nu ik weer van mezelf vindt dat ik er mag zijn, en wat toe te voegen heb. Is blijkbaar mijn blik naar buiten ook veranderd. Mensen spreken me vanzelf aan en contacten leggen gaat vanzelf. Het is ook een stukje openstellen. Echt heus meid..ik weet hoe het voelt..maar het komt heus wel goed. Op het moment dat mensen over dingen gaan praten die jou ' minder intereseren' of waarvan je mischien het gevoel hebt dat ' ze jou negeren' probeer ik veel meer te denken ' dit ligt niet aan mij' . Koppie op hoor!!
mij lijkt het ook wel leuk om wat leuke contacten op te doen in mijn eigen omgeving. Ik woon in Franeker Mijn leven is wat anders gelopen dan bij andere en ondanks dat ik nu een erg rustig leventje leid, zoek ik wel mensen die niet veroordelen en openstaan voor andere. Mij lijkt het onzettend leuk om eens met andere dames van hier een bakkie te doen en wie weet onstaat er een gezellig clubje en vriendschappen.
ik woon vlAkbij drachten exacte locatie wil ik hier niet neerzetten. Maar misschien kunnen wij (de meiden uit friesland )een keer afsprrken met kids bij ballorig ofzo? is dat een idee