Ik weet dat je officieel niet hoort te klagen, maar zijn er nog meer van jullie ook zo ongeduldig van het wachten, de verveling zat, het pijnlijke gerommel wat nu wel over mag zijn maar vooral ook de opmerkingen van "ja het hoort er allemaal bij" en "je krijgt er iets moois voor terug" zo beu?:x Ikzelf ben de slapeloosheid en t maagzuur zo zat, ik zou graag weer een fatsoenlijke maaltijd willen eten, maar het ruiken van lekker eten maakt mijn maag al van slag, en door de maagzuur kan ik ook zo heerlijk liggen, ik slaap zoveel mogelijk rechtop Ben benieuwd naar jullie verhalen
Herkenbaar. Ik ben nu 39+3 en het is nog steeds rustig in mn buik. Vaak harde buiken en af en toe voorweeen maar die zetten helaas niet door. Mn partner en ik hebben de hele tijd zoiets van: laat de kleine maar komen. We worden zo ongeduldig en zeker als het zo dichtbij komt. Slapeloze nachten. Nu ook weer. Ben vanaf 4 uur wakker van de pijn, ik dacht dat het weeën waren, maar helaas aan de diarree. Het is mn eerste kind dus behoorlijk spannend. Het is inderdaad vervelend als je mensen ook veel hoort zeggen: zoek afleiding, leg het naast je neer. Maar zo gemakkelijk is het niet. Het enige wat we kunnen doen is het er beste van maken en afwachten wanneer de kleine zich aankondigt.
Ik herken het niet echt... natuurlijk spannend allemaal en nieuwsgierig, maar ik voel me gewoon fantastisch! Heb ook geen maagzuur en oke, slapen is niet meer wat het is geweest, ik ben net wakker geworden, mijn man zijn wekker zal zo ook af gaan, dan gaan we er samen uit en kruip ik nog even lekker voor een paar uur in bed! Ik heb heeeeeeel.veel voorween, maar niet pijnlijk, dus ik stoor me daar ook niet aan. Het enige is, dat we allebei steeds ongeduldiger worden omdat de baby nu zeer binnenkort wel een keer geboren gaat worden...
Daar herken ik mij ook wel in, maar wil niet klagen . Vriendinnen van mij en familie met wie ik tegelijk zwanger was, die later uitgerekend waren zijn al bevallen en 1 wordt maandag ingeleid. Nu zit de rest van de familie en vriendengroep dus op mij te "wachten". Sturen veel berichtjes, super lief en meelevend maar ik word er zenuwachtig door. Mijn schoonmoeder zei, oh je moeder was 2 weken te laat, dus jij ook.. Dus dat is ook al bepaald.. Verder ook veel harde buiken. Maar goed, we verwachten een gezond kindje en zijn gelukkig zwanger dus we mogen niet klagen en zeker van geluk spreken! Maar dat neemt niet weg dat de laatste loodjes zwaar zijn . Zeker het wachten in spanning en ben zo benieuwd naar de baby
Ik herken het heel goed! Vandaag 38+2, slaap slecht en regelmatig voorweeen, maar zetten niet door :x Loop ivm groeiachterstand in het ziekenhuis en beval ook daar. Donderdag vertelde de gyno dat ons manneke volledig is ingedaald en helemaal vast ligt in mijn bekken... Maar ja das geen garantie dat hij snel komt:x Van mij mag hij ook komen, niet omdat ik er last van heb maar gewoon omdat ik ontzettend nieuwsgierig ben Hopelijk hoeven we niet lang te wachten Bij deze wil ik jullie alvast allemaal succes wensen met de bevalling en dat we maar snel van onze hummeltjes mogen genieten!!
Hmm, nee kan me niet echt herkennen erin. Deze tweede zwangerschap is erg zwaar, ben nu zelfs opgenomen in ziekenhuis en zou wellicht voor een inleiding kunnen kiezen, maar ik laat liever de kleine nog even goed groeien in mijn buik. De eerste zwangerschap was voor mij ook erg zwaar qua kwaaltjes en ben toen ook enkele dagen over tijd gegaan. De kleine komt wanneer hij er klaar voor is.
Hier ook een.. en klaag gewoon hoor, dan maar ff niet de gezellige huisvrouw. Ik ben dr klaar mee, heb nog een stuiterbal rondlopen, maakt t er niet makkelijker op. Vorige zwangerschap was t iets beter vol te houden... Vooruitzicht : hopelijk snel bevallen..
Nou ik ben het ook zat, ik heb echt onwijs last van maagzuur, 24u per dag, zonder dat zou het veel makkelijker zijn. Ik slaap ook beroerd, en heb veel pijn. Oftewel, kan iemand me ff 3-4 weken in slaap houden tot het tijd is voor onze kleine meid?
Gisteravond nog controle gehad in het zkh. Kleine werd 'sochtends rond half 12 goed actief, icm veel oefenweeen en harde buiken, 'savonds om half9 was dit nog. Ondertussen goed misselijk en barstende koppijn! Verloskamer wilde toch zeker weten dat ik niet aan de gang was, maar helaas :x totaal geen ontsluiting :x:x Het blijft nog steeds door borrelen en rommelen, hoop echt dat ik niet tot 42 door moet lopen want leid ik mezelf wel in Tja, de laatste loodjes hè ?!?
heel herkenbaar hier ook al van 32 weken last van voorween, die de laatste dagen toch wat pijnlijker worden, gisteren avond voelde ik iets lopen, onderbroek helemaal nat maar niet echt meer pijn dan de voorbije dagen. deze ochtend even langs de materniteit geweest voor de zekerheid had intussen 3cm opening maar vruchtzak was nog intact, gynaecoloog vermoed dat er vanboven een vliesje is gebroken maar ween waren nog niet voldoende. ondertussen terug thuis met weeral pijnlijke menstruatiekrampen. moet deze avond terug op controle en dan gaat de gyne bekijken wat we verder gaan doen omdat ze donderdag voor een paar dagen op vakantie vertrekt. ben de voorweeen en het maagzuur ook spuugzat, elke keer ga je slapen met het gedacht "hopelijk zet het eindelijk eens door" en de volgende dag word je weer wakker en is er weer niets aan de hand. dus ik snap best doe iedereen hier zich voelt.