Mijn zoon wordt zondag 2 jaar en hij is de afgelopen 3 weken soms niet te genieten. Hij luisterd slecht, raakt snel gefrustreerd als iets niet lukt, huil, piept en dreint veel en is erg ondeugend. 3 maanden geleden heeft hij een broertje gekregen. Hij is altij erg lief voorzien Broersma's volgens mij speelt dit ook mee in zij gedrag. We zijnerf consequent en hij gaatregelmatig de hoek in, maar dat lijkt maar vooreenkorte tijd te werken. Gelukkig kan hij Lokeren ontzettende lieverd zijn, maar als dit een voorbode voor de echt puberteit is, dan houd ik mijn hart vast Soms voel ik me schuldig dag ik niet in staat ben om zijn gedrag te keren en zo voorwarmend gezelligheid in bus la zorgen, want zijn gedrag drukt echt een stempel op de sfeer in huis.
Sterkte met de peuterpubertijd en met je automatische correctie op je telefoon want die maakt er echt een puinhoop van De combinatie broertje en leeftijd lijkt me wel een explosieve inderdaad, ik zou zelf niet willen blijven hangen in het straffen van ongewenst gedrag. Ik ken je thuissituatie niet maar is het een idee om jou en je man/vriend eens op te splitsen en een op een aandacht voor de kids te hebben? Gaan zwemmen of sleeen ofzo, wie weet is het gewoon opstandigheid omdat hij minder aandacht krijgt door zijn broertje.