Dat iedereen gelijk doet alsof ik een handicap heb en niks meer mag/kan. Slaat nergens op hahaha.. irriteer me der mateloos aan! Is wel lief bedoeld maar zo vervelend als je boodschappen doet en dat je vriend dan zegt : "neeee niet tillen". dat je dan zegt: dit is een licht tasje die kan ik wel dragen. dat hij dan zegt: "neee je gaat gewoon niet tillen ookal is het een licht tasje. pfff ben niet gehandicapt omdat ik zwanger ben hoor!! kan heus wel wat
ik heb een lichte vorm van smetvrees gekregen. ik erger dus aan mijzelf dat ik me irriteer. oh en ik erger me aan mijn geheugenverlies. lol. ik vergeet serieus alles. en ik irriteer aan mensen die ongevraagd over mn buik gaan aaien. Dat van mijn vriend en eigen moeder kan ik hebben, maar de rest pfff.. blijf af. mijn buik. mijn baby. OOW en ik irriteer me aan als mensen met mij gaan bemoeien over echt van alles!! mijn baby, de meubels, cursussen, mijn leven. ga fietsen ofzo! Ik zoek dingen zelf wel uit! en als ik vragen heb, dan stel ik die wel.
Ik irriteer me aan mensen die op FB stomme reacties geven op iets over mijn zwangerschap. Had gister op een lollige manier neergezet dat ik druk was met het wassen van alle beddengoed, kleertjes enz. vanwege voorjaarskriebels en nesteldrang. Krijg je van die opmerkingen van:"tegen de tijd dat de kleine er is, kun je weer wassen". Het zijn overigens opmerkingen van dames die zelf nog geen kids hebben, dus niet weten dat je enorme nesteldrang hebt(wat mensen overigens ook raar vinden...) en dat je alles voor een bepaalde tijd klaar moet hebben. En daarbij, heb nu nog energie, wie weet hoe het over een paar weken is. Om nog maar te zwijgen over een buik die in de weg gaat zitten, zere rug, zeer bekken, etc. Je kan nou eenmaal niet in de toekomst kijken, dus ga liefst nú dat soort dingen doen, kan ik straks lekker genieten van de laatste weken. Mensen hebben zo lekker makkelijk praten, alsof je "even" zwanger bent en je kind er "even" uit poept. Oja, en opmerkingen als:"je weet waar het voor doet" of "ach, het is maar 9 maanden, kop op" vind ik ook irritant, en rara, van wie komen die opmerkingen? juist van vrouwen die nog nooit zwanger zijn geweest! BAH, daar irriteer ik me dus aan!
Toen ik echt pas net wist dat ik zwanger was begon vriendlief al te zeuren dat ik niet mocht tillen. Inderdaad ook al bij een absoluut niet zwaar tasje van de winkel. (week later ofzo vraagt hij wel of ik even een kratje bier kan halen, Jaa wat denk je zelf!?) Verder nog niet zo heel veel irritaties, maar kan nog makkelijk komen. Ik heb nog even te gaan =)
Mensen die met sterkte wensen met mijn zwangerschap... Ik hoef denk ik niet uit te leggen waarom ik me hieraan erger. Daarnaast het vele commentaar wat je overal op krijgt. Als je het geslacht wel wilt weten, vinden ze dat maar raar. "Dat is toch niet leuk?" Als je het niet wilt weten vinden ze het ook maar raar, "dan kun je toch niets gericht kopen." Commentaar overal op.. De kleur van het kamertje, wel of geen echt hout, nieuwe of tweedehandse spullen, je gewicht/buik.. En ga zo maar door. Iedereen geeft maar commentaar. Het is allemaal heel leuk dat jullie een mening hebben, maar houd dat dan lekker voor je en doe dat bij je eigen zwangerschappen/kinderen. Wij doen het gewoon op onze manier. Waar ik me ook heel erg aan erger is een vriendin. Zij is toen ik net zwanger was onbedoeld zwanger geraakt en heeft bewust abortus gepleegd. Ze heeft het er natijd nog best wel moeilijk mee af en toe, wat ik opzich best kan begrijpen. Maar ze wil nu niet meer afspreken en negeert me omdat ze het niet aan kan om te zien dat ik wel zwanger ben en noem maar op. Echt sorry hoor, maar het was haar beslissing. Daar hoeft ze mij niet mee op te zadelen!
Ik erger mij aan mensen die denken dat hun eigen waarheid ook per definitie de enige waarheid is en dat alles wat hun denken ook daadwerkelijk zo is en verder niet luisteren of open staan voor anderen en daarbij zélf ook een waardeoordeel gaan invullen en andere mensen daarom te veroordelen. Ik had al een hekel aan dat soort mensen, maar nu ik zwanger ben, heb ik zin om ze gewoon stuk voor stuk naast elkaar op te knopen Ik kan het dan ook niet laten om er iets van te zeggen.
Sommige adviezen van mensen uit mijn omgeving die meer dan 20 jaar geleden voor het laatst zwanger waren of mensen die zelf geen kinderen hebben. Vaak goedbedoeld hoor... maar soms wil je dingen ook op eigen gevoel doen/invullen. Bijvoorbeeld toen ik de baby een dag minder voelde en we naar het zkh waren geweest voor een hartfilmpje en een echo. Gelukkig was er niets aan de hand. Kreeg hier opmerkingen over zoals: "nou niet direct in paniek raken als je de baby een dagje niet voelt hè. Hadden wij vroeger ook wel eens". En mensen die je zwangerschapsverlof als een grote vakantie beschouwen... Weer aardig bedoeld maar word er toch een beetje kriegel van.
mensen die zich inderdaad overal mee bemoeien en alles beter weten en me dingen gaan lopen verbieden. je mag nu niet op hakken lopen hoor dat is levensgevaarlijk! Blijf je fulltime werken? zijn jullie zo arm dan? heb je nu al zo'n enorme buik? dat kan niet hoor je doet het vast expres. en van dat soort vage opmerkingen zijn er nog wel 100 waar ik me kapot aan erger. maar ik ben wel een nog grotere b*tch sinds ik zwanger ben dus als je opmerking me niet bevalt dan hoor je dat gauw genoeg.
Ik erger me aan mensen die zeggen als je vertelt dat je al vanaf het begin van de zwangerschap ontzettend misselijk bent en er nu ook nog bekkenpijn bij hebt:'ach het is voor het goede doel". Ja maar die negen maanden duren toch wel verrot lang als je je eigen huishouden niet meer kan doen! Of altijd het commentaar op je gewicht en de grootte van je buik.
heb gelukkig weinig last van, kon met me vorige zw schap tot ruim 41 weken alles nog zelf dus iedereen liet gelukkig mij gang gaan ook nu tot heden weinig kwaaltjes, en ben zelf iemand die niet afhankelijk wil zijn van andere dus probeer en doe meeste zelf. als het echt niet gaat dan roep ik om hulp. nu ben ik in me 6e week dus niet iedereen weet het dat scheelt ook nog, ik ben huismama en ik vind het heerlijk kan gaan en staan waar ik wil met de kleine en ook de kleine straks ideaal en als mensen zich daar aan ergeren dan negeer ik dat en dan denk ik (niet lullig naar jullie toe hoor) ik hoef me kind niet weg te brengen elke dag bv omdat jullie zo nodig moet werken en dat scheelt ons weer in de kostten.. zoals ik al zei dit is niet naar jullie bedoelt maar er zijn een paar mensen in me omgeving die er wel zo over denken als ik sommige opmerkingen lees hierboven dan zou ik ook een keer uit me slof schieten hoor
Mensen die tegen mij zeggen ( omdat ik zelf kraamverzorgster ben ) " je laat toch geen kraamzorg komen??? Je weet alles toch al ??" Ja maar mag ik ook genieten van mijn kraamweek .. En lekker verwend worden.. Wil het nu weleens zelf meemaken .. Ik ben 24jr.. -> "je bent nog zo jong en dan al bekken pijn???" " je moet genieten van je vrijheid joh.. Veels te vroeg ben je zwanger geraakt" "redden jullie het wel allemaal? Jullie zijn zo jong nog",, We hebben beide vaste baan, mooi,goed,groot huis.. En geld.. Dus ??? En we houden beide niet van uitgaan.. En mensen die idd allesssssssss beter weten!!! -> "ga je bv geven??? Je ken beter fv geven.. Is veel makkelijker".. En idd over geslacht is het nooit goed.. Of je het nou wel weet of niet
Oja, ook erger ik me aan mensen die geen kinderen hebben die mij zeggen dat ik al een bolle of dik ben. een keer is leuk.. maar ze blijven het zeggen!! GRRRR... IK BEN NIET DIK, IK BEN ZWANGER!!!!
Ik irriteer mij aan mensen die zeggen gefeliciteerd hopelijk gaat het deze keer wel goed. Uhm ja dat hoop ik ook en het is lief bedoelt, maar mag ik er alsjeblieft gewoon vanuit gaan dat alles goed gaat ondanks dat ik zelf ook besef dat het weer fout kan gaan. En ik irriteer mij opeens heel erg aan mensen die zeuren om de kleinste dingetjes, los van mijn zwangerschap. Oh nee ik heb een pukkel ik voel me lelijk (voorbeeld), goh is dat het ergste waar je je druk om kan maken. Wat een simpel leventje heb je dan. Slaat nergens op, ook ik zeur om de kleinste dingetjes af en toe. Maar opeens kan ik daar heel slecht tegen bij andere mensen.
Ik kan er slecht tegen dat mensen mij nu al proberen zo ver te krijgen dat ik hen beloof dat ze mogen weten wat het wordt... Terwijl ik het zelf niet wil weten...
Wat al eerder is genoemd, dat sommige denken dat je een mongooltje bent en niks meer kan/mag... Mijn buurman bijvoorbeeld: als je boodschappen haalt moet je me bellen he! Mag je wel hardlopen! En wel veel eten he! Ja zal me tonnetje rond vreten -_- Ben pas 5 weken dus laat me met rust haha Ben zwaar ongeduldig, heb woensdag mijn eerste echo en word gek van de dagen aftellen!! Irriteer me dus snel als andere langzaam doen en merk wel dat me geduld naar mijn dochter even 2x minder is maar goed zij mag natuurlijk niet lijden onder het feit dat ze een broertje/zusje krijgt En heb nu al de drang om een wagen te kopen, kijken voor kleertjes etc en ik moet eerst nog de 12 weken voorbij
Niet mogen "klagen" want... "tja, je kiest er tenslotte zelf voor om zwanger te zijn". Maar gemakshalve even vergeten dat ik net geopereerd ben tijdens mn zwangerschap.....
Ik ben nu al 10 weken niet meer zwanger maar waar ik me mateloos aan irriteer is het volgende: Tijdens mijn zwangerschap zei iedereen tegen me dat ik nog veel moest genieten van het leven met 2, dat we niet wisten wat een baby bracht tot het zover was, dat je het zelf niet kon voorstellen hoe je leven zal veranderen, bla bla bla Ik heb dat allemaal ten harte genomen omdat ik nooit een baby heb gehad en het dus niet wist (maar met zout hoor, véééél zout ) Nu is mijn kanjer er, en ik moet zeggen dat mijn leven weinig veranderd is. Voor mij is het amper een aanpassing. Ik heb het geluk een énorme brave baby te hebben. Ik heb wel een ritme moeten zoeken maar hij gaat meteen overal mee naar toe, we houden enkel wat rekening met zijn voedingen (bv vroeger en nu fv) en proberen alles zo een beetje in te plannen. het is een aanpassing en het is een verandering, maar om nou te zeggen dat ik mij vroeger niet kon voorstellen dat het zo'n grote verandering zou gaan zijn, tja... Daar ben ik het niet mee akkoord Maar dat geldt natuurlijk alleen maar voor mij.
Jullie hebben alles al prachtig verwoord. Als ik jullie irritaties lees borrelt alles weer omhoog. Grrr .. Ik ben zelf ook ontzettend mondig geworden sinds ik zwanger ben. Af en toe ook echt een bitch en kan me niks schelen. Valt me nu pas op hoe erg ik me irriteer aan anderen haha, als me iets niet bevalt of een opmerking dan krijgen ze dat ook te horen en zal me werkelijk een worst wezen wat ze ervan vinden. Was ik vroeger maar altijd zo haha had me een onzekerheid bespaart.
Leuk om te lezen elance! Wij willen ook als het kan lekker ondernemen met de kleine. Ik erger me aan het feit dat veel mensen idd een mening hebben en dat ook aanraden: - wel cursus doen, heb ik veel aan gehad - wel ziekenhuis bevallen hoor... - bi, komt door je leeftijd -wat is je buik nog klein, eet je wel goed? Gelukkig ook een vriendin die het heel anders doet dat ik maar we laten elkaar en informeren elkaar. Dat kan dus wel!