Een gezonde voorkeur hebben is niks mis mee. Ik had bij de eerste vooral een sterk voorgevoel dat het een meisje zou zijn, ook misschien wel omdat ik iets meer hoopte op een meisje. toen het een jongetje was op de echo moest ik even aan het idee wennen, maar na een paar dagen zat ik op mijn blauwe wolk. Als je een beetje realistisch bent en vrij snel over de teleurstelling heen bent, is er denk ik niets aan de hand. Er zullen altijd mensen zijn die zeggen dat je geen voorkeur mag hebben, maar dat vind ik onzin. Je mag best een voorkeur hebben, zolang je er maar niet in blijft hangen als het niet uit komt. Ik vind het eng worden als je na een half jaar nog steeds zwaar teleurgesteld bent. Er zit wat mij betreft een groot verschil tussen nog steeds erg teleurgesteld zijn (en misschien je kind het wel verwijten dat hij/zij van het verkeerde geslacht is) dan een gezonde blik op zaken. Zo heeft een collega van mij 2 zoontjes, waarvan ik weet dat ze op beide gek is, maar in een open gesprek geeft ze wel toe dat ze ook nog graag een dochter wil, hoewel een 3e eigenlijk geen optie is. Ze verwijt haar jongens dus niks, maar geeft wel eerlijk toe dat ze graag een dochter had gewild. Prima wat mij betreft. Uit het verleden ken ik iemand die haar ouders leken haar wel te verwijten dat ze een meisje was. En dan gaat er iets mis!
Dat heb ik ook NOOIT gehad hoor!!! Dat ik 1 van mijn jongens niet moet of verwijt dat ze geen meisje zijn NOOIT!!! Daarom die muts die hier dan ook een opmerking plaats, ''Ik ben blij dat ik niet je zoon ben'' Vind ik dan wel weer een beetje een trieste opmerking. En nee niet iedereen hoeft het met elkaar eens te zijn hoor helemaal niet.
ik kan het wel beetje begrijpen hoor, ik hoopte ook beetje op een jongen nu, vooral voor mijn man. Ik heb even gebaald, maar nu niet meer! ik weet gewoon er komt een 3e Ik kan wel indenken dat mensen die moeilijk zwanger raken of een ongezond kindje heeft dit beetje vervelend vind, maar je kan alles wel vervelend opvatten. Ik vind het bvb soms vervelend als mama's met 34 weken al zeuren dat ze er vanaf willen, dan denk ik wees verdorie blij dat je het af mag maken! Maar ik ga daar niet steeds over zeuren, nogmaals er zijn zoveel dingen waarmee je een ander kan passeren! Gewoon niet lezen! en stiekum geloof ik niet dat iemand geen voorkeur heeft, ieder mens denkt en voelt toch??
zo we zijn toch allemaal volwassenen hier? een beetje respect naar elkaar toe is geen vreemd iets hoor. je hoeft het niet eens te zijn met iemand mening maar dan kun je het nog wel anders verwoorden jom op zeg.
Huh, waarom zou je omdat je denkt en voelt automatisch een voorkeur moeten hebben? Ik heb echt geen voorkeur en die had ik ook al niet voordat mijn zwangerschap complicaties kreeg.
Zo heeft ieder daar een andere mening over dat wat respect inhoud is het niet!! Ach ja dan noemen we een muts een sjaal Ik vind het zelf ongepast en respectloos om te zeggen dat iemand blij is mijn zoon niet te zijn. Dat vind ik dan weer ongepast!!!
Sorry vreet me niet op! Laat ik het zo zeggen, kan mij niet voorstellen dat een mama nooit eens denkt, zou wel leuk zijn een meisje/jongen! of soms in fatasie land is over een jongen/meisje! Maar goed, als jij het zegt, zal het vast! ik zit anders in elkaar
nouja zij geeft gewoon haar mening en daar kun je dan ook op een normale manier op in gaan.je hoeft niet gelijk iemand een muts te noemen. ik ben het ook wel eens ergens niet mee een maar ik ga iemand niet negatief benaderen/benoemen door haar muts te noemen.
Nouja Ik vind dat haar mening mij negatief benaderd dus kom je op hetzelfde neer. Waar leg je de grens?! Waar jij de grens en waar leg ik hem. Waar ligt die eigenlijk. Die is in ieder zijn belevingswereld weer ergens anders.
En btw dit is helemaal niet de isseu van dit topic. Jij hebt je punt duidelijk gemaakt in die van mij. Anders krijg je zo'n welles nietus spelletje dat is dan weer wel kinderachtig is het niet En dan kom je inderdaad op een punt dat we allemaal anders zijn en denken.. Punt!!!
pfffffffffffffffff denk leuk onderwerp...kom effe lezen....heb dr nu al spijt van pffff wat een gekat hier! laat elkaar in de waarde aub!!!om dan gelijk iemand een muts te noemen!! zeg dan gewoon dat ze normaal moet reageren maar ga niet gelijk schelden!! dacht dat we hier op een fatsoenlijk forum zaten!? effe ontopic... ik ken een meid die dus een heeeeeeel sterke voorkeur had en nog steeds heeft!!!en haar moeder doet er even had aan mee!! tis in mijn ogen gewoon ziekelijk!!! ff de uitleg... zij en haar moeder hebben dus een ENORME voorkeur voor een meisje ze had dus al een dochter en raakte weer zwanger! ditkeer bleek het een jongen....nou vol afkeer waren ze hoor!!beiden!! haar zoon is inmiddels 7 jaar en nog steeds zegt ze dat ze liever een meisje had gehad enn behandeld dr zoon ook echt veel anders als dr dochterr!! hier zou ik dus oprecht zeggen.....ben blij dat ik haar zoon niet ben!! zulke mensen bestaan dus blijkbaar echt!! ik zelf had bij me 2de een lichte voorkeur voor een meisje(oudste is een jongen)maar bleek een jongen...ook heel leuk..... nu heb ik dus 2 jongens en ondanks me lichte voorkeur tijdens me vorige zwangerschap heb ik nu helemaal geen voorkeur.... me vriend wel die wil een meisje hihihi...
Haha, ik vreet je niet op hoor . Ik denk wel eens na over hoe het zou zijn om een zoon of een dochter te krijgen, maar een voorkeur heb ik gewoon echt niet .
wat een aparte forum hier, hihi ik heb altijd een voorkeur gehad voor een meisje eerste was ook een meisje, helemaal blij en in roze wolken totdat we in week 37 achter zijn gekomen dat ze heel veel beschadiging had in haar hersenen. stort je leven in, nu is ze bijna 6 en is helemaal afhankelijk van ons, nogsteeds een baby dus. ik ben nu zwanger van de 2de had nogsteeds voorkeur voor een meisje, natuurlijk ga je nu eerst vanuit dat het gezond is zeker met onze geschidenis maar voorkeur kan je toch altijd een beetje hebben, ik heb helemaal geen moeite met dit soort forums als je maar strax je baby gaat accepteren en niet anders reageren.we krijgen een jongen nu en ben ik hartstikke blij mee, moest effe aan het idee wennen maar dat hij gezond is is nu het belangrijkste. niet zo negatief reageren op elkaar meiden aub
Ik weet niet of het alleen geslacht is dat bepaalt of je kind helemaal begrijpt of niet, maar ik heb gern meid dus kan niet vergelijken Iig, mijn zoon lijkt op mij, ongedurig, temperamentvol en zoekt cobstant naar extreme prikkels... Ik begrijp hem juist heel goed omdat hij zoveel op mij lijkt, mijn man begrijpt hem minder. Maar misschien als we straks ons meisje hebben dat ik er dan anders over denk, we zien het wel.
TS vraagt naar meningen. Dit is mijn mening als therapeut. Ik ben geschoold als creatief therapeut en momenteel werkzaam als ambulant hulpverlener. Ik begrijp niet zo goed waarom ik die mening niet zou mogen geven. Ik stel toch geen diagnose ofzo? Als ik dit binnen mijn beroepsgebied op basis van deze info als diagnose zou stellen, zou ik mijn boekje te buiten gaan ja, vooral omdat een client dan in een afhankelijkheidsrelatie van mij zit. Dat is hier niet het geval en dus kan ik gewoon mijn mening geven volgens mij.
En dit soort dingen vind ik daarom dus echt taboe. Dat KAN gewoon niet, als je zo met zaken omgaat, ben je niet klaar voor kinderen.
Ik denk dat je hier mijn woorden aanhaalt en die gingen dus heel duidelijk niet over moeders die de ervaring hebben, maar over moeders die zich zonder enige ervaring een beeld maken van hoe het is om moeder van een meisje of moeder van een jongen te zijn. Mijn woorden over fantasie en niet realistich denken gaan dus ook heel duidelijk over de specifieke groep vrouwen die zich helemaal laat gaan bij hun voorkeur voor een bepaald geslacht, zichzelf daarin niet begrenzen, (ik vind het echt heel ongezond als je jezelf op geen enkel moment tijdens een zwangerschap of daarvoor al, terugfluit en zegt: OK, maar het kan ook het andere geslacht worden). Ik vind dat je, als je moeder (of vader) wordt, in staat moet zijn je eigen gevoelens te begrenzen, jezelf terug te fluiten als je jezelf daarin laat gaan. Dat dat gebeurt, is heel normaal, gevoelens komen nou eenmaal en daar heb je weinig invloed op. Je hebt wel invloed op hoe je er vervolgens mee om gaat. Als je jezelf dan toestaat eindeloos in fantasie, (dat is: alles wat geen realiteit is) te blijven hangen, vind ik dat erg ongezond en onvolwassen. Tuurlijk mag je dromen en dagdromen, dat doet iedereen en tot op een bepaalde hoogte is dat een gezonde manier van jezelf voorbereiden op wat komen gaat. Maar zover gaan dat je de realiteit uit het oog verliest en enkel nog maar teleurgesteld kunt zijn als je kind van het andere geslacht blijkt te zijn, dat getuigt niet van erg veel volwassenheid. Let wel: ik bedoel hier niemand persoonlijk mee, ik kan in niemands hart kijken, dus wie de schoen past, trekke hem aan en als je jezelf hier niet in herkent, heb ik jou hiermee dus niet bedoeld
Ik had heel sterk een voorkeur bij de eerste en nu weer. Ik wilde heel graag als eerst een meisje, Hebben we gekregen, Bij de tweede maakte mij het niet zoveel uit een meisje zou ik leuk vinden maar een jongetje ook want dat was wat manlief graag wilde. Het werd weer een meisje, helemaal gelukkig. Nu ben ik zwanger van de derde en ik hoop zo dat het een jongetje wordt. Zal ook best teleurgesteld zijn en moeten wennen als ze volgende week zeggen dat het weer een meisje is. Ik ben er ook gewoon heel eerlijk over. Ik snap dat het moeilijk is oor vrouwen die moeilijk zwanger kunnen worden om te horen dat er mensen zijn die een sterke voorkeur hebben, tenslotte moet je blij zijn als je zwanger mag en kan worden. Maar ik ga er echt niet over liegen door te zeggen het maakt me niet uit. En natuurlijk hopen we dat het gezond is, dat is het belangrijkst, voordat ik daar over aangevallen wordt.
@Beebiegirl: ik vind het trouwens in jouw geval, uit wat je beschrijft, erg getuigen van realiteitszin, als je zegt dat je je dochters wat sneller en beter begrijpt dan je zoons. Dat je dat van jezelf ziet, betekent namelijk waarschijnlijk ook dat je daar rekening mee houdt in de manier waarop je je kids tegemoet treedt
HAHA, Moet we even lachen als ik hier alles zo lees! Ik heb totaal geen voorkeur, daarom wil ik het ook niet weten, maar denk héél sterk dat ik een jongen krijg, en alleen daarom krijg ik al een grijns op mijn gezicht, en als ik aan een meisje denk krijg ik precies hetzelfde, kom op meiden, een mini van jullie beide is toch kosten wat kost het allermooiste wat er is, als je je er gewoon niet te veel op focust kan het volgens mij nooit geen teleurstelling zijn, ik vind nl dat je best een voorkeur mag hebben, en je mag die van mij ook prima uitspreken, maar dat je idd een week lang hebt gehuild om het feit dat je een jongen krijgt vind ik persoonlijk echt onbegrijpelijk!!!! Heb je dan niet bedacht voordat je zwanger werd dat de kans 50/50 was? Ik kom echt uit een complete meiden familie, en vind ik helemaal geweldig, maar ik ben idd iemand die denkt, en ook zegt als het maar gezond is, als je zo'n klein wonder in je armen krijgt smelt je toch meteen! Ik heb een keer meegemaakt, werk in een kapsalon, dat een oma binnenkwam en wij vroegen en hoe is het met je dochter, al bevallen, ja bevallen, tja en weer een jongen hé....!@#$!! Er zat een klant binnen die ale behandelingen heeft gehad die je maar kan bedenken en geen kids konden krijgen...., ik kan je vertellen dat dat héél confronterend is! Maar goed het topic is geopend om te vragen of je een voorkeur mag hebben: Ik vind van wel, dat mag en is misschien voor sommige ook heel normaal, maar ben in ieder geval blij met alles wat je krijgt en mag krijgen, en héél even een teleurstelling om dat je iets anders graag zou willen mag ook nog, maar leg je er daarna snel bij neer en ga dan snel op een blauwe wolk/ roze wolk zitten, zeker zo leuk, als je je er maar weer voor open kan stellen!! XXXX