Hallo wij hopen op een meid. wehebben al een jongen,Maar gevoel zegt dat het een jongen word.maar moet nog lang wachten tot we het weten,.spannend
we hebben een zoon van nu 2 jaar ik zou het stiekem toch wel leuk vinden als de tweede een meid is....maar van de andere kant zit ik nou zo in het jongensspul dta ik het me ook niet voor zou kunnen stellen een meid.... maargoed als het maar gezond is!(heel cliché) maarja zo is het wel
Wij wilden heel graag een jongetje, en was er ook zeker van de we die zouden krijgen . Tot we bij de 20weken echo te horen kregen dat het een meisje was/is. Ik ging helemaal uit mijn dak, wat vond ik dat leuk zeg, ben ook gelijk gaan shoppen (jurkjes en roze haha).
hai ik hoop toch echt dat ik op de echo echt wat zie! een jongen,stoere kleertjes en geweldig voor papa!
Met onze eerste zwangerschap hoopte ik best erg op een meisje, omdat me de kleertjes voor een meisje zoveel leuker leken. Het werd een jongen, en wat was ik gek op hem. De tweede was ook een jongen. Toen lukte het niet om nog eens zwanger te raken. Na 20 jaar gebeurde het wonder dat ik tóch nog zwanger raakte, en iedereen zei tegen me: nu wil je zeker een meisje! Oh, wat was ik soms boos. Als je zolang hebt gewacht, dan zal het je een worst zijn wat het wordt, je wilt gewoon graag een baby! En dan merk je pas dat het een cliché lijkt, maar dat er écht maar één ding belangrijk is: als het maar gezond is. En het werd dus weer een jongen. Hij is lief, schattig, een heerlijk kind! Ik had met een meisje niet blijer kunnen zijn. Ok, jurkjes en strikjes zijn leuk. Maar voor geen duizend meiden zou ik m'n drie jongens willen ruilen!
Ik had altijd een lichte voorkeur voor een meisje. Meisjeskleren en dingetjes zijn zo leuk, en ik zou erg graag een dochter willen. Ik heb nooit een goede band gehad met mijn moeder en ik was altijd jaloers op meiden die dat wel met hun moeder hadden. Dat zou ik ook graag met een dochter willen hebben. Toen ik hoorde dat we een zoon zouden krijgen, moest ik heel erg wennen. Maar nu ben ik er helemaal aan gewend en vind ik het geweldig dat we een kereltje krijgen en wil ik niks anders meer . Nou ja..in de toekomst wel dan
allebei heeft het wel wat jongens lekker stoer meiden lekker tutten. denk dat mijn mannetje stiekem hoopt op een jochie. maar het duurd nog even voor dat we dat kunnen laten bepalen
Bij mijn eerste had ik geen voorkeur. Wel een heel sterk voorgevoel. Ik wist gewoon dat het een meid zou worden. En ja ... dat werd het ook Nu ik weer zwanger ben, heb ik weer geen voorkeur. In dit vroege stadium ook nog geen voorgevoel. Heb wel een beetje zoiets: hoe werkt het allemaal met een jongetje? Hoe moet dat dan? Gewoon, omdat hetme nog helemaal vreemd is.
Ik had altijd de voorkeur voor een meisje, de naam stond al vast en al. Voor een jongen had ik geen naam. Was er zo van overtuigt dat ik wel een meisje zou krijgen, voor ik zwanger was. Maar tijdens mijn zwangerschap heb ik al van in het begin het gevoel dat het een jongen is en sinds vorige week weten we ook dat het een jongetje zal zijn! Nu ben ik wel blij dat het een jongen is. Sinds ik het geslacht weet beleef ik ook de zwangerschap veel intenser. Zo raar dat je gevoel en voorkeur kan veranderen. ) Oh ja, de naam is ondertussen ook al gekozen. Weer een zorg minder!
Haha, en jawel, we krijgen een jongetje. Onmiskenbaar. En hij ziet er helemaal compleet en gezond uit, dus wat maakt het ook eigenlijk uit? Belle, dolblij met een prachtige 20-weken echo.
het maakt mij helemaal niks uit als het maar gezond is. maar stiekem hoop ik toch op een meisje, dan heb ik vanalles wat
Ik had altijd de voorkeur om als eerste kind een jongetje te krijgen. vanaf het moment dat ik zwanger was, was ik ervan overtuigd dat het een meisje zou worden(dat hoopte ik toen ook). ik had al een naam,en wist precies hoe ik het kamertje wou! Nou het bleek een jongetje te zijn! was helemaal verbaasd, maar ben nu wel weer dolblij dat het een jongetje is. zo zie je maar dat het dus eigenlijk niks uitmaakt.
Al voordat ik zwanger was (al jaren) dacht ik aan een meisje bij mijn eerste kindje. Ook mijn vriend had dit meteen, en we hadden de naam die we nu nog steeds het mooist vinden ook al voor de zwangerschap bedacht. Vanaf het begin van mijn zwangerschap had ik het gevoeldat het een meisje was. Mijn ouders, tantes en nichtjes hadden het meteen over ''haar'' en ''zij'' zonder dat ze erover nadachten. Mijn gevoel was zo sterk dat ik me toch heb laten vertellen wat het wordt bij de echoscopiste en: het wordt een meisje! Terwijl ik na de 12weken echo dacht: goh het beweegt zo veel, misschien is het toch een jongetje, maar mijn gevoel dat het een meisje werd, bleef toch overheersen. Nu nog een pretecho, toch wel spannend, je weet maar nooit, misschien heeft de echoscopiste het wel mis.....hahaha!
Hier in de omgeving krijgen de meeste een meid , dus ik zou wel graag een jongen willen als ik heel eerlijk ben.. Maar het maakt me verder niet echt heel veel uit , als het maar gezond is he haha.
hier de voorkeur voor een meisje, mijn vriend wil het niet weten en dat is dus ook de afspraak. we hadden het gister bij de 20 weken echo toch niet kunnen zien, want Kriel lag er compleet verkeerd voor dus we zitten nog lekker 20 weken in spanning!
Ik was bij mijn eerste zwangerschap er van overtuigd dat het een jongetje zou zijn. In mijn dromen was mijn baby altijd een jongetje en had het altijd over 'hij' en 'hem'. En het was inderdaad een jongetje! Nu ben ik weer zwanger en heb een lichte voorkeur voor nog een jongetje. Ik voel me echt een 'jongensmama'. Waarschijnlijk omdat ik niet beter weet en ik zal natuurlijk net zo'n gelukkige meisjesmama zijn als dit een meisje blijkt te zijn. Maar vooralsnog voel ik me een jongensmama!