Wij hebben al heel lang een naam voor onze kleine meid en ik ben er ook echt zeker van dat dit 'de' naam is dus dat is niet het probleem. Het gekke is alleen dat ik haar nog altijd 'de baby' noem tegen mijn man, maar ook in mijn gedachten en als ik tegen haar praat. Mijn moeder weet hoe ze gaat heten en zei dus laatst haar naam in een zin en dat vond ik zo raar... Ik vond het maar gek staan haha! Terwijl, toen mijn zus zwanger was en ik de naam wist, ik ook gewoon mijn ongeboren nichtje al bij haar naam noemde tegen mijn zus. Mijn zus deed dat ook gewoon, ik vond het ook niet vreemd staan. Maar nu bij mijn eigen dochter dus wel haha! Vandaag kreeg ik mutsjes binnen met haar naam en dat vind ik dan wel weer helemaal geweldig, al kan ik me er verder nog weinig bij voorstellen haha! Is dit nou vreemd of hebben meer aanstaande moeders dit? Mijn man moest er wel om lachen dat ik het zo gek vind klinken haha!
Hier benoemen wij de naam wel als we samen zitten te praten over de beeb. Alleen moet ik heel erg opletten dat ik me niet verspreek waar andere bij zijn... Dat vind ik nu wel een nadeel hihi Maar goed nog even en dan mag ik de naam hardop uitspreken tegen iedereen
Wij noemen de baby ook al bij naam, sinds de dag dat we weten dat het een jongen is. Zowel in huis als buitenshuis, bij familie en vrienden.
Wij hebben vanaf de eerste positieve zw-test een koosnaam die we gebruiken. Inmiddels weten we ook de echte naam al, maar die bewaren we tot na de geboorte
wij doen het ook nog niet, hoewel een heleboel mensen de naam al weten bij onze zoon was het heel vreemd om na de geboorte inneens de naam te mogen zeggen haha heb het wel steeds over "je dochter" tegen mijn man...maar voor de rest eigenlijk niet blijft gewoon baby ook geen ze ofzo...voelt een beetje als "stout" zijn haha
hier gebruiken we het koosnaampje en af en te zijn voornaam.. alleen wil het niet te veel aanwennen omdat ik me dan zeker verspreek en dan wil ik niet
Hier noemen we tegen mekaar wel de naam, meestal baby ofzo maar soms dus de naam.. Dan met 'tje erachter.. Heel schattig maar echt alleen wij 2 en niet als zoontje erbij is voor het geval hij het zegt want hij pikt toch al alles zo snel op!
Hier word de baby ook echt "de baby" genoemd. We hebben al heel lang de naam gevonden maar nadat ik me 1x versproken had, hebben we toch maar afgesproken dat het voorlopig maar bij "de baby"blijft hihi. Ik vind het veel te leuk dat de naam een verrassing blijft!!
ja dat deden we eerst wel, toen we nog dachten dat het een meisje zou worden, het blijkt een jongetje en laat dat nou net het moeilijkste zijn voor ons qua namen, daar zijn we dus nog niet uit dus nu is het nog even de baby of broertje van .... (mijn dochter) . dus als iemand nog suggesties heeft
Hier is het "het meisje". Ik ben ook bang dat als wij de naam al gaan gebruiken ik me een keer verspreek. Dat wil ik echt niet.
Sinds we weten dat we zwanger zijn noemen we ons kindje "Uk" . Het is nog veel te vroeg om te weten wat t is dus voorlopig blijt t ook zo. We hebben we namen hoor, maar het idee is idd om die pas na de geboorte te gaan gebruiken.
Ik heb heeeel erg moeten wennen dat we na de bevalling haar naam gewoon konden noemen, en haar "haar" mochten noemen, want het was nu geen "geheim" meer. Mn man heeft zich vorige keer wel versproken aan de telefoon tegen zn moeder, dus dit keer zullen we zeker de naam niet voor het ongeboren kindje al gaan gebruiken
Ja wij zeiden altijd de naam als we er met mekaar over hadden. Leuk! Niemand anders wist de naam. Was wel goed opletten vaak hahaha
wij noemen haar al wel bij de naam en haar spulletjes zijn ook (naam)´s spulletjes.. moeten er wel om denken dat we de naam niet noemen in bijzijn van anderen. Maar vind wel dat we er zo al aan kunnen wennen. De naam had ik al vrij vlot in de zwangerschap bedacht en mijn man kon geen meisjes naam bedenken dus dit blijft het ook, we vinden het beide mooi.
Wij zijn ook bang dat we ons zullen verspreken als we de naam vaak zouden gebruiken.. Ook ons zoontje zou zich dan kunnen verspreken, lijkt me niet zo leuk.. weet wel dat bij onze eerste zoon het hardop uitspreken van zijn naam, de eerste tijd een beetje raar voelde, alsof je een geheim verklapt..hahahaahha.. nu noemen we ons tweede kereltje voor het gemak Flip.. (nog even en dat is zn bijnaam..hahaha)
Wij zeggen gewoon 'uk' of 'de baby'. Vooral omdat ik veel te bang ben dat iemand zich verspreekt! Als we z'n naam steeds hard op uitspreken gebeurt dat misschien ook makkelijker als er andere mensen bij zijn. En voor de buitenwereld willen we het nog even geheim houden! Maar desondanks is het manlief nu alweer gelukt om zich te verspreken waar mn ouders zusje bij waren...Bij I. ook al, dus ik wist echt niet wat ik hoorde toen hij de naam er uit flapte! Toen hadden we het geluk dat niemand het goed had verstaan, maar nu weet mn zusje het dus wel Vind ik toch wel jammer!
mijn vriend en ik noemen hem de ene keer bij zijn naam en de andere keer 'bebe' en bij mijn moeder thuis noemen we hem godebald..
Bij onze (eerste) dochter wisten we de naam al vrij vroeg en noemden wij haar ook zo, alleen had mijn vriend nogal de neiging om zich te verspreken. Nu wil mijn vriend absoluut nog geen naam verzinnen omdat hij zich niet weer wil verspreken We vinden het ook moeilijk hoor, een tweede naam... De naam voor onze dochter was eerste keus en nu lijkt alles tweede keus (waarschijnlijk omdat we zo snel weer zwanger zijn en we nog steeds met hetzelfde lijstje rondlopen). Anyway, we noemen haar nu Truus In gezelschap en onder elkaar, hahahaha....ik hoop niet dat mensen denken dat we haar echt zo gaan noemen (excuus aan de dames die Truus heten).
Hihi wij noemen het gewoon ET... Dat blijven we doen totdat de kleine er is. Ook al hebben wel al namen, want het ook mag worden.