Hier ook totaal geen voorkeur. We hebben nu een al een dochter en m'n vriend zei vroeger dat eentje van elk wel leuk leek, maar hij is zo dol op onze dochter dat 2 meisjes zeker zo leuk zouden zijn. Deze keer weten we het geslacht niet, oa omdat het echt niet uitmaakt...
Een kennis van mij (13 weken zwanger) werd gevraagd of ze al wist wat het was. Haar antwoord: 'een jongetje natuurlijk want een meisje is niet welkom'. Stel als het nu toch eenmeisje is dan staat ze wel behoorlijk voor aap! Ik denk ook dat daarom veel mensen hun voorkeur niet hardop uitspreken. Ikzelf heb echt geen voorkeur, het is allebei welkom. Ik hoop alleen dat het kindje gezond is met alles erop en eraan.
De eerst drie maanden was ik ervan overtuigd dat het een meisje zou zijn, maar nu... Ik weet het niet en hoewel ik eerst een voorkeur voor een meisje had, merk ik dat ik nu heel veel bij de jongenskleertjes kijk. Op dit moment maakt het me echt niets uit, raar he? Stiekem had ik gehoopt het gisteren te horen, maar helaas de navelstreng lag ervoor, dus nog vier weken in spanning... En fantaseren!
Voorkeur niet, maar had me wel ingesteld op een meisje. Toen de echoscopiste zei dat het een jongen is moest ik hierdoor even slikken. Nu voel ik me de gelukkigste vrouw van de wereld. We hebben al een prachtige dochter en in maart sluiten we hopelijk onze mooie zoon in de armen.
We hebben al twee jongens. Ben nu in verwachting van een derde kindje. Ik weet dat mijn man dolgraag een dochter zou willen, maar voor mij toch liever een derde jongen. Ik was zelf nooit een meisjes-meisje. Ik zou niet weten wat ik moet doen met een dochtertje die wel op en top meid is. Maar aan de andere kant weet ik dat dat ook wel goed zal komen. Ik zag mezelf ook nooit als moeder. En ik ben verre van perfect, maar het lukt allemaal aardig.
Ik zie dat ik een verkeerde opmerking heb geplaatst...heb het er niet goed neer gezet SORRY... Ik denk dat de meeste mensen wel een voorkeur hebben maar ik merk dat er in het dagelijkse leven niet echt over gesproken mag worden... Als je zwanger wordt wil je toch natuurlijk dat je altijd een gezond kindje op de wereld zet....en als je een voorkeur hebt dan krijg ik het gevoel of ik alleen daarom een kind krijg en dat de gezondheid niet mee telt ofzo..nou dat is niet mijn geval...Ik hoop ten 1e dat hij/zij gezond is... MAAR GOED er zijn dus ook veel mensen die het echt niet uit maakt en dat mag ook toch...gelukkig zijn we allemaal verschillend..
Wij hebben ook voorkeur voor een jongetje. Heb een dochter van 8 en het lijkt me zo leuk om ook een keer te weten hoe het is om een zoontje te hebben... Ben wel ff klaar met k3, dora, roze,lange haren, dansles,rokjes etc etc
Zoals nu al heel vaak aangegeven in dit onderwerp, dit is dus niet waar! Niet iedereen heeft een voorkeur, ook niet stiekem, pff is het echt zo moeilijk om goed te lezen? Waarom willen mensen dat niet gewoon geloven, dat het sommige mensen écht niet uitmaakt of ze een jongen of meisje krijgen.
Ikzelf had geen voorkeur, wel een voorgevoel. Klopte beide keren niet haha. Mijn man had voorkeur, en zijn wens is uitgekomen. Toen hij wist dat we een zoontje kregen na een dochter liep hij letterlijk te huppelen. Geeft toch niets? Hij was blij Het zou pas een issue worden als icsi zou doen omdat je enkel een bepaald geslacht wil (uitgezonderd medische redenen).
Ik had geen voorkeur, maar was ervan overtuigd dat het een meisje was. Iedereen dacht een jongen, maar ik bleef erbij dat het een meisje was. En dat was absoluut geen voorkeur, zo voelde het gewoon. Mijn vriend daarentegen had stiekem wel een voorkeur, iets wat hij overigens echt niet leuk van zichzelf vond. Hij wilde heel graag een meisje, dat riep hij al voordat ik überhaupt zwanger was. Hij hield wel vol dat het hem niks uitmaakte, maar toen bleek dat het ook echt een meisje was, gaf hij toch wel toe hier heeeel gelukkig mee te zijn.
Hier hadden we een hele lichte voorkeur voor een jongen, maar met een reden. Want eigenlijk maakte het ons niets uit, ik heb zowel neefjes als nichtjes, en ze hebben allemaal zo hun voordelen en nadelen. Mijn man is zijn vader 20 jaar geleden verloren, geheel onverwachts, helaas heb ik hem dus nooit leren kennen. Mijn schoonmoeder is behoorlijk aan het dementeren, we zijn al lang blij dat zij nog redelijk bewust mee maakt dat ze oma word. Wij wilde wel als we een zoontje zouden krijgen mijn schoonvader hernoemen, en uiteraard zouden wij het super vinden als mijn schoonmoeder dat nog mee krijgt. Dat is voor ons de enige reden waarom wij het leuk zouden vinden om een knullejte te krijgen, verder denk ik overigens dat ik meer een jongensmama ben dan een meisjesmama hahaha, maar dat zal de tijd gaan leren. We gaan iig over een paar weken mijn schoonmoeder blij maken
ik heb 2 meiden en absoluut nooit voorkeur gehad! nu zwanger vd 3e en echt geen voorkeur!! een jongen vind ik leuk omdat t weer heel wat anders is. en 3 meiden vind ik ook heel leuk!! ik kan me gewoon niet voorstellen dat we een jongetje zouden krijgen, gek he? ben zo gewend aan meiden met hun meidendingen, haha
Natuurlijk wil iedereen een gezond kindje en ik geloof ook niet dat als je wel voorkeur hebt, de gezondheid ondergeschikt is. Maar ik heb het gevoel dat als mensen die wel voorkeur hebben. Ze niet willen geloven dat je ook geen voorkeur kan hebben, ook niet stiekem. Zelfs als je uitlegt waarom niet.
Hier had ik vroeger wel een voorkeur. Ik wilde al vroeg kinderen en omdat ik niet zo'n meisje-meisje was, wilde ik jongens. Toen we gestart waren met het proberen zwanger te worden, had ik het gevoel dat ik na een x aantal maanden zwanger zou worden en dat het een meisje zou worden, een voorkeur had ik eigenlijk niet meer. Dat gevoel stopte ik weg, maar het werd sterker toen ik zwanger bleek na die x maanden. Vlak voor de 20-wk echo drufde ik niet op mijn gevoel te vertrouwen en hoopte ik alleen maar dat het gezond was. Geslacht maakte me eigenlijk ook niet echt uit. Mijn voorgevoel is echter wel uitgekomen. Toen we voor een tweede gingen had ik opnieuw sterk het gevoel dat er een meisje zou komen. inmiddels blijk ik zwanger van een tweeling (dat had ik dan weer niet gevoeld ) en mijn gevoel zegt nog steeds heel duidelijk dat er een meisje in mijn buik zit, maar voor kindje 2 heb ik geen flauw idee, haha. Stiekem heb ik een lichte voorkeur voor een jongen en een meisje omdat ze dan makkelijker als individuen worden gezien door de buitenwereld. Tegelijkertijd maakt het me geen drol uit, want ik zal de buitenwereld ook wel duidelijk maken dat het twee persoontjes zijn . Wat ik vooral ben is heel nieuwsgierig wat er in mijn buik zit, of het jongetjes/meisjes zijn hoe lang ze in mijn buik blijven zitten en of ze op mijn dochtertje lijken. Ik geloof zeker dat er best wat mensen zijn met een voorkeur, maar zo geloof ik ook dat er heel wat mensen zijn zonder voorkeur. Er zullen ook best mensen moeten wennen aan het idee van het geslacht; en dat komt volgens mij overwegend goed . Maar hoe dan ook weet niemand hoe zijn kind werkelijk zal uitgroeien. of de zoon onwijs mannelijk of eigenlijk een beetje vrouwelijk wordt. Of de dochter een onwijs meisje meisje wordt roze en prinsessen leuk vindt of dat het een stoer meiske is dat met jongens speelt en voetbalt of iets heel technisch gaat leren. Dat is toch de mooiste ontdekkingstocht, erachter komen hoe je kind is/wordt en waar zijn voorkeuren liggen als het ouder wordt .
De eerste keer had ik totaal geeeeen voorkeur. Bovendien 'wist' ik al direct dat het een jongen werd. Nu heb ik soms een voorkeur, maar die wisselt nogal..! haha! Eigenlijk niet dus..! Maar de meeste voorkeur gaat naar een gezonde en gelukkige baby..!
Ik had een voorgevoel dat het een jongen zou worden, terwijl het een meisje blijkt te zijn. Heb altijd wel een lichte voorkeur gehad om een meisje te krijgen, alleen maar omdat je zulke leuke kleertjes ervoor hebt e.d. Nu het dus zeker is (nja, zeker is het pas als ik ben bevallen haha) dat het een meisje is, vind ik het ook weleens jammer dat het geen jongen is! Dus denk dat ik alleen maar dacht dat ik een voorkeur had, aangezien ik het anders niet soms jammer zou vinden dat het geen jongen is.