Ben toch echt een beetje klaar met die kennis van ons :x . Haar dochter is 1 week ouder als die van ons. Toen onze dochter met bijna 14 maanden nog niet liep zei ze dat ik er is mee naar de dokter moest gaan want dat was niet gezond. Nu had ze weer wat anders. Waren op een verjaardag van het weekend en hun waren daar ook. Waren ook een hoop onbekende mensen. Onze dochter probeert altijd met iedereen te babbelen. Niet dat ze er veel van verstaan. En ze wil ook bij iedereen op schoot zitten. Nu zag die kennis van ons dat en die zei letterlijk tegen mij : heeft jouw kind soms een hechtingsstoornis omdat ze tegen iedereen babbelt en bij iedereen op schoot wil zitten? Vaak zijn dat kinderen die emotioneel worden verwaarloosd en worden dan allemansvrienden zei ze. En ze draaide zich om en ging met haar man zitten praten. :x. Op dat moment werd ik boos en verdrietig te gelijk. Ik heb het niet laten merken. Ik wilde gelijk weg. We zijn kort erna gelijk weggegaan. Ik heb echt zitten huilen in de auto hierover. En nog steeds doet het me veel. En zij maakt me zo aan het twijfelen altijd. Was toen met dat nog niet lopen ook. Sorry moest het ff kwijt .Het liefst wil ik ze nooit meer zien.
Wat dacht je ervan om er eens wat van te zeggen tegen die "kennis". Ik ben er nog niet over uit wat, maar ik zou ongetwijfeld iets lelijks tegen dat mens zeggen.
Mijn man denkt dat het jaloezie is. Haar dochter is het tegenovergestelde van onze dochter. Haar dochter kan alleen nog maar papa en mama zeggen en meer niet. Zij vind dat meer niet nodig is want praten leert ze wel op school zei ze.
Ik denk aan jalouzie! Zou ik ook zeggen jaloers?! Volgens mij heb je gewoon een heel sociaal meisje. Zou gauw mijn rug rechten en af laten glijden. Laat haar snel de hik krijgen zeg.
Nouja zeg waar haalt ze het lef vandaan! De eerst volgende keer dat ze iets zegt zou ik zeker wat terug zeggen! Is toch juist fijn dat je kind zo makkelijk is? Mijn zoontje is ook zo, is niet bang en gaat zelf gewoon naar mensen en kinderen toe om te spelen, ik vind dst juist alleen maar leuk. Ik denk dus ook dat ze gewoon jaloers is.
Ow my! die eerste heb ik vaker gehord, klopt helemaal niks van maar mensen praten graag over lopen. Maar die 2e echt niet onzeker over voelen! Kindjes hebben fases, ene moment zijn ze iedereens vriend, ander moment zijn ze verlegen. Ik zou antwoorden dat ze zich juist superveilig voelt bij jullie en daarom iedereens vriendinnetje is. Ze weet dat jullie er zijn dus kan haar ook niks overkomen en kan ze lekker met iedereen brabbelen. Of tja,...op dat antwoord zou ik ook pas achteraf komen Denk ook dat het jaloerzie is
@sydneys. Idd altijd achteraf kom ik met antwoorden. Op het moment daar sla ik dicht en is me hoofd een soort leeg. Heb ik op me werk ook wel is als iemand wat zegt, maar dan zeg ik altijd " ik heb nu geen antwoord ik kom er zo even op terug " . Maar ja dat kan ik moeilijk zeggen in zo een situatie
Ik zou haar mailen/bellen en vragen waarom ze zo doet. Dat ze je daar mee kwetst. Als je dat zo open eneerlijk zegtis er wel een goede kans dat ze daar van schrikt en zich misschien ook wel aangevallen voelt, maar de kans is groot dat ze er later over na denkt en stopt met die stomme opmerkingen. Mijn kind is ook een allemans vriend, maar kiest wel degelijk mensen uit. Als er een nare sfeer om iemand hangt laat ze degene totaal links liggen.. Tja, zo zijn kinderen. Heel eerlijk. En elk kind is anders, de ene verlegen, de ander juist niet. Ben zelf ook niet snel verlegen en maak vaak praatje, dat doet mijn dochter ook graag.
Wow, die gaat echt te ver. Wat ze zegt is echt onzin dus laat je niet onzeker maken. Ik zou de volgende keer zeggen dat je klaar bent met haar mening horen. Waarschijnlijk komt het voort uit haar eigen onzekerheid maar daar mag best wat van gezegd worden
Dat s dus zo leuk aan een twee eiige tweeling, die hebben elk hun eigen ontwikkelingspatroon. Hier de één die heel vlug bezig was met lopen en bewegen en grove motoriek. De ander is een echt taalfanaat en babbelt en is heel goed met de fijne motoriek. Dus... (dooddoener maar waar) ieder kind heeft zijn eigen ontwikkeling. Ieder kind heeft interesse en aanleg voor andere talenten en ontwikkelt deze als eerste, of vind ze gewoon interessanter. Hechtingsstoornis lijkt me beetje snelle conclusie, naast het feit dat het een ontzettend onaardige opmerking is. Ik zou juist denken: wat is dat kind veilig gehecht! Ze gaat zó op verkenning uit en heeft geen blokkade ten opzichte van anderen. Ik zou wel die 'kennis' nog een keer uitleggen dat haar opmerking jou kwetsen. Je kan zeggen: ik hoop en ga er van uit dat dat niet je bedoeling is, maar het kwetst me als je dit zegt.
Als je niet gelijk weet wat je reactie is op hetgene wat wordt gezegd, kan je nog altijd wel uitspreken dat de uitspraak iets met je doet. Dus je hoeft niet direct inhoudelijk te reageren (dat het echt geen hechtingsding is etc) maar je kunt wel zeggen dat je de uitspraak nergens op vindt slaan, of dat je het niet tof vindt dat ze altijd uitspraken over je dochter doet.
Zo'n opmerking slaat natuurlijk nergens op, dat weet je zelf ook wel. Ik vind het wel een beetje jammerr dat je je door een opmerking van een kennis die je kind nauwelijks kent zó uit het veld laat slaan dat je eerder weg gaat en moet huilen. Ben je heel onzeker van jezelf? Misschien kun je daar aan werken. Je zal de komende jaren nog heel veel 'vergelijkende' opmerkingen krijgen van moeders op school of bij sportclubs, en je moet er wel boven kunnen staan. Anders breng je je onzekerheid misschien over op je dochter.
Wat een trut! Zo die had aan mij een mooie ! Denk dat ik dr even apart had gepakt en had gevraagd of ze wel wijs is en wie de f*ck ze wel niet denkt dat ze is? Laat je maar niet onzeker maken meis! Ze is vast en zeker hartstikke onzeker en probeert dat op jouw kind af te reageren. Heel sneu maar niet aan jezelf twijfelen hoor!!!
Dat slaat echt nergens op. Kinderen die zo open zijn hebben juist vaak een heel veilige hechting en durven daardoor meer te ontdekken. Dat wilt niet zeggen natuurlijk dat kinderen die dit niet doen een slechte hechting hebben, het ligt ook nog steeds aan het karakter van een kind. Ik denk ook dat ze jaloers is en waarschijnlijk ook heel onzeker en daarom jou en jouw kind/opvoeding afkraakt. Je hebt zeker het recht om daar eens iets van te zeggen. Als dit niet lukt op de moment zelf, dan later een keer.
Dit ja, maar ik zou haar niet eens apart hebben genomen en het gewoon gezegd hebben waar iedereen het kon horen. In dit soort gevallen ben ik niet meer zo tactisch (ook niet altijd even handig )
Best wel onbeschoft dat iemand zoiets zegt. Dat doe je met goed fatsoen toch niet?! Zelfs als je zoiets denkt dan nog! Nogal een kwetsende opmerking. Zouden mijn vrienden dan ook niet meer zijn na zo'n opmerking.
De volgende keer moet je haar heel hard uitlachen, wat een doos is dat zeg. Met 14 maanden lopen een hoop kindjes nog niet en jij hebt gewoon een leuk sociaal kindje waar je trots op mag zijn. 't Wijf is gewoon jaloers!
Ik zou er wat van zeggen. Ze moet zich niet bemoeien met jou en je kind. En ze hoort dat soort dingen ook zeker niet over jouw kind te zeggen
Je vriendin heeft duidelijk een minderwaardigheidscomplex over haar eigen dochter. Zo iemand zou mijn vriendin écht niet zijn. Wat een bitch zeg. Lekker belangrijk als mijn dochter niet zou lopen met 14 maanden. Elke kindje heeft zijn/haar eigen tempo. Leuk als jouw kindje ultra sociaal is. Ik denk dat dat d'r steekt
Zo, die is gek! Volgende keer idd gewoon heel hard gaan lachen als ze zoiets zegt, klinkt zeker als jaloerzie!