Ons zoontje is vandaag 2 jaar geworden. Vanochtend hebben we boodschappen gedaan, daarna 90min slapen en toen kwam opa op bezoek, en mijn beste vriendin met haar 2 rustige kinderen, die mijn zoontje goed kent. Onze zoon leek het echter niet aan te kunnen. Heel veel huilen, dreinen, jengelen. Niet willen spelen, hij wilde in zijn eentje, met alleen mij, in de tuin spelen. Nu komen de 3 andere grootouders, nog 1 vriendin met 1 bekend kind (komt apart van de rest) en mijn zus en schoonzus met haar vriend (allen zonder kinderen) in het weekend. Wel verspreid over het weekend. Maar ik maak me zorgen dat het hem weer teveel is. Normaal zijn mijn vriend en ik zelden allebei thuis ivm zijn wisselende werktijden. Vandaag waren we allebei vrij. Dus extra druk. Hoe kan ik dit aanpakken? We zijn vaak op veel drukkere kinderverjaardagen geweest, met wel 10 kinderen. Nooit een probleem. Maar de onze trekt dat gewoon niet lijkt het. Mijn vriend vindt het onzin om de grootouders te gaan afbellen, waar ik wel toe neig. Hoe zouden jullie dit doen?
Nee de grootouders afbellen zou ik ook niet doen. Kijk als jij een verjaardag met 10tallen mensen had zou ik zeggen: bel de helft af ofzo. Maar dit zijn maar zo weinig mensen...ik denk dat hij dit ook maar gewoon even moet leren.
Voor het weekend zou ik niemand afbellen vind niet dat je erg veel mensen hebt uitgenodigd. Misschien had je zoontje vandaag zijn dag niet en is er van het weekend wel niks aan de hand.
Ik zou het ook niet afzeggen hoor... Je kindje kan misschien net een off-day hebben. Die van mij komt soms ook heel jengelig en huilerig uit z'n middagdutje en komt daar dan de hele middag niet meer uit. Opa en oma horen er echt gewoon bij op een verjaardag.
Lijkt mij ook. Hier ook kids die drukte niks vinden. Maar soms moet het gewoon even, sommige dingen horen gewoon bij het leven en zul je moeten gaan leren.
Zie voorgangers.....misschien had ie gewoon z'n dag niet en zo heel druk wordt het nou ook weer niet van het weekend, zeker niet als ze nog verspreid komen, en hij kent ze allemaal en als ie moe is gewoon een slaapje laten doen.
Wat je ook kan doen is bijv in de ochtend visite ontvangen en dan de middag vrij. Ik lees hierboven dat een kind het moet leren,wat in feite ook wel zo is maar dat komt vanzelf. Je hebt er niks aan als je kind huilt en dreint e.d. De visite gaat weer weg maar uiteindelijk heb jij er "last" van
Leg je zoontje uit wat er gaat gebeuren. Vertel wie er komt, waarom en wat ze komen doen. Misschien overviel het hem gewoon.
Mss dat ook nog es ochtends boodaschappen doen en na slaapje bezoek te veel was? Hier doen we altijd ochtend easy going, lekker samen spelen, douchen op ons gemaakt, eerste nog slaapje , mu met 3 jaar niet meer, en dan bezoek. Na bezoek weer samen spelen en rustig worden
Gek genoeg hebben we wel eens veel drukkere dagen gehad. Of dat we 's morgens bv naar de markt gaan en 's middags op een feest komen met 10 kinderen. Dan gaat het prima. Tenminste, zo ging het altijd. De laatste tijd lijkt hij veel gevoeliger te worden voor onverwachte dingen, zoals bezoek, een ballon die klapt, of dat we met de andere auto gaan als hij verwacht had. Mijn vriend doet het af als "peuterkuren" die je beste kan negeren, maar ik vind het best sneu als het hem echt teveel wordt allemaal. Alleen, het neemt toe. Dingen die hij prima kon hebben, zijn hem nu teveel. Harde geluiden en onverwachte uitstapjes enzo. En zijn verjaardag ook. Hij werd wakker na de middagslaap en opa zat in de woonkamer met cadeaus. Taart stond op tafel. En hij kreeg cadeaus. En toen kwamen de kinderen van mijn vriendin. Die meteen met zijn cadeaus gingen spelen en de oudste van bijna 4 probeerde mijn zoon erbij te betrekken. Zonder succes dus. Want mijn zoon ging in de tuin staan huilen en ik moest bij hem blijven. Alleen ik. Nu komen er zondag geen kinderen, alleen volwassenen. Zaterdagochtend komt een vriendin met 1 kindje van bijna 3,5.
Zou 'm voorbereiden in de zin van vertellen wie er komen, dat het feest is etc...en er een leuke dag van maken, niet teveel 'stressen' en 'm een beetje z'n gang laten gaan. En gefeliciteerd natuurlijk
Ik herken wel wat je zegt over dat het lijkt dat ze sneller uit hun doen zijn , en bijvoorbeeld sneller schrikken van harde geluiden. Mijn dochter heeft ook zo'n fase (gehad). Is nu ineens bang boor de stofzuiger, voor grasmaaiers, voor motoren.. Enggggggg roept ze dan. Ik doe het ook af als fase. Het zal vast weer overgaan. Wat betreft het feestje, ik denk dat je zoon het gewoon niet zo hoed snapt. Ik zou de visite zeker niet afbellen, en zoon goed duidelijk vertellen wat er aan de hand is en waarom iedereen komt. Ik was bij dochter al een maand voor dr verjaardag begonnen met vertellen, en verjaardagskiedjes zingen etc etc.. Dat heeft wel geholpen denk ik, want ze vond het geweldig.
Of het nu peuterkuren zijn of dat het hem echt te veel is...hij zal er toch aan moeten wennen. Dit zijn gewone niet drukke situaties. Als je dit gaat vermijden kun je straks helemaal nergens meer met hem heen of zet hij het steeds op een gillen als je visite hebt.
Onze 3 jarige kan redelijk veel prikkels aan. Echter als ik hem uit bed haal en er zit beneden visite en drukte gericht op hem, daar kan hij echt niet tegen. Hij moet dan nog echt even wakker worden. Laatste keer was met kerst, slecht geslapen en moesten nog even door dus had hem op bed gelegd. Tijdens zijn slaapje kwam de rest van de familie binnen druppelen. Na het uit bed halen had hij er echt even heel veel moeite mee. Dus mogelijk is dat het vetgedrukte juist de veroorzaker was. Uit bed en ineens is alles anders (vaak een lastig begrip). En een 2 jarige kan doorgaans niet delen en samen spelen. Dus andere kindjes pakte, mogelijk ervaarde hij het zo, zijn cadeau's af en gingen er mee spelen. Gekregen cadeaus worden hier niet verder uitgepakt tot visite weg is en dan mogen zij er als eerste (en enige) mee spelen.
Lastige uitspraak. Want zo simpel hoeft het absoluut niet te zijn. Mijn jongste kan veel aan, maar heeft in zo'n situatie ook moeite. Niet met de prikkels of drukte of visite, maar puur het net uit bed en dan alles anders en drukte situatie. Dat wetende en het iets anders aanpakken zorgt voor rust bij iedereen. De oudste is geen 'gemiddeld' kindje en die in zulke situaties blijven zetten in de zin van "hij moet er maar aan wennen" zal altijd voor onrust, stress en gillen blijven zorgen. Een duidelijk plan maken en uitleg geven, met mogelijke aanpassingen, verminderd onrust en stress. Voor iedereen beter. In mijn ogen moet je naar het kind zelf kijken. Dit jongetje kan op dit moment deze situatie niet verwerken. Dus moet je kijken wat jij als ouder, als verantwoorlijke, gaan kijken wat jij kunt doen. Het beste willen voor je kind en niet simpelweg roepen "hij moet er maar aan wennen".
Ik zou gewoon doorbijten. Al is het soms te druk, daar moet hij van mij gewoon aan worden. Ik zou ze allemaal op 1 etentje/feestje vragen zodat het snel over is en hij de volgende dag terug op adem kan komen samen met jou.
Kan je zoontje welgoed z'n speelgoed al delen, zeker nieuw speelgoed? Mijn bijna 2 jarige niet hoor.... Zaterdag kwamen z'n neefje en nichtje en 't heeft 2 uur geduurd voor hij het accepteerde dat ze met zijn speelgoed speelden. Er voltrekt zich dan een compleet drama. Hij pakt 't niet van ze af maar gaat keihard huilen en rent weg, hij vind het gewoon nog erg moeilijk... En inderdaad bij anderen geen probleem, bij de gastouder zijn soms ook wel 4 of 5 kindjes maar hij kan heel goed delen en samen spelen en als iets 'm wordt afgepakt grist hij 't gewoon terug. Maar thuis met z'n eigen speelgoed kan hij 't gewoon nog niet. En daarbij merk ik dat het voor ons zoontje ook overweldigend kan zijn als hij uit bed komt en er zijn teveel dingen anders of veel mensen.
Precies als bij ons. Kleine man is als hij net uit bed is niet op z'n voordeligst . Wij kondigen dan ook alles altijd aan en dat scheelt de helft van de stress. Hij weet wat er gaat gebeuren en kan zich er dan op "voorbereiden" c.q. "verheugen".